❄️Sweet Køøkie 🥂 🛸Jeon Jungkook ♾ Jeon Amon 🎭 Yanlışlar için sorry! 🥂 Zoraki Mafya Lideri Eşin Seninle Yakınlașmaya Çalışır (Yakınlaşır) hikayeye geçelim ✍🏻 Arkadaşlarımla buluştuğum kafeden sonunda ayrılmıştım uzun zaman sonra böyle eğlenceli bir ortama girmek kendimi iyi hissettirmiști Bu yüzden moralim daha iyiydi, restoranttan çıktığım da vale çoktan arabamı getirmiş araç hazırda bekliyordu. Geldiğimi görünce başlarını eğdiler evet çünkü bundan üç ay önceki Park Amon değildim, artık Jeon Amondum. Yer altı dünyasına ün salmış herkesin adını duyduğunda dahi soğuk terler akıttığı mafyanın eşiydim. Jeon Jungkook onunla zoraki evlilik yapmıştık aslında başta anlaşmalı olucaktı ama ben kabul etmediğim için zorla evlenmiştik. Bu evliliğin amacı dolandırıcı amcamdı, kendisi Jungkook'u kandırıp bazı malları alıp kaçmıştı ama birşeyi anlamıyordum telefonda konuşurken bu malların gereksiz zaten elden çıkarılacak mallar olduğunu duydum Peki neden o zaman amcamın peşinde? Hem istese hemen bulamaz mı.. yılların mafyası sonuçta hem.. Amcam bir mafyaya buluşacak kadar yürekli dahi değil Bunlar kafamın içinde hep bir soru işaretiydi fakat yapacak birşeyim de yok Arabamı çalıştırıp evimize doğru sürmeye başladım. Fakat yola başlayalı birkaç dakika olmuştu ki telefonum çalmaya başladı Arayan kişiye baktığım da bunun biricik zoraki eşim olduğunu gördüm. Aramasını onayladım ve kulağıma götürdüm. " Efendim " JK : Amon depoya gelir misin Şaşırmıştım, niye depoya gitmem gerekiyordu ki? " Neden? " JK : Çünkü kocanın çalıştığı yeri ziyaret etmen gerek diye düşündüm "Teşekkür ederim ama gerek y-" JK : Bende öyle düşünmüştüm seni seviyorum karıcım × Telefon Kapandı × Telefonun kapanmasıyla şaşkınca kulağımdan çekip ekranda yüzümü gezdirdim ve sinirle güldüm. Ne yapmaya çalışıyor acaba yine..telefonu yanımdaki koltuğa bırakıp bir kolumu cama, başımıda elime yasladım. Bazen şu yaşanan şeylere anlam vermek.. Beni zorluyordu hemde çok Kendimi toplamak adına derin bir nefes aldım ve camı açtım. Böyle yapmak sadece beni üzecekti sadece değil mi ~~~~~~~~ Geldiğimi gören bir düze adam kocaman korkuluklara sahip demir kapıyı açtılar ve bende içeriye girip arabamı Park ettim. Araban indiğim de herkes yine önümde eğiliyordu, bunu neden yapıyorlar kimim ben? Tanrı mı hayır, veya olağanüstü güce sahip biri mi? oda hayır.. Ama işin içinde Jungkook varsa bunlardan biri olmanıza gerek yoktu elbet, orası ayrı bir konu.. Araban indiğim de yanıma tek iletişimim olduğu Jeon'un sağ kolu geldi. : Hoşgeldin yenge " Sana kaç kez diyeceğim bana yenge deme diye " : Yenge biliyorsun abimin bu konudaki titizliğini " Her neyse, nerde Jungkook? " : Odasında Başımı salladım ve onu ardımda bırakarak deponun içine girdim. Yine karanlık, ortaya yeni gelen malların dizilmiş olduğu , kocaman sanki sizi birdaha burdan çıkamayacaksınız görünümü veren bir depoydu Jungkook'un odası buranın bir alt katındaydı merdivenin korkuluklarına tutunarak dikkatlice inmeye başladım. Aşağıya indikçe alkol ve sigara kokusu artıyordu. Yüzümü buruşturup merdivenin sonuna kadar indim zaten ayağımı zemine basınca anında görmüştüm onu Bu basık yerde oturmaktan gayet zevk alır bir şekilde koltuğuna oturmuş elindeki içkisi karşısındaki duvarı süzüyordu. Topuklu seslerinden geldiğimi anlamış olacak ki başını bana çevirmişti. JK : Demek geldin sonunda.. "Gelmeme gibi bir şansım var mıydı ?" JK : Haklısın.. yoktu Elindeki kadehi yere bırakmış ardından koltuğundan ağır çekimde kalkıp karşıma geçmişti Birbirimize bakarken dövmeli eli yerinden hareket etmiş yanağıma ulaşmıştı , gözlerimi kısıp yaptıklarını incelerken o gayet rahat bir şekilde elini yanağımda gezdiriyordu
