Hiç birşey yapmamış gibi pişman herşeyi yapmış gibi halsizim ve bundan sonra hayat çok daha zor olacak gibi eskiden yaz tatili gelince mutlu olurdum şimdi gelmesini hiç istemiyorum büyüdükçe sorumluluklarda artıyor ve ben bu hızlı değişimlere ayak uyduramıyorum
Ben bazen kayboluyorum ama bir şekilde ne istediğimi ne olduğumu hatırlıyorum ve tekrar birşeylerin çabasına giriyorum ama yorgunum dinlenme vakti değil biliyorum
@@Zilan-w8h Bir 10-15 güne ben de 18 oluyorum her şey bu kadar niye fazla diye ben de düşünüyorum hayatın bu kadar belirsiz ve anlamsız olması beni çok zorluyor off çok konuşulacak çok şey var ama boş konuşunca da bir şey değişmiyor ki
Oradasın, biliyorum. Bu satırları okuyorsun. Şimdi bu satıra geçtin, kaşların çatıldı. Kafan karıştı. Kimle konuştuğumu, bu satırları kime yazdığımı anlamaya çalışıyorsun. Ben bu satırları sana yazıyorum. Ona , buna, şuna değil. Sana yazıyorum. Dünyanın her neresindesin bilmiyorum, hangi şehrin hangi sokağından okuyorsun bu yazdıklarımı bilmiyorum. Bir otobüste misin, trende misin, saat orada kaç? Bilmiyorum… Ekrana dökülen saçların ne renk inan bana tahmin edemiyorum. Ve inan bana, bunların hiçbirinin önemi yok. Saçlarının renginin, saçlarının olup olmamasının, nerede olduğunun, saatinin kaç olduğunun… Tek önemli olan sensin. Bu satırları okuyor olman. Tek önemli olan şimdi bu cümleye geçmiş olman. Neler yaşadın, neleri atlattın, neler yaşayacaksın, neleri atlatmak zorunda kalacaksın bilmiyorum . Tek bir bildiğim var, bu dünyada çıkmaz sokak yok. Sonuna geldiğini düşündüğün her yolda, o yolun sonunda bir duvar da görsen adım attığında yıkılacak o duvar. Belki mahvolmuş bir haldesin, belki pes ettin, belki çaresizsin, belki artık hiçbir şeyin iyi olacağına inanmıyorsun. Ama sen bu satıra geçtiysen, hala umut var demektir. Çünkü bu satırları okumaya devam ediyorsan, bu satırlardan bir kurtuluş yolu, bir cevap arıyorsun demektir. Derin bir nefes al. Bir nefes daha. Ve bil ki, “vardır elbet bir çıkılacak yol.” Yeter ki o yola adımını at. O telefonu eline al, kendini tuttuğun o mesajı at. Aynanın karşısına geç, kendine bir bak. O kadar değerlisin ki kendinin kendine yazık etmesine izin verme, saçlarını tara. Bir özür dile kendinden. Kendine yaptığın haksızlıklar için, kendini soktuğun o çıkmaz sokak için, kendini suçladığın her an için özür dile kendinden. Bu dünyadaki en önemli insan sensin. Bu dünyada ki en değerli insan sensin. Başkalarına verdiğin değerin yarısını bile kendine vermediysen eğer, şimdi bir kez daha özür dile kendinden. Ve bir kez daha. Unutma, herkes gittiğinde bile ruhun seninle kalacak… Senin en yakın arkadaşın, en daimi ailen sensin…
Okudukça okuyasım geldi, sanki hislerime tercüman oldu, kendimi iyi hissettirdi. İşte, insan bazen hiç tanımadığı birini bile mutlu ve huzurlu, kendini değerli hissettirebiliyor. Bunun için teşekkür ederim 😊♥️
30 yasindan sesleniyorum. Aşk acisini doyasiya yasayin..... ve aşık oldugunuz icin sevinin. Herkesten önce siz değerlisiniz bunu unutmadan vakti gelince yolunuza devam edin. Çünkü daha iyisi seni bekliyor
Bütün evrenin cesareti üzerimde olsun isterdim, Uçmak, kaçmak şarkı söylemek, seviyorum diye bağırmak, mücadele etmek, savaşmak isterdim. Önümde ki engelleri yok saymak ve onları yenmek isterdim. Başarmak isterdim. Kendimi yenmek ve delice sevilmek isterdim...
Yoruldum kendi dünyamın bile başrolü olamamaktan. Bende görülmek istiyorum artık bende varım diyebilmek istiyorum. Biri de beni kaldırsın düştüğüm yerden. Ben artik cidden cok yoruldum hep başkalarının hayatını düzene sokmaktan bende varım ya beni de görün.
Hayatımın en mutlu gunlerini yasiyorum mesela , sonra gece oluyor. Yine yalnizim , yine ayni duygular , yine icinden asla ayrılmayan o boşluk hissi. Mutluluklar icimdeki boşluğu kapatmiyor , ben bir sey düşünürken bile düşünmüyorum çünku fark ettim ki kendi düşüncelerimi kendime bile kapatmisim. Mesela eskiden siirler , hikayeler , yazilar yazardim ama artik yazamiyorum çünkü yazacagim bir sey yok. Beynimden gecen tek sey mutsuzum ve eskisi gibi o mutsuzlugu kelimelerle süsleyip kagitlara kusmuyorum. Içimde artik bir ben yok , derler ya ben ben olmaktan cikmisim. Sessizlik artik firsat degil de işkence gibi. Ben de beni kaybettim... ben de beni tanımıyorum. Sadece kayboldum
Aile kavgaları, yalnızlık, baş ağrısı, sevgilinin olmaması, uyuyamamak, ağlama isteği gelmesi ama ağlayamamak, zorbalıklar, kendi kendine konuşma, cansız nesnelerle arkadaş olma falan derken tavana bakıp bu videoyu izlemek iyi geldi teşekkürlerr
pardon ne gibi aile kavgaları yani biraz iç ilişkilere girmiş gibi oldum ama o aile kavgaları seni doğru yöne çevirmek için seni gidi ergen kaç yaşındasın be
Aslında çok yorgunum yorgunluğum neye bilmiyorum. Ortada hiç bir şey yokken hiç bir şey hissetmiyorken gözlerimden yaşlar boşalıyor sonra dalıyorum neye daldığım neye üzüldüğüm belli değilken hem de kendimi affetmeye sevmeye çalıştıkça, sevmeye çalıştıkça sadece çevremdekilerden değil kendimden de uzaklaşıyorum insanlardan değil aslında ben kendime yabancıyım. Bu süreçte herkesin benim hakkımda her şeyi bildiklerini sanıyorlar onların bakışları, iğneliyici konuşmalar, kendimi toparlamaya çalışmalarım, kabuk tutmayan yaralarım beni yıpratıyor. Zemin dediğim her taş en sonunda tekrar kayıp bir öncekinden de beter bir düşüş sergiliyor bana ayağı kalkmama izin bile vermiyor öyle işte.
Mevzu biraz karisik..ne gitmege cesaret var..ne kalmaya tahammul..biraz isler yolunda gitmedi diye, sorunlarla bas basa birakan dostlarlayiz ne yazik ki..o yuzden arkadaslar..hayatinizi yasayin..insanlardan o kadar yoruldum ki,degmez ..o yuzden arkadaslar, hayat deger bilmez insanlarin saygisizligina, sen her seyini vermene ragmen baskalariyla kiyaslayan birine zaman ayiracak kadar uzun degil.kisa cok kisa..dun 20 deydim bugun 30 dayim.hayatini yasa ve kimseyi hiccc bir hatasinda aff etmeyeceksin..ne gordum biliyormusunuz..hatalar hepsi bilincli yapildi..avutarak kendinizi kandirmayin!! He, eger ki gercekden deger veren varsa biri ki,benim umudup yok)).hic bir dunya haline degismeyin kirmayin o guveni..gerisi bos gercekden..yasayin hayatinizi..3 ,5 gunluk dunya eni sonu Allaha gidiyoruz..
