tadı tuzu kalmadı 

Bir Türk genci olarak ileriki yıllarda ülke düzelse bile benim kalbim kırık olacak, çalınan gençliğim içimde hep ukte.

70 yaşındaki bir adam bin odalı bir sarayda uyusun diye her gün alamadığım kitapların,izleyemediğim filmlerin,gidemediğim yerlerin ve bizim hayalini kurduğumuz güzel yarınların hevesi hep kursağımda kalıyor

"Yaşadıklarımız yetmiyormuş gibi, bir de sizden dinliyoruz hayatın acı gerçeklerini"

140Journos ve bu videoya çıkanlar şurada büyük hata yapıyor: Biz "90'lar çok iyiydi" derken "90'lar ütopyaydı" demiyoruz. Ama öyle diyormuşuz gibi davranıyorlar. "2003-2007 yıllarında en AKP karşıtı bile acaba diyordu" diye gülünç bir iddia da gördüm. 90'lar iyiydi. Çünkü hayallerimiz vardı, umutlarımız vardı. İddia edildiği gibi "her şey sorunsuz" diye bir düşünce içinde değildik. Ne olduğunu canlı yayında görebiliyorduk. O dönem yaşayan insanları zırcahil sanmak büyük hata. Ancak umutlarımız vardı, hayallerimiz vardı. Bu az buz bir şey değil. Soğuk Savaş bitmişti, Soyvetler dağılmıştı, Berlin Duvarı yıkılmıştı, İnternet diye bir şey çıkmıştı, Türkiye'de Özel kanallar açılıyordu. Tüm bunlar, yaşadığımız sorunların demokrasi yollarıyla çözülebileceğine heyecan yaratıyordu. Konuşup, tartışıp, çözüm araştırıyorduk. Bir siyasi parti başarısız olunca onu değiştirebiliyorduk. Şimdi sadece AKP var. 2003-2007 yılları arasında "En AKP karşıtının bile" AKP'ye ılıman yaklaştığı bir dönem yaşamadık. Üç farklı kesim vardı o sırada. Birincisi AKP karşıtı, ikincisi AKP yandaşı, üçüncüsü ile "tarafsız" gözükmek için her şeye gözünü kapatmış kesim. Üçüncü kesim "acaba mı" diyordu. O üçüncü kesimi "en azılı AKP karşıtı" sanmak zaten baştan hatalı yaklaşmış olmak demektir. Evet, inadına söylüyorum, eskiden çok daha iyiydik. 90'larda çok daha demokrattik. Çok daha kendimizi Türkiye'ye ait hissediyorduk. 90'larda "ne olacak bu memleketin hali' derdik. Bugün "ne oldu bu memlekete" diyoruz. 90'larda sansürsüz yayınlar izliyorduk. Bugün her şeyin kırpılıp yasaklandığı ve önüne set çekilmiş yayınlar izliyoruz. 90'larda gelişim heyecanıyla hızlanıyorduk. Bugün bir salatalık almak bile bize büyük depresyon olarak dönüyor. 90'larda toplumda X grubunun sorunları konuşuluyordu, çözümsüz kalsa da konuşuluyordu. Bugün sadece AKP var. Kimse gelip de bana 90'ları yerip bugünleri övmeye kalkmasın. İki dönemi de bizzat yaşadım ve sokaklarda olan biteni de gördüm. Bugün övülecek hiçbir şey yok.

2009 2010 Hakikaten Türkiye'nin son demleriydi. Annem asgari ücret maaşı ile telefonumu alırdı, dışarı çıktığımızda yerdik içerdik ve bir çok şey ucuzdu, ulaşılabilirdi. Daha geçen yıla kadar her hafta 2 3 kez menemen yapardım şimdi bir kilo domates ve biber sadece 70 lira, yada en basitinden 5 liralık döner 30 lira. Kısacası gariban işi olan herşey lüks ve zengin işi oldu. Bu böyle devam ederse bir yıla kalmaz venezuela'dan beter olacağız.

'Türkiye hiçbir zaman hiç kimse için çok demokratik, çok müreffeh, çok ekonomik ve sosyal anlamda kendimizi iyi hissettiğimiz bir yer olmadı.'

