Swedes. Kharkiv. Scouts from 130th Kyiv Territorial Defence Battalion. Episode 4.
216. dzień wojny. Pluton wybiera się na zwiad, chcą pokręcić się w pobliżu granicy z Rosją.
The 216th day of the war. The platoon is on a scout mission. The Swedes want to wander at the Russian border.
Mają też zamiar pojechać w miejsce, gdzie zginął Szerman. W bazie zostają tylko Mołnia, Kulek i Funt. Festiwal na przepustce z żoną. Wasyl w szpitalu.
Dwa dni wcześniej szef Szwedów Kep wrócił z 3-dniowego urlopu w Kijowie. Urodził mu się syn Michaił.
They also intend to visit the place where Sherman was killed. Only Molnya, Kulek and Pound. Festival is on a pass with his wife. Vasyl is in hospital.
Two days before Cap, the boss of the Swedes, returned from a three-day leave in Kyiv. His son Mikhail had been born.
„Jakbym był na innej planecie. Żona powiedziała, że nie przystosowałem się przez te 3 dni. Może szkoda, ale tu czuję się jak w domu. A chciałbym, żeby było na odwrót. Nie rozumiem już przyjaciół, którzy tam mieszkają. Jest jakaś przepaść.
Wracam tu, gdzie wszyscy chłopcy mają te same co ja poglądy i myśli. Są szczęśliwi, cieszą się, że już wróciłem. Lans przybiega i mówi: tak się cieszę, że jesteś, witaj Kepczik. Znajomi z Kijowa zapewniają, że są z nas dumni, że trzymają za nas kciuki. Dobrze, dziękujemy. Ale to są moje kciuki. To mnie trzyma”.
„I felt like on a different planet. My wife said I hadn’t fit it in those three days. Maybe it’s a pity but here I feel at home. And I’d like it to be the other way round. I no longer understand my friends who live there. There’s a gap between us.
I come here, where all the boy have the same views and thoughts. They are happy, glad I’m back. Lans come
Lans comes running and says: “I’m so glad you’re here, welcome Captchik. Friends in Kyiv assure they are proud of us and keep their fingers crossed. Well thanks, but these are my fingers. It makes me hang on”.
Kep zbiera pluton w miejscu, gdzie zginął Szerman. Prosi o zdjęcie hełmów. Zaczyna mówić o poległym i głos mu się łamie. Mija kilka minut zanim zapanuje nad wzruszeniem.
„Czy straciłem jedynego dowódcę, z którym chciałbym walczyć? Chcę walczyć dalej. Tak. Zemścić się. Ukarać kacapów. Ale do tej pory nie mogę znaleźć takiego szefa, za którym chciałbym pójść”.
Szwedy długo stoją w miejscu, gdzie stracili dowódcę kompanii. Czuje się podniosłość tej chwili.
W drodze powrotnej Mors ratuje koziołka, którego znajdujemy w zburzonym do połowy domu. Cieszy się na nasz widok. Biegnie za Morsem jak pies i pobekuje wesoło jak kozioł. Pojedzie do schroniska w Charkowie. Trzeba tu będzie jeszcze wrócić po inne kozy.
Cap is gathering the platoon at the spot where Sherman died. He asks his men to take off their helmets. He starts a speech about the dead commander but his voice starts to break. After a few minutes he finally regains control of his emotions.
„Have I lost the only commander I would like to fight along? I want to keep fighting. Yes. Take revenge. Punish the Russkis. But so far I cannot find a boss I would like to follow”.
The Swedes keep standing where the company commander was killed. We can feel the solemnity of the occasion.
On the way back Walrus rescues a billy goat we found in the debris of a house. It is happy to see us. It is following Walrus like a dog and bleats cheerfully like a goat. He will go to a shelter in Kharkiv. They will have to come back for the other goats.
Film by Robert Kowalski.
OKO.press finansowane jest głównie z darowizn Czytelników. Dzięki Tobie możemy pracować - śledzić, szukać, pytać, sprawdzać, opisywać, porównywać - i nie odpuszczać.
👁🗨 Czytasz OKO? Wesprzyj OKO 👉 www.oko.press/wesprzyj/
Fundacja Ośrodek Kontroli Obywatelskiej OKO
92 1160 2202 0000 0003 0434 1595
Bank Millennium
ul. Madalińskiego 67B/38
02-549 Warszawa
Dziękujemy!
25 дек 2022
