SPRAWDŹ KIM BYŁEŚ W POPRZEDNIM WCIELENIU 😲 SEANS HIPNOZY REGRESYJNEJ 🌙 

Niestety nie, dla mnie medytacja była za krótka.potrzebuje więcej czasu. Piękny głos i piękna medytacja , zdecydowanie się zrelaksowałam. Będę próbować dalej. Pozdrawiam i dziękuję ❤

Nic nie udało mi się dostrzec, jednak poczułam się strasznie zrelaksowana, jak nigdy. Dziękuję za to, potrzebowałam takiego odprężenia:D

Trzy razy włączałam ten film. Dwa razy zasnelam, w tle tylko slyszalam Twoje słowa. Nie widziałam nic tylko przeblysk indianina.. Za 3 razem widzialam 6 wcieleń to bylo cudowne. Mysle że gdyby film był dłuższy moglam bym widziec wiecej.. Jestem ciekawa co jeszcze zobaczę;) niedługo tu zajrzę. Dziękuję i pozdrawiam 🥰

Podczas hipnozy, gdy przeszłam strumyk zobaczyłam pole i bezchmurne niebo. Udało mi się zobaczyć dziewczynę o niebieskich oczach, blond włosach i jakby to powiedzieć w białej sukni. Jednak byłam tam tylko na chwilę, ponieważ przemieszczałam się w czasie. Na początku zobaczyłam starszą babunie z białymi włosami zwiniętymi w kok, a pomieszczenie było wypełnione ziołami i kwiatami polnymi, a kolejne doświadczenie to jako mała dziewczynka, która patrzy się w drewnianą podłogę, następnie nastolatka, która siedzi na sianie w stodole, a wokół niej było parę dzieci. To było bardzo ciekawe doświadczenie.

Powiem szczerze, że hipnoza była niesamowita i nie wiedziałam, że tak szybko zadziała. Jednak w momencie bycia w strumieniu, obleciał mnie strach i przerażenie. Wiem teraz, że żadne z moich poprzednich wcieleń nie było dobre. To które ujrzałam, to były skórzane buty kowbojskie. Pierwsze co, to był niewytłumaczalny strach, do tej pory dłonie mi się trzęsą z przerażenia. Byłam facetem, kowbojem? Nie wiem jak to nazwać, znalazłam się w jakimś obskurnym barze, tak to przypominało. Na scenie była piękna kobieta, pamiętam błyszczącą sukienkę i jej długie faliste czerwone włosy. Ale też lęk, że ktoś mnie znajdzie, czułam niechęć ludzi do mnie. W momencie gdy zrobiłam kilka kroków, znalazłam się pośrodku niczego, trzymając martwe zwłoki tej kobiety w swoich ramionach i czując tak wielki ból, jakby ktoś wyrywał mi duszę. Wiem teraz, że ją kochałam i że mając ją w ramionach, błagałam aby już nigdy nie spotkać kogoś kogo pokocham, bo nie chce stracić tej osoby. Do tej pory lecą mi łzy i jestem roztrzęsiona, szczerze nie umiem nad sobą zapanować. Wiem, że chciałam stamtąd wrócić, bałam się jak nigdy wcześniej. Jednak nie mam pojęcia kim byłam dokładnie, ani jakie to czasy i szczerze, będąc tak przerażoną, wiem że nie chce i nie powinnam znać tej przeszłości, giga dziwne i wstrząsające uczucie. Dziękuję za hipnozę, wiem teraz że cokolwiek działo się w przeszłości, nie powinnam tego znać, bo każde z moich wcieleń niesie ze sobą ból i cierpienie, trochę w sumie przykre, patrząc na to jak moja dusza jest udręczona przeszłością

Nigdy w życiu nie bylam tak zrelaksowana jak teraz 😊 To niesamowite. Wydaję mi się że w czasie wizji widziałam las jakby w nocy i gwiaździste niebo, chyba ktoś mnie dotknął delikatnie w prawe ramię (byłam sama w pokoju). Następnie zobaczyłam bardzo dziwną budowlę o dosyć ciekawym wyglądzie - katedra albo zamek. Muszę za jakiś czas tu wrócić i dowiedzieć się więcej.

Ale dziwne i jednocześnie przyjemne uczucie! Nie pamiętam kiedy moje ciało było tak zrelaksowane, że aż od pewnego momentu przestałam je czuć 🤯 Na początku sądziłam, że będę mężczyzną, może z lat 50., szczupłym, z brązowymi, krótko obciętymi, dokładnie ułożonymi włosami, ale w pewnym momencie zobaczyłam dziewczynkę. Miała nie więcej, niż 12 lat. Miała blond włosy, jakby lekko karbowane, do połowy pleców. Musiał mieć europejskie pochodzenie, bo miała jasną karnację. Była w dżungli, sama, jakby wystraszona. Szukała wyjścia, ale nie widziałam żadnej drogi. Powietrze było ciężkie, wilgotne. Nie wiedziałam dokąd iść, byłam kompletnie sama 🤯

Wyszłam ze strumienia prosto na pustynię 💙 Całkiem ładnie wyglądałam w złotych sandałkach, bransoletkach i zwiewnych fatałaszkach 😉 Już wiem skąd mam ciągoty do biżuterii i, między innymi, bogini Izydy!

Masz tak cudowny głos,że zasypiam po 4minutach. A mam problemy ze spaniem. Coś mi się śni, ale nie pamiętam co. Ogólnie dziękuję ,se udaje mi się zasnąć ❤

Moje ciało było zrelaksowane jak nigdy dotąd! Niestety nic nie ujżałam ale napewno do tego wróce, jeżeli się nie uda to i tak będe próbować tylko dla tego uczucia kiedy nie czuje ciała, jest cudowne. Dziękuje bardzo za ten film 😍😘

Byłem na bardzo bogato zdobionym statku, czułem smutek. Była noc, stałem w miejscu, było to pomalowane na biało pomieszczenie, w tle grała muzyka. Po przebudzeniu z hipnozy w głowie miałem imie: Thomas.

Nie daje mi to spokoju potrafie opisać dom ze szczegółami nie potrafie wyjaśnić z kąd nigdy tam nir byłam ani z filmu po 3 latach teraz przypomniało mi się o nim i nadal potrafie go opisać ze szczegolami tak jak jego okolice

Gdy był ten moment gdzie miałam być w poprzednim wcieleniu wbrew mojej woli otworzyły mi się oczy i po prostu zobaczyłam mój pokój :'] (napewno jeszcze do tego wróce :> )

Kiedy tylko przeszłam przez strumyk, cała sceneria bardzo szybko sie zmieniła. Stałam na gołej ziemi a przede mną był las. Wszystko było zwęglone, czarne i spalone. Czułam wtedy strach i przerażenie związane z tym co sie tam stało. Przeszłam do perspektywy trzeciej osoby, żeby zobaczyć, jak wyglądam. Miałam ciało mężczyzny średniego wzrostu. Był opalony, ciemno włosy. młody i umięśniony. A także poprudzony w popiole i ziemi

nic nie widziałam, ale przy pierwszym liczeniu czułam pewien niepokój i strach, który minął.

U mnie żadnych wizji, nic nie widziałam. Ale od wyjścia ze strumyka do końca seansu, miałam uczucie ogarniającego chłodu. Spróbuję za jakiś czas znowu, może zagadka z chłodem się rozwiąże.

Matko jaka byłam zrelaksowana to niesamowite ! Widziałam wszystko do momentu kiedy nie wyszłam ze strumyka na ten inny świat, zobaczyłam ciemność i niepokój

Nie mogłam się doczekać takiego filmu! Dzięki, napewno wrócę do niego wieczorem 😉❤️

Zaczęłam czuć po tym strumyku jak moje mięśnie się spinają, serce zaczęło bardzo szybko bić, poczułam się niesamowicie silnie ale też mega niespokojnie i tak jakby... zdrowo na psychice, jak nie teraz. Moja ciało przechodziły dreszcze ale widziałam tylko ciemność.

