W kwietniu spałem na jednej górze w Sudetach. Co prawda kalendarzowo była wiosna ale przypierniczylo 30cm śniegu i temperatura w nocy spadała do -8. Spałem pod wiatką i po całym dniu wędrowania padałem na twarz. Rozłożyłem sobie posłanie na ławce za stołem żeby trochę osłaniał od wiatru, zjadłem ciepły posiłek i kładłem się spać. Zawinalem sobie buty w worek na śmieci i chciałem go schować do śpiwora, natomiast ławka była na tyle wąska i krótka że ciężko było się zmieścić z butami. Z racji zmęczenia już nie kombinowałem tylko zostawiłem pod ławka zawinięte w worku. No i zorientowałem się jaka głupotę zrobiłem gdy trzeba było o 5 rano wstać na siku. Buty byly jak kamienie i nie dało się ich ubrać, a już na pewno nie z pełnym pęcherzem. W związku z tym, mając w tyłu głowy iż zlanie się do śpiwora jest słabym pomysłem, usilnie szukałem alternatywnego rozwiązania. Znalazłem na szybko dwa małe woreczki po jakimś prowincje, założyłem je na palce od stóp i dylalem za wiarę w śniegu odcedzić kartofelki. Później już po zjedzeniu śniadania bez problemów moczowych udało mi się wcisnąć te buty ale zrobiłem tak że założyłem wełniane skarpety bezpośrednio na stopy, potem worki na śmieci, potem skarpety syntetyczne, aby w trakcie marszu nie odmrozić stop. Do najbliższej stacji kolejowej było 18km i stwierdziłem że muszę tam jakoś dojść. Po przybyciu na miejsce nogi się rozgrzały, buty odtajaly na tyle, że zdecydowałem się już konstytuować marsz do miejsca docelowego (brakowało mi tylko 10 km do przejścia całego szlaku). Udało się cel osiągnąć i myślę że patent z workami mocno pomógł. Morał z tego taki że lepiej spać ciasno z butami niż potem mieć ciasno w butach. Pozdrawiam :)
Dwa lata temu w marcu poszliśmy, wraz z 6-cio letnim synem i moim Ojcem na 4 dniową wędrówkę, z ostatnim nocowaniem na Skalniku w Rudawach Janowickich. Byliśmy nieźle przygotowani, z tym, że jako organizator wyprawy zadbałem bardziej o współziomków niż o siebie. Miałem śpiwór komf. 1C, ale po czterech dniach łażenia byłem zajechany i osłabiony (dźwigałem ekwipunek także syna) i gdy w nocy temperatura spadła do -6 strasznie marzlem. Wpadłem więc na genialny pomysł owinięcia najbardziej czułego punktu - nogi i stopy- folią NRC. Było spoko - do czasu. Po jakimś czasie jak nogi się rozgrzaly, odwinąłem folie i zorientowałem się, że śpiwór jest cały mokry! Myślałem tylko o przetrwaniu do porannej kawy i śniadania, podczas gdy w namiocie rozlegało się słodkie pochrapywanie.
