Taras i komary 

Zasady konkursu: bit.ly/3CnIFcY Odpowiedz w komentarzu pod tym filmem na pytanie "Jakie masz najmilsze wspomnienie związane z ogrodem" i dołącz do wpisu klauzulę "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Od 40 lat mieszkam poza miastem, a od 17 mam swój leśny ogród. Gdy pracowałam zawodowo to pełnił on rolę wyłącznie wypoczynkowo-wytchnieniową. Jednak od 3 lat, od kiedy doznałam amputacji nogi - mój ogród zmienił się - powstały podwyższone grządki z warzywami i rabata z bylinami. A ja mam tam bezpłatną indywidualną rehabilitację. Mam w nim źródło nieustającej przyjemności z własnoręcznie wyhodowanych rzodkiewek, sałat, groszków, ogórków, pomidorów, ziół, szczypiorku, buraczków i pietruszki. Widzę jak rosną szałwie, rudbekie, jeżówki, monardy, gipsówki, rozchodniki, trawy. Zimą kupuję w necie nasiona, czytam o odmianach, planuję co i gdzie posieję. Od wiosny patrzę na kiełkujące cebulowe, byliny, wącham hiacynty, podziwiam tulipany, szafirki i żonkile, robię zdjęcia. Od maja można już robić ogniska i zapraszać znajomych, oprowadzać po grządkach i chwalić się jak to wszystko pięknie wygląda. Nawet zwykłe podlewanie jest żródłem radości bo widzę jak rośliny rosną, sa jędrne, odwdzięczają się za opiekę. Nawet nie chcę myśleć jak wyglądałoby moje życie bez ogrodu, w bloku, gdzieś na 4 pietrze bez windy i bez możliwości obcowania z przyrodą. Uwielbiam to, daje mi to niesamowicie dużo radości, nie pozwala na depresję - i jeszcze jedno , nie do przecenienia - to żródło najlepszej żywności, pełnej wartości odżywczych, zdrowej i pysznej. I taniej, co w dzisiejszych czasach jest wartością dodaną. Jakieś minusy ? - ŻADNYCH ! Polecam każdemu, jak to miło ubrudzić sobie ręce ziemią, jeść swoje warzywa, wąchać swoje kwiaty. Moje najmilsze wspomnienie trwa nadal i zmienia się z każdym wyjściem do ogródka. WYRAŻAM ZGODĘ NA PRZETWARZANIE MOICH DANYCH OSOBOWYCH ZGODNIE Z REGULAMINEM KONKURSU

Nigdy nie bylam miłośniczką roślin i pracy w ogrodzie. To mój mąż wzbudzil we mnie te zamiłowanie. Razem stworzylismy nasz ogrod od zera. Niestety, gdy ogród nabral już ksztaltu moj mąż zmarł. Teraz sama go pielęgnuję i wprowadzam różne zmiany zainspirowana często ogrodem Marty. Ale zawsze gdy pracuję w ogrodzie mysle o Nim i o tym czasie, ktory razem spędziliśmy w ogrodzie. O tym, że dzieki Niemu pokochałam ogrod i rosliny ❤ a teraz uczę tej milosci naszą 3letnią córkę i tworzę z nią nowe wspomnienia. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu.

Miłych, wzruszających, wspaniałych wspomnień z ogrodem mam wiele. Aktualnie wraz z komponowaniem mojego ogrodu, tworzę nowe wspomnienia, ale to najmilsze przenosi mnie do dzieciństwa. Wraz z kuzynkami na rocznicy mojej komunii św. skakałyśmy w dal z huśtawki - zazwyczaj przegrywałam..ale tym razem było inaczej - rozhuśtałam się tak mocno, że wskoczyłam w bardzo wysokie róże mojej babci, które w ogrodzie rosną do dziś, już ćwierć wieku. To z pozoru drastyczne wspomnienie, teraz jest dla mnie najmilszym, ponieważ z tych róż wyciągnął mnie mój tata i biegiem zaniósł do domu. Mojego taty już od ośmiu lat z nami nie ma, róże jak wspomniałam rosną do dziś i pozostałe delikatne blizny, szramy na wewnętrznej stronie lewego uda noszę na ciele z nostalgią wspominając całe zdarzenie. "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Ogrodowo najmilej wspominam ogród mojej babci. To byla łąka kwiatowa, ale stworzona przez nią, duzo wczesniej niz powstaly dzisiejsze gotowe mieszanki. Malwy, łubiny, rumianki, róże, tulipany, lilie, w innej czesci maliny, papierowki, wiśnie, wszystko pachnialo, byly owady, ptaki, szum wiatru, a miedzy tym wszystkim 7 wnuczat spedzalo wakacje ❤ "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu".

Najwspanialsze wspomnienia związane są z ogrodem moich dziadków. Gdy byłam dzieckiem zawsze spędzałam u nich wakacje pamiętam piękną soczysto zieloną trawę, teraz już nigdzie takiej nie widuje. Przygotowywałyśmy z babcią obiad z warzyw po które biegłam do ogrodu. Spędzałam czas z dziadkiem przy jego pasiece, którą miał w sadzie. Gdy odjeżdżałam babcia zawsze robiła mi piękne bukiety które zabierałam do domu:) Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych zgodnie z regulaminem konkursu.

Witam , Pani Marto moje najpiękniejsze wspomnienie to kiedy w zeszłym roku razem z mężem wprowadziliśmy się do naszego domu i wzięliśmy się sami za zagospodarowanie ogrodu. Było to nielada wyzwanie ja miałam wizję pięknych kwiatów drzewek a mój mąż stwierdził że posiejemy tylko trawę😂 więc za sadzenie kwiatów i krzewów wzięłam się sama. Gdy skończyłam i usiedliśmy na tarasie w tym roku już wykończonym mój mąż powiedział : MIAŁAŚ RACJĘ TERAZ JEST PRZEPIĘKNIE 😊 Wspominamy to teraz siedząc na tarasie , pijąc zimną lemoniadę i ciesząc oczy pięknymi kolorami. Jestem dumna ze mąż w tym czasie ze mną wytrzymał moja koncepcja zmieniała się co godzina , ale teraz patrzę z dumą na kawał dobrej roboty jaki wykonaliśmy 😊 Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych w regulaminie konkursu

Najwspanialsze wspomnienia związane z ogrodem, to wakacje spędzane u mojej cioci mieszkającej w domu z ogrodem, nieopodal małej miejscowości . Ponad 40 lat temu te ogrody nie przypominały nawet w 10 procentach obecnych, nie było typowych stref relaksu , wydzielonych warzywników czy rabat kwiatowych , ogrody spełniały funkcję użytkową czyli poza ścieżkami i kawałkami trawnika rosły ogórki , koperek , pietruszka , szczypiorek a resztę stanowiły proste kwiaty - nagietki , kilka róż [ które się wycinało idąc do sąsiadów na imieniny] oraz moje ukochane floksy . Najwspanialszą rzeczą dla mnie jako małej dziewczynki było to że wraz z moją kuzynką , prawie rówieśniczką , mogłam wychodzić na ten ogród w piżamie . Cóż to była za radość kiedy rano wyskakiwałyśmy z łóżka i pędem , biorąc pajdę chleba ze śmietaną i cukrem [ ciocia hodowała krówkę i 2 świnki ] wbiegałyśmy do ogrodu. Dom był podpiwniczony więc w niej ciocia zrobiła sobie letnią kuchnię . Jakie Ona tam gotowała obiady ..szczególny talent miała do robienia pierogów , wystawiała nam te pierogi przez to małe piwniczne okienko a my z rozkoszą je pałaszowałyśmy . I tak cały dzień bawiłyśmy się i jadłyśmy na tym ogrodzie , wdychając zapachy wiejskiego świata przy akompaniamencie gdaczących kaczek , piejących kogutów , pomrukiwaniu 2 świnek i muuczącej krówki . A w niedzielę, pod wielkim orzechem , na ławce przypominającej te z dawnych parków , zasiadał wujek z ciocią . Snuł barwne opowieści, przy których było zawsze dużo zabawy i śmiechu . Odkąd pamiętam chciałam tak mieszkać , chciałam mieć ,,dom i ogród'' to było moje marzenie . Nie robiłam sobie jednak wielkich nadziei na ich spełnienie ponieważ nie byliśmy majętną rodziną . A jednak spełniło się , mam ,,dom i ogród'' choć wybudowany z ciężkim mozołem w 80 procentach przez mojego męża z pomocą rodziny , skromny ale mój . Rosną w nim moje ukochane floksy z dzieciństwa , z roku na rok przybywa coraz więcej gatunków roślin i warzyw a dzięki Tobie Marto zakochałam się w werbenie patagońskiej , mam też słabość do powojników . Czekam z utęsknieniem na każdy nowy odcinek Leniwej niedzieli z którego zawsze coś nowego można się dowiedzieć i uczę się od Was wszystkich kochani , którzy tworzycie kanały o podobnej tematyce .Dziękuję Wam . ''Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu .''