Kimseyi hiç bir şeyi hissedemiyorum. Çok yoruldum kendimi robot gibi hissediyorum artık yaşamak istemiyorum neden bu kadar saçma olmak zorundaydı çevremdeki her kes tarafından sevilen biriyim saygıda kimseye kusur etmem. Ama neden hiç bir şeyden zevk alamıyorum bu hissizlik nerden geliyor. Uzun yıllardır beni depresyona sokan ne? artık umrumda bile değil aslında önemli değil hiç bir şeyin anlamı yok zaten
@@Zzz-lk4jp çok haklısınız aslında son zamanlarda çok gelişim gösterdim ve hayatın ne kadar güzel olduğunu görmeye başladım. Şuan gerçekten iyi hissediyorum. Gerçekten iyi tarafından bakmak çok şeyi değiştiriyor
Maalesef onunla sevgili oldum ayrıldık amma ben onu hala seviyorum amma....Son kez onu 10.06.2024 de gördüm.Gerçekten aşk acısı çok amma çok acı.Ammar arkadaşlar,eğer bu mesajı okuyosan şunu bil! Yaşamaya devam etmek zorundasın
Hata yapmak insana mahsus. Ben hata yaptım yolun başında. Bunu bile bile zorlayarak giden bendim. Şimdi gülerek gittiğim yoldan sol yanım sizlayarak geri dönmeye çalışıyorum. İyileşmeye çalışıyorum. Aslında alıştım galiba. Bilmiyorum bu konu çok karmaşık. Seni tanıdığım için beni pişman ettin. Her insanin duymak istediği güveni verdin. İnsan yerine koydum seni. Başkasına gitmem dedin ama gittin. Sen sözüne sadık kalamadın ama ben kaldım. Zaten ne bekliyordum böyle bir hikayeden? Aslına bakarsan sen tanınmaya değer bir insansın fakat yaptığın hataların farkında değilsin. Seni yalnızca 1 ay tanıdım. Fakat 1 ay herkes için aynı süreç değil :) Sen çok farklı biriydin gözümde. Keşke öyle kalsaydın. Benden gitmene sevindim fakat bana yaptığın haksızlığı unutmayacağım. Söylemek istediğim çok şey var fakat hiçbir yere sığdıramıyorum. Başkasını mutsuz edip gittikten sonra saadet kuramazsın bunu böyle bil.. Bu yazdıklarımı asla görmeyeceksin. Aşırı kırgınım ve bunu kimseye anlatamıyorum. Acı çekiyor muyum çekmiyor muyum emin bile değilim. Bir gün iyiyken bir gün kötüyüm. Belki de iyileşmenin bir parçasıdır bu. Ben kendimi iyileştirmeye çalışırken sen o başını yastığa nasıl rahat koyuyorsun? İçim burukken sen nasıl normal bir şekilde hayatına devam ediyorsun? Nasıl bu kadar umursamaz olabiliyorsun? Sormazlar mı adama; 'Kul hakkına neden girdin?' Diye. Cevabın ne olur dersin? Belki ben yoluma tekrardan devam edeceğim belki daha güzel şeylerle karşılaşacağım. Seni böyle tanımak istemezdim. Keşke benim pişmanlığım ya da hatam olmasaydın. Çok kırgınım anlatamıyorum. Hoş, sen zaten anlamıyordun. Sadece rolünü güzel oynuyordun :) Belki ben başından beridir imkansız olduğunun farkındayım fakat beni bu yola devam ettiren sendin. En çok kendime kırgınım, sonra bana yaptıklarına kırgınım. Anlamadın anlamayacaksın. Arkandan kötü bir şeyde diyemiyorum korkuyorum. Ama çok kızgınım, belki de kızgın ve kırgın oluşum sana yetebilir. Bir insan hayatı boyunca okuduğu, gördüğü tüm güzel şeyler sanki bir insan vücudunda toplanmışda karşısına çıkmış gibi biriydin. Benim için öyleydin fakat artık değilsin. Sadece sormak istiyorum Değdi mi bu yaptıkların? Zevk aldın mı? Amacın neydi? İnsan duygularıyla oynamak bu kadar basit mi olmalıydı? Ben içime biriktirdiklerimi yalnızca kağıda yazıya döküyorum. Allah biliyor ya içimde nasıl parçalar döküldüğünü. O bana yetiyor. Sen şimdilik mutlu olduğun yerde kal olur mu? Belki gülüşünde başka birini mutlu edersin. Soracak olursan Hakkın helal midir diye. Buna cevapsız kalırım. Ama helal demeye de gönlüm el vermiyor. Senide benide Allah affetsin. Çünkü ben edemiyorum. İstesem de yapamıyorum.
Bunu 3 gün önce yasadim,sabah hersey normalken uyuya kalmisim uyandigimda beni heryerden engellemisti, bir insan saatler icinde nasil bukadar degisir …, ulastim ona fake hesaptan, dedigin gibi 1,2 ay kisa bir süre ama yinede yetiyo, bana defol git seni artik sevmiyorum demisti ben inanmamistim cünkü bana benim ona baktigim gibi bakiyordu, simdi de sevgili yapmis cok cabaladim gitmemesi icin ,,senin gururun da mi yok´´ dedirtecek duruma sokmustum kendimi, ama artık kapılarımı kapattım, geri geleceğini biliyorum affederim onu da biliyorum ama kalbim onu birdaha bu derece severmi onu bilmiyorum ama halen inanamıyorum bir insan nasıl bukadar acımasız olabilir ve nasıl bukadar çabuk değişebilir bunu da anladım gözler de yalan söyler. Mutlu olsun yeter bana onu unutmaya çalışıyorum artık çık çabaladım olmadı arsız biri değilim ama arsızlık bile yapmıştım onu kaybetmemek için. Mutlu ol yavrum ama kalbi çok kırılacak onu da biliyorum herkes benim gibi değil sonuçta
@@Issa_454 İnan bana bir şekil alışıyorsun. Ben alıştım hatta artık üzüldüğümü bile sanmiyorum. Güçlü olmaya çalış. Tek biri geldi bizi üzdü diye bir daha kimse karşımıza çıkmayacak değil :) Geri dönerse affet ama arana mesafe koy iletişimini azalt. Ben her şeyi sildim uzak kaldım oyalanmaya calistim ve başardım da biraz. Hatta şu an gayet iyiyim bile diyebilirim. Sende öyle olacaksın merak etme. Olayın iyi tarafından bakmaya calis. Yani demek istediğim 1-2 ay sürmüş ama uçurumun kıyısından kurtulmuşsun. Belki daha aylar aylar konuşup seni kandırabilirdi. Kendine iyi bak, güçlü kalmaya calis :)
İnsan her zorluğa rağmen dimdik ayakta durandır her yaptığındann ders çıkartıp mutlu olandır zaman bir nehir gibi akıp gidiyor o nehri durduramayız ama ona yön verebiliriz hayat pozitif baktıkça ve nefes aldıkça güzelleşir her şey insanın bakış açısındadır senin nasıl baktığna bağlı
@@DevranSenbayram-xb9iv ben güzel bakıyorum her şeye rağmen gülüp mutlu olmaya çalışıyorum ama ama bazen o kadar yalnız hissediyorum ki gitmeyen bir çok şey var ama ben zorluyorum
Yıllar hemin yıllar diyil amma ben ruhan küçük bir çocuk gibi hiss ediyorum kurkuyorum böymekden yanlışlıklar yapmamdan ne tez büyüdük yaa ben küçücek çocukdum. Ne bilerdim küçeken büyümeyi çok sevsemde büyüken küçük çoçuk olmayı seçdiyimi. Ne bileydim yalancılar,edaletsizlik,aldatmaq,yalancılıkla uğuraşacaqam...*Ben küçuk çoçukdum yyaa...*🥺😭😥