Planujesz zimowy wypad w góry? Kolega zaplanował trasę i nie chce Ci się jej weryfikować, bo mu ufasz? To weź poprawkę na to, że nie każdy szlak jest do przejścia zimą! Sytuacja z naszego jednodniowego wypadu w góry. Okazalo się, że w drodze powrotnej ze szczytu kawałek naszego szlaku był niemożliwy do bezpiecznego przejścia zimą. Powód, wąska ścieżka w stromej ścianie. A my bez czekanów, bez liny. Tylko raczki. No to stwierdziliśmy, że obejdziemy ten kawałek i "wrócimy" na szlak pod ścianą. Było już ciemno, a my w nieznanym miejscu poza szlakiem, gdzie co trzeci krok wpadasz po kolano, a co piąty po biodro. Na dodatek pod śniegiem regularnie trafiamy na przewrócone drzewa, w które od czasu do czasu podczas nurkowania w śnieg przywali się piszczelem. Nie jakoś mocno, ale trzeba uważać żeby nie pociągnąć zbyt gwałtownie nogi do przodu, bo zaboli bardziej. Dletego ten kto szedł pierwszy ostrzegał przed "drzewem przeszkodą" w śniegu. Dodawało to też trochę otuchy, bo do auta daleko, a energia w coraz większym stopniu brała się z adrenaliny niż z kalorii. Mi chlupotało w butach, bo stuptutów jeszcze nie miałem, a fartuchy przeciwśniegowe przy każdym nurku w śnieg i tak się zsuwały z butów. Jak się ruszałem to było mi ciepło dlatego w razie potrzeby byłem gotów iść tyle ile będzie trzeba. W pewnym momencie usłyszeliśmy dźwięk potoku który skusił nas obietnicą dojścia do drogi, poszliśmy za nim. Pokonaliśmy pierwszy wodospad (2m). Z drugiego zrezygnowaliśmy. Nawet nie podchodziliśmy do wyślizganej krawędzi wnioskując po dźwięku i czarnej odchłani w miejscu gdzie urywał się wąwóz, że to raczej nie jest do przejścia. Przy powrocie tą samą drogą wspinając się z powrotem wodospadem niefortunnie ustawiłem rękę i woda wlała mi się za rękaw kurtki. Pierwszy raz doświadczyłem czegoś takiego, ale w tamtym momencie mój duch był niezłomny to też nie przejąłem się tym zbytnio. Raczej starałem się odbudować morale w grupie szczególnie u koleżanki, która miała problem z czuciem w dłoniach. W końcu po wspinaczce pod górę oraz korekcie naszego "obejścia" trafiliśmy na mało używany szlak, albo już nie używany. Nastrój się poprawił nabraliśmy prędkości i tak oto dotarliśmy do auta. Po czym odezwał się ogromny głód.. 😉 Dlatego pamiętajcie: 1) nie każdy szlak, który jest "drożny" latem będzie też taki zimą 2) zapytajcie osobę odpowiedzialną za przygotowanie trasy, czy wszystko sprawdziła oraz dopytajcie o doświadczenie w realizacji zimowych wędrówek 3) według mnie co najmniej dwie osoby w grupie powinny znać dokładny przebieg trasy, a najlepiej wszyscy. To jest też okazja do treningu wyobraźni przestrzennej dla tych, którzy polegają w tej kwestii na innych 4) zimą obowiązkowo stuptuty. Gdyby temperatura była niższa to raczej zaliczyłbym odmrożenia Z mojego doświadczenia jest tak jak Marek też powiedział. Hart ducha (podejście) z jednej dziedziny przekłada się na inne obszary życia. To co niewątpliwie pomogło mi znosić trudy podczas tego wypadu to fakt, że w tamtym czasie przez kilka sezonów dosyć intensywnie pływałem zimą, czyli świadomie z własnej woli oswajałem się z dyskomfortem i wielokrotnie bardzo dużym bólem, wycieńczeniem i świadomością, że nikt po mnie nie przypłynie na środek jeziora. Praktykowałem też Jogę Kundalini, dynamiczną ultra wytrzymałościową praktykę, w której przekracza się granice bólu w mięśniach, uświadamiając sobie, że tak na prawdę przede wszystkim mierzymy się z ograniczeniami umysłu. I nawet w momencie gdy czujemy, że zaraz mięśnie eksplodują można odnaleźć w tym spokój i rozluźnienie. Nie przezwyciężając ból, a pomimo niego, nie wchodząc umysłem w dramat sytuacji. Nie polecam tego robić w innych dziedzinach, w których możemy faktycznie fizycznie się uszkodzić. Jak np wspinaczce, która również swego czasu zbudowała we mnie poczucie błahości spraw, którymi przejmowałem się zanim zacząłem się wspinać. Po wystawianiu się na fizyczny oraz psychiczny dyskomfort człowiek faktycznie się hartuje pod warunkiem, że jest też czas na regenerację. Dla mnie to była bardzo fajna przygoda, ale mogło się skończyć różnie. Dlatego dziękuję Ci Marku za ten film mam nadzieję, że wielu pasjonatom aktywności w terenie oszczędzi niepotrzebnego dyskomfortu i pozwoli cieszyć się świeżym powietrzem oraz cudnym otoczeniem. Pozdrowionka dla Wszystkich 🙂 Trzymajcie się ciepło 🙃
Odśnieżam w nocy, różnie bywa. Czasem się coś zepsuje, czasem trzeba postać na zimnie czasem kimnąć. Nienawidzę zimy, jak mi piździ, jak jestem zgrzany potem trzęsę się z zimna, łapy grabieją a gęba jest napuchnieta z wysilku i mrozu. I ten pot na czole drapiacy z czapką... cale czoło zeszlifowane. Zimno a smierdze jak po maratonie w upale. Zima to ruski wynalazek. Dzięki Twoim radom trochę sobie pomogłem, nie tylko jeśli chodzi o ten odcinek, tylko ogólnie. Lubię jak gadasz, masz łatwość komponowania dobrej jakości przekazu a i ucho nie więdnie, bo głos jest lektorski. Czasem zazdroszczę siedzenia w krzakach z jajecznica lub leżenia pod gołym niebem w chłodny dzień dla relaksu i przyjemności. Mam to na codzień, latem kosze, dzialam nożami, piłami, zimą odśnieżam, testuję kilka par rekawiczek rocznie :). Survival. I tak patrzcie na ludzi, którzy pracują u Was na osiedlach. Pzdr!
