*Uşaqlıq illəri* Bir iti itirmişəm, gəzirəm onu, Nə əvvəli yadımdadı, nədəki sonu, Dedim, görərsiniz bəlkə siz onu, Axtarıram, tapılmır, bilinmir ki evləri. Çıxın çölə, yoruldum, ay uşaqlıq illəri, Ay uşaqlıq illəri... Gizlənpaç oynadı bu dünya mənnən, Elə gizləndiki, tapa bilmədim. Kimdən soruşdum, dedi " görmədim ". Baxdım ki, gəzir mənim təkanım, Hələ də axtarıram o uşaqlıq dünyamı. Ay dələduz uşaqlıq, Geriyə dön bir anlıq, Hər gün səni düşündük, saç ağardı, qocaldıq, Ay dələdüz uşaqlıq. O uşaqlıq illərim elə düşür yadıma, Heç özümdə bilmədim, necə ötürdüm illəri, Qarğıdan at düzəldib, Atı çapan günləri. Dolanıram xəyalda, Öz elimnən, obamnan, Ayaqyalın, başaçıq gəzirəm hər məhləni, Orda qoyub gəldiyim simtəkər arabamı. Nələr qoyub gəlmişəm uşaqlıq illərimdə, Yadıma heç düşürmü nənəmin isti çörəyi, Təndirin qırağında şirin-şirin yeməyim? Mən Vətənin dəlisiyəm, Mənə dəli deməyim. Boşuna düşüncədir, bilirəmki xəyaldı, Uşaqlıq illərim o kənddə qaldı, O kənddə qaldı... Sonralar yeri bilinir, demə, O illər dağ kimi durdu qəsdinə, Məktəbdən acından gələndə evə Elə qaçırdım nənəmin üstunə, " Evdə nə var yeməyə? " tələsirdim deməyə. Nənəm deyirdi " Bala, nə tez geriyə döndün, Barı, müəllimi gördün? ". Nənəmin qarşısında elə məznun dururdum, Bir dəqiqənin içində yüz yalan uydururdum, Bilmirdimki illəri zaman əlimdən aldı, Uşaqlıq illəri o kənddə qaldı, O kənddə qaldı... Yadıma düşür o məktəbin yolları, Əsir idi məktəbin qız sevən oğlanları. Orda sevgi yaşayan, orda məhəbbət görən Unudarmı onları? İnanmıram unudsun Keçsədə lap nə qədər, O sevqi, o məhəbbət Qəbrəcən onla gedər, O gözəl günləri kim unudardı? Hər gün ürəkdə, keçmişdə qaldı. Uşaqlıq illəri o kənddə qaldı, O kənddə qaldı... Qırağa, bucağa çıxanda Duruxuram bir anlıq, Hər kəs-kösək görəndə Yadıma düşür uşaqlıq, Yaşlaşsamda baxıram, O illərdədi gözüm. Götürüb xəyalları haralara aparmıram? Qonşuları, dostları, Kimləri axtarmıram? Elə sıxılır ürəyim, Görürəm, onu əzirəm, Qapımıza gedirəm, evimizə girirəm. Qah Atamı, qah Anamı gəzirəm. O yerlər idi mənim dilimin əzbəri, Kədərimiz eynidi, dərdimizdəki bəlli. Qınamayın siz məni, nəynən alım təsəlli? Təsəlli kənd idi, kəndimdə yandı, Uşaqlıq illəri o kənddə qaldı, O kənddə qaldı... ```Müşviq Arifoğlu```