Dzisiaj niedzielną kawę spędziłam z mężem i 20 tygodniową córeczką w naszym ogrodzie ;) Był to piękny czas spędzony na świeżym powietrzu. W głowie mam śmiejącą się córkę w różowym kapelusiku, pierwsza taka niedziela w zabieganym i zajętym życiu pochłoniętym przez córeczkę ;) Dzięki Naszemu ogródkowi córka ma 2 godzinną drzemkę i mama może chwilkę odpocząć z książką lub nad pielęgnacją ogrodu ;) Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Najmilsze wspomnienie z ogrodu.. Hmm, było ich tak wiele w dzieciństwie. W ciepłe, wakacyjne dni w których panowało błogie lenistwo, jeszcze przed śniadaniem ścigałam się z młodszymi braćmi kto pierwszy dobiegnie do krzaczków agrestu, porzeczek i truskawek. Kto znajdzie najbardziej słodki, największy i najpiękniejszy owoc. Wieczorami uwielbiałam leżeć na trawniku i wpatrywać się w niebo, a na jego tle obserwować jaskółki i marzyć.. jako dziecko o małych rzeczach, lecz te małe rzeczy wtedy wydawały się naprawdę wielkimi marzeniami. Często też zastanawiałam się gdzie i kim będę za dziesięć, piętnaście lat i jak wtedy będzie wyglądał świat. Miło jest wrócić do tych wspomnień. ❤ Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Moje najpiękniejsze wspomnienie z ogrodem dzieje się tu i teraz. W moim małym, bardzo zielonym ogródku zamieszkała kotka z piątką kociąt. Kociaki radośnie figlują i bawią się na zielonej trawie i ten dźwięk, który wydaje kocia mama wołając swoje dzieci, nie da się tego opisać 😻🐈🐈🐈🐈🐈 Full of Love "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Kiedy patrzę wstecz na najmilsze wspomnienia z moim ogrodem, jedna chwila wyłania się nad wszystkimi innymi. 🌸🌸🌸To były dni pełne nadziei, tajemniczości i miłości, które ostatecznie okazały się początkiem naszej najpiękniejszej przygody - mojej ciąży.🤰🏻 To był piękny, letni poranek, kiedy słońce delikatnie przenikało przez liście drzew i rozświetlało nasz skromny ogród. Wszystko wokół było w pełni kwitnące, a powiewające kwiaty wypełniały powietrze niesamowitym zapachem. Wiedziałam, że to będzie właściwy moment, aby podzielić się tą radosną wiadomością z moim ukochanym mężem.♥️ Podekscytowana i pełna emocji, zaprosiłam go do naszego ogrodu. Staliśmy razem, trzymając się za ręce, wśród rozkwitających róż i kolorowych tulipanów. Czułam, jak moje serce bije mocniej, a uśmiech nie schodził z mojej twarzy. W tym magicznym miejscu, pełnym piękna natury, czułam się bezpieczna i szczęśliwa. Kiedy spojrzałam w oczy mojego męża, odkryłam w nich mieszankę zaciekawienia i miłości. Nie musiałam nic mówić - wiedziałam, że przekazuję mu najważniejszą wiadomość w naszym życiu. Moje słowa przemówiły same za siebie „Kochanie jestem w ciąży!” zrozumieliśmy, że nasza rodzina będzie się powiększać. Widziałam, jak łzy radości pojawiały się w oczach mojego, a jego uśmiech równie szeroki jak mój potwierdzał naszą niezwykłą radość. Ten moment, kiedy przekazałam mu tę wieść wśród piękna naszego ogrodu, był pełen magii i inspiracji. To była chwila, która zostanie z nami na zawsze. Nasz mały ogród stał się świadkiem naszej wspólnej drogi, naszego wzrastającego uczucia i przyszłości, która rozwijała się przed nami. Teraz, kiedy nasze dziecko bawi się w naszym ogrodzie, widzę, jak nasze wspomnienia układają się w piękną historię. To miejsce jest pełne miłości, wspólnych radości i trosk. To wspomnienie pozostanie na zawsze w moim sercu jako jeden z najbardziej wzruszających momentów naszego życia. ☀️☀️☀️ Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych w związku z regulaminem konkursu.

Mamy swój ogród dopiero od kwietnia. Posialiśmy trwę chociaż kosztowało nas to bardzo dużo pracy i pieniędzy (mamy działkę leśną i był tylko suchy piach) i codziennie przez miesiąc z samego rana obserwowałam jak nasza trawa rośnie i czy rośnie w ogóle 😅 aż tu nagle bocian wylądował na naszym zielonym meszku i szukał żab. Zastygłam w kuchennym oknie żeby go nie wystraszyć i tak sobie pare minut pochodził po trwce dając nam tym samym do wiadomości że trawa sie przyjęła i z lotu ptaka mamy na prawdę ładną polanę 🎉🎉🎉 wyrażam zgodę a przetważanie danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu. Pozdrawiam Sandra Świercz

Moje najcudowniejsze wspomnienie to ogród mojej babci pełen piwoni🌺🌺🌺i pierogi z jagodami... Babcia uwielbiała nas rozpieszczać i chociaż już bardzo długo nie ma jej z nami wspomnienia i zapachy powracają ❣️❣️❣️ Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu.

Najmilej wspominam wieczory w ogrodzie mojej mamy. Latem, gdy słońce zachodziło do życia budziła się przepięknie pachnąca Maciejka. Były jej całe dywany, a zapach roznosił się po całym ogrodzie z widokiem na dom babci otoczony Malwami. To było miejsce wytchenia po intensywnym dniu, wśród pięknych fioletowych kwiatów. Patrzyłem na nie ukradkiem z nadzieją, że ten wieczór nie zgaśnie. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Cześć 😊 Spróbuj przewiązać żółtą wstążkę na róży 😅 jak róża duża to nawet i kilka, jak najbardziej wyrazista , neonowa żeby przyciągnęła biedronki 😊 U mnie ten sposób działa i nie robię oprysków tylko wiąże żółte wstażeczki 😅 sposób na mszyce podpatrzony u p. Grzegorza w Zielonym Pogotowiu ❤

Najbardziej jestem dumna z przyjęcia komunijnego które zorganizowałam dla syna...mamy przepiękne zdjęcia na pamiatke i dozgonne zachwyty gości nad klimatem boho...zieleń jest najpiękniejszym tłem ...

Witam Pani Marto, milego dnia wszystkim oglądającym 😊😊😊😊

Moje wspomnienie to : Leżę na hamaku wśród brzóz,wśród traw i łąk u babci😊 popijam kompot z rabarbaru obserwuje zapylacze i motyle słucham śpiewu ptaków....to wspomnienie towarzyszy mi już tyle lat...Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu

Wspomnienie letniego ogrodu… to beztroska! ☀️ To smak wygrzanych w słońcu poziomek i truskawek, koniecznie niemytych. Podgryzanie niedojrzałego agrestu prosto z krzaczka. Zabawa w teatrzyk z lwią paszczą w roli głównej. Tarzanie się w trawie bez myślenia o mrówkach czy plamach. Huśtawki ze związanych gałęzi wierzby. Odpoczynek na kocyku w cieniu, z domowym placuchem popijamym sezonowym kompotem. Rozsiewanie marzeń w formie dmuchawców, bez myślenia o zachwaszczeniu zagonów. Słońce, śmiech i beztroska wakacji… 🌸🌿🌱 (wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu)

Moje wspomnienia dopiero powoli się budują, gdyż w tym roku razem z mężem tworzymy go od tej wiosny ❤ wszystko robimy sami, we dwójkę podobnie jak wykończenie domu. Mimo ogromu pracy i zmęczenia fizycznego czujemy satysfakcję a ja pamiętam kiedy posadziłam każdą jedną roślinę i zachwycam się jak im jest u nas dobrze. Póki co najmilszym wspomnieniem jest posadzenie naszego pierwszego drzewa w ogrodzie, brzozy. Był luty, padał deszcz, w naszym „ogrodzie” samo błoto a my byliśmy najszczęśliwsi na świecie, bo wiedzieliśmy ze się zaczęło, ze będzie już tylko piękniej! Pozdrawiam serdecznie wszystkich zielonych freaków 😂 Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Moje najlepsze ogrodowe wspomnienienie związane jest niedużą czereśnią, która co roku daje nam obfity dar świeżych owoców. Czereśnie to wyjątkowe owoce, który każdy w naszej rodzinie bez wyjątku uwielbia. Spotykamy się, pod tym drzewem z naszymi dziećmi i jemy owoce sięgając je wprost z drzewa, rozmawiając i delektując się ta chwilą. Mam nadzieję, że w tym roku uda się to znów powtórzyć. Pozdrawiam Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych na potrzeby konkursu zgodnie z jego regulaminem.

Marta pięknie wygląda , taka fit💚

Nie mam jednego ulubionego wspomnienia związanego z ogrodem. Dlaczego? Bo tak naprawdę cały mój ogród i każda własnoręcznie posadzona w nim roślina jest zbiorem pięknych wspomnień, marzeń i determinacji. Codziennie mierzę się z wyzwaniem, jakim jest przewlekła choroba mięśni, a mój ogród przypomina mi, że mimo przeciwności drzemie we mnie ogromna siła. I mimo, że każdego dnia walczę ze swoim ciałem, z wykonaniem najprostszych czynności i ogromnym zmęczeniem, to gdy patrzę na ogród czuję niezwykłą moc i chęć do pokonywania trudności. Gdy spoglądam na poszczególne rośliny - z każdą związana jest historia mojej walki z chorobą i poczucie dumy, że mimo wszystko nie zrezygnowałam z pasji i radości, jaką daje mi ogród. Jeśli możemy mówić tylko o jednym wspomnieniu, to moim jest powracające do mnie wciąż przypomnienie, że warto i jest o co walczyć. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu. Pozdrawiam serdecznie Pani Marto :)

Ogród zawsze zostawia miłe wspomnienia , ale ja zawsze będę wspominać reakcję mojego, wówczas półtorarocznego wnuczka, który spacerują po ogrodzie niemal w każdym kątku i pod każdym drzewkiem wydawał okrzyk radości i zachwytu, który wyrażał s w jednym słowie woł.😊

Moim najpiekniejszym wspomnieniem to ogród mojej babci kiedy przyjeżdżałem do niej na wakacje na wieś kiedy byłam dzieckiem miała w nim wielka stara gruszke i ławeczkę pod nia to bylo moje ulubione miejsce tam był przyjemny cień lekki powiew wiatru we włosach truskawki,porzeczki winogrono zalerznie od pory roku.Koc na trawie kolerzanki z sąsiedztwa to sa mojewspomnienia z dziecinstwa które wspominam przez łzy bo babci już niema ogród już też nie ten sam ale wspomnienia i to uczucie zostaje. Teraz mam już swoj ogród w ktorym tworze z męże wspomnienia dla naszych dzieci😊"Wyraza zgode na przetwarzanie moich danych osobowych zgadnie z regulaminem konkursu "

Najmilsze wspomnienie związane z ogrodem, jakie mam, to pierwsze razy, gdy mój dziadek zabrał mnie do swojego uroczego ogródka pełnego kwiatów i warzyw. Spędzaliśmy tam razem wiele godzin, pracując ramię w ramię. On pokazywał mi, jak dbać o rośliny, sadzić nasiona i zbierać plony. Najbardziej jednak cieszyły mnie chwile, gdy z niecierpliwością czekałem na pierwsze świeże truskawki, które mogliśmy razem zerwać i zjeść prosto z krzaczka. Te chwile były pełne miłości i wspólnego odkrywania piękna natury, które będę wspominał na zawsze. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Moje najmilsze wspomnienia z ogrodu, gdy byłam dzieckiem i jeździłam do babci na wieś. Były to cudowne chwile. Uwielbiałam zrywać kwiaty i robić wianki i spędzać czas z babcią na wąchaniu jaśminu.Babcua mówiła że to niebiański zapach😊. Teraz sama mam ogród u chce, żeby moja wnusia miała podobne wspomnienia. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu.❤

Mam wiele miłych ogrodowych wspomnień, ale jedno bardziej utkwiło mi w pamięci a mianowicie, kiedyś podczas sadzenia nowych kwiatów na mojej rabacie przyleciała do mnie pszczółka i usiadła na mojej ręce 🥹 spacerowała po mojej ręce chyba jakieś trzy minuty, była spokojna, nie użądliła mnie 😅 poczułam wtedy tak, jakby ona w jakiś sposób była wdzięczna za te wszystkie kwiaty w moim ogrodzie i że dzięki nim ona ma jedzonko. Może wydawać się to głupie, ale nigdy nie zdarzyło mi się żeby zdrowa pszczoła w słoneczny dzień tak poprostu sobie na mnie usiadła😅 "Wyrazam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Moze nie jest to jedno konkretne wspomnienie zwiazane z ogrodem a bardziej zlepek wspomnien. Są to wspomnienia zwiazane z moja babcia. Kobieta cud która zaraziła mnie miłością do róż. Za każdym razem gdy w ogrodzie poczuje zapach roz na powrót staje się dzieckiem spacerującym po babcinym ogrodzie, słuchającym wspaniałych histori które opowiadała babcia, wspominam zabawy które dla mnie wymyślała. Mam dziwne wrażenie że ogólnie wspomnienie babcinego ogrodu i jego zapachów to najpiekniesze wspomnienia które budzą się pod wpływem zapachów roślin ogrzanych wakacyjnym słoneczkiem. Żeby nie było bo pisze w czasie przeszlym babcia dalej żyje ma sie dobrze i oby zyla jak najdluzej 😊 Mimo wszystko wspomnienia babcinego ogrodu to te które zakotwiczyły się w mojej głowie najbardziej. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu Ps az mi sie łezka w oku zakrecila jak to pisalam.

Marto, długo Ciebie słucham i za każdym razem słyszę to szczęście w głosie, kiedy opowiadasz o swoim ogrodzie, roślinach, domu...to bardzo piękne. Pozytywnie zazdroszczę i gratuluję

Jako świeżak w ogrodnictwie, moje najmilsze wspomnienie to początki kwitnienia moich pierwszych w życiu posadzonych własnymi rękoma róż ❤ Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Marto piękny taras i piękny ogród. Moje najmilsze wspomnienie związane z ogrodem… wspomnień jest dużo; ogród jest dla mnie źródłem radości i szczęścia. Najmilszym wspomnieniem jest chwila, w której uświadomiłam sobie, że ogród, a właściwie ogródek, tworzony z Twoją pomocą Marto (oglądam każde video), jest moim miejscem na ziemi. Tu chcę żyć. Wspaniałe uczucie. Pozdrawiam. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem konkursu

Zmysły szaleją! Zapach! Wzrok! Smak! Dotyk! Takie jest moje wspomnienie ogrodu z dzieciństwa, gdy w czasie wakacji wybiegałam rano bosa w koszuli nocnej do ogrodu. Już po otwarciu drzwi domu uderzał piękny widok części kwiatowej, której sercem były róże , a do tego w pozornie nieuporządkowany sposób nagietki, lwie paszcze, maciejka, aksamitki, goździki, mieczyki i na ogrodzeniu fioletowe klematisy. Moim celem była zawsze część owocowa z tylu domu. Po drodze mijałam długi rząd różowych floksów, pachniały obłędnie, a na dodatek z nasady kwiatków można było wyssać słodziutki nektar. Dalej garść agrestu. Oczekiwanie na dojrzewanie owoców było również wspaniałe, zaczynało się od pojedynczych sztuk. I tak każdego ranka mogłam smakować porzeczki (czerwone, czarne, białe) wiśnie, czereśnie, różne śliwki no i oczywiście papierówki, ale po te trzeba było przejść przez dziurę w płocie do ogrodu babci, bo nasza rosła po ogromną gruszą i z braku słońca miała tylko kilka jabłek. Po takim obchodzie wracałam do domu najedzona. Nie dane mi było po wyjściu za mąż mieszkać w domu z ogrodem, najpierw blok, później dom w centrum miasta. Tęsknota do ogrodu była tak silna, że gdy dorosłe dzieci wyprowadziły się z domu, podjęliśmy spontaniczną i szybką decyzje o wyprowadzce na wieś. Przed rokiem srzedliśmy dom w mieście, kupiliśmy dom do wykończenia na 24 arowej działce. Właśnie urządzamy nowy ogród, pracy ogrom, ale mnóstwo szczęścia. Dzień wydaje się za krótki, kończymy zawsze po zmroku. Przychodzi taki moment wieczorem, że nawet oddycha się komarami, ale nawet to nie jest w stanie nas powstrzymać od realizacji ogrodu marzeń, w którym wspomnienie jest ważną inspiracją i oczywiście floksy, krzewy owocowe i drzewa mają swoje miejsce. Marto, Twój kanał jest ogromną pomocą dla mnie, dużo uczę się od Ciebie. Dziękuję. Masz przepiękny ogród, mam nadzieję, że i mój też kiedyś będzie. Pozdrawiam serdecznie

Moje najmilsze wspomnienia z ogrodem to zdecydowanie ogrod moich Dziadków na działce. Wspólnie z rodzeństwem to dla nas: każdy weekend, każde wakacje, wspólny czas z Dziadkami, przepyszne grille i mizeria, piaskownica z dostawa świeżego piasku, ogórki i maliny prosto z krzaczka, wspolne koszenie trawy z Dziadkiem czy zbieranie jabłek i śliwek. Ogrom pięknych wspomnień, które zostaną ze mną do końca. Mam nadzieję stworzyć tak piękną przestrzeń i dla moich dzieci. Pani Marto dziękuję za to co Pani robi ❤ „Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu”.

Moje najmilsze wspomnienia związane z ogrodem są sentymentalne i dotyczą czasów dzieciństwa. Pamiętam, że kiedy latem przyjeżdżałam na wieś do mojej babci każdy dom w okolicy posiadał frontowy ogród wypełniony łanami kolorowych kwiatów jednorocznych, w przypadku mojej babci były to głównie astry. Uwielbiałam spacerować miedzy grządkami napawając się tym ogromem kwiatów zwłaszcza, że w tamtych czasach sięgały mi powyżej pasa :) bardzo brakuje mi tych widoków ogrodów wiejskich wypełnionych kwiatami jednorocznymi. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Zawsze bardzo chciałam mieszkać w domu a najważniejsze dla mnie było to, żeby moje dziecko wychowywało się w ogrodzie, jadło poziomki prosto z krzaczka, smakowało rabarbaru i własnych rzodkiewek (których oczywiście nie zje ze sklepu). Gdy dzisiaj patrzę na zdjęcia z przed 2-3 lat widzę, jak polewał ze mną kwiatki swoją malutka koneweczką wiem, że to była najlepsza decyzja "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem konkursu"

Moje najlepsze wspomnienia z ogrodem sięgają wczesnego dzieciństwa i zabaw w ogrodzie mojego dziadzia. Do ogrodu wchodziło się przez tzw. boisko stodoły, w którym był kojący chłód. Wielkie wrota stodoły otwierały się na wiejski, porzeczkowo-agrestowo-czereśniowo-orzechowy ogród w którym nie było w sumie nic prócz drzew, krzewów i wysokiej trawy i jednej huśtawki-deski na której potrafiliśmy się huśtać we czwórkę na raz. Z kwiatów pamiętam jedynie łubiny i róże konfiturowe. W sezonie czekały nas prace związane ze zbiorem owoców których jako dziecko nie cierpiałam, ale ciasto porzeczkowo-agrestowe już tak 😄. Kobiety z dziećmi zbierały owoce, a dziadziu wiecznie kosił trawę kosą, bo ogród był ogromny. Potem wspólne pieczenie ciasta i obowiązkowo kakao zrobione przez dziadzia, meega mocne i słodkie 🥰Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Witam . Moje wspomnienia to zapach maciejki wieczorem .Cudowny , lekki ,rozlewający się po ogródku. .I jeszcze mięta ,która rosła wszędzie . Rozcierało się w dłoniach i zachwycało jej orzeźwiającym zapachem. ,,Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu. ""

Moje najmilsze wspomnienia związane z ogrodem przywołują czas dzieciństwa spędzony u babci na wsi... Był tam przepiękny, choć niewielki kwiatowy ogród z dorodnymi różami, żółciejącymi żonkilami, drobniutkimi szafirkami i przepięknie pachnącymi piwoniami. Zapewne były tam też inne kwiaty, ale te szczególnie utkwiły w mojej pamięci :) W ogrodzie rosły też niektóre zioła. Miło wspominam zrywanie szczypiorku, który dodawał smaku domowej jajecznicy :) Ogród okalał przepięknie kwitnący czarny bez, a po drugiej stronie od niego roztaczał się niewielki sad owocowy z jabłonią, śliwą i czereśnią. Z tej ostatniej mogliśmy z rodzeństwem i kuzynami smakować przepysznych owoców, siedząc na niej i podziwiając z góry piękno przyrody. "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

14 lat temu rano jak każdej letniej niedzieli zrobilam kawę i poszliśmy z mężem na balkon gdzie juz mieliśmy tyle kwiatów, że ledwo mieścil się fotel i krzesło. Zakryłam mężowi oczy iii... posadziłam na nowym fotelu, który kupiłam dla Niego na rocznicę ślubu. Mąż był zachwycony i tak siedząc wtedy zaczęliśmy marzyć o ogrodzie bo na balkonie już nam było ciasno. Teraz od 5 lat mamy swój ogród wśród lasów ale dopiero 2 rok ten ogród rozkwita w dużej mierze dzięki Pani 🙂 Jak widać warto marzyć a my kiedy siadamy na nasze fotele wspominamy jak zaczynaliśmy przygodę z roślinkami 14 lat temu. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu

WITAM SERDECZNIE PANI MARTO 😊 TARAS CUDOWNY JAK CAŁA RESZTA W PANI OGRODZIE JA TEŻ MAM TO SZCZĘŚCIE ŻE POSIADAM DWA TARASY JEDEN OD WSCHODU DOMU OD KUCHNI I MIŁO JEST USIĄŚĆ NA NIM RANO I WYPIĆ KAWĘ I ZJEŚĆ ŚNIADANKO DRUGI JEST BAAARDZO NASŁONECZNIONY I TO PRZESZKADZA NAM W KORZYSTANIU Z NIEGO ALE DZIĘKI PANI JUŻ WIEM JAK ON BĘDZIE WYGLĄDAŁ MAM NADZIEJĘ ŻE JUŻ NIEDŁUGO 😊 DZIĘKUJĘ ZA INSPIRACJE ❤❤❤❤❤

Przychodzi mi do głowy mnóstwo wspomnień związanych z moją mamą ❤, która gdy byłam małą dziewczynką zawsze zaskakiwała przeróżnymi pomysłami związanymi z ogrodem i domem, zaskakiwała ròwnież mojego tatę, ponieważ sama dokonywała większości zmian co pamiętam bardzo mi imponowało. Od kamieni pomalowanych i ułożonych w kszałt grzybów po rabaty i miejsce na ognisko, gdzie wiele razy siedzieliśmy z kiełbaskami nabitymi na bambusowe kije. Piękne wspomnienia, upiększone przez kreatywność i zaangażowanie mamy. I dla niej dedykuję ten komentarz ❤

Na mszyce polecam kupić larwy biedronek . Moje znajome korzystają z takiego rozwiązania i są bardzo zadowolone . Ja czekam na dostawę moich ( w międzyczasie spłukuje mszyce silnym strumieniem wody , nie chemikaliami ) 🙂, a i dobrze jest posmarować konary wazelina żeby mrówki nie wspomagały mszyc . Pozdrawiam serdecznie

Kiedy już dzieci zasną, siadamy z żoną na cudownie wygodnym zestawie ogrodowym w otoczeniu wypielęgnowanej trawy, pachnących kwiatów i wszechobecnych komarów które swym nastrojowym bzyczeniem wprawiają nas w cudowny nastrój. Wspominamy wtedy chwile kiedy na wielkomiejskim osiedlu bloków byliśmy pierwszymi mieszkańcami, szczęśliwcami z własnym M i malutkim ogródkiem, w którym braliśmy letnie ogrodowe prysznice podczas wykańczania naszego gniazdka, hmmm cudowne wspomnienie  Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Moje wspaniałe wspomnienie z ogrodu jeszcze z czasów dzieciństwa to wyjazd do babci,która piękny ogród miała przed domem i nigdy nie żałowała mi zrywać kwiatów i robić z nich kompozycje do domu 😉 dzięki Kochanek Buni zawdzięczam zmysł do komponowania pięknych kompozycji kwiatowych. Zawsze czekałam na kolejny okres letni żeby wyrwać się z miasta na wieś, te kolory, zapachy! Ach! Przywołałaś we mnie te wspomnienia, smak antonówek też mi się przypomniał zrywanych prosto z krzaka, najlepsze wakacje i wpomienie z ogrodu ❤❤️❤️ Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zawartych w regulaminie konkursu

Moje najpiękniejsze wspomnienie t,o to gdy pierwszy raz zobaczyłam mój ogródek w nowo kupionym mieszkanu . Pokochałam go od pierwszego wejrzenia i już planuję jak uczynić go przytulnym dla mojej rodziny i wszelkich żyjątek ,które zechcą w nim zamieszkać wraz z nami.😊. "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Oglądam, podziwiam i ciągle nie mogę pojąć, jak to się Pani udaje, żeby każdy centymetr Pani otoczenia jest tak żurnalowo piękny i dopracowany w każdym detalu. Szczere uznanie. Pozdrawiam.😊😊😊

PaniMart dosc ze ogrod jest przepieknie utrzymany…to ma Pani energie zadbac o siebie …bije cieplo i radosc w sercu sluchajac tego przemilego glosu…duzo radosci na kazdy dzien zycze….❤

Najpiękniejsze wspomnienie to powstanie ogrodu mieszkam tu 12 lat jednak dopiero 2 lata temu udało mi się zaprojektować i urządzić ogród teraz każdy poranek cieszy wieczory przez komary :) trochę mniej wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu

Mój biologiczny sposób na komary, to staw w ogrodzie z duża ilością żab- do tego wieczorami pięknie śpiewają :) dzięki temu nie mam problemów z komarami. Taka pułapka z butlą CO2 to dodatkowa emisja gazu cieplarnianego do atmosfery, wiec nazwanie jej bio/eko nie jest do końca zasadne. Bardzo lubię Twoje filmy, są przepełnione pięknymi, wręcz malarskimi ujęciami i Twoją szeroką wiedzą z przemiłą energią narracji. Nie pisze tego dla samej krytyki ale po to, aby zwrócić uwagę ze nie wszytko nazwane przez producentów eko, takie do końca ekologiczne rzeczywiście jest. Pozdrawiam 😊

Wspomnienia z ogrodu mojej babci pełnego starych jabłoni, malw, piwonii, jaśminu. To była taka oaza w centrum miasteczka. Dziadek- zegarmistrz w przerwie od pracy siadał na ławeczce pod grusza. Ja z bratem zrobiliśmy sobie basen w starej łódce (dziadek był tez wedlarzem😊) szaleństwom nie było końca. Gdy padał deszcz we wjeździe robiła się wielka kałuża- była cała do naszej dyspozycji, gumowce, patyki- idziemy na ryby. Pamietam tez zapach namiotu, w którym rosła sałata, pomidorki i rzodkiewki. Pomidory jedliśmy jak Jablka. I zapach ogrodu po deszczu pamietam ❤

Rewelacyjnie Pani wygląda :) taras to jak zwykle - do pozazdroszczenia, ogromna inspiracja i marzenie o posiadaniu takiego miejsca u siebie! pozdrawiam:)

Mòj ogròd powstał dziéki pani...nauczyłam się już że mszyce,choroby grzybowe i inne gady to coś naturalnego i nie psuje mi to juz humoru..Pracuje z dziećmi i kocham tę pracę ale potrzebuje gdzieś odreagować...Ogròd jest czymś idealnym ... Kiedy dzieci pytają się mnie skąd ja mam tyle energii, mòwie, ze to dzięki mojemu ogrodowy i pani Marcie. Ogròd jest w moim życiu niezbędny . Marzyłam o nim od dziecka a teraz po 40 - ce 😅 je spełniam...Wszystkiego najlepszego.Zgadzam sie na przetwarzanie moich danych osobowych.❤

Pięknie pani wygląda w tej zieleni ❤no i ogród wciąż zachwyca zachwyca...Pozdrawiam

Jednym z najmilszych wspomnień związanych z ogrodem może być chwila, gdy przysiadamy na ławce w ciepły letni dzień, otoczeni pięknymi kwiatami i zielonymi roślinami. Wokół nas unosi się delikatny zapach kwiatów, a ptaki śpiewają w tle. To takie chwile, kiedy możemy oderwać się od codziennego zgiełku i poświęcić czas na cieszenie się pięknem otaczającego nas świata roślin. Możemy odpocząć, czując się zrelaksowani i zjednoczeni z naturą. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Moje najmilsze wspomnienia związane z ogrodem to czas kiedy byłam dziewczynka i z koleżankami bawiłyśmy się w ogrodzie babci. Rozkładałyśmy koce, poduszki, lalki, misie i to był nasz dom, innym razem zamieniał się w szkołę, na drzewie była tablica, innym razem była budowa kuchni, a z darów ogrodu i kwiatów były potrawy, a jeszcze innym razem był obozowiskiem i robiłyśmy namioty. Ogród kojarzy mi się z beztroskim czasem, spokojem, odpoczynkiem, czasem zabaw. Teraz mam swój ogród i mnóstwo kwiatów i piękne wspomnienia. " Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu ".

Rodzina - to moje najwspanialsze, najlepsze i najmilsze wspomnienie związane z ogrodem. Historia którą zaczęliśmy pisać kilkanaście lat temu i która wciąż jest tworzona. Ten mały skrawek ziemi jest integralną częścią naszego życia: radości i złości, potu i łez, chwil lepszych i gorszych. Ogród to my i to jest PIĘKNE. "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Moje najpiękniejsze wspomnienie z ogrodem i miłością do niego do absolutnie moja mama -Zosia❤️. Zawsze kochała kwiaty , było ich zawsze pełno w mieszkaniu w bloku na balkonie , potem na działeczce ROD i teraz od niedawna w jej ogrodzie wokół domu. Moja mama zawsze poprostu kochała kwiaty i kochała się nimi zajmować ,ona z nimi rozmawia , potrafi o nich opowiadać godzinami , zawsze jak do niej przyjeżdżam muszę obejść cały ogród i opowiada mi co tam nowego wyrosło i jakie ma plany . Teraz kiedy doczekała się na emeryturze swojego domu z ogrodem poprostu płacze ze szczescia i całuje płatki kwiatów i roślinki w warzywniku . Tańczy w tym ogrodzie ze łzami w oczach - to jest mój ukochany obraz z ogrodu . I każdy kto zna moją Zosię tak ją widzi i tak ją pamięta. Ten obraz zawsze będzie w moim sercu. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z zasadami konkursu.

Dzień dobry Martuś❤ pieknę supertunie i taras pozdrowienia od całej rodzinki:*

Najpiękniejsze wspomnienie z ogrodu, to dla mnie wakacje u babci na wsi, gdy w letnie popołudnie babcia zapraszała mnie do swojego urokliwego ogrodu pełnego kolorowych kwiatów i zielonych drzew. Zawsze czekały tam na nas niespodzianki. Moja babcia miała mały warzywnik, w którym rosły soczyste pomidory, chrupiące ogórki i pachnące zioła. Mogłam biegać między rzędami roślin, dotykać ich liści i zbierać świeże warzywa do koszyka. W ogrodzie babci znajdowały się również drzewa owocowe, które były dla mnie prawdziwym skarbem. Późnym latem wspinałam się na drzewa i zbierałam soczyste jabłka prosto z gałęzi. Niezapomniane chwile spędzałam również na huśtawce, zawieszonej na gałęzi starego dębu. Kiedy wznosiłam się wysoko w powietrze, czułam ekscytację, wolność i beztroskę. W ogrodzie babci wszystko wydawało się magiczne. Były tam małe królestwa dla robali, którymi bawiłam się godzinami. Babcia pokazywała mi, jak delikatnie traktować te stworzenia i szanować ich miejsce w przyrodzie. To piękne wspomnienie z dzieciństwa w ogrodzie babci jest dla mnie wyjątkowe. To miejsce było nie tylko ogrodem pełnym kwiatów i warzyw, ale także przestrzenią, w której rozwijały się więzi rodzinne i uczucia, które trwają do dziś. Dzięki mojej babci i ja jestem teraz ogrodniczką i zarażam tą piękną pasją kolejne pokolenie 😁 Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem Konkursu