Yıllar önce gördük, öngördük, söyledik bu günlerin geleceğini. İzledik hiç bir şey yapmadık. Uyuduk ve hak ettik. Sadece kötü bir yönetim veya ekonomi değil mesele. Ülkenin demografik yapısı, sosyokültürel değerleri tamamen değişti ve değişmeye de devam ediyor. Yeni Türkiye derken kastettikleri bu muydu? Mutsuzuz, değersiz hissediyoruz, gelecek kaygımız hat safhada. Umudum yok, üzgünüm...

Eskiyi niye özlüyoruz söyleyeyim mi? Çünkü eksiden geleceğin daha iyi olacağına dair umutlarımız vardı. Artık yok...

Zamlar geldikçe "bunlara bir daha oy vermem."diyenlerin sayısı artıyor... Keşke bazı şeyler, cebinden önce " vicdanınıza" dokunsaydı...

Ülke, Levent Kırca skeçlerinden bile daha manyak bir ortama döndüğü için siyasi, eleştirel paylaşım yapmak çok boş gelmeye başladı. Artık hiç bir kavramın bir referans noktası, evrensel kabul görmüş bir cevabı ve dayanağı yok. Distopik, fantastik bir bilim kurgu evreninde karnını doyurmaya çalışan birer oyun karakterinden farksızız. Takılın kafaya göre.

Daha 17 yaşındayım. Ve ülkemin insanının hiç mutlu olup gün yüzü görmemesi beni o kadar üzüp düşündürüyor ki. Çok üzgünüm. Bu hayatı biz seçmedik.

Lise yıllarımdan beri siyasetle uğraştım. Kavgalar, tartışmalar hep insanlara bir şeyler anlatmakla geçti. Üniversite yıllarında heba ettim yıllarımı. 3 yıldır yurt dışında yaşıyorum şimdi geriye dönüp baktığımda çok boşa harcamışım nefesimi. Biri siyaset konuştuğunda ben anlamam bu işlerden deyip susuyorum. Bir gençlik alacağım var şimdi…

''Vasat asla vasatta kalmaz, vasat aşağıya düşer.'' güzel söylemiş.

Umarım aylar sonra “bir devrin sonu” belgeselini göreceğiz.

Son birkaç senedir defalarca "Ülkenin artık hiç tadı tuzu kalmadı." demişimdir. Eskiden de sıkıntılar, krizler olurdu ama yine de hayat bir şekilde tat verirdi, artık o da kalmadı. Hayatı "inşallah" ve "maşallah"lara bağlayarak yaşayan, sorumluluk almayan bir halk için bir şeylerin daha iyiye gidebileceğine dair umudum kalmadı.

yetmiş dokuz doğumluyum. doksan kuşağıyız yani. şimdiki eğlence tarzı daha çok telefon ekranında yaşanıyor. tarkan'ın izmir konserine bakın. en önde herkes telefonla kayıt alıyor. tarkan önünde, capcanlı, seveni için müthiş bir an ama o yine ekrandan izliyor, orada 10 metre önünde. maçlara tezahürat çekmeye gidiyorlar. eee hepsi kayıt almaya çalışınca tezahüratta ses çıkmıyor. ben çok alışamadım bu duruma. birlikte eğlenme kültürü bitti. aynı konserde olsalar bile... gülünç geliyor bana kayıt alanlar.

“önce yahudiler için geldiler, sesimi çıkarmadım çünkü ben yahudi değildim. sonra komünistler icin geldiler, sesimi çıkarmadım çünkü komünist değildim. sonra sendikacılar için geldiler, sendıkacı olmadığım için yine sesimi çıkarmadım ...sonra benim için geldiler kimse sesini çıkaramadı… çünkü ses çıkaracak kimse kalmamıştı.” Pastor Nie Moeller

Bu ülkenin bize bir gençlik borcu var.

Bir Kürt olarak Dilimi kimliğimi kültürümü yasaklayıp, çocukluğumu gençliğimi çalıp beni üzümden koparıp yurtdışına çıkmaya zorlayan travmalar yaşamama sebep olan bu düzeni hiçbir zaman affetmeyeceğim.