Zmiana skarpetek co kilka godzin, bezcenne. Bieszczady, temperatura 5 poniżej zera. Dystans 25km+ z pełnym wyposażeniem, kurtka i spodnie dały radę, demar hunter pro rewelacja-ale one nie oddychają. W stopy ciepło i przyjemnie, ale ze względy na bardzo duży komfort olałem zmianę skarpetek co kilka godzin, w nocy te same skarpetki w śpiworze "schły" na nogach, rano na szczęście było tylko 7km do obozu. Doszedłem siłą woli idąc na krawędziach stóp- skóra wilgotna, stopy się pofałdowany i pojawiły się wielkie bąble. 3-4h i zmiana skarpetek na suche !!! Uczcie się na moich błędach. Gdyby to była dzicz, to zagrożenie zdrowia byłoby ogromne. Bivy, spìwór, karimata , gałęzie świerkowe, pod nimi drobne gałęzie i inna izolacja. Schronienie z drzew, gałęzi i uszczelnienie świerczyną. Zgodnie z instruktarzem i pod okiem Ułana. Chwała Patriotom, przekazującym młodym cenne informacje. CWP.
Pomimo tego, że mam spędzone setki nocy pod księżycem w zimowych warunkach i temperaturach dochodzących do -50 stopni, to dobrze posłuchać takiego głosu rozsądku, bo różnie bywało. Dlatego postanowiłem trochę doposażyć mój skromny ekwipunek. Dzięki wielkie za ten materiał i wszystkiego dobrego Brachu.
Zaskoczyły mnie Twoje porady odnośnie luźnych ubrań. Ja mam zupełnie odwrotnie. W luźnej garderobie marznę. Natomiast jak założę ubranie przylegające do ciała od razu jest mi cieplej. Dla przykładu mam kurtkę w której po zwężeniu u krawcowej przestałem marznąć. Wcześniej gdy była niewielka przestrzeń między ciałem, a kurtką to marzłem
No to fakt ciekawe, pewnie też zależy jakie ciuchy, jak odczuwanie temperatury, może coś z receptorami na skórze, jakby naukowców popytal to by głową spuchła ;) najważniejsze w sumie, że wiesz, co i jak Ci się sprawdza najlepiej
O, creme de la creme - "to ma być przyjemne". Zgadzam się w 100%. Jak kochasz biwakowanie, to będziesz kombinował, żeby zima nie była przeszkodą. Jak kochasz biwakowanie latem, to będziesz biwakował tylko latem. Super, kciuk dla EDC.
No właśnie. Rozmiarówka. Zrób może film "Wyprawa XXL" o problemach ze sprzętem dla premium normatywnych :) Śpiwory, karimaty, ciuchy, buty, hamaki. Ciężko się szuka butów rozmiar 50 i sensownych ciuchów na 2 metry wzrostu...
Popieram pomysł!! Lubię oglądać kanał EDC, bo autor do drobinek nie należy. Szanuję innych, którzy prowadzą kanały o podobnej tematyce. Ale mając prawie 2m wzrostu i przekraczając 100kg żywej wagi lepiej się słucha kogoś o zbliżonych parametrach. Niestety popularny sprzęt jest dla osób ~1,8m i 75kg. Wszystko dla ponadnormatywnych kosztuje 140% ceny bazowej albo więcej (patrz wspomniany w materiale śpiwór). Może warto rozważyć pomysł zrobienia filmiku z trzema wersjami sprzętu dla "większych"? Kojarzę, że kiedyś już był taki odcinek dotyczący sprzętu.