" Noldu? Dünden bugüne değişen ne.. daha düne kadar ben mafya babasıyım şöyle böyle olamam diyordun.. Yanlış mı hatırlıyorum yoksa? " Bu dediğime kıkırdayıp diğer elinide belime atıp kendine çekmişti ben ona daha yakın olmanın verdiği şaşkınlıkla ona bakarken, Jungkook başını kulağıma eğmişti. JK : Evet doğru dedin Bayan Amon.. daha düne kadar bunları diyordum çünkü hayatımda sen yoktun Sen benim bu halde olmamın tek sebebisin.. Sesi ve sıcak nefesi kulağımda bir uyuşmaya sebebiyet verirken tehlikeli kokusu çoktan beni ele geçirmiști. Zamanın birkaç saniyeliğine durduğunu düşündüğüm zaman ellerini bedenimden çekmiş ve beni sıyırıp merdivenleri çıkmaya başlamıştı. Gözlerimi anında açıp şaşkınlıkla merdivenleri bir bir çıkan Jungkook'a baktım.. bu adamı asla çözemeyeceğim lanet olsun ki ortadaydı Daha fazla bu kasvetli ve basık ortamda durmamak adına bende merdivenleri çıkmaya başladım. .. Yukarı çıktığım da biranda yüksek sesler ișittim ve yine merakıma yenik düşerek ses çıkartmamaya çalışarak sesin geldiği yere doğru gitmeye başladım. Pek de uzak değildi, duvarın arkasına geçtim herşey gayet rahat bir şekilde görünüyordu.. bir adam vardı iki korumanın arasında yüzü kan içinde kalmıștı Gözüm Jungkook'a kaydığı zaman şok olmuştum az önceki konuştuğum kişiyle bu.. bu aynı mıydı? Alnındaki her bir damar tek tek belli olmuştu sanki patlayacaklardı birazdan yüzü desen sinirden kıpkırmızı kesilmişti dişlerinide sıktığını çenesinin kasıldığından anlamak zor değildi Adam onu bu kadar sinirlendirecek ne yapmıştı ki? İşte şimdi belli olmuştu.. Jungkook'un bir sürü barı vardı hemde sayısız.. adam bunları yaptıysa onda deli cesareti var diye düşünmedim değil JK : Sen kimsin de benim mekanımı polislere ihbar ediyorsun! ' Beni.. Beni bağışla, affet yalvarırım .. yemin ederim birdaha olmayacak söz ' JK : Evet biliyorum birdaha olmayacak çünkü sen yolun sonuna geldin artık Adamlardan biri arkasından silahını Jungkook'a uzatmıştı, açıkçası bu iğrenç anı izlemek gibi bir arzum yoktu bu yüzden topuklarımı yere vura vura depodan çıkmayı tercih ettim. JK : Amon? Ses vermedim ve kapının önüne çıkıp onu beklemeye başladım. JK : Lanet olsun! Susturucuyu ver! ❄️ Yazar'dan koruma susturucuyu patronuna uzatmıştı, Jungkook da apereyi silahının ucuna takmış karşısındaki ona hala yalvarmaya devam eden bedene acımadan sıkmış beynini dağıtmıştı Adam yere yüz üstü yığılırken kanları zemine yayılmaya başlamıştı bile Aslında normal de olsa bu bedene harika şekiller yapabilirdi ama onu bekleyen bir kraliçe vardı değil mi? Böyle gereksiz biri için kraliçesini, kadınını bekletmeyi göze alamazdı Hemen elindeki silahı korumasına verip depodan çıkmaya başlamıştı. JK : Yapacağınızı biliyorsunuz : Evet abi merak etme sen 🗝️ Amon'dan Arabamın önüne yaslanmış onu bekliyordum hayret bu sefer adamı öldürmedi galiba, acaba vaz mı geçti son anda beni görünce.. yani umarım öyle yapmıştır Ben bunları düşünürken Jungkook depodan bir hızla çıkmıştı başımı kaldırıp ona baktığım da yanıma gelip elimi tutmuş oturduğum yerden kaldırmıștı beni. Amon : Noldu? JK : Evimize gidiyoruz Beni sürücü koltuğunun yanına oturttu ve kemerimi bağladı ardından kapıyı kapatıp sürücü koltuğuna geçti. Aklımı kemiren soruyu sormak çok istiyordum çünkü daha fazla içimde tutamayacağim kesindi bundan ötürü derin bir nefes aldım ve başımı pür dikkat yola bakan Jeon'a çevirdim. Amon : Jungkook Dedim yumuşak bir sesle, Jungkook başını yoldan çevirmeden 'hm' demişti Amon : Adamı.. ö-öldürdün mü? Başını bir kaç saniyeliğine yoldan çekip bana dönmüş biraz yüzümü süzmüștü. Sanırım cevap vermeyecekti ama yüzümdeki sorar gözlerim ve merakımı belli eden mimiklerim yüzünden cevap vermek zorunda hissetmişti JK : Öldürdüm Dediğinde başımı sallayıp önüme döndüm camı açtım onun kim olduğu, ne iş yaptığı umrumda değildi.. sadece alışık değilim işte böyle şeylere Rüzgar saçlarımı dağıtıp karıştırırken soğuk bir el hissettim elimde , bakışlarım elimizi bulduğun da onun büyük eli küçük elimi sarmış koruyordu onu...
Sanki bir daha zarar gelmeyecekti ona, gözüm Jungkook'a kaydığında bu yaptığından memlunmușcasına sırıtıyor öyle yolu gözlüyordu. Sanırım bu oyuna ayak uydurmam gerekiyor.. Bir kez olsun bunu yapmalıyım değil mi hemde yarın ne olacak diye düşünmeden bu yüzden yol boyu sesimi çıkarmadım Jungkook da elini elimin üzerinden asla çekmedi, hatta arada bir minik dokunuşlar bıraktı ~~~~~ Evde ~~~~ Eve geldiğimiz de Jungkook önden kapıyı açıp içeriye girdi ve kapının kenarında beklemeye başladı. Beni beklediğini zannederek içeriye girdim ve gördüklerimle ș-șok oldum. Bunlar da neydi böyle? Kapıdan başlayarak salona doğru giden karanlığı aydınlatan bir yol vardı. Mumlar beyaz sade ve şıklardı ama yanlarında onları harika gösteren siyah gül yaprakları vardı Bunu biliyordu.. siyah gülü zarif bulduğumu biliyordu. Ben şaşkın ve mutlu gözlerle onları süzer ve olayları anlamayı çalışırken arkamdan bir bedenin bana sarıldığını hissettim. Jungkooktu elbette. Sarılıp kollarını karnımda birleştirdi JK : beğendin mi? Amon : Evet harikalar, hem.. JK : ... Amon : Siyah güllerimi unutmamışsın JK : Seni senden daha iyi yanıyorum emin ol Amon : Bir dakika bunları hangi ara yaptın? JK : Sen dışardayken hazırlanmaya başladılar, bazı eklemeleri sonradan eklettiğim artı zaman gerekiyordu. Bu yüzden seni depoya çağırdım Demiş benden çekilip elini elime sarmıştı. Bu sefer Jungkook önümden giderken mumların arasından geçiyorduk Mumların ortama bıraktıkları kokuları daha da romantikleștirirken heyecandan içim kıpır kıpırdı Salona geldiğim de daha da şaşırmıştım ortada bizi hazır, kurulu bir şekilde bekleyen masa vardı. Bir kenarda kadehler, içkiler.. karanlığın arasında bunlar resmen parlıyordu JK : Peki bunları beğendin mi? Amon : Evet.. harika olmuşlar JK : Sevindim, o zaman Buyrun My Quenn elimden tutup masaya yönlendirmiști bizi ben oturacakken benden önce hareket edip sandalyemi çekti bende ona gülümseyip sandalyeye oturdum. Jungkook beni güzelce yerleştirdikten sonra hemen karşımdaki sandalyeye oturmuştu. Birbirimize gülümseyerek bakarken hala üzerimden o şaşkınlığı atıp ana geçiş yapamamıştım. Amon : Teşekkür ederim herşey harika ama.. neden? JK : Artık daha fazla saklayamayacağımı düşündüm. Amon : Neyi.. JK : Seni sevdiğimi, aşık olduğumu.. senden vazgeçemediğimi Bunu demesiyle şaşkınlık tüm bedenime yayılmıştı, büyük gözlerle onu incelemeye başladığım zaman derin bir nefes alıp bana uzanmış elimi tutup kendine çekmiş öpmüştü. Donmuş bir şekilde onun hareketlerini izlerken elime ard arda öpücükler konduruyordu. JK : Birşey demeyecek misin? Amon : B-ben.. ne diyeceğimi bilmiyorum JK : Amon.. daha sen depodayken demedin mi bana dün böyleyken şimdi neden bu hareketler? Ben de sana dedim- Amon : Seni ben bu hale getirdim JK : Evet Amon, çünkü.. çünkü ben ilk defa kalbimi böyle hissettim. İlk defa bir kadın için kıpır kıpır, heyecanla atıyordu. Ama oda haklı değil mi? ilk defa belkide beni ben olduğum için sevebilecek bir kadın karşıma çıkmıştı Kalbim bunu hissetti ve sana yenik düştü Amon. Eğer bana bir şans vermek istersen.. ben burdayım Amon, bu evliliği gerçeğe dönüştürmeye ben varım. Kalbimin o bu sözleri söylerken kıpırdandığını ve isyan etmeye başladığını düşündüm. Sanki Jungkook bunları söyledikçe kalbim her an duracak gibiydi bu yüzden onu durdurmam gerek diye düşündüm. Amon : Ben- JK : Seni seviyorum Amon..ama eğer kabul etmezsen de- Amon : istiyorum jeon Jungkook'a bunu dediğim de yüzüme birkaç saniyeliğine baka kalmış ardından yerinden kalkıp beni oturduğum sandalyeden kaldırıp beni döndürmeye başlamıştı. JK : Teşekkür ederim güzelim.. teşekkür ederim Amon : Dikkatli ol düşmeyelim! JK : Ben senin düşmene izin vermem sana kimse zarar veremez Kıkırdayıp kollarımı boynuna sardığım da koltuğa oturmuştu. Onun kucağınayken birbirimize kaçamak bakışlar atıyorduk. Açıkçası utandım çünkü.. çünkü daha sabaha kadar onunla böyle olmak aklıma zarar bir fikirdi. Utandığım zaman başımı boynuna gömmüştüm. Bunu yaptığımda kahkaha atmıştı JK : Bebeğim şimdiden utanmaya başladı demekk~ ee birazdan ne yapacaksın o zaman? Başımı şaşkınca kaldırıp ona baktım, o ne demekti öyle? Yoksa dans mı edecekti- JK : Hani anlarsın ya demiş göz kırpmıștı ona şaşkınca bakmaya başladığım da yeniden kahkaha atmış hemen koltuktan kalkmıştı. Amon : Yemek? JK : Yersin sonra Kaçışım olmadığını anlamam zor olamadığında kendimi rahat bırakıp kollarımı sıkıca boyununa sardım. O gece şunu anlamıştım her ne kadar geç olsada.." Jungkook, hayatımın bana armağan ettiği en güzel hediyeydi" Thendss like : 95 Abone : 1, 600 yorumlarınızı bekliyorumm⚠️😘
Hakkettiğini almıyorsun nasıl 400 izlenmeye 80 beğeni gelir üstelik bu kadar güzelken lütfen okuyan kişiler beğensin çünkü gerçekten karşılığını hiç alamıyor
Arkadaşlar bi hikaye arıyorum bana yardım eder misiniz konusu jungkook bir padişah gece 12 den sonra yanina cariye çağırııcak ama gözde olanı değil başka bir cariyeyi çağırıyo ve hikaye de de gözde cariyenin acısından bahsediyo
aw ben senin tüm serilerini vs okudum kanalımı açmadan 1 yakın hatta bence direk öyle bsbsbe şimdi de sen benim hikayelerime yorum yapıyorsun.. göz yaşım pıttt 🤧
Sanki bir daha zarar gelmeyecekti ona, gözüm Jungkook'a kaydığında bu yaptığından memlunmușcasına sırıtıyor öyle yolu gözlüyordu. Sanırım bu oyuna ayak uydurmam gerekiyor.. Bir kez olsun bunu yapmalıyım değil mi hemde yarın ne olacak diye düşünmeden bu yüzden yol boyu sesimi çıkarmadım Jungkook da elini elimin üzerinden asla çekmedi, hatta arada bir minik dokunuşlar bıraktı ~~~~~ Evde ~~~~ Eve geldiğimiz de Jungkook önden kapıyı açıp içeriye girdi ve kapının kenarında beklemeye başladı. Beni beklediğini zannederek içeriye girdim ve gördüklerimle ș-șok oldum. Bunlar da neydi böyle? Kapıdan başlayarak salona doğru giden karanlığı aydınlatan bir yol vardı. Mumlar beyaz sade ve şıklardı ama yanlarında onları harika gösteren siyah gül yaprakları vardı Bunu biliyordu.. siyah gülü zarif bulduğumu biliyordu. Ben şaşkın ve mutlu gözlerle onları süzer ve olayları anlamayı çalışırken arkamdan bir bedenin bana sarıldığını hissettim. Jungkooktu elbette. Sarılıp kollarını karnımda birleştirdi JK : beğendin mi? Amon : Evet harikalar, hem.. JK : ... Amon : Siyah güllerimi unutmamışsın JK : Seni senden daha iyi yanıyorum emin ol Amon : Bir dakika bunları hangi ara yaptın? JK : Sen dışardayken hazırlanmaya başladılar, bazı eklemeleri sonradan eklettiğim artı zaman gerekiyordu. Bu yüzden seni depoya çağırdım Demiş benden çekilip elini elime sarmıştı. Bu sefer Jungkook önümden giderken mumların arasından geçiyorduk Mumların ortama bıraktıkları kokuları daha da romantikleștirirken heyecandan içim kıpır kıpırdı Salona geldiğim de daha da şaşırmıştım ortada bizi hazır, kurulu bir şekilde bekleyen masa vardı. Bir kenarda kadehler, içkiler.. karanlığın arasında bunlar resmen parlıyordu JK : Peki bunları beğendin mi? Amon : Evet.. harika olmuşlar JK : Sevindim, o zaman Buyrun My Quenn elimden tutup masaya yönlendirmiști bizi ben oturacakken benden önce hareket edip sandalyemi çekti bende ona gülümseyip sandalyeye oturdum. Jungkook beni güzelce yerleştirdikten sonra hemen karşımdaki sandalyeye oturmuştu. Birbirimize gülümseyerek bakarken hala üzerimden o şaşkınlığı atıp ana geçiş yapamamıştım. Amon : Teşekkür ederim herşey harika ama.. neden? JK : Artık daha fazla saklayamayacağımı düşündüm. Amon : Neyi.. JK : Seni sevdiğimi, aşık olduğumu.. senden vazgeçemediğimi Bunu demesiyle şaşkınlık tüm bedenime yayılmıştı, büyük gözlerle onu incelemeye başladığım zaman derin bir nefes alıp bana uzanmış elimi tutup kendine çekmiş öpmüştü. Donmuş bir şekilde onun hareketlerini izlerken elime ard arda öpücükler konduruyordu. JK : Birşey demeyecek misin? Amon : B-ben.. ne diyeceğimi bilmiyorum JK : Amon.. daha sen depodayken demedin mi bana dün böyleyken şimdi neden bu hareketler? Ben de sana dedim- Amon : Seni ben bu hale getirdim JK : Evet Amon, çünkü.. çünkü ben ilk defa kalbimi böyle hissettim. İlk defa bir kadın için kıpır kıpır, heyecanla atıyordu. Ama oda haklı değil mi? ilk defa belkide beni ben olduğum için sevebilecek bir kadın karşıma çıkmıştı Kalbim bunu hissetti ve sana yenik düştü Amon. Eğer bana bir şans vermek istersen.. ben burdayım Amon, bu evliliği gerçeğe dönüştürmeye ben varım. Kalbimin o bu sözleri söylerken kıpırdandığını ve isyan etmeye başladığını düşündüm. Sanki Jungkook bunları söyledikçe kalbim her an duracak gibiydi bu yüzden onu durdurmam gerek diye düşündüm. Amon : Ben- JK : Seni seviyorum Amon..ama eğer kabul etmezsen de- Amon : istiyorum jeon Jungkook'a bunu dediğim de yüzüme birkaç saniyeliğine baka kalmış ardından yerinden kalkıp beni oturduğum sandalyeden kaldırıp beni döndürmeye başlamıştı. JK : Teşekkür ederim güzelim.. teşekkür ederim Amon : Dikkatli ol düşmeyelim! JK : Ben senin düşmene izin vermem sana kimse zarar veremez Kıkırdayıp kollarımı boynuna sardığım da koltuğa oturmuştu. Onun kucağınayken birbirimize kaçamak bakışlar atıyorduk. Açıkçası utandım çünkü.. çünkü daha sabaha kadar onunla böyle olmak aklıma zarar bir fikirdi. Utandığım zaman başımı boynuna gömmüştüm. Bunu yaptığımda kahkaha atmıştı JK : Bebeğim şimdiden utanmaya başladı demekk~ ee birazdan ne yapacaksın o zaman? Başımı şaşkınca kaldırıp ona baktım, o ne demekti öyle? Yoksa dans mı edecekti- JK : Hani anlarsın ya demiş göz kırpmıștı ona şaşkınca bakmaya başladığım da yeniden kahkaha atmış hemen koltuktan kalkmıştı. Amon : Yemek? JK : Yersin sonra Kaçışım olmadığını anlamam zor olamadığında kendimi rahat bırakıp kollarımı sıkıca boyununa sardım. O gece şunu anlamıştım her ne kadar geç olsada.." Jungkook, hayatımın bana armağan ettiği en güzel hediyeydi" Thendss like : 95 Abone : 1, 600 yorumlarınızı bekliyorumm⚠️😘
Sanki bir daha zarar gelmeyecekti ona, gözüm Jungkook'a kaydığında bu yaptığından memlunmușcasına sırıtıyor öyle yolu gözlüyordu. Sanırım bu oyuna ayak uydurmam gerekiyor.. Bir kez olsun bunu yapmalıyım değil mi hemde yarın ne olacak diye düşünmeden bu yüzden yol boyu sesimi çıkarmadım Jungkook da elini elimin üzerinden asla çekmedi, hatta arada bir minik dokunuşlar bıraktı ~~~~~ Evde ~~~~ Eve geldiğimiz de Jungkook önden kapıyı açıp içeriye girdi ve kapının kenarında beklemeye başladı. Beni beklediğini zannederek içeriye girdim ve gördüklerimle ș-șok oldum. Bunlar da neydi böyle? Kapıdan başlayarak salona doğru giden karanlığı aydınlatan bir yol vardı. Mumlar beyaz sade ve şıklardı ama yanlarında onları harika gösteren siyah gül yaprakları vardı Bunu biliyordu.. siyah gülü zarif bulduğumu biliyordu. Ben şaşkın ve mutlu gözlerle onları süzer ve olayları anlamayı çalışırken arkamdan bir bedenin bana sarıldığını hissettim. Jungkooktu elbette. Sarılıp kollarını karnımda birleştirdi JK : beğendin mi? Amon : Evet harikalar, hem.. JK : ... Amon : Siyah güllerimi unutmamışsın JK : Seni senden daha iyi yanıyorum emin ol Amon : Bir dakika bunları hangi ara yaptın? JK : Sen dışardayken hazırlanmaya başladılar, bazı eklemeleri sonradan eklettiğim artı zaman gerekiyordu. Bu yüzden seni depoya çağırdım Demiş benden çekilip elini elime sarmıştı. Bu sefer Jungkook önümden giderken mumların arasından geçiyorduk Mumların ortama bıraktıkları kokuları daha da romantikleștirirken heyecandan içim kıpır kıpırdı Salona geldiğim de daha da şaşırmıştım ortada bizi hazır, kurulu bir şekilde bekleyen masa vardı. Bir kenarda kadehler, içkiler.. karanlığın arasında bunlar resmen parlıyordu JK : Peki bunları beğendin mi? Amon : Evet.. harika olmuşlar JK : Sevindim, o zaman Buyrun My Quenn elimden tutup masaya yönlendirmiști bizi ben oturacakken benden önce hareket edip sandalyemi çekti bende ona gülümseyip sandalyeye oturdum. Jungkook beni güzelce yerleştirdikten sonra hemen karşımdaki sandalyeye oturmuştu. Birbirimize gülümseyerek bakarken hala üzerimden o şaşkınlığı atıp ana geçiş yapamamıştım. Amon : Teşekkür ederim herşey harika ama.. neden? JK : Artık daha fazla saklayamayacağımı düşündüm. Amon : Neyi.. JK : Seni sevdiğimi, aşık olduğumu.. senden vazgeçemediğimi Bunu demesiyle şaşkınlık tüm bedenime yayılmıştı, büyük gözlerle onu incelemeye başladığım zaman derin bir nefes alıp bana uzanmış elimi tutup kendine çekmiş öpmüştü. Donmuş bir şekilde onun hareketlerini izlerken elime ard arda öpücükler konduruyordu. JK : Birşey demeyecek misin? Amon : B-ben.. ne diyeceğimi bilmiyorum JK : Amon.. daha sen depodayken demedin mi bana dün böyleyken şimdi neden bu hareketler? Ben de sana dedim- Amon : Seni ben bu hale getirdim JK : Evet Amon, çünkü.. çünkü ben ilk defa kalbimi böyle hissettim. İlk defa bir kadın için kıpır kıpır, heyecanla atıyordu. Ama oda haklı değil mi? ilk defa belkide beni ben olduğum için sevebilecek bir kadın karşıma çıkmıştı Kalbim bunu hissetti ve sana yenik düştü Amon. Eğer bana bir şans vermek istersen.. ben burdayım Amon, bu evliliği gerçeğe dönüştürmeye ben varım. Kalbimin o bu sözleri söylerken kıpırdandığını ve isyan etmeye başladığını düşündüm. Sanki Jungkook bunları söyledikçe kalbim her an duracak gibiydi bu yüzden onu durdurmam gerek diye düşündüm. Amon : Ben- JK : Seni seviyorum Amon..ama eğer kabul etmezsen de- Amon : istiyorum jeon Jungkook'a bunu dediğim de yüzüme birkaç saniyeliğine baka kalmış ardından yerinden kalkıp beni oturduğum sandalyeden kaldırıp beni döndürmeye başlamıştı. JK : Teşekkür ederim güzelim.. teşekkür ederim Amon : Dikkatli ol düşmeyelim! JK : Ben senin düşmene izin vermem sana kimse zarar veremez Kıkırdayıp kollarımı boynuna sardığım da koltuğa oturmuştu. Onun kucağınayken birbirimize kaçamak bakışlar atıyorduk. Açıkçası utandım çünkü.. çünkü daha sabaha kadar onunla böyle olmak aklıma zarar bir fikirdi. Utandığım zaman başımı boynuna gömmüştüm. Bunu yaptığımda kahkaha atmıştı JK : Bebeğim şimdiden utanmaya başladı demekk~ ee birazdan ne yapacaksın o zaman? Başımı şaşkınca kaldırıp ona baktım, o ne demekti öyle? Yoksa dans mı edecekti- JK : Hani anlarsın ya demiş göz kırpmıștı ona şaşkınca bakmaya başladığım da yeniden kahkaha atmış hemen koltuktan kalkmıştı. Amon : Yemek? JK : Yersin sonra Kaçışım olmadığını anlamam zor olamadığında kendimi rahat bırakıp kollarımı sıkıca boyununa sardım. O gece şunu anlamıştım her ne kadar geç olsada.." Jungkook, hayatımın bana armağan ettiği en güzel hediyeydi" Thendss like : 95 Abone : 1, 600 yorumlarınızı bekliyorumm⚠️😘
