Een paar weken voor zijn dood maakte de AVRO deze documentaire "En De Wind Zong" over Antoine Gerard Theodore Hermans (17 december 1916 - 22 april 2000).
Toon was mijn mentor sinds mijn14e verjaardag , het combineren van vreugde en verdriet, een lach en een traan kortom luister ik nog dagelijks naar hem, een gemis voor diegenen die zijn genialiteit niet kennen ( ben je droevig of extreem gelukkig) Mr Hermans zal altijd mijn held blijven!!
Als ik Toon Hermans zie en hoor word ik vrolijk en blij. Toon, je zet me tot nadenken. Hier, en in je laatste filosofische gesprek en al je leuke conferences en je mooi spreuken. Zo mooi. Herkenbare gevoelens. Man man man...Wat ben je prachtige, en voor mij onvergetelijk man. Dankjewel Toon, dat je er was. Henk
Niets aan toe te voegen wat een diep ontroerende documentaire van een wijs man die het leven zo lief had, zijn diepgang religie alles komt aan bod Toon u zit voor altijd in mijn hart.
"Aanstellerij en theatergedoe" zegt Toon. Dit zegt alles over hem, zijn nederigheid hoewel hij een groot artiest was die zovele mensen wist te ontroeren en liet lachen met simpele alledaagse dingen. Ook bij ons in Belgie was Toon een begrip en enorm geliefd. Enorm talent.
De een zegt cabaretier, de andere zegt clown. Ik zeg chansonnier. Toon Hermans had van alles gemeen met Jacques Brel. Maar hoe het ook zij, het is zinloos om labels te plakken op deze grote man. Hij was een groot kunstenaar, en labels doen hem tekort. Youp van het Hek werd, naar eigen zeggen, door hem geïnspireerd. Maar bracht niet de warmte die Toon bracht. Als er iemand is die dat benaderde is dat de late Herman Finkers. En die treedt ook niet meer op. Wat nu?
