Και γίνομαι πάλι παιδάκι του Δημοτικού σχολείου. Με το Walkman μου και τις κασέτες μου, κολλημένη στο ραδιόφωνο και το τηλέφωνο δίπλα. Αφιέρωση στην παρέα μου. Σας αφήνω για λίγο... πετιέμαι στο περίπτερο να πάρω το "Αφισοραμα", παιδιά!!! Θα βάλουμε και πικάπ μετά, εντάξει;;;;;; ❤️✨⚜️❤️ Πόση νοσταλγία σε λίγα λεπτά.
Είμαι 50 χρονών,μεγάλωσα με heavy metal μουσική,αλλά μου είναι αδύνατον να μην συγκινηθώ ακούγοντας αυτό το κομμάτι.Σε 4 λεπτά,όλα τα παιδικά μου χρόνια.Αυτά ήταν τα "80's".Τα συναισθήματα φτιάχνουν μουσική και η μουσική συναισθήματα.
Και οι μεταλαδες ποσες φορες βρεθηκαμε σε disco(ειδκα καλοκαιρι) και ακουγαμε αυτα τα κομματια που ηταν πολυ ωραια για χορο. Δεν το παραδεχομασταν τοτε αλλα μεγαλωσαμε πια! 😂
Να αναφέρουμε φυσικά πως το συγκεκριμένο τραγούδι έγινε μεγαλύτερη επιτυχία στην Ελλάδα την εποχή των Disco και συγκεκριμένα ο πάταγος έγινε τον Οκτώβριο του 1984 όταν ήδη το άκουγες παντού και φυσικά με δεκάδες ταινίες του 1980s να το συμπεριλαμβάνουν.Σε κανένα άλλο κράτος στα ξένα Charts δεν έμεινε στην 1η θέση όπως την Ελλάδα.Ειμαστε πάρα μα πάρα πολύ ευλογημένοι που περάσαμε την καλύτερη εποχή όλων των εποχών.Οι επιτυχίες δεκάδες - καμάκι - μοτοσυκλέτες και ΟΧΙ Scooter σαν σήμερα - παραλίες - μπύρες - μουσικάρες σήμερα ακούν Trap 😆😆😅 χρήμα στην τσέπη - μπιλιάρδα - ηλεκτρονικά και πάρα πολλά άλλα.Χορευαμε Blues με τις κοπέλες ακούγοντας την Bonnie Tyler και σήμερα χορεύουν ακούγοντας το δώσε μου την σούφρα σου μωρή πεταμένη κάργια ρούφα την ψωλή.Παρεα δεκάδες άτομα με κοπέλες με το ένα με το άλλο ούτε κινητά ούτε facebook ούτε γελοιότητες ούτε τίποτα.Ολοι στις καφετέριες στα Live στις Disco κτλ.Τοτε ήταν αληθινά τα πάντα και η μουσική και η καψούρα και το συναίσθημα και η διασκέδαση και τα πάντα ενώ σήμερα το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι αλίμονο στους νέους αλί και τρισαλί.
πόσο δίκιο έχεις... Όταν βγήκε το κομμάτι ήμουν 16 χρόνων... Ο αδερφός μου είχε ενα Bol d'Or 900 και πηγαίναμε Barbarella. Δεν θυμάμαι πιο ξένοιαστα και χαρούμενα χρόνια...
Γεννημένος προς τα τέλη της δεκαετίας του '70, ανατριχιάζω ακούγοντας ξανά τα τραγούδια των 80's... Πόσες αναμνήσεις ... πότε μεγαλώσαμε ... πότε χάθηκαν από κοντά μας τόσα αγαπημένα μας πρόσωπα, αλλά και τόσοι άλλοι ... Ήμασταν παιδιά που περιμέναμε να βγούμε όλα μαζί στη γειτονιά μετά το μεσημέρι για να παίξουμε και τώρα έχουμε εμείς παιδιά (όχι όμως πια γειτονιά για αυτά!). Να υπήρχε η χρονομηχανή για να γυρίζα πίσω και να έλεγα όσα δεν τόλμησα σε αυτήν που πιστεύα αφελώς και εγωιστικά ότι θα με περιμένει για πάντα ...
