Քեզ հետ բարձրացել, ամպերին եմ հասել, Ես ճախրում եմ և չեմ վախենում ընկնել: Կանգնած քո դիմաց` ես ունեմ քեզ մի հարց. Սերն այս ի վերջո ինչ է` կորուստ, թե գանձ: Գտել եմ, գիտեմ, ու եթե քեզ կորցնեմ, Առանց քեզ ես այս կյանքում կգժվեմ: (ԿՐԿՆԵՐԳ) Իրոք, ոչ ոք Չէր կարող հավատալ, որ սիրո օրոք Ես կարող եմ ինքս ինձ կորցնել: Ավել չէր կարող քեզ ոչ ոք ինձ նման սիրել. Դու, կարծում եմ, ինձ համար ես ծնվել: Արևն է խամրում, երբ մեր սերն է տեսնում, Մեծ երկինքն անգամ մեզ է սկսել խանդել: Հիմա դեմ առ դեմ դու ասա ինձ, խնդրեմ, Որ կորուստ չէ, այլ գանձ է այս սերը մեր: Գտել եմ, գիտեմ, ու եթե քեզ կորցնեմ, Առանց քեզ ես այս կյանքում կգժվեմ: (ԿՐԿՆԵՐԳ) Իրոք, ոչ ոք Չէր կարող հավատալ, որ սիրո օրոք Ես կարող եմ ինքս ինձ կորցնել: Ավել չէր կարող քեզ ոչ ոք ինձ նման սիրել. Դու, կարծում եմ, ինձ համար ես ծնվել: Գտել եմ, գիտեմ, ու եթե քեզ կորցնեմ, Առանց քեզ ես այս կյանքում կգժվեմ: Սիրո մարտում քեզ տրվում եմ ես անմնացորդ, Երկրորդ քեզ նմանը չի լինի... Ավելին կասեմ. Քեզ կտամ այն ամենն, ինչ ունեմ անզեն: Այս մարտում ես հանձնվում եմ: (ԿՐԿՆԵՐԳ) Իրոք, ոչ ոք Չէր կարող հավատալ, որ սիրո օրոք Ես կարող եմ ինքս ինձ կորցնել: Ավել չէր կարող քեզ ոչ ոք ինձ նման սիրել. Դու, կարծում եմ, ինձ համար ես ծնվել:
Սիրո մարտում քեզ տրվում եմ ես անմնացորդ, Երկրորդ քեզ նմանը չի լինի... Ավելին կասեմ. Քեզ կտամ այն ամենն, ինչ ունեմ անզեն: Այս մարտում ես հանձնվում եմ: (ԿՐԿՆԵՐԳ) Իրոք, ոչ ոք Չէր կարող հավատալ, որ սիրո օրոք Ես կարող եմ ինքս ինձ կորցնել: Ավել չէր կարող քեզ ոչ ոք ինձ նման սիրել. Դու, կարծում եմ, ինձ համար ես ծնվել:
