Ik probeer sinds 2020 de dames aan het perfecte tuigje te krijgen, maar na al die tijd en alle pogingen om het leuk voor de honden te maken.. Torvi reageert nog steeds alsof ze in een dwangbuis wordt gestopt en niet kan bewegen. Na wat motiveren loopt ze tegen de muur gedrukt en met haar staart spastisch. Eenmaal buiten na een paar stappen loopt ze mee en als ze mogen snuffelen dan komt ze wel los. Eenmaal thuis gaat ze weer in dwangbuis-modus en wacht totdat ik het tuigje af doe. Dan is het weer goed en gaat het leven weer verder. Tja.. misschien is een halsband gewoon beter voor haar (behalve voor lange wandelingen, dan is een tuigje toch beter ivm wat meer trekken over een langere periode).
Brim stuitert nog wat meer met tuigje aan dan zonder. Maar tijdens de wandeling rolt ze vaak op haar rug, dit doet ze alleen met tuigje aan en nooit met halsband (tenzij er wat ligt dat stinkt, dat is een ander verhaal). Ze heeft ook 1x gegild met tuigje aan doen (was mijn fout, d-ring onder het tuigje ipv naar boven en daarna dichtgeklikt, dus metalen ring op haar ruggewervels, ouch). Brim is degene die af en toe rugpijn aangeeft en die het stilstaan van haar zus en mij onnodig vindt en dan probeert te trekken. Maar de meeste tuigjes die we hebben sluiten net op het gevoelige punt van het rug. Vandaar dat ik de Non stop Ramble voor haar heb gehouden, die ligt minder ver op de rug en die lijkt ze beter te verdragen. Dus die houden we voor de langere wandelingen voor haar.
Maar voor de standaard wandelingen moeten we toch maar gewoon een halsband gebruiken voor beide honden.
8 окт 2023