" Noldu? Dünden bugüne değişen ne.. daha düne kadar ben mafya babasıyım şöyle böyle olamam diyordun.. Yanlış mı hatırlıyorum yoksa? " Bu dediğime kıkırdayıp diğer elinide belime atıp kendine çekmişti ben ona daha yakın olmanın verdiği şaşkınlıkla ona bakarken, Jungkook başını kulağıma eğmişti. JK : Evet doğru dedin Bayan Amon.. daha düne kadar bunları diyordum çünkü hayatımda sen yoktun Sen benim bu halde olmamın tek sebebisin.. Sesi ve sıcak nefesi kulağımda bir uyuşmaya sebebiyet verirken tehlikeli kokusu çoktan beni ele geçirmiști. Zamanın birkaç saniyeliğine durduğunu düşündüğüm zaman ellerini bedenimden çekmiş ve beni sıyırıp merdivenleri çıkmaya başlamıştı. Gözlerimi anında açıp şaşkınlıkla merdivenleri bir bir çıkan Jungkook'a baktım.. bu adamı asla çözemeyeceğim lanet olsun ki ortadaydı Daha fazla bu kasvetli ve basık ortamda durmamak adına bende merdivenleri çıkmaya başladım. .. Yukarı çıktığım da biranda yüksek sesler ișittim ve yine merakıma yenik düşerek ses çıkartmamaya çalışarak sesin geldiği yere doğru gitmeye başladım. Pek de uzak değildi, duvarın arkasına geçtim herşey gayet rahat bir şekilde görünüyordu.. bir adam vardı iki korumanın arasında yüzü kan içinde kalmıștı Gözüm Jungkook'a kaydığı zaman şok olmuştum az önceki konuştuğum kişiyle bu.. bu aynı mıydı? Alnındaki her bir damar tek tek belli olmuştu sanki patlayacaklardı birazdan yüzü desen sinirden kıpkırmızı kesilmişti dişlerinide sıktığını çenesinin kasıldığından anlamak zor değildi Adam onu bu kadar sinirlendirecek ne yapmıştı ki? İşte şimdi belli olmuştu.. Jungkook'un bir sürü barı vardı hemde sayısız.. adam bunları yaptıysa onda deli cesareti var diye düşünmedim değil JK : Sen kimsin de benim mekanımı polislere ihbar ediyorsun! ' Beni.. Beni bağışla, affet yalvarırım .. yemin ederim birdaha olmayacak söz ' JK : Evet biliyorum birdaha olmayacak çünkü sen yolun sonuna geldin artık Adamlardan biri arkasından silahını Jungkook'a uzatmıştı, açıkçası bu iğrenç anı izlemek gibi bir arzum yoktu bu yüzden topuklarımı yere vura vura depodan çıkmayı tercih ettim. JK : Amon? Ses vermedim ve kapının önüne çıkıp onu beklemeye başladım. JK : Lanet olsun! Susturucuyu ver! ❄️ Yazar'dan koruma susturucuyu patronuna uzatmıştı, Jungkook da apereyi silahının ucuna takmış karşısındaki ona hala yalvarmaya devam eden bedene acımadan sıkmış beynini dağıtmıştı Adam yere yüz üstü yığılırken kanları zemine yayılmaya başlamıştı bile Aslında normal de olsa bu bedene harika şekiller yapabilirdi ama onu bekleyen bir kraliçe vardı değil mi? Böyle gereksiz biri için kraliçesini, kadınını bekletmeyi göze alamazdı Hemen elindeki silahı korumasına verip depodan çıkmaya başlamıştı. JK : Yapacağınızı biliyorsunuz : Evet abi merak etme sen 🗝️ Amon'dan Arabamın önüne yaslanmış onu bekliyordum hayret bu sefer adamı öldürmedi galiba, acaba vaz mı geçti son anda beni görünce.. yani umarım öyle yapmıştır Ben bunları düşünürken Jungkook depodan bir hızla çıkmıştı başımı kaldırıp ona baktığım da yanıma gelip elimi tutmuş oturduğum yerden kaldırmıștı beni. Amon : Noldu? JK : Evimize gidiyoruz Beni sürücü koltuğunun yanına oturttu ve kemerimi bağladı ardından kapıyı kapatıp sürücü koltuğuna geçti. Aklımı kemiren soruyu sormak çok istiyordum çünkü daha fazla içimde tutamayacağim kesindi bundan ötürü derin bir nefes aldım ve başımı pür dikkat yola bakan Jeon'a çevirdim. Amon : Jungkook Dedim yumuşak bir sesle, Jungkook başını yoldan çevirmeden 'hm' demişti Amon : Adamı.. ö-öldürdün mü? Başını bir kaç saniyeliğine yoldan çekip bana dönmüş biraz yüzümü süzmüștü. Sanırım cevap vermeyecekti ama yüzümdeki sorar gözlerim ve merakımı belli eden mimiklerim yüzünden cevap vermek zorunda hissetmişti JK : Öldürdüm Dediğinde başımı sallayıp önüme döndüm camı açtım onun kim olduğu, ne iş yaptığı umrumda değildi.. sadece alışık değilim işte böyle şeylere Rüzgar saçlarımı dağıtıp karıştırırken soğuk bir el hissettim elimde , bakışlarım elimizi bulduğun da onun büyük eli küçük elimi sarmış koruyordu onu...