Nic nie widziałam, ale będę próbować, aż mi się uda! :) ale Twój głos jest relaksujący i było mi tak miło, jakbym właśnie miała zasnąć szczęśliwa :)

Nie wiem czy to norlamne ale bylam zwierzeciem - lisem. Bylam w lesie i bawilam sie trawa. Nie bylo wokol mnie nikogo, tylko inne zwierzeta w oddali a blizej mnie byly ptaki - glownie dzieciol. Kiedy sie wybudzilam i poruszalam dlonmi i palcami czulam ze drżę. Tak samo z nogami, stopami. Czulam zapach takiego swiezego lasu po lekkim deszczu. Dziękuję ci za to bardzo ❤❤

Muszę wrócić tu wieczorem bo kurde powiek zrelaksować nie moge 😅 ale naprawdę dzięki za ten film bo nie mogłam się doczekać 🥰💖

Mega medytacja, super relaksująca, miałam ciarki. Myślę ze śmiało mogłabyś zrobić serię medytacji i byłyby to jedne z najlepszych na yt, zwłaszcza z tym odliczaniem i pstryknięciem. Jedyne zastrzeżenie to takie ze miałam wrażenie ze przez większość czasu opowiadałaś czym jest medytacja regresyjna i to mnie rozpraszało. Dodatkowo nie dałaś czasu, żeby się skupic i „opowiedzieć” o tym co sie widzi. Tu nawet zapętlona muzyka dałaby radę. No i króciutka jest ale poza tym mega fajna

w sumie wszystko dobrze poprowadzone, ale mój strumyk był wąski i długo mi się czekało żeby przez niego przejść 😂😂

Gdy wyszłam ze strumyka byłam medyczna bez butów, na skalistym wzgórzu, przede mna był las, za lasem znajdowała się moja rodzinna chata. Byłam tam sama z żona i dwójka dzieci, czułam ciepło.

Zawsze myślałam, ze na bank żyłam w starożytnych Chinach(Azji) lub Egipcie. Dzisiaj jednak przeniosło mnie w czasy chyba wiktoriańskiej Anglii. Byłam mężczyzną po 30, niebogaty raczej dorobkiewicz. Szłam przez ulicę (pora wieczorna już lub popołudniowa raczej lato lub jesień)i mijałam ludzi i widziałam dorożki. Weszłam do jakiegoś sklepu i kupowałam coś , chyba kaszę . I tyle w sumie widziałam bo zaraz wróciłam do obecnego wcielenia ;).

Widziałam bardzo mało, jak przez mgłe. Pamiętam, że byłam w wiejskiej chacie i patrzyłam przez okna na widok z zewnątrz. Przez chwile słyszałam niewyraźną rozmowe dwóch mężczyzn, a takto czułam się spokojna

Bardzo Ci dziękuję za ten seans. Nie wszystko poszło jednak "zgodnie z planem": leżałem po lewej stronie strumyka, a zanim do niego wszedłem, pojawiły się obok niego (po tej samej stronie) drewniane drzwi. Z jednej strony chciałem kierować się na drugą stronę stumyka (zgodnie z poleceniem), ale z drugiej strony coś kazało mi podejść do tych drzwi (nie ukrywam, że przykuły moją ciekawość). Przez dłuższy czas nie mogłem ich otworzyć, nie byłem też w stanie przejść na drugą stronę strumyka. Czułem, że muszę zostać przy tych drzwiach. W końcu otworzyły się z hukiem, a za nimi był... kosmos. Wessał mnie do środka. Wykonywałem dziwne wygibasy/taniec, poruszając się jak spiderman na niewidzialnej nici przymocowanej do niewidzialnej materii kosmosu. Na sekundę przed końcem odliczania, zobaczyłem przed sobą światło, coś na kształt portalu. Przeniosłem się na drugą stronę i pierwsze co zobaczyłem, to zielono/niebieska trawa. Nie była ona jednak jednolitego koloru, te dwa kolory pojawiały się i znikały jak zorza polarna na niebie. Później zobaczyłem swoje stopy: żylaste, męskie, raczej wskazujące na dojrzałego i rosłego mężczyznę. Moje ręce również tak wyglądały. Miałem wrażenie, że mam na sobie białą szatę. Później zobaczyłem piękne liściaste drzewa, które tak samo mieniły się kolorami jak trawa. Niebo było błękitne i fioletowe. Słyszałem przyjemny szum wiatru i delikatne dzwoneczki, a wokół drzew tańczyły małe płomyki, a przez moment również ptaszki, które zmieniały się w duchy/smugi wiatru podczas lotu. Gdy zapytałaś o ludzi, na początku miałem wrażenie, że jestem tam sam, ale później spostrzegłem daleko przed sobą osoby na kształt Adama i Ewy. Nie rozmawiali, raczej mnie nie zauważyli, nawet gdy podszedłem blisko. W pewnym momencie uniosłem się do góry i obraz się zmienił. Stałem na spalonej, zwęglonej ziemi, drzewa płonęły, a niebo było czerwone. Adama i Ewy już chyba nie było (nie jestem pewny). Ja natomiast byłem w metalowym kostiumie, coś na kształt pancerza. Podskakiwałem w miejscu, żeby ziemia mnie nie sparzyła. Za którymś podskokiem znalazłem się znów przy strumyku, po lewej stronie. Drzwi nadal tam były, tylko że tym razem szeroko otwarte. A za nimi znajdowała się piękna, mieniąca się kolorami kraina, którą dostrzegłem wcześniej.

Trochę krótka ta podróż ,za to bajeczna🔥✨Dziękuję,teraz wiem skąd mam niechęć do robienia tych samych rzeczy każdego dnia. Byłam giermkiem,a później szefowa kuchni w zamku,spotkałam mojego obecnego przyjaciela💜 i jeszcze bym powędrowała,tylko już był koniec podróży 💜serdecznie dziękuję 💜

Wydaje mi się, że pierwszy raz coś podziałało u mnie w tej kwestii, ponieważ inne hipnozy nie dawały żadnego efektu. Spodziewałam się ujrzeć coś z okresu II wś ponieważ jest mi to bliski czas, którym bardzo się interesuję, jednak to co zobaczyłam zupełnie mnie zdziwiło. Widziałam siebie jako młodego mężczyznę w sile wieku, który znajdował się na średniowiecznym targowisku. Pełno było brudu, ludzi biednych, handlarzy i śpiewaków oraz tancerzy, którzy nie pozwolili mi oglądać swojego widowiska bez zapłacenia im. Mała zniszczona biedą wredna dziewczynka wyrwała mi złotą monetę i odeszła, wracając do grania na tamburynie. Byłam bardzo zagubiona i nie czułam się zbyt pewnie w tym miejscu. Z Twoimi słowami odnośnie przeniesienia się w czasie, zobaczenia swojej przeszłości lub przyszłości w tym wcieleniu dowiedziałam się trzech rzeczy - moje dzieciństwo było raczej udane, miałam żonę i małe dziecko, ale nie dożyłam starości. Zostałam zabita niedługo później od chwili, w której się pojawiłam. Zabito mnie i okradziono i ta wizja bardzo mnie wystraszyła. Czułam się winna, że zostawiam żonę i dziecko. Gdy się wybudziłam z transu czułam silne emocje, poleciały łzy. Ta śmierć najbardziej zapadła mi w pamięci. To wszystko mogło być prawdą? To, że nawet byłam mężczyzną? Chociaż spoglądałam "na siebie" z perspektywy 3 osoby, więc może wcale nie byłam tym mężczyzną, ale kimś z nim związanym, kto swoje życie uzależnił na tyle od tej osoby. Jak ta żona. Może to uczucie to nie strach przed śmiercią, ale smutek z powodu straty męża? Nie wiem. Bardzo dziwne, ale dziękuję Ci za ten filmik. Naprawdę coś się zadziało.

Byłam niesamowicie zrelaksowana. Po przejściu strumyka szłam przez las i natrafiłam na kilka chatek wiejskich i wiatrak pośród ogromnych pól przy zachodzie słońca. Widziałam jak z oddali biegły do mnie dwie młode dziewczyny, jedna o blond włosach, a druga niższa z brązowymi włosami. Były uśmiechnięte i coś do mnie mówiły. Poczułam ucisk z jednej strony ciała, prawdopodobnie dlatego, że te dwie dziewczyny prowadziły mnie do jednej z chatek. Widziałam siebie jaką młoda dziewczynę w długich blond włosach z wiankiem na głowie. Bardzo ciekawe doświadczenie 😊

Gdy przeszłam przez strumyk widziałam las, był wieczór, i było pochmurno. w oddali lasu widzialam chatkę z drewna, czułam że to mój dom. Ja sama mialam ok. 40 lat, mialam blond włosy i pelerynę z kapturem na sobie. czułam zaniepokojenie, przesunęłam się w czasie o trochę czasu, i zobaczylam siebie przywiązaną do belki, chcieli mnie spalić na stosie różnych patyków. przed tym przejściem w czasie widziałam jeszcze jedna była wizja jak bylam w tym domku, i ludzie przychodzili do mnie bym wyleczyła ich z chorób poprzez jakieś rytualy. ale przez cały seans czułam zaniepokojenie i czułam że moje prawdziwe ciało drżało

U mnie niestety nie podziałało, ale byłam bardzo zrelaksowana ale chyba jednak zbyt świadoma. Kiedy zaczęłaś odliczać poczułam nawet dreszcz.

Nic konkretnego nie widziałam, ale będę jeszcze próbować. Byłam zrelaksowana jak jeszcze nigdy. Za to mimo, że byłam sama w domu, miałam słuchawki na uszach to po wyjściu ze strumienia czułam niepokój, jakbym nie była w pokoju sama i zdawało mi się, że słyszę jakby ktoś chodził najpierw po przedpokoju a potem otworzył drzwi i wszedl do pokoju. To było dziwne bo jednocześnie czułam ogromy relaks i spokój związany z tym stanem ale jakaś część mnie rejestrowała co dzieje się w mieszkaniu i to mnie niepokoiło, jakbym nie była sama, czułam, że ktoś mnie obseruje odkąd wyszłam ze strumienia, ale nie w wizji tylko właśnie w mieszkaniu. To uczucie zniknęło z końcem odliczania, ale im bliżej było końca tym bardziej miałam wrażenie, że po otworzeniu oczu kogoś zobaczę. Nawet sprawdziłam czy przypadkiem mąż nie wrócił wcześniej, ale nie.

Czułam ze bardzo mocno drgają mi oczy, nie wiem czy widziałam poprzednie wcielenie ale czułam się jakbym była dziewczyną z długimi jasnymi dwoma warkoczami mieszkam w starej chatce na polanie obok jasnego lasku i w pobliżu gór. Kiedy się tam pojawiłam byłam w pokoju ze starą drewnianą podłogą, stałam na boso. Przez drewniane okno widziałam polanę, ściany były białe, był tez w rogu kominek a na ścianie obok schody w dół. Dom miał jedno piętro. Na dole w kuchni jakaś kobieta w ciemnych włosach myła naczynia. Obok domu były kury w zagrodzie. Nie wiem czy uznać to za udane ale było to niesamowite doświadczenie 💓💓

To było chyba najdziwniejsze doswiadczenie w moim życiu. Znalazłem sie na planecie. Niebo bylo gwiezdziste i widzialem na niebie planete lub ksiezyc. Wszedzie byly wierzowce bardzo wysokie. Byla droga wzdłuż której rosły posadzone drzewka. Szedłem chodnikiem pokrytym jakby bardzo jasnym marmurem i widzialem inne stworzenia najróżniejsze idace w przeciwnym kierunku. Zapytalem sie postaci ktora miala swiecace wlosy gdzie jestem powiedziala ze jestem na planecie Plejdran(czy cos podobne). Potem znalazłem sie w sali w wiezowcu cala byla oszklona. Widzialem postacie siedzace dookola mnie. Widzialem tam miedzy innymi Budde, Jezusa i Mahometa. Od razu skojarzyło mi sie z Radą Galaktyczną. Powiedzieli mi ze mam zadanie reinkarnowac sie na ziemi. Dostalem zadanie nauczac innych. Spytalem sie ich czy ludzkosc zatrzyma zmiany klimatu oni mi odpowiedzieli ze najprawdopodobniej tak jezeli ludzkosc zacznie dzialac i musze rowniez wraz z innymi takimi jak ja nauczac ludzi jak wielki jest to problem.

Witam ciebie i pozdrawiam serdecznie. Robiłem tak jak mówiłaś i byłem pierwszy raz zahipnotyzowany. I coś było dziwnego , niby miałem wizje poprzedniego wcielenia ale to było coś w rodzaju nie ostrej zamglonej wizji . Niby coś widziałem ale nie do końca . Po przejściu strumyka znalazłem się w prymitywnej łodzi dobijającej do brzegu i po chwili wyszedłem na jego brzeg i wtedy to wszystko stało się zamglone. Chyba to znak powtórzenia jeszcze raz hipnozy albo kilka razy . Kiedy dochodziłem do strumyka słysząc jego szum to obraz stawał się wyraźny aż do powrotu do obecnego życia i wybudzenia. Dziękuję ci za to , bo przez to poczułem się lekki jak piórko tańczące na wietrze i tak bardzo odprężony , że czułem iż gdzieś odleciały moje troski dnia codziennego. To było fantastyczne uczucie.

Nic nie widziałam konkretnie. Jedynie zamazane niebo i postać, która się oddalała. Czułam ogromny ból w głowie, konkretnie w miejscu gdzie kiedyś za dzieciaka miałam takiego krwiaka, lecz z czasem mi zniknął. Popłakałam się pod koniec i po wybudzeniu tez. Powiem szczerze ze całkiem ciekawe doświadczenie i spróbuje zrobić jeszcze raz, aby dowiedzieć się czegoś więcej..

Dziękuję, akurat zastanawiałam sie czy zrobisz takie nagranie. Fajnie, ze sie zdecydowałaś. 😀 Wykonywałam autoregresje przy innym nagraniu i nie zadziałało, w sensie czułam, że mnie blokuje lęk. Doslownie przed tym jak mialam zobaczyc moje wcześniej zycie pojawil sie taki porazajacy lęk i przerazenie i zaczelam plakac. Dam znać jak będzie w przypadku Twojego nagrania.

Czułam zapach przeróżnych kwiatów. Wydaje mi się że byłam na łące przede mną był las a po prawej dom. Przed nim stała kobieta. Wyglądała na 50 lat. Ja chodziłam po łące na bosaka. Kobieta stojąca przed domem mnie zawołała, użyła imienia Marja.

Ooo wrócę tutaj wieczorkiem ❤️

Po pstryknięciu palcami moje ciało wpadło w stan mimowolnej paniki, zaczęłam od razu szybciej oddychać i nie zrozumiałam co się dzieje Gdy zapytano o to czy wiedzę swoje stopy, ich nie widziałam ale zobaczyłam odciętą głowę. Nie zdążyłam zobaczyć czyja jest to głowa, od razu przeniosłam się na kamienice blisko budynku przypominającego kościół. Wszystko jeszcze było mało wyraźne i mam wrażenie że to jeszcze nie było takie wejście całkowite we wspomnienia bo miałam same migawki przed sobą, które mało rozumiałam. Jakbym zmieniała programy w telewizji. Wrócę tu niedługo by powtórzyć hipnozę.

Spróbowałam znowu i bylo jeszcze lepiej niz poprzednio! Widzialam siebie w lesie niestety starosci nie dozylam ale to bylo cudowne spotkanie z moimi wspomnieniami

Kiedy próbowałam... odczuwałam w czaszce ucisk jakby dusza chciała wyjść. Odczuwałam straszną suchość w gardle... wręcz mnie ona dusiła... i było mi nienaturalnie gorąco...

Znajduję się w jakimś obskurnym motelu. Jestem facetem, ok. 35 lat. Siedzę na łóżku, w którym śpi młoda blondynka. Wstaję, podchodzę do okna, wyglądam. Środek nocy, głucha cisza, motel mieści się "pośrodku niczego"; w oddali, w słabym oświetleniu neonu i lamp na podjeździe majaczą puste pola (to chyba nie Polska). Nie odczuwam specjalnie jakichś konkretnych emocji, ale wiem, że ta dziewczyna jest jakoś ode mnie zależna. Bez określonego celu wychodzę z pokoju na korytarz; w oddali migają mi jacyś ludzie, ale nie widzę ich wyraźnie (sylwetki są zamazane). Nagle diametralnie zmienia się sceneria i znajduję się w ciemnym (pomimo, że jest dzień) lesie (tym razem otoczenie przypomina typowe, polskie mieszane lasy na Mazowszu), próbując wybiec na szosę. Gdy prawie do niej docieram, chwytają mnie jakieś dwie ciemne postaci średniego wzrostu (znowu nie widzę ich wyraźnie, jedynie kontury), ale nim zdążą mi cokolwiek zrobić, słyszę coraz głośniej szum wody i odkrywam, że szosa jest tym strumieniem oddzielającym życie poprzednie od ówczesnego. Słyszę odliczanie, budzę się spokojna, acz ze łzami w kącikach oczu. I kompletnie nie wiem, co o tym wszystkim myśleć... A, jeszcze jedno: wchodząc do strumyka w powrotną drogę, czułam opór powietrza, jakbym przebijała się przez jakąś niewidzialną błonę, czułam też uścisk tych ciemnych na moich nadgarstkach i przedramionach, jak im się wyrywałam. Brrrr....😕

Najpierw zobaczylam nogi w błocie w ktorym były odcisniete ślady zwierząt i ludzi,Widziałam kobietę o czerwonej bądź jakiejś ciemnawej skórze, była ubrana w jakby zwierzęce skóry,miała bardzo bujne kruczoczarne włosy związane w dwa kucki a obok niej biegał jakiś pies choć bardziej przypominał wyglądem wilka a w ręku miała jakiś patyk albo prymitywną broń była na potężnej polanie otoczonej górami a w oddali widziałam wioskę i domki zbudowane z drewna,było tam sporo ludzi o podobnej urodzie do tej kobiety a także było tam mnóstwo zwierząt gospodarskich chodzących między tymi ludźmi,potem zobaczyłam urywek z polowania i urwały mi się te obrazy.Mozliwe że to poprostu moja wyobraźnia chociaż było to bardzo realistyczne i wręcz namacalne.

Szczerze bardzo chciałam czegoś podobnego doświadczyć. Na początku usłyszałam pociąg i znalazłam się w ładnym, słonecznym miasteczku prawdopodobnie z czasów drugiej wojny światowej. Przez chwilę stałam na kamiennym moście, później szłam boso z małym chłopcem przez pobliski, zamglony las. Miał blond włosy i był prawdopodobnie moim synem, bo mówił, że mnie kocha. Poczułam wtedy przypływ szczęścia i miłości. Ubrana byłam w duży kapelusz i elegancką, beżową suknię. Pachniało świeżym chlebem, szliśmy obok szwalni. Lubiłam szyć, bo na starość wyszywałam coś, a nade mną stał mój dorosły syn z blond włosami uczesanymi na dwa boki i uśmiechał się. Nie widziałam mojego męża, podejrzewam, że mógł zginąć na wojnie albo nas zostawić. Choć podświadomie czułam to pierwsze. Widziałam też swoje narodziny, płakałam ubrana w koronkową sukienkę. Faktycznie wiele tu odniesień do mojego obecnego życia, ale i przeciwieństw.

Zrobilam! Dokładnie teraz jak wstawiłas film mam chwilę spokoju, wiec z niej skorzystałam. Od razu mówię że bylam sceptycznie nastawiona - mimo wielkiej chęci zeby się udało, to niestety nie umiem do końca w to uwierzyć (jako naukowiec tym bardziej mi ciezko), nie wierzyłam przynajmniej że MI się uda. Nie wiem też co z tego co powiem jest prawdziwa wizja, a co sobie wmówiłam i wyobraziłam. W każdym razie, od początku bylam pewna po wyjściu ze strumyczka, że jestem mężczyzna. Czułam takie męskie, bułkowate stopy (normalnie mam chude, jestem wysoką szczupłą kobietą), męskie ramiona i taką inną ciężkość w chodzeniu. Byłam mężczyzna, wydaje mi się że brazowowlosym, brodatym, średniego wzrostu (nie jakiś mega niski, ale zdecydowanie nie wysoki) I raczej normalnej budowy, nie był na pewno chudy stąd też mam wrażenie inne odczucia w chodzeniu. Wydaje mi się że bylam na wsi, ale nie wiem czy polskiej, nie umiem ocenić. Widzialam głównie pola, jakiś wieśniacki domek z takich szarych, okrągłych kamieni. Nie słyszałam niestety żadnych rozmow, ani w ogóle nie widzialam ludzi. Potem jak zaczęłaś mówić o przenoszeniu się w różnych etapach życia, to trochę zgubiłam obraz, ale wydaje mi się że widzialam oczami młodszej mnie swoją żonę-miała warkocze i była lekko rudawa, nie jakoś szalenie piękna, ale mam wrażenie że relacja między mną a nią była taka hmm ciepła, to raczej byl spokojny może trochę za mało przebojowy związek, ale przeczucie mi mówiło że i ja i ona to introwertycy. Potem gdy mówiłaś o starości to najwyraźniej to zobaczyłam- bylam starsza ok 60 lat, już lekka siwizna itp. Ale na pewno nie jakaś naprawdę stara typu 80-90 lat - mój wniosek jest taki, że tego nie dozylam. Najpierw myslalam że jestem kowalem i coś podkuwam, ale potem okazało się że naprawiam czyjeś cholewki. Strzelam więc że może bylam szewcem? I za oknem atmosfera się bardzo zmieniła. Na pewno słyszałam strzały, ale moja podświadomość mowila mi że to nie 1 ani 2 wojna światowa. Nie znam się na wojnach, ale to była starsza z nich, inne karabiny "czułam", inne stroje, może jakieś późne średniowiecze? Ciężko ocenić. Ale "ja" nie wydawalam się jakoś przejęta. Nie czułam zeby w domu było jakoś smutno, chociaż na pewno ciut biedniej. I dookoła biegały dzieci! I się bawiły. Strzelam że to moje wnuki. Ogólnie czułam dobrą energię i wydaje mi się, że umarłam spokojnie i względnie szczęśliwa. Czułam od tego "ja" dużą rodzinność, spokój i wydaje mi się, że serdeczność. Jednocześnie jestem prawie pewna, że nie byl wyedukowany (ale może zasugerowałam to sobie tą wsią) I że raczej to był typ rzemieślnika niż jakiegoś myśliciela. I wiem że kochał te dziewczynę i te dzieci, też je kochałam jakoś jak je zobaczyłam. Przeczucie mi też mowi, że to chyba nie bylo w Polsce. Ale nie slyszalam żadnych słów więc ciężko. Wiec może to prawda, w sumie fajnie jakby tak było, bo ta wizja była raczej szczęśliwa. Możliwe też że sobie coś z tego wmówiłam, bo gram intensywnie w wiedzmina, a wyobraźnię mam bujną XDD Jakby nie było- super relaks. Odpoczęłam, oczy też odpoczęły. Czyli w sumie spoko paręnaście minut 🥰 Sorki za brak przecinków i chaotyczność, ale chcialam szybko napisać zanim uleci co pamiętam. :) Po namyśle to na pewno nie było późne średniowiecze. Ta wojna nie daje mi spokoju, bo wiem jak wyglądały broń i ubrania, ale nie umiem ich przypisać xD ale były normalnie karabiny itp, nie żadna szabelka.

Czy tylko ja podczas tego nie umiałam się zrelaksować, a moje powieki i oczy ciągle drżały 😅

kiedy przechodziłam przez strumyk czulam sie dziwnie jakbym juz znala moke poprzednie wcielenie, a kiefy skonczylas odliczac znalazlam sie w biednym pokoiku bylam mlodym chlopcem w koszuli i ogrodniczjach, w tym pokoju bylo jedno male okno, lozko i drzwi, wyszlam z tego pokoju i czulam ze znam ten dom, jakas kobieta zmywala naczynia, byl poranek domek byl biedny ale nie wchodzilam w interakcje z ta pania. Swiatny odcinek na pewno spróbuję raz jeszcze!

Ja nie miałam żadnych wizji a wszystko robiła zgodnie z twoim prowadzeniem czułam odprężenie szkoda bo tak bardzo chciałam wiedzieć kim byłam w poprzednim wcieleniu 👌♥️♥️♥️pozdrawiam serdecznie

Niesamowity sens, ciało bardzo zrelaksowane, odczułam moje poprzednie wcielenie bardzo wyraźnie i ujrzałam kilka obrazów patrząc jej oczyma :) - tak, byłam kobietą, w dłuższych brązowych włosach które pod wpływem wiatru delikatnie falowały mi przed oczyma (grzywka nachodziła mi na oczy) - po prawej w pewnym momencie pojawiły się dwa domy (czułam swojski klimat) - ktoś przejechał przede mną siedząc na koniu, w pewnym momencie zrobiła się noc i widziałam światło z latarni morskiej która świeciła z prawej strony - miałam uczucie jakbym stała na plaży i patrzyła w morze :)

Byłem w w starym drewnianym domu, w pokoju był drewniany stolik i pare szafek, czułem czyjąś obecność i lęk (nie mam pojęcia przed czym). Cały czas z tyłu głowy miałem wizje niskiej, lekko zgarbionej i ubranej w czarne szaty postaci. Obawiałem się jej. Było mi gorąco i czułem przeszywający ból w sercu.

Odczułam wyraźną zmianę temperatur w chwili przechodzenia z jednej na drugą stronę. Nie szokuje mnie co zobaczyłam. Druga strona była okropna, ale to w tej bezpiecznej częsci, przed przekroczeniem strumyka czułam duże napiecie i strach. Bardzo ciekawy filmik. Dzięki wielkie

Byłam w miejscu odczuwałam tamty wiek odczułam zapach średniowiecza podlatywaly do mnie dzieci cieszyły się były wesołe byłam bardzo piękną dziewczyną o długich jasnych włosach bardzo piękna bawiłam się z dziećmi potem przeniosłam się do następnego wcielenia jechałam w karecie koło mnie siedział przystojny elegancki pan arystokrata jakby hrabia było pokazane że bardzo był dobry dla mnie kochał mnie to okazywał dobroć potem wróciłam obudziłam się .

Dziękuje za ta chwile. Miałam 3 wizje, na początku widziałam starsza babcie, jakby szeptuche, długie paznokcie, bose stopy, długie siwe włosy w poszarpanych ubraniach, później zobaczyłam bardzo nowoczesny tunel, ciemny, długi nie było widać jego końca a na sam koniec i to było najbardziej realistyczne czułam ze jestem w średnio zaawansowanej ciąży, czułam swoj brzuch i ruchy dziecka w środku, aż popłynęła mi łza. I to ostatnie trwało najdłużej, bo cały czas dotykałam i trzymałam ten mój brzuch. Dziwne uczucie ale bardzo ciekawe. Dziękuje Ci za to ❤️

Z pytań, które zadałam niedawno mojej podświadomości z wykorzystaniem wahadła wyszło, że to moje najbliższe przeszłe wcielenie. Wcielenie na Ziemi numer 299 (bo to jest moim 300). Kiedy robiłam regresję po raz pierwszy zobaczyłam mężczyznę, w wyblakłym fioletowym stroju, tak jakby płaszczu i z kapeluszem też fioletowym na głowie. Nazwałam go "piratem". W tej sesji na tym kanale zobaczyłam otoczenie. Stałam na czymś w rodzaju podestu wynurzającego się z wody, było to coś w rodzaju niewielkiego portu. Obok była kammienna wierza, za mną jacyś mężczyźni rozmawiali, nie słyszałam ich słów a z tyłu było niewiele miasteczko ogrodzone kamiennym murem. Gdy weszlam do jednego z domów wnętrze było drewniane, w domu był kominek a nad kominkiem głowa jelenia i na podłodze jakieś futro. Gdy spojrzałam na miasto z góry zobaczyłam, że nie ma nic w pobliżu niego, sama woda. Dzielę się tym gdyż liczę na pomoc w rozpoznaniu jakie to mogło by być miejsce lub po prostu liczę na dyskusję :)

Po przejściu przez strumyk zobaczyłem wielki kamień obrośnięty mchem, prawie nic się nie różniło od tego co było po pierwszej stronie strumienia, poza wyraźnym odcięciem lasu otaczającego mnie, za kamieniem zaczynała się dróżka, dróżka jakby usypana z węgla i zwiędłych roślin, wokół niej ciemny las, wysuszone drzewa obrośnięte czarnymi liści, drzewa były jakby ktoś je podpalił i ugasił, ziemia tam była sucha i jałowa, nie szłam dalej tylko zaglądałam na dróżkę zza kamienia.

Nagle wszystko zawirowało, stałam na środku czegoś przypominającego targ. Było tam mnustwo ludzi. Nie miałam butów, stałam w błocie, za to miałam pierścień na każdym z palców. Potem widziałam mury, zimne i solidne. Ludzie wokół mówili po turecku lub hebrajsku. Było tam też dużo dzieci, nie wiem czyich. Patrzyłam przez maleńkie okienko, za którym widziałam ocean.

Lecimy z oglądaniem!

Na początku byłam sceptycznie nastawiona do tego filmu, ale po tym jak spróbowałam musze przyznać, że nigdy czegoś takiego nie przeżyłam. Z pewnością bede musiała wrócić do tego filmu, ale puki co czułam jakbym lewitowała, w okół mnie panował błękit i ciepłe promienie opatulały moje ciało. Niesamowite niedługo spróbuję ponownie i może zobaczę coś więcej^^

Zawsze chciałam spróbować czegoś takiego, ale przez różne "tiki" nie umiem utrzymać takiego relaksu. Mimo to widziałam się w prostym ubraniu, takim raczej wiejskim, miałam ciemno rudy warkocz. Wszędzie było ciemno od dymu, w oddali płomienie, przebiegłam koło jakiegoś prostego drewnianego powozu czy bryczki. Potem zrobiło się ciemno i zimno, przez chwilę światło mignęło jakby przez kraty, a w kolejnej jakby "scenie" ciągnęłam za ciężkie drewniane drzwi z taką kołatką zamiast klamki, a w tle były głosy dwóch mężczyzn, wystraszyłam się jak ich usłyszałam. I to tyle... Dziwne uczucie, ale jeszcze może spróbuję kiedyś

Popłakałam się, zobaczyłam ostatnie wspomnienie mojego wcielenia narazie, tuż przed śmiercią. Widziałam moje dzieci, prawdopodobnie mój dom i byłam w gieźle, miałam długie blond włosy. Płacz był spowodowany żalem, że nie mogłam zobaczyc jak dalej dorastają.

Dziekuje za to doświadczenie. Podczas przejścia przez rzekę poczułam mrowienie w prawej stopie . Po przejściu rzeki weszłam jakby do pałacu , był na wzgórzu szlam korytarzem z daleka widziałam taras i widok na jakieś piękne miasto . Po mojej prawej stronie był starszy mężczyzna z broda jakby mnie prowadził do tarasu . Miałam na sobie złota lub żółta suknie . Długie jasne blond włosy . Byłam smukła wysoka , miałam wrażenie jakbym była inna istota niby kobieta ale innej rasy . Czułam się dobrze , tam wszędzie było pięknie i przyjazdnie byłam kimś ważnym , tak jakbym wróciła do tego miejsca z podróży . To takjabym widziała jakaś scenę z filmu . Ufff to było niesamowite . 💥

Ale to było mega doświadczenie. Udało mi się zrelaksować, ale nic nie zobaczylam. Czułam jedynie ekscytację podczas odliczania, i wrażenie oddalania się głowy od ud. Jakbym była gdzieś bardzo wysoko i stamtąd patrzyła na świat. Czułam też jakby moja prawa dłoń się wykręcała, niesamowite uczucie, wróce to niego za jakiś czas na pewno :)

Pierwsze co to widziałam sucha ziemię jakby piasek, miałam brudne ręce i miałam na sobie coś w rodzaju szaty. Widziałam chatę drewnianą, krowę i bawiąca się dwójkę dzieci chłopca i dziewczynkę i gdy podeszłam zawołali do mnie mamo. Poszłam do kuchni i gotowałam obiad pilnując swoich dzieci, na myśl o moim mężu pojawił się strach i jakby to że zginął podczas jakiejś wojny a dzieci wychowywałam sama

Podczas hipnozy na początku nie mogłam się zrelaksować bardzo bolały mnie oczy ale po chwili poczułam relaks jak nigdy dotąd gdy udało mi się przedostać do poprzedniego wcielenia znajdowałam się pod wodą widziałam nad moją głową falującą wodę przemierzające niebo chmury skały i drzewa ty spoglądałam w dół widziałam ciemność głębokiej wody, wspaniałe doświadczenie

było niesamowite odczucie, dziękuję za taką cudowną medytacje! Czułam szczęście, szłam przez trawnik aż do pobliskiego sklepu, rozmawiałam z kobietą o imieniu Apolonia.. a sama do mnie się zwracała Opołódnia. Ale gdy chciałam zobaczyć się stara, nie dało się. Zobaczyłam, że ścięli mi głowę, czułam smutek. Dowiedzieli się, że plotkowałam, ktoś doniósł.

Bardzo fajny odcinek.Sprobowalem jednak napotkałem problem.Pomimo tego,że moje ciało było rozluźnione jak nigdy nie mogłem opanować oddechu,czym dalej i głębiej mnie prowadziłaś tym bardziej mój oddech się przyspieszał (jakby była to naturalna reakcja obronna) ale nie odczuwałem strachu ,co mnie zaskoczyło.Z tego co widziałem to tylko czarne obłoki i nic konkretnego ale jak to mówią praktyka czyni mistrza,więc na pewno powtórzę,szczególnie dla tego niesamowitego relaksu,Dzięki za seans😉

Nie byłam człowiem tylko jakąś fioletową kulą energi. Nie miałam nóg a wszędzie biegały dzieci w zielonej poświacie. Wszędzie było ciemno. Nagle poczułam drętwienie całego ciała i wybudziłam się jeszcze przed końcem hipnozy.

Wow, to było niesamowite doświadczenie, nawet jeśli do końca mi się nie udało. Cały czas miałam świadomość, ale nie potrafiłam poruszyć swoim ciałem, jakby moja dusza była gdzieś obok. Tuż przed odliczaniem do poprzedniego życia czułam jakbym wirowała i panikowałam, mimo że moje ciało było całkowicie odprężone. Nie widziałam niczego wyraźnie, tylko jakieś przebłyski lasu, świń i starszego pana. Potem coś w rodzaju starszej kobiety bujającej się na fotelu, chyba przy kominku. Kurczę koniecznie muszę spróbować jeszcze raz i postarać się tym razem naprawdę odpłynąć

Kiedy kolejny raz spróbowałam hipnozy , znowu znalazłam się po ciemnej stronie rzeki , zarysy z daleka ciemnych zabudowań, było bardz zimno i płakałam. PO hipnozie niemoglam rozgrzac się przerazliwy ziąb jakbym wrucila z dworu a łzy same płynęły mi z oczu . Myślę że nie potrzebnie weszłam tam drugi raz , czarna wizja przeszłości .

Pierwszy raz jak na razie nic 😓 Ale masz bardzo spokojny głos i bardzo mnie odprężyło to jak mówiłaś 🤗 Dzięki 🤗

Nic nie widziałam ale czułam niepokój i lęk ale nie wiem przed kim, czułam też czyjąś obecność jakby kilku osób. Osoby te nie były mi przychylne. Raczej tego nie powtórzę ale ciekawe doświadczenie.

Niestety nie udało mi się za 1 razem :c Tak jeszcze chciałam dodać że chyba moja podświadomość nie chciał tego robić i widzieć mojego poprzedniego wcielenia bo ciągle oczy mi się chciały otwierać pomimo tego że byłam zrelaksowana oraz "nie domykały" się do końca i co chwile widziałam kawałki mojego pokoju

Niestety nic nie zobaczyłam, ale po pstryknięciu moje ciało przeszła jakby fala spokoju, bardzo mocno to poczułam. Będę próbować na pewno jeszcze raz, ale to pewnie kwestia, że nigdy nic nie widzę, tak zwana afantazja? Bardzo dziekuję za filmik 🥰

No to ja się dołączę i wszystkich chyba tutaj zdziwię 😅 otóż ja zrobiłam sobie już 3 razy hipnozę i cały czas widziałam siebie jako królowa Polski Jadwiga Andegaweńska, byłam żoną Władysława Jagiełły, patronką Polski. Za pierwszym razem widziałam rzekę, las, nagle zobaczyłam zamek, widziałam jak dworzanka stała z rycerzem i rozmawiali, tą dworzanka miała przewieszony na ręce wiklinowy kosz z jabłkami, za nimi stał brązowy koń, szłam dalej i zobaczyłam przy bramie dwóch rycerzy w zbrojach trzymali w rękach topory, stali po jednej i drugiej stronie bramy i poszłam dalej, widziałam Wawelski dworek, widziałam te arkady i te schody oraz fontannę, poszłam do swojego pokoju i widziałam królewskie łoże, z brązowymi takimi wyrzeźbionymi szczeblami w górę, od góry zakryte i dookoła baldachim, przy łożu była toaletka cała ze złota, z wielkim lustrem i takie siedzenie obite czerwonym aksamitem, a zaraz obok było okno, przez które było widać tą rzekę i lasek, później widziałam że była łaźnia i miałam służącą, była wielka wanna taka szara wypolerowana i miałam nalaną do niej wodę z mlekiem a na wodzie płatki róż rozsypane, ubrałam się później w czerwoną suknię ze złotymi ozdobieniami, następnie zobaczyłam Władysława Jagiełłę, który mnie odprowadził do rzeki przez lasek i mówił żebym nie uciekała, żebym została...a ja się pożegnałam a w kolejnej hipnozie w lasku czekał na mnie Władysław Jagiełło z którym zaczęłam się całować i kochać na polanie w lasku, byliśmy nadzy hehehe ubraliśmy się i podniosłam kosz wiklinowy z jabłkami które zaczęliśmy jeść w drodze do zamku, weszliśmy na dworek i zaczął się bal, widzieliśmy dwórki i dworzaninów w takich strojach jakie mieli właśnie królewny i książęta i widzieliśmy również błazna który żąglował piłkami i rozbawiał towarzystwo, widziałam również grajków którzy grali na flecie, tamburynku i bębnie i tańczyliśmy na tym dworku, po czym poszłam z Władysławem do pokoju, wypielam z włosów złotą wsuwkę i zaczęłam czesać swoje długie ciemno brązowe włosy a za chwilę Władysław mi pomógł czesać włosy, powiedzialam mu żebyśmy poszli nad rzekę i pojechaliśmy na jednym koniu nad tą rzekę, zeszliśmy z konia i powiedziałam mu do widzenia ukochany, a on odpowiedział do widzenia, żegnaj ukochana i wybudziłam się z hipnozy a co najdziwniejsze to po wybudzeniu się, zaczęłam płakać... Nie mogłam nad tym zapanować. Szok szok i jeszcze raz szok! Wychodzi na to że byłam Królową Polski aleeee jaaaajaaa! Aaaa i co jeszcze, porównałam sobie zdjęcie moje ze zdjęciem z internetu królowej Jadwigi i jesteśmy takie same... To jeszcze większy dla mnie szok

Hej:) Przyznam, że medytuję kilka razy w tygodniu i "podróżuję" do wcześniejszych wcieleń ale pierwszy raz mam styczność z hipnozą. Położyłam się, zrelaksowałam i w momencie pstryknięcia palcami poczułam mrowienie w ciele, dreszcz. Spojrzałam na swoje stopy, potem przedramiona. Okazało się, że jestem mężczyzną. Czułam się wtedy młodo, byłam/em w lesie... Totalnie zagubiona/y. Nie widziałam ani ludzi, ani zwierząt, tylko las. Chciałam cofnąć się do strumyka aby zobaczyć swoje odbicie ale czułam, że musze iść przed siebie. Zobaczyłam nastepnie siebie jako małego chłopca przed pięknym domem z cudownie zielonym ogrodem, elewacja była kamienna,schody rownież. Szarość kamieni, zieleń grodu i złote światło od słońca. Ja jako ten chłopiec byłam na czerwonym rowerku. Nastepnie zobaczyłam siebie na tych schodach jako starca, obserwowałam/em otoczenie, które pamiętałam z dzieciństwa, grabiłam liście, pracowałam w szklarni i nagle zobaczyłam jako ten starzec, malutkiego chłopca na takim samym czerwonym rowerku. Czułam, że to moj wnuk i popłyneły mi łzy. Wzruzyłam się ale i za razem wystraszyłam, kiedy tylko znowu pstryknelaś, zerwałam sie na rowne nogi, jakby ktoś wyrwał mnie z bardzo głębokiego snu.

Bardzo fajnie Panią słuchać tu i na kanale Pani męża 🤗

Tak byłem odprężony i nagle wpadem w stan hipnozy i patrze widze ciebie calą nago siebie calego nago i dopiero się zaczeło najpiekniejsza hipnoza

Od dluzszego czasu probuje roznych medytacji o regresji do poprzedniego wcielenia, ale I tym razem nie udalo się. W momecie jak powiedzialas 10 I pstryknelas palcami, oddech bardzo mocno mi przyspieszył I zamkniete oczy zaczely sie jakby jeszcze mocniej zaciskac. Cos jak bym sie czegos mocno wystraszyla I nie chciala patrzec. Moj wniosek jest taki, ze widocznie nie jestem gotowa aby zobaczyc swoje poprzednie wcielenie. Musi byc w nim Cos przerazajacego czego nie chce sobie przypomniec 😕

Wyszłam że strumyk i znalazłam się w jakiejś wielkiej sali z wysokim sufitem spiszczastym, ściany były białe podłoga drewniana, byłam ubrana w ciemne spodnie ale starodawne biała koszule włosy miałam związane w warkocz i na boku miałam przewieziony miecz, podeszłam do drzwi które prowadziły na zewnątrz wszyscy się że mnamilo witali, zobaczyłam kobietę z korona podeszłam do niej i się przed nią ukloniłam po czym zaczęliśmy iść po wiosce. Szłyśmy do puki nie zrobiło się ciemno i się nie przebudziałam. Niesamowite uczucie będę to powtarzać jak najczęściej ❤❤❤

Witaj, byłam sceptycznie nastawiona, jednak ciekawość i chęć relaksu zwyciężyły.Dzieki.Widzialam 3 wcielenia...najpierw zamek, siebie jako księżniczkę, zmarlam przez ścięcie głowy, bo komuś zagrazalam, następnie widziałam siebie jako wojowniczkę - myśliwa...siebie jako matkę trójki dzieci dwóch synów i jedna córka, byłam żona kogoś kto był szanowany w lokalnej społeczności,potem widziałam siebie jako uśmiechnięta staruszkę, która odchodzi spełniona i pogodzona z losem.dziekuje.

Kurcze, jedyne co widziałem po pstryknięciu to baaardzo intensywnie niebieskie światło. Potem spróbuję 2 raz. Jestem w szoku, że przynajmniej coś podziałało i dałem się wkręcić w tą hipnozę. Super :)

Moje poprzednie wcielenie napewno jest powiązane ze mną - otóż, gdy stałam przed strumykiem i patrzalam na drugi brzeg widziałam miejsce gdzie jest smierc i zniszczenie było to w lesie który był wypalony, gdy spojrzałam na buty były one wojskowe, natomiast gdy spojrzałam na ramie i rece było poplamione krwią i brudem byłam ubrana w mundur a żołnierze do mnie mówili w zasadzie krzyczeli panie pułkowniku, wiele z nich umierało przy natarciu nieprzyjaciela, gdy zauważyłam iż sytuacja wymyka się spod kontroli wybiegłam zza schronienia i żeby bronić swoich żołnierzy którzy byli ranni i niezdolni do walki pobiegłam z granatem pomiędzy drzewami do schronu nieprzyjaciela gdzie wysadziłam się z granatem i gdy to nastąpiło jakby wysadziło mnie w stronę strumyka gdzie widziałam czerwona wodę jakby mojej krwi jednak moja perspektywa zmieniła się z lotu ptaka i widziałam granice całej polski otoczonej rzeką na której dryfowalo miliony ciał Polaków (dzieci, kobiet, mezczyzn, żołnierzy) a rzeka była w kolorze czerwonym, Polacy którzy przeżyli wojnę oddawali nam hołd a na ciałach ludzi w rzekach również moim spływały łzy które również przybrały barwy czerwone w środku rozpierała mnie duma, chwile później zobrazowałam swoje dzieciństwo w domu z rodzicami oraz starość na cmentarzu z wyraźnym napisem pułkownik na nagrobku jednak reszta informacji była jakby rozmazana, widziałam również iż mój grób jest w niesamowitym stanie ciagle uczęszczanym i zapamiętanym.