είναι σαν να είστε φιλαράκια μου όλοι εσείς που γράφετε σχόλια από μια άλλη εποχη ...αξεπεραστη μοναδική ονειρική για ολους εμας που ζήσαμε τέτοιες αγνές και ανεμελες εποχες
Por Dios por fin la encontré ahora ...martes 18 de octubre de 2022...por fin la encontré después de tantos años a mis 53 años Dios por fin la encontré Tantos recuerdos cuando era jovencita 😢 💞🔊🎵🎶🎧🎤🎼 🔝🔝🔝🔝💯💯💯💯 🙋🇦🇷
Cuéntame, que lindos recuerdos y tan frescos con si fuera ayer, tardes de noche de verano y esas vivencias de juventud alegre y....sana! Recuerdos que llaman a emoción ! Abrazo!
Δεν ζω χωρίς αυτά τα τραγούδια...οι αναμνήσεις μιας υπεροχής εφηβικής εποχής...που δυστυχώς τα παιδιά μας δεν ζουν... Στο άκουσμα τους αναπνέω ...νοσταλγώ!!!
Πολλές ευχές σε όλους τους Έλληνες που βρίσκονται εδώ και κυρίως στα παιδιά των eighty's σαν εμένα που μεγαλώσαμε με τον 267 και το Μουσικόραμα, την καλύτερη εκπομπή ever της Ελληνικής τηλεόρασης
The Motels are a New Wave music band from the Los Angeles area best known for "Only the Lonely" and "Suddenly Last Summer", each of which peaked at number nine on the Billboard Hot 100 in 1982 and 1983, respectively. Their song "Total Control" reached No. 4 on the Australian charts in 1980. Martha Davis, the lead singer, reformed a version of the band called "The Motels featuring Martha Davis" in 1998; as of 2010 she continues to appear under that name with various line-ups of musicians.
ήμουν 13 χρόνων. Πρώτοι ανανταπόκριτοι έρωτες, και ακούγαμε Footsteps των Motels, Infatuation και Baby Jane του Rod Stewart, Eye of the Tiger των Survivor, και ριγούσαμε από συγκίνηση. Σηκώνεται η τρίχα μου που τα θυμάμαι. Να 'σαι καλά φίλε που το ανέβασες. Μου είχε λείψει.
Μαγευτικό τότε, πρίν 40 χρόνια σχεδόν, το 1984, μαγευτικό σήμερα, 16 Μαρτίου 2023, μαγευτικό θα είναι το ίδιο και το 2100+, για τους απειροελάχιστους πού θα σκοντάψουν τυχαία σε αυτό και θα το ακούσουν και θα μιλήσει μέσα τους. Γιατι η ψυχή και το πνεύμα και η ουσία μίας υπέροχης αξέχαστης μελωδικής και υπαρκτής εποχής πού όμοιά της πιθανών να μήν υπάρξει ξανά, είναι τοποθετημένη σε αυτό το τραγούδι, όπως και σε τόσα και τόσα άλλα της δεκαετίας της καρδιάς μας επίσης, αλλά αυτό το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι είναι το πλέον αντιπροσωπευτικότερο μεταξύ των αντιπροσωπευτικών που έχουμε αγαπήσει για πάντα και μάς έχουν κλέψει, με την άδειά μας, τις καρδιές μας. 🙏❤️🇬🇷💪👍
Να αρχισεις να βριζεις ολους εμας,τους νεους της δεκαετιας του 80,που ΟΛΑ εκεινα τα ωραια που ειμασταν οι τελευταιοι που τα ζησαμε.....δεν φροντισαμε να τα φυλαξουμε και να τα μεταδωσουμε στη σημερινη γενια-στα παιδια μας!!Εμεις φταιμε!