*"Geçek geççek dedi de ne çabuk geçti" türkiyenin 20 yıl 40 yıl önceki gündemine baktığımızda hiçbirşeyin değişmedini görürüz ama türkiyenin 20 gün önceki gündemine baktığımızda herşeyin çok cabuk değiştiğini hatta o kadar çabuk değiştiğini yanlızca istenilen şeylerin değiştrilmek istenmediği düşünmeden edemiyor insan*

Her şeyin sebebi pahalılık. 2000-2012 arasında çok fakir bir insan olmadığı sürece her şeyi yapabiliyordu herkes. Bir sinemaya gitmek, marketten bir içki almak, dışarıda yemek yemek, maça gitmek hatta bir teknolojik alet almak bile 50 kere düşünülmesi gereken şeyler değildi. Bir konser olurdu biraz dikkat ederdin bir akraban 20 ateşlerdi bir 10 lira bulur ederdin giderdin o konsere. O zamanlar MJ, Metallica, Madonna geliyordu herkes gidiyordu ondan “ulan neler geliyordu be Türkiyeye” diye akıllardaydı. E pandemi öncesi Imagine Dragons geldi, Shakira geldi, hanginiz gittiniz? Çünkü ekonomi kötü, kimsede para yok. Artık modern dünyadaki insan istekleri bile Türkiye’de herkesin karşılayamayacağı bir hale geldi. Nerede konsere gitmek ya da bir araba almak, sinemaların önleri bomboş. İnsanlar zamanında alabildikleri ya da baktılar her gün farklı bir şekilde keyifli zaman geçirmek için para veremeyecekler elde avuçta ne varsa aldıkları elektronik aletlerin arkasında hayattan uzaklaşmaya çalışıyorlar. Sonra yok herkes Netflix izliyor, yok herkes Twitter’da. E kardeşim hayat geçmiyor başka türlü. Yok bu aletler yokken napıyorduk gidiyordun ucuza kitap alıyordun, sinemaya gidiyordun, İstanbul ve diğer şehirler bu kadar dolu değildi geziyordun tozuyordun, pastanede oturup kuruşla limonata pasta yapıyordun. Maçların ikinci yarıları beleşti girip izliyordun. Şimdi elinde bu ekranlar kaldı, bir de 30 liralık Netflixin. Herkese iyi seyirler, ne diyelim.

Daha izlemeden başlığa bakara bile konunun yaşadığımız hapishane ile ilgili olduğunu anlıyorum. Her sabah güneşe değil derde uyanan ve sadece nefes almaya çalışan, açıkhava hapishanesindeki 84 milyonun hikayesi...

Sosyal deney mi bu video? Belgesel diye izledim bilgi yok. Videoda da bahsedildiği üzere enformasyon var videoda ama giriş, gelişme, sonuç yok. Neyi anlatıyor? Yorumlara bakıldığında herkes kendine göre bir anlam çıkarmış. Benim anladığım; Aslında bir şeyleri eleştirmek istemişler ama çok da konuşamamışlar yada montajda kese kese bu hale getirmişler...

91'liyim.Tam bilemiyorum, belli ki Türkiye 90'larda da siyaseten berbat durumdaydı ama o izlediğimiz tüplü televizyon bize çok fazla özgürlük vaad ediyordu.Müziği,mizahı,klipleri,dizileri,talk showları bize özgür olduğumuzu hissettiriyordu en azından.Şimdi o da yok,en azından insanlar o dönem onlara sığınmışlar.Hala onlara sığınıyoruz,90'lar da kötüydü dediğinizde neyi başarmış oluyorsunuz sanki.

Bu ülke norkoz vermeden ameliyat yapılırcasına her saniye acı veriyor.bu bir kişiye değil sadece milyonlar böyle hissediyor.

'Sahtekarlığın evrensel düzeyde egemen olduğu dönemlerde, gerçeği söylemek devrimci bir eylemdir.'

140Journos tarifi: Synthwave Parçalar eşliğinde 90'lardan görüntüler, Birand Voiceover, Yakılan Kürt Köyleri, Foşikler ve derin derin bakıp tespit yapan konuklar.

