İstanbulda gezerken sağda solda bir karamiş ağacına denk geldiğimde içimden diyorum ki zamanın birinde karadenizlinin birisi gelip dikmiş. Sonra üzülüyorum muhtemelen 20-30 yıl sonra istanbulda karamiş görme ihtimalimiz olmayacak muhtemelen diye, öyle ya bundan sonraki nesillerde kimin İstanbul’a karamiş dikmek diye bir derdi olacak? Aramızdan ayrılmış kemençe üstadlarını dinleyince de aynı şekilde hüzünleniyorum, sonra aklıma Tahsin ile Umut geliyor ve rahatlıyorum. Allah selamet versin bu iki adam var oldukça yeni nesillere örnek olacak, yön verecek. Allah sağlık versin, bu kültürün size ihtiyacı var uşaklar, var olun.
Şu Görüntüler Beni Mest Ediyor O İl Ve İlçe Ayrımı Olmadan Çalıp Söylemeniz Birde Tahsin Abin ile Umut'un Türkü Söylemesi İkisinden Cok Otantik Sesi Var Ama Pek Türkü Söylerken Göremiyoruz .... Allah Muhabbetinizi Bozmasın Var Olun UŞAKLAR .....
Onca kemençeci dinledim umut gibi şımarmadan bu işi yapan başka birisi yok helal kardeşim sana üstelik birde ordu Lu ama kendini Trabzon kültürüne güncellemiş