Pachnące, smakowite, wielobarwne. Gwarne lub wyciszone. Pełne dumy i zadumy. Kłujące i mokre. Albo suche. Ubrudzone ziemią. Radosne lub pełne troski. Czasem harmonijne, czasem chaotyczne. Zaplanowane lub spontaniczne. Pełne relaksu. Albo pośpiechu. Z książką. Z grabiami. Z pędzlem. Na kolanach. Na drabinie. Drzewo, krzew, kwiat, pomidor. Ścieżka, rabata, zakątek. Pergola, wbita tyczka. Położony kamień, latarenka. Śpiew ptaków. Szum traw. To moje ogrodowe wspomnienia, zatrzymane chwile. Stan umysłu, ducha, ciała. Które jest najmilsze? - Nie konkurują między sobą. Każde jest ważne. Każde mnie ubogaca. Każde z nich jest miłe. Każde jest piękne. "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Dzień dobry ☺ ja mam najmilsze wspomnienia związane z ogrodem z zeszłego lata. Po wielu latach udało się nam z mężem kupić w końcu swój własny domek z ogrodem (1,5 roku temu), na którym jeszcze kompletnie nic nie było oprócz dziur i chwastów na które trzeba było nawieźdź 6 wywrotek ziemi z ciężarówek i zaprojektować jak chcemy by wyglądał nasz niewielki ogródek ❤ Było też pełno śmiechu, ale i ciężkiej pracy kiedy sami potem te wywrotki rozgarnialiśmy na działce 😄 Mamy trójkę małych dzieci, które uwielbiają się bawić na dworze, więc najpierw wyznaczyliśmy teren na trawnik gdzie dzieci będą mogły się bawić już pierwszą wiosną u siebie. Trawa pięknie wzeszła właśnie na wiosnę zeszłego roku i od tej pory zaczęła się radość całej naszej piątki z korzystania z własnego ogródka i jego dalszego projektowania ☺ Razem z mężem najmilej pracuje nam się w ogródku i najbardziej cieszy radość dzieci korzystających z naszego małego "kawałka ziemi" 😉 Oprócz trawnika do zabaw, biegania i grania w piłkę, zrobiliśmy dzieciom "plażę" - taką dużą piaskownicę przypominającą właśnie wakacje nad morzem czy jeziorem 🥰 Dzieci razem ze mną pokochały różnego rodzaju kwiatki, w szczególności surfinie i lawendy. W zeszłym roku najmilej wszyscy właśnie wspomniany nasz wspólny czas spędzony we własnym ogródku ❤ Zasadziliśmy też kilka drzewek owocowych w zeszłym roku i cudowna jest po prostu radość dzieci oczekujących w tym roku na nasze własne pierwsze owoce 🥰 Cieszyły się na maksa już wiosną na ich kwitnięcie, a teraz oczekują też z radością na pierwsze zasadzone w ogrodzie ogórki nie mogąc doczekać się kiedy je będą chrupać :) Radość najbliższych, miłość i czas spędzony razem w ogrodzie jest bezcenny i każdemu życzę z całego serca podobnych rodzinnych doświadczeń ❤ Takie chwile to prawdziwe szczęście ❤ Pozdrawiam ciepło i życzę wszystkim cudownej pogody tego lata! Agata Przybylska - Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Ogród…to słowo kryjące dla mnie tysiące wspomnień, ogród towarzyszy mi od dzieciństwa, w ogrodzie moich rodziców się wychowałam, moja przygoda z ogrodem rozpoczęła się kiedy jako kilkudniowy bobas spałam w wózku pod orzechem zasadzonym przez mojego dziadka teraz już ma pewnie jakieś 80 lat temu ( on nadal rośnie !) później rosłam wraz z roślinami które sadzili moi rodzice….zapach malin i truskawek w gorące lato, soczysty smak własnych pomidorów, dziecięca radość z wyrastających groszków czy fasolki, obserwacja ptaków latem, dokarmianie zimą,nauka dbania o niezliczone gatunki kwiatów, wakacyjne zabawy z koleżankami w basenie i na huśtawce, niezliczone przyjęcia i grille w cieniu drzew czasem z ucieczką przed komarami… to wszystko moje dzieciństwo i wczesna młodość, to moje piękne wspomnienia bo ogród nie tylko tworzymy my ale ogród tworzy i nas…dziś od niedawna tworzymy z mężem nasz własny nowy ogród, uczymy nasze dzieci jak obchodzić się z roślinami i jak dbać o przyrodę, by przekazać im to wszystko co my wiemy, krok po kroku, roślinka za roślinką z gołego kawałka ziemi powstaje nowy ogród bo nie ma nic piękniejszego jak filiżanka porannej kawy z widokiem na rosnące i kwitnące rośliny. Życzę wszystkim by ogród dawał każdego dnia dużo radości, satysfakcji i przyszłych wspomnień :) Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem konkursu

Moim najmilszym wspomnieniem, jest moje pierwsze wyjście do ogrodu,dwa lata temu,po pobycie w szpitalu i długiej rekonwalescencji w łóżku, już w domu, kiedy to wyszło słońce pierwszy raz i w ten dzień pierwszy raz zobaczyłam nasz clematis Montana w pełnym rozkwicie na naszej pergoli. Co roku jej kwiaty przypominają mi o tym, gdzie byłam i gdzie teraz jestem

Każda roślina wymaga i potrzebuje deszczu , słońca , wiatru to je wzmacnia i uodparnia a Twoja różą chce pod chmurkę. Pięknie urzadzilas taras i w ogóle cały ogród. Serdeczności :)))

Ja, całe życie mieszkająca w dużym mieście, w domu z wielkiej płyty, mam teraz swój pierwszy ogród😊. Najwspanialsze wspomnienia rodzą się na bieżąco. Czuję się jak przedszkolak, który jeszcze nie umie.nic i chłodniejsze wiedzę, również dzięki Pani❤

Moje wspomnienia dotyczące ogrodu, tworzą się na bieżąco. Ponieważ jestem ogromną miłośniczką zwierząt, ogród dzielę właśnie z Nimi. Uwielbiam powroty do domu, bo od furtki witają mnie dwie kocice i psy. W części ogrodu za domem słyszę za kazdym razem nawoływania papug z woliery ogrodowej, a zaraz potem meczenie moich kochanych kóz. Od tego momentu to jest czas poświęcony właśnie im. Uwielbiam poranki i popoludnia w ogrodzie. Lubię obserwować ptaki kąpiące się w poidłach rozstawionych w różnych częściach ogrodu, lubię patrzeć na koty wygrzewające się w ciepłym słońcu. Każdego roku cieszę się, że mój ogród jest właśnie taki... (Wyrażam zgodę na przetwarzanie danych, zgodnie z regulaminem konkursu )

Nasz ogród ma 10lat, zmienia się i dojrzewa z nami. Kiedy pobudowaliśmy dom nasze dzieci biegały w nim w piżamkach do południa z kanapkami w rękach. Mieliśmy mały stół i ławkę. Dziś nasi nastolatkowie grają w nim w piłkę, badmintona, a potem siadają z nami do większego, dojrzalszego już stołu i gadamy do nocy jedząc i śmiejąc się. Niedługo pewnie znowu coś się w życiu zmieni, a ogród choć mały będzie świadkiem tych zmian:) aż się wzruszyłam🧡 wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu.

Nasz ogród najmilej wspominam kiedy go tworzylismy. Był szpaler kochanych róż, słoneczniki, irysy, funkie i różne jednoroczne. A na tle tych roślin na trawniku rozłożony super basen naszej może wtedy 4 letniej córci i w nim wszystkie dzieci sąsiadów. Oczywiście mamusie też /pozdrawiam moich sasiadow/, robiliśmy sobie piknik. Fajnie było, ale cóż czas płynie, dzieci nam dorosły i ogród przeszedł kilka zmian. Wspomnienia jednak pozostały utrwalone na zdjęciach i filmach. Pozdrawiam serdecznie Panią jest Pani moją inspiracją. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych.

Z moim ogródkiem, chociaż małym, mam wiele bardzo miłych wspomnień. Kopanie ziemi, zakładanie rabat, obserwacja jak roślinność "rusza" na wiosnę, wieczorne grillowanie z rodziną i przyjaciółmi. Jednak te najmilsze, to te związane z moimi dziećmi. Ich kąpiele w basenie, budownie "bazy", ich głośny, szczęśliwy śmiech, który rodził uśmiech na twarzy mojego męża i mojej. ❤😊 Cudowne chwile ❤️❤️❤️ Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Najmilejsze wspomnienie z ogrodu to chwila, gdy wspólnie z moją babcią zajmowaliśmy się pielęgnacją róż i piwonii. Spędzaliśmy wiele godzin razem, dbając o te piękne rośliny. Babcia przekazywała mi swoją wiedzę i doświadczenie, ucząc mnie, jak przycinać i nawozić rośliny, jak dbać o ich zdrowie. Razem pracowaliśmy w ziemi, sadząc nowe sadzonki i usuwając chwasty. To były cenne chwile, w których nie tylko pielęgnowaliśmy rośliny, ale także budowaliśmy więź między nami. Patrząc na kwitnące róże i piwonie, czuliśmy satysfakcję i dumę z naszej wspólnej pracy. To wspomnienie z ogrodu z babcią zawsze będzie dla mnie wyjątkowe i pełne ciepłych uczuć.m Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem w konkursie

Marto, masz cudowny ogród, cudowny taras i cudowny dom ☺Podziwiam Cię i zastanawiam się jak to wszystko ogarniasz, ale widać, że można. Gratuluję!!!