Ulan öyle oturdu ki şu gençlik içime. Hep çalıştım hep çabaladım. Ama elde var sıfır hani temel ihtiyaçlar bile artık can yakıyor. Biz böyle sürünürken kimi insanların çocukları tatil yerlerinde her boku sınırsızca yapıyor. Ve yaşıyorlar. Bizse ölümü bekleyen kölelerden farksız bir bilinçle yaşayıp gidiyoruz

Dünyanın en ağır yüküdür aklı sende olmayanı ısrarla yüreğinde taşımak ve biz türkiye'yi yüreğimizde taşıyoruz

Yankı odası kavramı benim düşünce dünyamı çok değiştiren bir kavram olmuştur her zaman. Eskiden sosyal medyayı herkesin sesini o ya da bu şekilde duyurabildiği, sağcısından solcusuna en radikal görüşte insanın bile kendini ifade edebiileceği ve insanların hepsini görme şansının olduğu çok yönlü bir iletişim aracı olarak görürdüm. Ancak şimdi anlıyorum ki bu çok yönlülük değil birden çok ''tek yönlülük''. İnsanlar kendi görüşlerindeki üç beş hesabı takip edip orada ne söylenirse doğru kabul edip bunun üzerinden bu doğruları benimsememiş herkesi dışlıyor ve hatta ona tepeden bakıyor.

Fon yeme baba gaz yapar

Hep "keşke 90'larda yaşasaydım" diyen biri olarak, o dönemin müziklerine filmlerine eğlence hayatına takılı kalıp ekonomik, siyasi, sosyo-kültürel yapısının hatta ne derece bir özgürlükçü yapıya sahip olduğunu bir nebze de olsa anlamış oldum. Evet zor zamanlarmış. Belki de bunlar izlediklerimizin küçücük bir kısmı fakat içimdeki 90'lar coşkusu hala bir başka hissettiriyor. Erasmus'un da dediği gibi "Tatlı gelir yaşamayana savaş." Umarım içerisinde bulunduğumuz bu günleri de mumla aratacak yıllar beklemiyordur bizleri. Başarılarınızın devamını ve bu tarz işlere devam etmenizi temenni ederek, "keşke daha iyi bir 90'larda yaşasaydık.." ღ

"Gerçek kurtuluş ancak cehaletin ortadan kaldırılmasıyla olur. Cehalet kaldırılmadıkça toplum yerinde kalıyor demektir, yerinde duran bir şey ise geriye gidiyor demektir."

Bazen 30 sn birşey izlemeye tahammülüm olmuyor ama bu belgeseli 5 saat yapsanız sıkılmadan izlerdim. Teşekkürler.

Dertlerimize tercüman olan yine güzel bir 140 journos eseri harikasınız 👏🏼 TADI TUZU KALMADI

İşinizi bu kadar iyi yapamazsınız gerçekten. Her bildiriminize koşuyorum. Varolun çabanıza sağlık🙏🏻

Geçmişe dönük özlemlerimizdeki asıl motivasyonumuz umutlarımıza olan özlemimizdir. Bugünlerin katillerini asla unutmayacağız.

Sizin videolarınızın bildirimi geldiğinde içimde bir korku oluşuyor. Diyorum ki acaba hangi kaybettiğimiz değeri bize hatırlatacak...

Gerçekten mükemmel bir video olmuş. Sürekli nostalji güzellemesi yapanlarada tam bir cevap niteliğinde. Her şeyi olduğu gibi hiç yorum katmadan, güzel bir şekilde hazırlanmış. Emeği geçen herkese teşekkürler.

Eski günleri gerçekten çok özlüyorum, tek şansım 90 larda doğup o dönemleri görmek oldu sanırım. Bir daha o dönemleri zor göreceğimi biliyorum

Farklılığımız zenginliğimiz olsa da birbirimize hiç gün yüzü göstermemişiz, göstermiyoruz ve umarım göstereceğiz.

Mor ve ötesi söylemiş söyleneceği: Cennetim Cehennemim, seni nasıl sevdiiiimm, beni dinlemedin dinlesen ne kaybederdin, Cennetim beni kaybettin....

Ben 2009luyum.Bu ortamın en genciyim belki de.İlkokulda annemin bırakırken avucuma 1 lira bırakışı ve o bir lirayla su,dondurma ve kek alabildiğimi hatırlıyorum.Kardeşim 2022 Türkiye’sinde bir ilkokul öğrencisi günde 5 lira alıyor.Simit 3 lira,dondurma 3 lira,en ucuz şeker 2.50 lira.Kardeşim benim harçlığımın 5 katını almasına rağmen karnını doyurmak pahasına şeker alma lüksü yok.O çocukluğunu ben gençliğimi yaşayamıyorum.Ben,sınıf arkadaşlarım,arkadaşlarım,kardeşim,arkadaşları,bu ülkenin gençleri sizi affedemez ki,isteseler bile.Gençliğinizi konserden bara sabahına deniz kenarı kahvaltıyla geçirdiniz.Ve malum iktidarı yarattınız.Sorumlu iktidar veya yönetici değil,sizsiniz.Atatürk’ün umudu olan gençliği,ülkenizi korumadınız ve bu pişmanlık ile tolere edilebilecek bir durum değil.Siz bu ülkenin gençliğini seçemediği ve kaçamadığı bir kıyamete maruz bıraktınız.