Sanki bir daha zarar gelmeyecekti ona, gözüm Jungkook'a kaydığında bu yaptığından memlunmușcasına sırıtıyor öyle yolu gözlüyordu. Sanırım bu oyuna ayak uydurmam gerekiyor.. Bir kez olsun bunu yapmalıyım değil mi hemde yarın ne olacak diye düşünmeden bu yüzden yol boyu sesimi çıkarmadım Jungkook da elini elimin üzerinden asla çekmedi, hatta arada bir minik dokunuşlar bıraktı ~~~~~ Evde ~~~~ Eve geldiğimiz de Jungkook önden kapıyı açıp içeriye girdi ve kapının kenarında beklemeye başladı. Beni beklediğini zannederek içeriye girdim ve gördüklerimle ș-șok oldum. Bunlar da neydi böyle? Kapıdan başlayarak salona doğru giden karanlığı aydınlatan bir yol vardı. Mumlar beyaz sade ve şıklardı ama yanlarında onları harika gösteren siyah gül yaprakları vardı Bunu biliyordu.. siyah gülü zarif bulduğumu biliyordu. Ben şaşkın ve mutlu gözlerle onları süzer ve olayları anlamayı çalışırken arkamdan bir bedenin bana sarıldığını hissettim. Jungkooktu elbette. Sarılıp kollarını karnımda birleştirdi JK : beğendin mi? Amon : Evet harikalar, hem.. JK : ... Amon : Siyah güllerimi unutmamışsın JK : Seni senden daha iyi yanıyorum emin ol Amon : Bir dakika bunları hangi ara yaptın? JK : Sen dışardayken hazırlanmaya başladılar, bazı eklemeleri sonradan eklettiğim artı zaman gerekiyordu. Bu yüzden seni depoya çağırdım Demiş benden çekilip elini elime sarmıştı. Bu sefer Jungkook önümden giderken mumların arasından geçiyorduk Mumların ortama bıraktıkları kokuları daha da romantikleștirirken heyecandan içim kıpır kıpırdı Salona geldiğim de daha da şaşırmıştım ortada bizi hazır, kurulu bir şekilde bekleyen masa vardı. Bir kenarda kadehler, içkiler.. karanlığın arasında bunlar resmen parlıyordu JK : Peki bunları beğendin mi? Amon : Evet.. harika olmuşlar JK : Sevindim, o zaman Buyrun My Quenn elimden tutup masaya yönlendirmiști bizi ben oturacakken benden önce hareket edip sandalyemi çekti bende ona gülümseyip sandalyeye oturdum. Jungkook beni güzelce yerleştirdikten sonra hemen karşımdaki sandalyeye oturmuştu. Birbirimize gülümseyerek bakarken hala üzerimden o şaşkınlığı atıp ana geçiş yapamamıştım. Amon : Teşekkür ederim herşey harika ama.. neden? JK : Artık daha fazla saklayamayacağımı düşündüm. Amon : Neyi.. JK : Seni sevdiğimi, aşık olduğumu.. senden vazgeçemediğimi Bunu demesiyle şaşkınlık tüm bedenime yayılmıştı, büyük gözlerle onu incelemeye başladığım zaman derin bir nefes alıp bana uzanmış elimi tutup kendine çekmiş öpmüştü. Donmuş bir şekilde onun hareketlerini izlerken elime ard arda öpücükler konduruyordu. JK : Birşey demeyecek misin? Amon : B-ben.. ne diyeceğimi bilmiyorum JK : Amon.. daha sen depodayken demedin mi bana dün böyleyken şimdi neden bu hareketler? Ben de sana dedim- Amon : Seni ben bu hale getirdim JK : Evet Amon, çünkü.. çünkü ben ilk defa kalbimi böyle hissettim. İlk defa bir kadın için kıpır kıpır, heyecanla atıyordu. Ama oda haklı değil mi? ilk defa belkide beni ben olduğum için sevebilecek bir kadın karşıma çıkmıştı Kalbim bunu hissetti ve sana yenik düştü Amon. Eğer bana bir şans vermek istersen.. ben burdayım Amon, bu evliliği gerçeğe dönüştürmeye ben varım. Kalbimin o bu sözleri söylerken kıpırdandığını ve isyan etmeye başladığını düşündüm. Sanki Jungkook bunları söyledikçe kalbim her an duracak gibiydi bu yüzden onu durdurmam gerek diye düşündüm. Amon : Ben- JK : Seni seviyorum Amon..ama eğer kabul etmezsen de- Amon : istiyorum jeon Jungkook'a bunu dediğim de yüzüme birkaç saniyeliğine baka kalmış ardından yerinden kalkıp beni oturduğum sandalyeden kaldırıp beni döndürmeye başlamıştı. JK : Teşekkür ederim güzelim.. teşekkür ederim Amon : Dikkatli ol düşmeyelim! JK : Ben senin düşmene izin vermem sana kimse zarar veremez Kıkırdayıp kollarımı boynuna sardığım da koltuğa oturmuştu. Onun kucağınayken birbirimize kaçamak bakışlar atıyorduk. Açıkçası utandım çünkü.. çünkü daha sabaha kadar onunla böyle olmak aklıma zarar bir fikirdi. Utandığım zaman başımı boynuna gömmüştüm. Bunu yaptığımda kahkaha atmıştı JK : Bebeğim şimdiden utanmaya başladı demekk~ ee birazdan ne yapacaksın o zaman? Başımı şaşkınca kaldırıp ona baktım, o ne demekti öyle? Yoksa dans mı edecekti- JK : Hani anlarsın ya demiş göz kırpmıștı ona şaşkınca bakmaya başladığım da yeniden kahkaha atmış hemen koltuktan kalkmıştı. Amon : Yemek? JK : Yersin sonra Kaçışım olmadığını anlamam zor olamadığında kendimi rahat bırakıp kollarımı sıkıca boyununa sardım. O gece şunu anlamıştım her ne kadar geç olsada.." Jungkook, hayatımın bana armağan ettiği en güzel hediyeydi" Thendss like : 95 Abone : 1, 600 yorumlarınızı bekliyorumm⚠️😘
![[tb] Zoraki Mafya Lideri Eşin Seninle Yakınlaşmaya Çalışır / Jungkook ile hayal et](/img/logo.svg){kind=logo}