Φιλη μου και να τα μεταδίδαμε, δεν θα εδειχναν και τοσο ενδιαφερον, μια που οι εποχές ειχαν αρχισει να παιρνουν άλλη τροπη και ο κοσμος ειχε αρχισει να βαριεται το στυλ των 80ς...τοτε δεν το καταλαβαίναμε...κι εγω είμαι του 1968, πραγμα που σημαινει ότι την εφηβεια μου την εζησα καθαρα στα 80ς, και μαλιστα στο πρωτο μισο...αλλα και τα 90ς στην αρχη δεν ηταν ασχημα, αλλωστε ακομα νεοι ημασταν και τοτε, απλα όχι πλεον..ανηλικα μαθητακια!Απ το 96-97 αρχιζε σιγα σιγα η παρακμη, βεβαια υπηρχαν και καποιες εξαιρέσεις, για να φτασουμε στο 2000 και στην εποχη της απολυτης μπουρδας, και να επακολουθησει η δεκαετια της κρισης, που αν δεν αρχισουμε να ξυπναμε τη βλεπω να γνεται..τριακονταετια και βαλε!
οι εποχες μπορει να αλλαζουν αλλα η καλη μουσικη ειναι διαχρονικη.Τα αλλα ειναι εφημερα,ερχονται κ παρερχονται.Γι αυτο τα διαφυλαττουμε κι οταν ερθει η ωρα θα τα μεταλαμπαδευσουμε..
Το λάτρευα αυτό το κομμάτι.... Και μόλις τώρα, έμαθα επιτέλους πως λεγόταν το συγκρότημα! :-) 80s... καλοκαιράκι... βράδυ αργά... ραδιοφωνάκι με ακουστικά, ακούγοντας footsteps... Ε, ρε αναμνήσεις........
Cómo busqué ésta música!!!!! Al fin la encuentrooooo!!!! Recuerdo de mi niñez, creo año 1.983/ 85" ...pero no sabía cómo se llamaba. Clásico de aquellos!!!
Μέσα από αυτό το τραγούδι γυρίζω πίσω στα παιδικά μου χρόνια.μέσα από αυτά τα 4 λεπτά θυμαμαι τότε υπήρχαν αληθινές φιλίες αληθινά συναισθήματα αληθινό φλερτ.
Lyrics: In search of the time when laughter was music Even the tears were sweet company I search of the years of life we had together Now all I hear is footsteps as you leave me Footsteps, as you walk out the door I hear footsteps as you walk down the hall I hear footsteps and it hurts me so bad I hear footsteps as I watch you go In search of the shelter from solitude In search of that someone I can talk to (talk to) I search my mind for a reason Still all I hear is footsteps as you leave me Footsteps, as you walk out the door I hear footsteps as you walk down the hall I hear footsteps and it hurts me so bad I hear footsteps as I watch you go I lie awake, waiting and wanting Praying I hear your footsteps call me Up the stairs down the hall to my door Back in my arms were I can love you once more (Instrumental break) I hear footsteps as you walk out the door I hear footsteps as I watch you go I hear footsteps, as you walk out the door I hear footsteps as you walk down the hall I hear footsteps and it hurts me so bad I hear footsteps as I watch you go (fade)
Με παεοπισω στα χρονια τα ομορφα της εφηβειας που το χορευαμε στις discotheques στα partys ολη νυχτα καθε βραδυ ξεφρενα νιάτα ωραιες εποχες των 80s..!!👌👌❤️❤️
τελειοοοοοο!!!!!!!!αχ αναμνήσεις!!!!!!καλοκαίρι 1994 το ειχα ανακαλύψει,σε μια συλλογή του Geronimo groove!!!!!!!σπορος ακόμα!!!!!!αχ αφιερωμένο στην τρελοπαρεα του τοτε,του τωρα,του παντα......οπου κι αν είμαστε,οτι κι αν έγινε,δεν θα μας πάρει κανείς ποτέ τα οσα περάσαμε μαζι......
Εδω και παρα πολλα χρονια ακουω πολυ διαφορετικη μουσικη,ομως τις πρωτες κασσετες που ειχα σε εποχη δημοτικου τις θυμαμαι με νοσταλγια.Γουσταρω να βλεπω τοσα μυνηματα απο ελληνες!
Μοναδικα 80s! Ξεγνοιαστα Μυθικα και αξεπεραστα ,αφησαν μονο την καλυτερη ποιοτητα οπως η martha Davis των Μotels που με τα αποτυπωματα της εμεινε αξεχαστη
I got to meet and speak to Martha after her show June 2013 . . . a wonderful and talented lady . . . and her voice is still strong, and it's great to see her play the guitar too! Had my photo taken with her and I still love her and her music. It's sad that she's overlooked and probably will not be in the rock and roll hall of fame, but they didn't put Pat in there either.