O boszz czułem się tak dziwnie słyszałem rozmowy ludzi widzielem że byłem w jakimś pokoju a jak dałaś znak że czas na powrót to tak dziwnie się poczułem że coś by wleciało do mnie do środka dziękuję bardzo i wiem że to nie będzie mój ostatni raz❤️🤗❤️

nieopodal tego strumyka przez ,ktory sie przechodziło wyszedlem sposrod drzew i zobaczylem samotnie stojącą chatę pokrytą strzechą. na około byl maly kawalek pola i głównie las. Po podwórku biegal i sie bawił mały chłopiec ,który prawdopodobnie cieszył się na mój widok. To tyle :) Jako dziecko często sniłem o dziwnie ubranych żołnierzach strzelających w moją stronę. Sprawdziłem to i wychodziło by ,ze to zołnierze szwedzccy i okres potopu cos w tym kierunku patrząć na ubiór. Byc moze ta wizja to tez podobny okres.

Moje powieki zaczęły lekko drgać a przy odliczaniu czułam lekki stres, po pstryknięciu zobaczyłam tak jakby malutkie białe światło jakbym była gdzie w jakimś tunelu, moje ciało oblał pot. Widziałam wielką piaskową górę, ceglastą pustynie i zachodzące słońce za tymi górami, cień jakiejś egzotycznej rośliny. Jednak to wszystko przez moment, ponieważ moje ciało i świadomość dryfowało na pograniczu rzeczywistości a poprzedniego świata. Bardzo ciekawe doznanie, pewnie jeszcze wrócę do tego filmu 🤍🌄

Dziękuję za to. Zobaczylam siebie jako wróżkę w blond kręconych wlosach i opasce na glowie. Bylam w lesie gdzie widzialam duzy księżyc i jakiegos mezczyzne ale nie wjem kto to byl bo zniknął. ❤

Po przejściu strumyku byłem sobą w czarnych ubraniach w opuszczonej wiosce ( nie było ludzi ani zwierząt ) i czułem nicość, później ujrzałem siebie starego w ogrodzie obok góry

Po wyjściu ze strumyka stałem na niewielkim wzniesieniu i spoglądałem na farmę, po której biegały na pewno kury i gęsi chyba. Po lewej stronie dość wysokie, rozgałęzione drzewa, po prawej dom z drewnianych bali. XIX wiek wg mnie. Wiem, że miałem wywinięte rękawy koszuli. Wokół nie widziałem innych zabudowań. Na werandę wyszła kobieta w ciąży z małym ok 4-5 letnim chłopcem przy boku. Podszedłem do nich. Kobieta (czułem, że to moja żona i mój syn) dotknęła ręką mojej twarzy i pięknie się uśmiechnęła. Oj niesamowite to było

Ciekawe doświadczenie, totalnie się zrelaksowałem. Przeszedłem przez strumyk i znalazłem się w starym miasteczku klimatem przypominającym amerykańskie z ok 1900 roku. Była piękna słoneczna pogoda.

Już dawno nie czułam się tak zrelaksowana jak przez te kilkanaście minut 🙂 pierwsze co zobaczyłam to duża komnatę i okno, które było zakratowane. Na podłodze były rozłożone dywany i skory zwierząt a w kominku palił się ogień. Miałam na sobie długa suknie i gruby płaszcz z futrem. Zakładam, ze była zima lub pozna jesień. Widziałam tez łóżko z kolumnami. Pierwsza myśl jaka mi przyszła to chciałam wyjść z zamku i pojeździć konno. Przez moment widziałam stajnie z wieloma końmi, ale nie mogłam znaleźć swojego. Przez chwile byłam tez pod brama, która była zamknięta a bardzo chciałam wyjść. Czułam jak wokół mnie jest sporo ludzi zajętych obowiązkami a ja chciałam uciec stad i poczuć trochę wolności. Widziałam a raczej czułam jak staje się stara. Siedziałam na jakimś drewnianym krześle a wszystko było zamazane. Przez kilka sekund wróciłam do bycia dzieckiem i biegłam gdzieś z wyciągniętymi rękoma przed sobą. Całość oceniam na ciekawe doświadczenie. To pragnienie bycia wolnym, towarzyszy mi i w tym życiu wiec może moja dusza tak już ma - pragnie wolności, ale jej nie może mieć. Ale naszła nie jeszcze taka myśl, bo będąc w strumieniu zaczęły mi się pojawiać urywki np. siedziałam w restauracji wśród ludzi ubranych jak z XIX wieku długie suknie u pan, charakterystyczny wąs u panów. Wszyscy sie śmiali i żartowali. Atmosfera była luźna. Drugi urywek byłam młodym chłopakiem. Miałam żołnierskie buty i długa broń w ręku. Stałam dysząc pośród ruin w półmroku jakby miało zaraz świtać. Cisza i samotność strasznie mnie przytłaczały. To trwało kilka sekund, ale było mega dziwne. Czy to tez mogłyby być poprzednie wcielenia?

Wrócę tutaj wieczorem

Kurczę, nie mogę się do końca zrelaksować i przede wszystkim otworzyć... Z jednej strony bardzo chcę, a z drugiej boję się tego co mogę zobaczyć... Niemniej, będę dalej próbować i oswajać się z myślą, że mogę doświadczyć takiej wizji :)

Nie wiem dlaczego, ale przez cały czas widziałam tylko ciemność, a w niej diabelski młyn, ale był ukryty za chmurami jakby za mgłą. Ciężko było go dostrzec, a zarazem była to jedyna znajdująca się tam rzecz

Na początku zobaczyłam spodnie z szerokimi nogawkami do połowy łydki z takiego materiału jak worek na ziemniaki. Potem zobaczyłam skośne oczy i fryzurę na dwa warkocze. Co ciekawe przed zobaczeniem tego wszystkiego moja podświadomość powtarzała ,,szamanka”.To było naprawdę niesamowite, a sam fakt tego, że nie interesuje się takimi tematami jak Indianie czy właśnie szamanizm i kompletnie nic o tym nie wiem, skłania do refleksji. Dla pewności jutro na otwarcie lwiej bramy zrobię tą medytacje jeszcze raz i zobaczę czy będzie tak samo😍♥️♥️ Pozdrawiam ☀️

To było dziwne byłam kompletnie zrelaksowana i po pstryknięciu palcami kompletnie nie mogłam się ruszać i ledwo mogłam oddychać. Nie widziałam też żadnych szczegółów a jak by cienie albo linie poruszające się. Nie wiem co to znaczy. Bardzo ciekawe doświadczenie i chętnie je powtórzę może zobaczę wtedy coś więcej.

Wow, to było... ciekawe :) Byłam przy strumieniu obok lasu, na dużej łące, na której pasły się krowy, miałam sukienkę jasna z podwiniętymi rękawami, fartuszek, bose stopy i jasne włosy, poszłam na skraj lasu najeść się jeżyn. Dłonie mialam czyste, bylam akuszerką. Co ciekawe ciągle chodziła mi po glowie moja prababcia.

Byłam mega zrelaksowana, a gdy przeszłam strumyk i spojrzałam na swoje dłonie, zauważyłam że mają męskie kształty. Przeniosłam się do jakiegoś starego miasteczka, wszystko było z szarego kamienia. Widziałam jakieś kobiety w kapeluszach jak koszyki, jak w filmach kostiumowych. Próbowałam się przywitać, ale zignorowały mnie. Później byłam przy drzwiach jakiegoś domostwa, następnie drzwi się otworzyły i była tam kobieta, raczej skąpo ubrana, coś mi mówiło że wykonuje najstarszy zawód. I wtedy zaczęło się odliczanie do powrotu, więc znalazłam się znowu przy strumyku. Bardzo ciekawe doświadczenie, nie spodziewałam się takiej wizji. Dziękuję