Uzun zamandır izlediğim en güzel belgesellerden biri oldu emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler. ☺️

İnşallah 10 yıl sonra; geçtiğimiz 10 yıl ne güzel yıllardı demeyiz.

2003-2007 arası hiç bir zaman "acaba birşey yapabilirler mi " diye düşünmedim çünkü o zamanlar bir genç olarak bile farkındaydıydım,görüyordum ,şahit oldum. Aliemde hep benim gibiydi, hatta AKP ilk iktidara geldiği kesinleştiği zaman babam eyvah demişti , hakkaten eyvah oldu.

Güncel çekimlerin sanki eski bir video izlermiş gibi verilmesi, ve tadımızın tuzumuzun kalmaması... Güzel iş

"Başlar ayak,ayaklar baş olunca " Toplumsal olarak dustuk iste bu durumlara..!!Yaziklar olsun ki ,ne yaziklar olsun..Cümlenin icinde kalmis gizli ozneler gibiyiz artık,adlarimiz var ama kendimiz Yokuz😪😪

Yorumlara baktığımda çoğu izleyenin anlamadığını, ya da en azından ana fikri benim anladığımdam farklı anladığını görüyorum. Diyorsunuz ki, “Ey tadı-tuzu kalmadı diyenler, eskiden de pek matah bir şey yoktu kendinizi kandırmayın”.. En çok söylenip şikayet edenler bu ülkenin genç ve genç yetişkinleridir şu an; 18-35 diyelim. Bizim yaptığımız kıyaslama da 80’lerle 90’larla değil bundan daha 5-10-15 yıl öncesiyle.. ve bu enn yakın geçmişi gayet de net hatırlıyoruz.. şu ana kıyasla aşağı yukarı her şey net daha iyiydi (Teknolojinin gelişimini kenarda bırakıyorum, onu zaten biz yapmadık. Batıya elimizden geldiğince ayak uydurduk sadece) Sebebi de belli, sorumlusu da çözümü de. Bırakın insanların bilinçaltına şu an yaşadığımız boktan durumun aslında bu ülkenin normali olduğunu aşılamayı. Bilerek ya da bilmeyerek buna sebep olanları aklıyorsunuz..

"Artık güzellik ve avunu yoktur - korkunç olanı gören, ona dayanabilen ve olumsuzluğun avunusuz bilinci içinde yine de daha iyi bir dünya olasılığına bağlı kalan bakıştan başka." - Theodor W. ADORNO

140fondaş devam milletin aklını yıkamaya

Görsel,işitsel, donanımsal bir şölen. İyi ki varsınız.

Acı çekmenin gerçekten sadece sebebi değişiyor her jenerasyonla Tadı tuzu kalmadı artık.

Bu kanal çok özgün, o yüzden içeriklerine ve sunum şekillerine bayılıyorum. Teşekkürler 140journos

Videoları keyifle izliyorum.Keyifle izliyorum dediğim ölçülü anlaşılır ve mesajı yeterince iyi vermesinden ötürü.Yoksa bizim Türkiye işte. Ne kadar keyifli olabilir ki. Videolarda kullanılan müzikler o kadar iyi ki editörün müzik zevkine bayılıyorum.Harikasın 140Journos.