O tak dobry pomysł. Niektóre kobiety też są ponadnormatywne. Ja również nie dopinam się w śpiworach więc póki co obozowanie zimą jest w sferze marzeń. I hamaki są za krótkie ale z tym łatwiej sobie poradzić bo już na rynku są dłuższe i bardziej wytrzymałe.
Biwakuję zimą od ponad 30 lat, często samotnie (od paru lat staram się z kimś wybierać, jakoś czuję się coraz mniej niezniszczalny), i uważam, że to jeden z najlepszych filmów na waszym kanale. Zaczynałem w czasach z przed diodowych latarek (świecących niewyobrażalną niegdyś liczbę godzin), tel. komórkowych, termicznych gadżetów etc. I miałbym parę uwag, a raczej uzupełnień. Światło, prawda baterie czasami zdychają, latarki czasami się psują, świeczka nie waży dużo, warto mieć, obecnie np. kilka tealightów (można dodatkowo ogrzać dłonie), albo większe światło chemiczne (długo dziala ale nie można ogrzać dłoni). Chodzenie nocą po lesie, zwłaszcza na przełaj, okulary lub gogle. Podrapanie po twarzy to w najgorszym wypadku blizna (a wiadomo, że blizna jest ozdobą wojownika) ale gałąź w oku, to co najmniej wielkie aua, w gorszym poważne obrażenie, a nawet zagrożenie życia. Sygnalizacja, noście ze sobą gwizdek oraz np. pomarańczową kamizelkę lub płachtę oraz zainstalowaną aplikację Ratunek (tam gdzie jest zasięg gsm zadziała).
Zimą, najlepszy sweter wełniany od razu na plecy. Im bardziej "gryzie" tym lepiej. Na pewno unikniemy przegrzania i przepocenia "czujniki" w skórze na pewno się odezwą w porę. Pozdrawiam Rodaków
Biwakowanie w zimie to naprawdę nic nadzwyczajnego. Trzeba tylko dobrze się wyposażyć i bardziej zastanowić się co i jak robię. Spanie pod gwiazdami na śniegu jest cudowne!
To jak zawsze, najbardziej stresuje nieznane, jak się posmakuje to już wiadomo że to nic strasznego. I potwierdzam - spanie zima, w śniegu, w górach i słoneczne Porąbki są milion razy lepsze niż latem! :)
Dalej - co do łażenia po nocy - kapelusz to dobra sprawa. Albo odchyli gałąź, albo da ci znać, że na gałąź wlazłeś. W ogóle ubolewam nad tym, że kapelusze wyszły z mody (jebane samochody).
Super film odpowiedziałeś Marku na wszystkie pytania, które mnie nurtowały odnośnie biwaku zimą. Tej zimy jest plan na pierwsze zimowe biwaki. Jak ja bym chciał spotkać się osobiście i tak sobie pogadać przy ognisku, przyjedź wreszcie na to magiczne Roztocze serdecznie zapraszam.
@@ekwipunek do wyboru do koloru buk jodła górki wąwozy równiny wodospady. Czego dusza zapragnie. Np. szumy na Tanwi, Zwierzyniec i jego okolice wąwozy w moje okolicy. Kamieniołomy w Józefowie i Nowinach, sztolnie po wydobywaniu piaskowca( teraz jest tam miejsce do obserwowania i ochrony nietoperzy) Dużo możliwości czy na dziko czy w zanocuj w lesie. Określ plan i się coś zaplanuje. Ja już nie mogę się doczekać. Tak na koniec Roztocze powstało w okresie piętrzenia się Karpat i taka jest tutaj przyroda i tereny można powiedzieć takie małe Karpaty najwyższy szczyt ma 385 m n.p.m.
Fajny poradnik. We wrześniu w mieście na mazowszu 24 stopnie w ciągu dnia. Natomiast w dolinie rzeki w nocy temperatura może spadać do 6 stopni kilometr dalej.
W sprawie śpiworu Marku to wiem że masz rację pod wpływem ceny puchowego do syntetyka. Ale gdybyś się kiedyś zdecydował na śpiwór puchowy to sam znalazłem taką firmę w Krakowie - Eksplo. Robią pod zamówienia mimo że mają też standardy. Może tam ci coś spasuje. Co do reszty .... to jak zwykle miło posłuchać. Pozdrawiam.
Taktyczny komentarz dla zasięgu. Fajnie się słucha i ogląda. Dzięki Marek za dobre i potrzebne rady. Wiedza na wagę zdrowia i bezpieczeństwa. Pozdrowienia z Lublina
Och ja olałem prognozy i wiosenna noc przyniosła -5 stopni C, a my na letniaka. Tam się posypały wszystkie rzeczy z twojego filmu no i jeszcze kilka innych 😁. Byliśmy we trzech i każdy z nas pierwszy raz. Tego dwudniowego biwaku nie zapomnę. Nie nazwał bym tego byciem twardzielem. Raczej bliżej było do głupoty. Ale daliśmy radę. Doświadczenie niiebywale.
Zgadzam się, należy bardzo skrupulatnie dobierać najbardziej istotne elementy zimą jak np: śpiwór i mata. Jestem szczupły i grzeje się bardzo solidnie dzięki tempu jakie wykręcam, potrafię na skiturach wejść na kasprowy wierch z kuźnic w okolo 1h15/20min. Ale niestety podczas spoczynku i snu niestety potrzebuje znacząco cieplejszych rzeczy tym bardziej, że mam słabe krążenie spoczynkowe. Dlatego też zainwestowałem w śpiwór Customowy z Cumulusa z komfortem w granicy -31°C i mate Exped z R-Value 6,5 (izolacja przy ok.-30°C) I podczas najzimniejszych dni nie uważam tego za przesadę choć ten set wyniósł 4tys. Wszystko się sprowadza do tego jakie mamy potrzeby. Ciepło podczas snu to nasze bezpieczeństwo a bezpieczeństwo nie ma ceny. 😉
Znów komentuję w trakcie oglądania i nie wiem, czy dalej nie zostało to powiedziane, no ale.. zgadzam się, że do spania rozbieramy się do termiki. Jak po ~15 minutach jest dalej zimno, to możemy założyć kurtkę. Ale nie na siebie, tylko na śpiwór. Uwierzcie mi - efekt będzie znacznie lepszy.
To co zostało powiedziane to pewnego rodzaju pigułka najlepszych praktyk nie tylko dotyczących okresu zimowego. jeden z najciekawszych materiałów wspomagających bushcraftową brać ostatniego czasu nakręconych w fajnym klimacie. nie mrugnąłem ani razu pomimo, że sporo z faktów wypowiedzianych są mi już znane, a za każdym tipem podążał uśmiech który zdaje się mówić : tak dokładnie tak było LUB o,ciekawe, do sprawdzenia :)
Co do materacy, R-value i izolacji - znów, jak Marek mówi - kwestia osobnicza, ale też kwestia kompletacji sprzętu. Ja np. w zimie śpię w Carinthia Defence 6, która ma komfort -18 i naprawdę sprężyste wypełnienie. Jak to połączę z holenderską norką i materacem dmuchanym z Decathlonu, to w moim przypadku się to sprawdza. W innym połączeniu, albo innej termice - może się nie sprawdzać.
Dziękuję ,że wspomniałeś o tym ,że MY kobiety odczuwamy zimno trochę bardziej 🥶❄️ i serio to nie są wymysły . Ja mam zimowe biwakowanie jeszcze przed sobą ⛺❄️ 😃✌️
Pierwsza rzecz - nie ma czegos takiego jak cieple ubranie. Zaden material nie ma wlasnosci grzewczych - jedynym grzejnikiem jestescie Wy. I teraz sztuka jest dobrac garderobe tak, ze zatrzymuje cieplo, odprowadza wilgoc i nie dopuszcza zimna. Swietnym sposobem jest miec cos na zmiane na pierwsze wdzianko - co blizsze skory to bardziej mokre. Weszliscie na szczyt, obiekt, cel - jakkolwiek to zwal - zrzucacie wszystko - ale wymieniacie tylko ta pierwsza od skory warstwe. Na sucha. Na pierwsza warstwe najlepsza welna - nawet jesli gryzie. Najszerzej stosowana bawelna jako najbardziej przyjazna skorze, szybko chlonie pot, w tym wilgoc i dlugo schnie.
Prawda, mi się spoko sprawdza stary brubeck merino, dobrze odciąga wilgoć ze skóry. Uwaga do ludzi używających merynosa - nie będzie działał, jak na niego założycie bawełniany tshirt ;) Nie pytajcie skąd wiem, ale plecy tydzień bolały bo zamuliłem przy pakowaniu ;)
rewelacyjny materiał, bardzo przydatne porady, niby wiele rzeczy "się wie"... a jednak warto jak ktoś przypomni, oczywiste, oczywistości. Pozdrawiam 🍀🍀
Hah, trochę śmiechłem jak zobaczyłem tytuł, bo jestem na tym etapie, że chciałbym spróbować. Znaczy wiesz... Chciałbym bardzo. Ale raz, że nie czuje się na tyle "doświadczony" żeby iść w śnieg, dwa... mało co mam jeszcze, żeby móc w ogóle pomyśleć. Więc w sumie Twoja końcówka "nic na siłę". Zgadzam się. I jeśli dam radę kupić w miarę szybko śpiwór (bo teraz to mam jakiegoś starego cienkiego crivita i dogrzewam się kocem - notabene zajmuje z 20l -.- ), butów i kalesonów, to pewnie będzie mi smutno, że nie zdążyłem, bo już bym chciał spróbować, ale właśnie. Nic na siłę. Anyway, jak zwykle kontent zacny milordzie, notatki porobione. ;)
Spróbuj sobie gdzieś na blisko takiego noclegu. Tak żeby w razie czego uciec do cywilizacji ;) Z kumplem jak pierwszy raz próbowaliśmy nocowania na śniegu, to wybraliśmy się bardzo blisko samochodu, ino żeby lasu kawałek dookoła było. Ja kupiłem wtedy śpiwór do -3.5C a było -7 do -10 w nocy :) I w takim przypadku nie działa rada z filmu żeby się rozebrać. Ona działa o ile masz śpiwór który wytrzyma temperaturę która jest na zewnątrz. Jeśli jest zimniej, a Ty na przykład jeszcze mocniej odczuwasz niskie temperatury od przeciętnego człowieka, to założenie na siebie czegoś dodatkowego do śpiwora to konieczność. Dobrze się sprawdza też, grubszy koc polarowy. Od razu się ciepło robi w środku. Polar łatwo przepuszcza rozgrzane powietrze jednocześnie zatrzymując jego część. Dzięki temu Tobie jest szybko ciepło a i śpiwór się nagrzewa. Bardzo ważna jest też izolacja od podłoża w zimie. Ja na początku używałem dmuchanego materaca dla dzieci - takiego do pływania. Kosztował około 14 złotych, więc każdego stać. Co najważniejsze - sprawdzał się. Nawet jeden ze znanych na naszym jutubowym poletku twórca, nie dowierzał mi, że to mogło działać :) Materac taki jest kłopotliwy w nadmuchiwaniu i spuszczaniu powietrza, skrzypi jak się na nim obracasz, ale jest tani i dość gruby, a to jest potrzebne by się odizolować od podłoża. Dla pewności można jeszcze podłożyć karimatę. Również można się zaopatrzyć w ogrzewacze chemiczne, które potrafią się nagrzać do 60 = 70C na wiele godzin. W awaryjnych sytuacjach, naprawdę pomagają przetrwać zimną noc, jeśli sprzęt nam niedomaga. Można też stosować technikę śpiwór w śpiwór. Jeden musi być większy, tak by pomieścić ten drugi w którym będziesz Ty. Ja dokupiłem sobie śpiwór kopertę z komfortem do 5C w znanej sieci i zapinałem go w nogach tak by włożyć do niego nogi swej mumii, a reszta była rozpięta i traktowałem ją jako kołdrę, którą przykrywałem całość. Tak więc nie trzeba nie wiadomo jakich środków żeby nocować na śniegu.
@@mateuszzatynny Jednyne na czym nie da się zaoszczędzić to buty. Tu nie warto żałować i chociaż te 300 dać. Ja zacząłem od queklaczu z DC za tą właśnie kwotę i buty dają radę. Nie przemakają, można nawet to strumienia wejść, oddychają, są całkiem ciepłe. Swoje jednak ważą. Na niezimowa część roku kupiłem buty do biegania po górach i to daje rade. Lekkie, z dobrym bieżnikiem. Jeszcze warto zainwestować w skarpety z merynosa do spania w zimie.