Funny I ended up here. I am a big Motels fan from the their first album on. I was on a holiday in Greece in 1982 far from any big city. One night in a night club they play this song. I was already pretty drunk but I jumped up and made it to the dance-floor to dance on my one own (I am male, it was Greek and the early 80ties). Just love the band and the song. By the way still do.
Επισης, αυτο εδω το κομματι ανηκει στο χωρο του New Wave-που πολλοι τοτε στα 80ς αγνοουσαν. Καλο θα ηταν για καποιους να ακουσουν αρκετες μουσικες απο τα 80ς, για να μαθουν περισσοτερα διαμαντια σαν κι αυτο.....
το εψαχνα χρονια.το βρηκα σημερα.και κοντεψα να κλαψω.ειμασταν παιδια ωραια χρονια οταν η ''TAIGA''' στα ΓΙΑΝΝΕΝΑ HTAN κορυφη.αχ να γυριζε λιγο ο χρονος.
Q grupaqzo increible la calidad q cantante tan potente tan sexy casi perfecta soy su fan q calidad de música tan buena q ya no se me volvio loco de contento yeahhhhhhhh
lo mismo me paso , llevo mas de 30 años buscando este tema, solo recordaba la tonada y hoy lo escuche en la radio y puse el zazam , que recuerdos, gracias tecnología.
first heard this song when i was in Greece 3 years ago.Something mysterious was about this song.Melody was deep in my heat till that day and suddenly i remember the words
Σοβαρέψου το κομμάτι αυτό έχει γραφεί το 1979 και λόγω πρόβλημα των εταιρειών και τα λοιπά κυκλοφόρησε το 1983 επίσημα.Το να πήρε η Άννα Βίσση από εδώ ναι το να πήραν αυτοί από την Άννα Βίσση ούτε μία στο τρισεκατομμύριο.
scandal Και εγώ ίδια ηλικία με εσένα είμαι, μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια. Τώρα πια με τις αναμνήσεις μας ζούμε. Κάθε κομμάτι σαν το παραπάνω (και πολλά άλλα) έχει τόση αξία και ποιότητα, όση δεν έχουν όλα τα σημερινά κομμάτια. Λυπάμαι μόνο την σημερινή νεολαία, θύμα του παρακμιακού και σάπιου life style. Bring back 80's, bring back quality (not quantity) in music!
Ηθελα να το γράψω κι'εγώ στο σχολιό μου, αλλά φοβήθηκα ότι θα ακουγόμουν ως... κ@λόγερος! :-))) Από την άλλη, μπορεί κάποιος να σου πει, ότι τα ίδια λέγαν και οι παλιότεροι για τα 50's και τα 60's, και οι ακόμα παλιότεροι για τα 20's και τα 30's, πάντα η περίοδος των εφηβικών/νεανικών χρόνων ασκεί μία ιδιαίτερη νοσταλγία και μία τάση να θεωρείς ότι όλα τότε (που ήσουν 15,20,25...) ήταν τέλεια, αλλά δεν ξέρω ρε γμτι μου, έχω μία αίσθηση ότι με τα 80's -early 90's , δεν ήταν "μαγικά", λόγω νοσταλγίας και αναμνήσεων, αλλά ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΜΑΓΙΚΑ! :-) Κάτι ο commodore, o amstrad η amiga, κάτι τα electro pop και η disco, κάτι η φρουτοπία και ο al bundy στο "παντρεμένοι με παιδιά", η.... "καλτίλα" των 80's, ήταν κάτι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΦΑΝΕΣ, ΜΑΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟ! ;-)
ενταξει, ηρεμιστε με τα 80ς. Καθε 10ετια εδωσε κ δινει τα δικα της ξεχωριστα ακουσματα. Και τα 70ς, 90ς, και 00ς ειχαν φοβερα κομματια. Ιδιαιτερα τα 00ς εχουν δωσει πολυ εμπνευσμενες μουσικες- οποιος ψαχτει θα βρει!!!