90lar her şekilde bugünlerden çok daha güzel günlerdi. BİZdik, milli maçlarda bir olur, sevinir, yılbaşı geceleri ailece tombala oynar, sokaklarda özgürce dolaşır, milli bayramlarımızı neşeyle kutlardık. Eğitim sistemi çok daha iyiydi, iş bulmama korkusu yoktu, Anadolu liseleri, devlet okulları çok daha sağlamdı. UMUT vardı. Her yer bu kadar beton yığını olmamış, Türk milleti kendi ülkesinde şimdiki gibi kiralık ev bile bulamayacak durumda değildi. Ülkemiz bugün yabancılara peşkeş çekildi, suyumuzu bile bize yabancılar satıyor, ülke Araplaşıyor. O dönemlerde bu güzel toplumu mahvetmeye başlayan ve bugünleri hazırlayan Özal ile siyasal İslam ve PKK terörü filizlenmeye başladı. Ülkemize, cumhuriyetimize sahip çıkması gereken bazı sözde aydınlar o dönemlerde Özal'a dur demediği gibi AKP'nin ilk yıllarında da sıkı bir AKP savunucusu oldular şimdi çıkıp ülkeyi kötülüyorlar. Ülkemiz, Türk milleti kısacası Atatürk cumhuriyeti üniter ve laik yapısı ile bir elmastır, ve bunu yok etmeye çalışanlara ses çıkarmayanlar şimdi ülke hep kötüydü argümanına sığınmamalılardır. Siyasal İslam ve bölücülük ruh ikizidir ve ülkemizin tüm özelliklerini yok edip ülkemizi bir Ortadoğu bataklığına dönüştürmeyi amaçlar..

“Türkiye hiç kimse için hiç bir zaman çok demokratik olmadı”

''Eskiden de kötüydük, zaten hiç iyi olmadık'' cümlesi art niyetli bir cümle. Evet eskiden 'kötüydük' ancak şimdi 'daha kötüyüz'. İyiye ulaşmak için değil daha kötüye varmak için çabaladık. Aksi halde ''eskiden de zaten maymunduk'' deyip yapılan ilkellikleri normal görebilirsiniz. Amaç her zaman 'daha az kötü'ye ulaşmaktır. İnsan tarihi, daha az kötüye ulaşma çabasının tarihidir.

Efsane bir özet olmuş. Elinize sağlık!

Insanlar gezi'de direnirken polislerle gidip hatira fotografı çektiren Okan Bayülgen gezi demesin lütfen, çarpılır. Fular takmakla olmuyor, omurga lazım...

37 yaşındayım. 1990-2022 yıllarının bire bir şahidi oldum. Videoda geçen herkes bu dönemi ne güzel özetledi hayranlıkla dinledim! 👍🏻👍🏻👍🏻

Bilim, özgürlük ve hukuk temelinde ülkeyi tekrar düzeltemezsek önümüzde ki süreçte bu ülkeye çok yazık olacak

2002 temmuz doğumluyum. Ben doğduktan 3 ay sonra hükümet değişti. Bugün 19 yaşındayım. 3 ay sonra 20 yaşında olacağım. Hiç bir zaman para sıkıntısı olmadan yaşamadım. Paranın soğuk nefesi her zaman ensemde oldu Artık et yemekten geçtim. Sadece domates biber yumurtadan ibaret olan menemen çekiyor canım sürekli. Ama onu alacağıma otobüs kartıma para atayım diyorum. 2 yıl sonra mezun olacağım belkide iş hayatına atılacağım. Is hayatıma atıldıktan sonra hayatim ister istemez monoton bir düzene mahkum olacak. Âdeta sonbaharda düşen bir kuru yaprak gibi geçen 20 yılım var. Artık insanlar neden intihar ediyor anlıyorum. Çünkü artık kimseyle konuşamıyorsun. Herkesin binbir çeşit derdi varken seninki de üzerine binsin istemiyorsun. Içine atıyorsun bir yıl, iki yıl, üç yıl... Sonra nereye baksan hakkını yiyen insanlar var.

"Gelecek neler getirecek bilmiyorum. Kaybedecek bir şeyim kalmadı. Tek bir şeyim var. Ne olursa olsun insanı yaşatan ve hiçbir şey ayırt etmeden herkeste olabilen bir şey. Umut..." Denizcan Kahveci - Korkuların Kokusu

Ne yapılır nasıl yapılır bilmem ama sesimizi çıkarmalıyız artık sorgulamalıyız kabullenmek yerine reddetmeliyiz.

Programda konuşmacı olarak katılanların kendi alanlarında iyi sayılacak kişiler olsa bile. Anlattıkları Fikir,duygu vs . Tutarsızlıklarını " hepsinin aynı fikirde olmasını beklemiyorum " dinlerken bile yoruldum. Yaşım 40 artık tahammülüm yok. Bugün çocuklar patates kızartması istediler 2 kilo patatese 30 tl vermeye tahammülüm yok. Artık haftanın 7 günü sadece evimi geçindirebilmek için günde 15 saat çalışmaya tahammülüm yok. Daha çok şey yazacam ama, TADIM TUZUM KALMADI... Onada tahammülüm yok 😤🤦

O eskiden olan programları değilde o dönemdeki kendimizi özlüyoruz. Bugünde yapıyoruz o programları demesi. Benim için can alıcı nokta buydu.