Kurde bardzo dobry film, pomimo tego iż biwakuję zimą od 12 roku życia, już ponad 20 lat to zdarzało się i robić odwrót nad ranem i czasem rezygnować z biwaku ze względu na załamanie pogody lub inne okoliczności. Nie mniej jednak, jak ktoś umi w lato się przespać w lesie, to ja bym gorąco zachęcał na biwaki zimowe jest to imo naprawdę większy poziom frajdy i przygody, howgh
Świetny materiał. Tak akurat przed moim grudniowym MSB. Dodałbym do tej listy kwestię wyboru miejsca. Jak jest zimno i ciemno to ciężej jest zwrócić uwagę na to czy wybraliśmy kompletnie płaskie miejsce czy niekoniecznie 😅. W tamtym roku zdarzyło mi się rozbić namiot na kawałku ,, płaskiego " terenu. W nocy się śnieg pode mną ubił i się zaczęła zjeżdżalnia po materacu. Co średnio 2h snu budziłem się w ,,dole" namiotu zwinięty ze śpiworem w harmonijkę🤣.
Dzięki! konkretne porady, właśnie lecę na weekend w puszczę robić materiał na Podlasiu. Przysypało trochę śniegiem, mróz lekko trzaska a kilka Twoich porad się przyda. Pozdro 👊🤠
Nie jarało się, ale wiesz co, dwa razy załatwiłem śpiwór bo suchy świerk strzelał czerwonymi węgielkami, raz przy suszeniu (a uważałem, żeby był w bezpiecznej odległości - TEORETYCZNIE ;)) i raz ze mną w środku niestety - i węgielek (a dokładnie 3) pięknie przetopiły się prawie na wylot xD
@@ekwipunek Ok. Po prostu wyobraźnia zadziałała, ja bym dodał poradę od siebie, żeby nie rozpalać ogniska przy pomocy benzyny spuszczonej z Fiata 126p. Dawno temu, biwak w deszczu nad jeziorem pod Toruniem....paliło się wszędzie :)
czesc. Bardzo podobaja mi sie twoje odcinki i porady. Kiedys jak chodzilem do szkoly 3 km i czesto zamarzaly mi rece do bulu. Moj Tato , mial na tp sposob. wsadz rece do zimnej wody. Z pozoru chore. ale po trzech minutach bul ustawal a rece odzykiwaly manual na 100. POLECAM.
Nie, ja się chyba nie nadaję do czegoś takiego. Mogę pokazać, doradzić, pomóc jak tylko umiem, ale sama nazwa "szkolenie" trochę mnie odbija od tematu, ja dziwny jestem ;)
Tak sobie myślę....jedni popełniają błędy i liczą, że na bazie ich doświadczenia inni tego nie zrobią (dzięki temu ich błędy nie pójdą na marne i to ich pociesza) a drudzy po prostu dobrze sie przygotowują i błędów unikają lub minimalizują prawdopodobienstwo ich wystąpienia... my wolimy jednak dobre przygotowania💪👍
Materac dmuchany i pleść to chyba idą w parze. Używając worka do dmuchania czy nawet dedykowanej pompki na baterie tylko nieco opoznisz jej wystąpienie. Jeżeli dobrze kojarzę to Zebra Dziadek poruszała tą kwestią, a jej zaufać można.
Witam świetny materiał. Ja używam śpiwora dla ogra snugpak ellite 4, ma możliwość poszerzenia obwodu i jest długi. Wchodzi kurtka i buty od dołu. Pozdrawiam Sebastian
Bardzo dobra i fajna taka zdroworozsądkowa pogadanka. Marek, jeszcze lepiej by było gdybyś wszystko to opowiadał pykając fajkę bo pamiętam, że palisz chyba, że już nie. Ogólnie bardzo spoko. Pozdro!👍
O - 13 minuta i filtry - ja wybieram swoja wersje - noz i krzesiwo to mam tak zawsze, ze ja nawet tak rozpalam kominek w domu - jako zrodlo ogrzewania. I jesli mialbym szukac jakiejkolwiek wody, to biore pierwsza dostepna, ale ja gotuje. Zgoda, jesli mam orkow w okolicy - wtedy z tego skorzystam. No i raczej watpliwe do wykorzystania w zimie - zanim przejdzie przez te mikromembrany, to zamarznie.
