A propos poezji. Zaglądają tu na pewno ludzie obyci z literaturą, oczytani i o wyrobionym smaku. Ja o własnych siłach - nie jestem w stanie określić czy coś jest dobrą literaturą, w tym ZWŁASZCZA poezją, czy raczej grafomańskim gniotem. Szanuję i cenię jako literaturę to, co zapodaje się mi do szanowania, unikam tego, co ktoś, w kim widzę autorytet ocenia ocenia jako gniot. Nie jest to powód do dumy, wiem. Działam na zasadzie maksumy: nieliczni myślą, ale wszyscy chcą mieć wyrobioną opinię. Do czego zmierzam? Otóż 2-3 lata temu zetknąłem się z prozą i..no właśnie: POEZJĄ lub "poezją" Charlesa Bukowskiego. O ile prozę jego uwielbiam nawet jeśli miałby ktoś z koryfeuszy krytyki literackiej uznać ją za zlep wulgarnych wynurzeń, to z liryką Bukowskiego mam problem. Czy to w ogóle jest poezja? Czy to jest cokolwiek warte? Co mam sądzić? Co uważać? Pomóżcie, ludzie mądrzejsi.
Warte. Tak z 10% tego, co napisał. Bardzo dobre kilkanaście wierszy. Może kilkadziesiąt. Nawet wybitni poeci zostawiają po sobie niewiele ważnych utworów. Oprócz poetów wybitnych wśród wybitnych, pokroju Różewicza, Herberta. Ale tacy trafiają się bardzo bardzo rzadko. Ile wierszy zostało po Broniewskim, Grochowiaku? Najbardziej przereklamowanym poetą jest Czesław Miłosz. Trudno znaleźć kilka dobrych strof. Bardzo słabe, oprócz poematów. Aż się śmiać chce. Proza tak, Dolina Issy wybitna, eseje, jako poeta Miłosz to nieporozumienie. :D