Muhteşem belgeseller çekiyorsunuz 140 Journos ekibi. Müzikler de muhteşem😍

" Vasat hiçbir zaman vasat olarak kalmaz. Daha da düşer... " 38 yaşımdan çalınan gençliğime ve hayallerime... Ve sevgili z kuşağı 80'ler, 90'lar güzelmiş ama(!) demeden önce lütfen okuyun yakın Tr tarihini

"Gerçek cellat, idam sehpasının etrafında toplanmış olan kitledir.”

90 larda iyi geçirdiği bir günü tüm 90 li yılların çok güzel olduğunu düşünüyor

Yine enfes bir belgesel.. Çok değerli insanlar çıkmış karşımıza.

Uğrunda canımı vereceğim ama içinde yaşamaya katlanamamaya başladığım bir ülke artık burası.

Ders alınması gereken gerçeklerle bezeli bir retrospektif olmuş. bizim ne 2000'lere ne de 90'lara dönmemiz, geriye gitmemiz gerekiyor. bilakis tüm bu çarpık ideolojilerin ardında yeni, yepyeni bir bakış açısıyla ülkemiz yarınlara açılmalı.

İnsanların beğeneceği bir yorum yazayım da .... İşte yeni internet neslinin değer kavramı! 90'lar güzeldi , hocamızdan korkar , öğrettiği doğruyu yapmaya çalışırdık ...

" internet kuşağında herkese Mehmet Ali Erbil olma fırsatı verildi " KAJWKDKDMKQOQKWKWMD

''Mirkelam'ın çıktığı gece kaç tane Kürt köyü yandı acaba yani?'' Türkiye hiç bir zaman demokratik bir ülke olmadı. Ne Atatürk'çüsü için, ne Kürt'ü için, ne Alevi'si için, ne Dindar'ı için. Yeni bir kuşağın, yeni bir Türkiye yaratması gerekiyor. Ama bu eğitim sistemiyle, o da imkansız görünüyor. İnsanlar sadece son 20 yıldır bu topraklarda özgürlüğün olmadığını iddia ediyor, oysa bana sorarsanız bu topraklardaki son özgür halk İyonlardı. Hani şu deniz ticaretiyle geçinen, ticaret kaynaklı bir fikir merkezi haline gelen Ephessos, Milas, Halikarnassos gibi şehirler...

Z kuşağı olarak son zamanlarda üzerine derin derin düşündüğüm şeylerin (son part, özellikle en son kısım) böyle bir zamanda belgesel olarak karşıma çıkması tuhaf bir his yarattı. Maalesef bomboş yaşayan bir dünyaya doğru evriliyoruz.

çok teşekkür ediyorum oturup kendim araştırmazdım açıkçası,böyle izleyerek harika ve olağanüstü bir çabayla yapılmış montajla öğrenmek mükemmel ♥️

şu kanal kadar videolarını dikkatli izlediğim ve sevdiğim başka bir kanal yok

“Aralarından geçiyorum Hiç kimse el-ele değil Herkes kendine dönmüş diyorum. Birkaçının içine bakıyorum. Hiç kimse ilkin kendisiyle barışık değil. Herkese kendini anlatıyorum.Kime kendisini anlatsam şaşırıyor. Kendimi kime anlatacağımı şaşırıyorum. Hiçkimse ilkin kendine alışık değil.”Asaf

üretmeyi bıraktığımız zaman başladı çürüme. bu platformun en güzel üretenleri sizlersiniz. iyi ki varsınız.