Moją pasje do ogrodu i wszelakich roślin zaszczepiła moja mama. Od małego pomagalam jej w pracach w ogrodzie i na grządkach warzywnych. Rośliny domowe staly sie moja pozytywną obsesją. Na dobre zaczełam planowac ogród po przeprowadzeniu do Szwecji (tak, wiem, zimno) ale to wlasnie szwedzkie ogrody, takie domowe i naturalne, sprawily ze trzeba doceniac krótkie lato. Rośliny wiec zaczynają rosnąć w domach, aby zdążyć urosnac i zakwitnąć czy wydac plon. W ogrodzie ktory nadal tworze, są skały, droga skalna prowadzi do grodu. Cos wspaniałego i tak naturalnego ze dech zapiera. Kocham nature i kazda roslinka znajdzie miejsce w moicm ogrodzie. Zapachy ziół i kwiatów przy porannej kawie, spiew ptaków ktore szybko spiesza aby nakarmic i na czas wychowac piskleta. Ten pospiech natury uczy mnie codziennie aby brać z zycia i nie marnowac czasu. "Wyrażam zgode na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z zasadami konkusu".

Dla mnie najmilszą chwilą było jak kotka, którą ktoś wyrzucił, bo była w ciąży, postanowiła okocić się właśnie u nas. Spodobał jej się mój ogród oraz miejsce dzikie, które zostawiam dla zwierzątek. Krótko pisząc "chwilo trwaj". "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Moje najmilsze, najpiękniejsze wspomnienie z ogrodu to zdecydowanie to gdy moja mama, której już ze mną nie ma posadziła w naszym ogrodzie róże i świerk srebrny gdy urodziła się moja córka, na pamiątkę tego wydarzenia, patrzę na róże i świerk srebrny który rośnie w naszym ogrodzie i razem z moja córka mają dokładnie 11 lat i wspominam moja mamę, która mimo, że nie jest już ze mną to pozostawiła piękne wspomnienie ,które rośnie wraz z moja córka w naszym ogrodzie każdego dnia. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu.

Cudnie tam masz 👍 ogród marzenie

Zawsze podziwiam jak pięknie jest zaaranżowany Wasz taras, ogród no i dom ❤❤❤ wszystko jest tak spójne ze sobą 💖 💖💖💖 pozdrawiam serdecznie

Witam do najmniejszego wspomnienia związanego z ogrodem jest dla mnie etap powstawania naszego małego azylu który dzięki wspólnej pracy mojej i mojego męża zmienia się w powoli w mały ogród który coraz bardziej cieszy nasze oczy wspólne chwile spędzone razem i naszymi dziećmi bawiącymi się to na trawie to na starcie ziemi bardzo nas zbliżyły w naszym ogrodzie jeszcze dużo pracy ale czasu spędzonego razem nikt nie zabierze i tworzenie ogrodu od podstaw zawsze będzie dla nas najmilszym wspomnieniem. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu.

Moim najpiękniejszym i najmilszym wspomnieniem z ogrodu był dzień 08-03-2022. Po wyczerpujących miesiącach związanych z przeprowadzką, pandemią (którą spedziliśmy w małym mieszkanku bez ogródka) i łączeniu nowej roli: pracującej mamy, w końcu miałam moje wymarzone miejsce na świeżym powietrzu. Ogród był jeszcze niezagospodarowany, całość pokrywały liście i materiały budowlane, a ja mogłam siedzieć wyłącznie na płytach betonowych, które w przyszłości miały być naszym tarasem. Wyjątkowo w ten dzień było ciepło i przez korony drzew zaświeciło słońce. Mimo, że mój ogród nie przypominał miejsca jakim jest teraz, to dla mnie w tamtym momencie był najbardziej odprężającym miejscem na ziemi i sprawił mi bardzo dużo radości :) Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu.

Kiedy miałam kilka lat rodzice, potrzebując pomocy wręcz zmuszali mnie do pracy w ogrodzie: pielenia rabat, zywopłotu i ogrodu warzywnego. Nienawidziłam tego i buntowałam się, ale pieliłam. Sądziłam przy tym, że to najgorsza praca na świecie. Minęły lata, przyszło mi zdecydować kim chciałabym zostać z zawodu, co chcę robić przez resztę życia. Pamiętam, że kiedy dotarło do mnie, iż chcę zostać architektem krajobrazu, poczułam wewnętrzny spokój. Dzis mam własny ogród, który uwielbiam pielić, kocham sadzic i przesadzać, ekscytuję się odmianami warzyw w warzywniku. Mam też własne dzieci, ale nie zmuszam ich do pracy w ogrodzie, chcę żeby same odkryły jaki to przynosi spokój i harmonię. Nie mniej jednak, całkiem przewrotnie, to właśnie to wspomnienie kiedy na kolanach wyrywam chwasty jest mi dziś najmilsze.. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Wspomnienia to ogród pełen kwiatów przy stole trzy pokolenia rodzinki oraz cudowny i niepowtarzalny zapach kawy i ciasta drożdżowego z rabarbarem. Pozdrawiam 😊

Piekny masz ten taraz Marta oaza spokoju a ogrod bajeczny.Pozdrawiam Anna UK

Pani Marto Dzien Dobry !!! Pani ogród jest przepiekny.Uwielbiam jak opowiada pani tak z serca o tych wszystkich kwiatach. Dziękuję 😊 Dzięki pani mam cudowny rożany ogród i ten zapach kiedy wszystko rozkwita. Róże i lawenda to co najbardziej kocham i chce się wiecej i wiecej . Najbardziej moje serce skradła roża Amaretto kupilam ją ale na początku nie zachwyciła mnie na zdjecu wyglądała o taka sobie mała różyczka . Mam ja juz chyba 3 lata ale okazało się że jest przepieknym zwartm krzakiem z cudownymi pełnymi kwiatami ❤ uwielbiam ja najbardziej i każdy ja chcę mieć w ogrodzie😊 Jeśli ktoś jeszcze jej nie ma polecam zakupić Pozdrawiam 😚

Moim najmilszym wspomnieniem z ogrodu jest wieczorny odpoczynek po całym dniu pracy. W oddali słychać kumkanie żab, dzwięki wydawane przez turkucie oraz inne odgłosy przyrody. Mam niewiele do napisania, ponieważ mój ogród tworzyłam od jesieni ale mam ogromną satysfakcję ponieważ w mojej ocenie jest piękny. Miło popatrzeć na coś co stworzyło się samemu. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z regulaminem konkursu.

12:59 Moje wspomnienia to mój cudowny ogród który kocham i tworzę od wielu lat ,uwielbiam w nim spędzać czas odpoczywając, czy pracujac wśród kwiatów ,zieleni i śpiewających ptaków. a wszystko to zaczęło się już w moim dzieciństwie które przebiegło wśród sądów, łąk i pól ,kocham to od zawsze. Uwielbiam Pani filmiki.❤❤❤ Zgadzam się na przetwarzanie moich danych zgodnie z regułami konkursu.

Witam Pani Marto wspanialy taras i piekne dodatki ktore podkreslaja ten cudowny ogrod zycze wspanialych wakacji dla calej rodzinki :)

Witam serdecznie pasjonatów ogrodowych 🖐️ od jesieni jestem posiadaczką domu i ugoru z którego próbuję stworzyć wiejski kolorowy ogród. Mamy wiosnę a ja i mąż wspominamy jesienne i zimowe przekopywanie i pozbywanie się nawłoci i innego zielska. 😤A teraz widzimy światełko w tunelu 🌷i cieszymy się pierwszymi zbiorami z warzywnika. Ostatnio nawet kot sąsiada często nocuje w naszym ogrodzie. Chyba mu się masz ogród podoba😁na wioskę przeprowadziliśmy się po 60 latach mieszkania w mieście i nie żałujemy tej decyzji 😁wyrażam zgodę na przetwarzanie danych osobowych. pozdrawiam

Pani Marto witam , piekny taras oglądam pani piekny ogród i podziwiam.Jestem osoba starsza moim marzeniem było zawsze mieć ogród różano kwiatowy i powoli się spełnia. Pozdrowienia.

My dopiero zaczynamy naszą przygodę z ogrodem. Wspólnie z mężem własnymi siłami tworzymy nasze miejsce na ziemi. Mamy już duże dzieci ale jak przyjechały na działkę żeby wsadzić szpaler cisów na obrzeża naszej działki i robiliśmy to razem..... ahhh to był ten cudowny czas...są zdjęcia i jedne z pierwszych wspomnień naszych wspólnych ogrodowych prac 😊 Teraz tylko czekać żeby wszystkie małe ciski przyjęły się w naszym ogrodzie ❤🎉❤

Moje najmilsze wspomnienie to piękne jesienne słońce, wysokie sloneczniki i mnóstwo ptaków podlatujacych po ziarna słonecznika i odlatujacych ze swoją zdobyczą na pobliskie krzewy. Program przyrodniczy na żywo 😊. Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Moje wspomnienia związane z ogrodem to zapachy. Najpiękniejsze z nich to jaśmin z babcinego ogródka i cudownie pachnące róże. "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu"

Nasza przygoda z ogrodem dopiero się zaczyna dzięki twoim filmom przygoda ta jest łatwiejsza i przyjemniejsza. Razem z żoną staramy się postawić nasz ogród na nogi, nowe rabaty, nowe rośliny wszystko dla nas jest nowe. Każdy nowy listek, pączek sprawia nam taka radość że kiedy któreś z nas zauważy jakąś nowinkę krzyczy wołając drugiego. Nasze wspomnienia związane z ogrodem dopiero się piszą, ale to co zapadło mi w pamięć to wspulne podziwianie tego co razem udało nam się stworzyć. * Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu.

Moje wspomnienie związane z ogrodem nazwałabym "Metamorfoza" . Doskonale pamiętam jak 20 lat temu po wybudowaniu domu wyglądał mój "ogród". To było pole pełne 2 m chwastów i traw tak wysokich, że człowiek w nich dosłownie ginął. Dzisiaj gdy patrzę na te miejsca to wydaje się to niewiarygodne. Ale z drugiej strony jest to odbicie naszej wizji oraz ciężkiej pracy włożonej w przekształcenie naszego miejsca na ziemi. W między czasie urodził się nasz najmłodszy syn i ogród stał się dla niego najwspanialszym placem zabaw oraz torem rowerowym gdzie godzinami doskonalił umiejętności kolarskie. Obecnie to nasze wnuki traktują to miejsce jak swój azyl. Tworzą w nim swój mały świat i razem ze mną prowadzą niewielki warzywnik, który dostarcza im wielu fascynacji. To nieprawdopodobne jak na przestrzeni tych lat można było zmienić i przekształcić swoje otoczenie. Drzewom które rosły od początku na tym terenie pozwoliliśmy zostać i teraz odwdzięczają nam się cieniem i tworzą intymną przestrzeń wokół tarasu odgradzając nas od świata Ciekawa jestem jak dalej zmieniać się będzie nasz ogród i czy kiedyś powiem , że jest to dzieło skończone. "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu."

Marta ratuj. Poradź mi proszę, co zrobić ze stipą, która się kładzie. Jest piękna, wysoka i trzy sztuki mi się położyły.

Najlepiej wspominam mój ogród, gdzie po uciążliwej czasem pracy mogłam odpocząć, zrelaksować się🥰Mam dużo kwiatów, słucham śpiewu ptaków i odgłosów natury🦗oczywiście oprócz tych niepożądanych-bzyczących odgłosów komarów. Nie wyobrażam sobie życia bez ogrodu, a przez te wstrętne komary🦟 nie mogę spokojnie chillautować 😅 ,, Wyrażam zgodę na przetważanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu".

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu. Jestem pewnie młodszą częścią widowni i raczej moje doswiadczenie nie wybiega jakoś przed szereg oraz nie zdążyłam stworzyć nieskonczonej liczby wspomnień. Jednakże uwazam że mam wiele dobrych. Moi rodzice posiadają raczej niewielki ogrodek, ale zawsze kojarzyl mi się z pracą typu "a może pomożecie powyrywac mi chwasty? A moze podlejemy razem warzywka?" W trakcie pandemi, kiedy byłam w liceum i, jak większość osób, podłamałam się psychicznie, jakoś natchnęło mnie, żeby stworzyć piękny trawnik... zielony, gesty dywan (niekoniecznie wyszło, bo jednak boli mnie jaką ilość wody trzeba było poświęcać na to :') ). No i rok później poszłam o krok dalej i na balkonach sworzyłam swoją małą kwietną oazę. Moi rodzice bardzo mnie wspierali w tym, cieszyli się że znalazłam nareszcie hobby i że mogłam oderwać się od szkoły, którą tak bardzo żyłam i się potwornie przejmowałam od małego. Wiem, że pewnie niektórzy to czytają i myślą sobie "ta to nic nie wie, pojdzie do pracy to dopiero dowie się co to prawdziwe zycie". Owszem, spodziewam sie tego, bardzo mnie to stresuję, że już teraz mnie życie przerasta, a ma być coraz gorzej :). Ale znalazlam w ogrodzie coś co sprawia, że jak pracuje to moge sie rozpłakać i daje mi to ulge, a nie, że kończą mi się łzy i ciągłe rozmyślam o tym, jak wszystko idzie nie po mojej myśli. Ten przydługi wstęp był po to, żeby łatwiej można było zrozumieć ten szczesliwy moment, który spotkał mnie w tym roku. Aktualny semestr na studiach jest dla mnie bezlitosny, a sytuacja moich bliskich sprawia, że przejmuję się wszystkim potwornie. Nie mogę się skupić na nauce, przez co jak zjeżdżam do domu to praktycznie tylko się uczę i nic nie pomagam ani nie spędzam czasu z rodziną. Przedstawiłam zimą pomysł na skrzynki do warzyw i zaproponowałam jak mo5zna poprzestawiać meble w ogródku, żeby zrobił się przytulniejszy i bardziej przestrzenny. Niestety podałam pomysł, a tata z mamą zrobili to za mnie, co też sprawiało mi potworne wyrzuty sumienia. Czułam, że rozkazuję im, a oni rozkapryszonemu dziecku spełniają życzenie. Pewnego wieczoru, po spacerze z psem, usiadłam na bujaną ławkę wykonaną przez mojego tate i tak cichutko łkałam patrząc jakie śliczne pomidory rosną w naszej mini szklarence, jakie rabaty zrobily sie kolorowe w porównaniu z zeszłym rokiem i jak te skrzynki uroku dodały naszemu małemu ogródkowi. Usiadł obok mnie tata i powiedział mi, że bardzo cieszy go to, jak to wszystko wygląda tylko troche mu przykro, że przy tym wszystkim zabrakło mu mnie, bo wie jak bardzo chciałabym pomóc i jak bardzo wkładam w to serce. Piszę to ze łzami w oczach, bo te słowa - dla niego oczywiste, dla mnie niesamowicie pokrzepiającę, są wspaniałym wspomnieniem. Bo dla mnie takie male chwile się własnie liczą, że gdy wpadam w dolki to sobie myślę - hej, przecież nie jest tak źle jak ci sie wydaje - to tylko w twojej głowie :).

Najprzyjemniejsze pierwsze chwilę jakie spędziłam w ogrodzie.... pamięm jak byłam dzieckiem i przesiadywałam wśród roślin mojej kochanej Babci. Oczywiście wszystko posadzone było przed domem, gdzie rósł ogromny stary cis. Rabaty usiane były niezapominajkami. Później na rabatach dumnie pyszniły się łubiny piwonie, naparstnice, malwy, a w cieniu pod "dziadkiem" cisem mieszkały paprocie. Jednak Moje serce małej dziewczynki skradła wtedy jedna i niezapomniana królowa! Na samym środku stała ona - czerwona jak krew róża! Kiedy kwitła wtykałam nos w jej kwiaty praktycznie codziennie. Wszytsko to było upchnięte na niewielkim skrawku ziemi. Ścieżki natomiast były szerokości stopy. Jedynym odwiedzającym zadowolonym z ich wielkości był kot sąsiada. Przedogródek był zaproszeniem na podwórko, pełne donic z liliowcami, petuniami i ogromnym winoroślem oplatającym prawie cały ceglany dom. Byłam zakochana w tym miejscu i zamykając dziś oczy widzę tam siebie i moją Babcię plewiące setny raz chwasty. Ta miłość do ogrodu jest tak silna i piękna jak ta czerwona róża. Dziś jestem dumną posiadaczką kawałka własnej ziemi, na której krok po kroku stwarzam swój świat roślin. I teraz te momenty są moimi najcudowniejszymi chwilami w ogrodzie. Te kiedy mogę przelewać siebie w krajobraz otaczający mnie i moją rodzinę. "Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu"

Moje najmilsze wspomnienia to dwa ogródki które babcia Helcia posiadała nie wolno nam było niczego dotykać to ona się nim zajmowała było tam mnóstwo kwiatów skopywala nożem bo motyczka by coś mogła wyciąć teraz i ja mam taki nóż do zadań specyjalnych coś mi po mojej babuni zostało 😊Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z Regulaminem Konkursu 😊

Taki taras to moje marzenie! Cudowny ogrod!