Bu video gelecekte bunu izleyecekler için büyük bir şans. Çok profesyonel ve bilgilendirici. Zaten bir şeyler düzelmeyecek ve hayat böyle geçip gidip bitecek. En azından bu aşamaları böyle yapımlarla takip etmiş olacaksınız

140 journosun videoları ve seçtiği müziklere hayranım. bir çoğu daha önce dinleyip ulan bu müzik neden hiç bir yerde kullanılmıyor acaba dediği tüm playlistimdeki müzikleri videolarında duyuyuorum hep

Vasat asla vasatta kalmaz, vasat aşağıya düşer. Son zamanlarda duyduğum en iyi tespit. Tam olarak orta sınıfın bugün yaşadığı şey.

arşivleri nerden buluyorsunuz bilmiyorum ama çok güzel editleriniz var devam edin ekibe selamlar :)

"Hakikatın bir önemi yok artık, önemli olan bizim neye inandığımız." Bu söz beni çok derinden vurdu. 3-4 yıldır bu sözün aynısını fark etmiştim. Sosyal medyada, gündelik hayatta insanların hep birbirine referans vermesi, sorgulamadan "bak ama o öyle diyor, o bu konunun uzmanı" demesi bana çelişkili geliyordu çünkü bir çiftçinin elmaya armut demesinin elmayı armut yapmayacağını biliyordum. Kısacası her şeyin varsayımlar ve insanların inandığı şeyler üzerinden gitmesini keşfetmiştim ve bunu bir şekilde cümlelerime dökememiştim. Bu videoya kadar...

ben 80 doğumluyum. popüler kültür, teknoloji, bilim her konu her gelişme bize heyecan veriyordu geçmişte. her şey yeniydi. çok fazla haberimiz yoktu. her şey gizemliydi. ünlüler bize uzaktı. siyasetçiler uzaktı. film izlemek için plan yapardık. dizi saatlerinde sokaklar boşalırdı. eş zamanlılık iyiydi. her şey azdı. az olan kıymetliydi. bilginin peşine düşmeniz gerekirdi. bilgisi olana saygı duyardık. şimdi nerde çokluk orda bokluk lafını her konuda yaşıyoruz. tüketim kültürü bizim sorunumuzdu. şimdi tüketimden tatmin olamama kültürü var. o yüzden leş gibi zenginler türedi. gerçekten tadı tuzu kalmadı. siyasetin de eğlencenin de sosyalliğin de asosyaliğin de... sik gibi bir hayat.

İzleyecek video arıyordum, sağolun🖤

Kimse aynaya bakmıyor değil. Herkes problemleri konuşuyor lakin iş çözüme fedakarlığa gelince gerisin geriye kaçıyorsunuz.

"'Türkiye hiçbir zaman hiç kimse için çok demokratik, çok müreffeh, çok ekonomik ve sosyal anlamda kendimizi iyi hissettiğimiz bir yer olmadı.'"

Bu vtr nin kısaca özeti şu; Türkiye de herkes kendine Müslüman...

Yorumlarda sanki kimse videoyu izlememiş! Ya da ben mi farklı video izledim anlamadım. Herkes hâlâ yönetime, insanlara, karşı tarafa sitem derdinde. Evet onlar da yapılsın ama bu videoda 31 dakikanın hepsinde de kendimize dönüp bakmamız gerektiği anlatılmış ve biz hâlâ başkalarındayız. Tadı tuzu kalmadı gerçekten.

Bir savcı arkadaşım asla ülkede adalet olmayacak çünkü bu ülkenin halkı adalet istemiyor diyordu, Çok haklı halk olarak gücü güçlü olanı gücüyle ezeni istiyoruz adalete kul hakkına zerre saygımız yok o yüzden asla düzelmeyecek

Şu an videonun başındayım. Festival görüntülerini gördüm içim gitti. Ne bir festival yüzü gördüm ne bir şey. Parası ayrı dert hadi onu verdik, ailemin aklındaki tek soru kız başına gideceksin başına bir şey gelir mi? Ne diyeyim ki ya YAZIKLAR OLSUN BİTTİ ÜLKE

''Neydi ya o 90lar,80ler,1968...Neydi ya GEZİ''

"Türkiye lastik gibidir, Uzar uzar ve birden yine eskisi gibi olur"

“Vasat asla vasatta kalmaz, vasat aşağıya düşer.” Türkiye’nin geleceği ile doğrudan ilişkili en güzel cümle bu olmuş sanırım.

muhteşem olmuş, beni geçmişin derinliklerine götürdü, teşekkürler 140Journos

Gerçekten bu belgesel aslında yaşadığımız şeylerin eğer degerlendirebilirsek büyük bir değişim sancısı olduğunu gösteriyor fakat pek değerlendirecek gibi değiliz . Kimse 80 lere 90 lara dönmek istemiyor o zaman ki kendini özlüyor gerçekten öyle .