Upominam cię! - kiedy można wejść z butami w cudze życie?, odc. 8. 

Dziękuję

Bardzo wartościowe treści Pani tworzy. Może warto wrócić do nagrywania odcinków? :)

Bardzo mądre i przemyślane wypowiedzi. Dziękuję i proszę o więcej! 🌞 ❤️

Proszę także o nowe, takie krótkie super odcinki . Dziękuję Pani za te myśli. Pozdrawiam, niech Pani dobry Bóg błogosławi.

Dziękuję. :)

Bardzo mi sie podobalo.. ❤️ ❤️ ❤️

Ale świetnie wytłumaczone ❤️

Uwaga w punkt !!!

Świetnie powiedziane - prosto, jasno, konkretnie, przywodzi do pokory🙂

Taka chwilka...a tak mądrze:-) dziękuję:-)

3:04 cześć, no to odcinek dla mnie. Zawsze myślałem w kluczu, czy trzeba czy można to robić. Bo niby można wcale nikogo nie upominać, a jeśli wiemy coś i nie powiemy to też słabo... To się też kryje pod słowem miłosierdzie, oprócz przebaczenia. 😅 Poszukanie tej dyskrecji to najtrudniejsza rzecz.😢 Poszukanie granicy i postawienie jej. Wychodzi na to, że wiele razy błędnie to zrobiłem. Dziękuję pani Agato za materiał, późno, bo późno, ale wezmę go sobie do serca. Pozdrawiam

♥️

Witamy Pania Super slowa Gratulacje

Teraz wiem z kim rozmawiam 👍🧓 pozdrawiam 🙋💗

Pozdrawiamy Pania z Chicago

Bardzo cenne odcinki♥️

Różnie to bywa z tym upominaniem , czasami na churrra czasami jest to bardziej przemyślane, niestety zazwyczaj mało upominam , bo nie spełniam tych warunków co do dobrego upomnienia:(.

Świetnie Pani tłumaczy. Warto posłuchać

Fatalnie sobie z tym radzę... właściwie sobie nie radzę...

❤🙏❤

Najczęściej spełnione jest to trzecie... ;) a co do czwartego, to kto jest bez grzechu???

jest gniew dobry i zły jak się gniewasz dobrze to na pewno bedziesz wiedział idz i upominaj!! , jak się gniewasz źle to nie idz

Tak na dobrą sprawę to nie mamy prawa nikogo pouczać, bo jakby się dobrze poszukało to u siebie by się coś znalazło. Według mnie ważna jest intencja z jaką to robimy. Czy chodzi nam o siebie, czy o tą drugą osobę. Przecież nie mamy prawa do tego, aby pozbawiać kogoś jego "doświadczenia " - obojętnie czy dobrego czy złego. Widocznie takie doświadczenie jest mu do czegoś potrzebne 🤔

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Dziękuję, dużoooo dało do myślenia! Bóg zapłać!🥺🥰😁

Upominanie dla mnie wcale nie jest takie proste. A zrobić to dobrze to sztuka. Dzięki za rozwinięcie tego tematu, wiele szczegółów wyjaśnia mi jak powinno się to robić. Super treści 👍

Poznałam Panią w serii z o.Adamem...Gratuluję Pani...tylko obawiam się że następnych zaproszeń nie będzie? ?szkoda...

Dziękuję za ten odcinek :) Nota bene, przykład braterskiego upomnienia też jest w Biblii: 3 J 1,9-10 i - o ile się nie mylę - również np. Ga 2, 11. Spotkałam się z takim podejściem, że sama muszę być bez skazy (totalnie, nie tylko w tej sprawie, o której z kimś rozmawiam). A innym razem, że nie powinnam upominać osoby starszej ode mnie. W tej pierwszej sytuacji mam jasność po obejrzeniu tego video. Natomiast co w przypadku drugiej sytuacji? Czy naprawdę konwenanse są ważniejsze niż ewangeliczne zalecenia? A co jeśli ktoś nie jest naszym bratem w wierze i nie mamy z nim relacji, a jesteśmy świadkami grzechu? Czy, ogólnie rzecz biorąc, mając na względzie dobro tego człowieka i własne zbawienie możemy lub nawet powinniśmy zareagować? Moim zdaniem można, biorąc pod uwagę: Jk 5, 19-20, Rz 12,14-21, 1 Tes 4, 12 J 18, 23 KKK 2262 KKK 2284 (mowa o zaniedbaniu) Jeśli się mylę, proszę o skorygowanie mojego toru myślenia :) Dzięki!

Upomnienie ważny temat rozważam to w 2.2 ru-vid.com/video/%D0%B2%D0%B8%D0%B4%D0%B5%D0%BE-NASZUkpvXtw.html

Polecam_wszystkim spostrzeżenia i porady :pan Krzysztof Zanussi 🎀🇵🇱✋obowiązkowo wv szkole i rodzinie

A co jeżeli się ma przeszłość podobną do św Pawła ?

cieszko jest kogos upominac

Dziękuję Ci że jesteś ze mna. Mam ciezki okres. Ale dzieki Twoim wypowiedziom jest mi trochę kzej. Czuję spokój.😘

Dziękuję za te serię. I mam pytanie odnośnie punktu czwartego: co w sytuacji gdy np mąż były alkoholik upomina pijącą żonę? Nie ma prawa tego robić, nawet jeśli widzi jak rozbija to małżeństwo, niszczy rodzinę? Wszak sam miał w tym udział Z dużym prawdopodobieństwem jego nałóg stał sie przyczyną problemów żony. Co zatem robić w sytuacji, gdy mąż, żona, dziecko powiela mój (dawny) grzech? Dziękuję

Moze być tez tak, że potrzeba upomnienia kogoś zmusi do refleksji i zmiany osobę upominającą. Jeżeli nie zareagujemy na jakies zło, pojawia się grzech zaniechania, z drugiej strony... Pozdrawiam serdecznie.

Mnie to kiepsko raczej by wychodzilo. Moze dlatego, ze nie spełniam pierwszego warunku - nie jestem wzorem do nasladowania. No moze ubralabym to w formę zdaniowa: "Co ty na to, gdyby to zrobic w taki sposob..." Co innego upominac osoby najblizsze, dziecko.

Czasami mam niewyparzonom gembe, to prawda, pozdrawiam😇 Agatę.

No nie wiem,przecież każdy w kwestii grzechu nie jest czysty i bez skazy.Tzn,że wtedy nie ma szans aby kogoś bliskiego upomnieć.

Hm, a jesli obawiamy się, że ktoś może robić sobie albo innym krzywdę? Rzadko mamy pewność, że ktoś grzeszy, bo grzechy są ukrywane przeważnie. Czy wtedy nie jest dobrze porozmawiać o tym, z troski o tą osobę?

Od dłuższego czasu mam dylemat, czy upomnieć moją przyjaciółkę, co do której mam 90% pewności, że współżyje ze swoim chłopakiem przed ślubem. Wszystkie pozostałe warunki z filmu spełniam, brakuje tylko tych 10% pewności... Zastanawiam się jednak, czy nie robię sobie z tego wymówki, bo nie mam ochoty na taką rozmowę. Będę wdzięczna za wszelkie podpowiedzi, co robić :)

Dlaczego braćmi nie są wszyscy ludzie w omawianym fragmencie? Czy gdy w Piśmie mowa o braciach to mowa jest tylko o osobach, z którymi łączy nasz bliższa relacja? Pytam, bo to zupełnie inne rozumienie tego napominania niz się utarło, bardzo ciekawe

Nie upominam. Nie wiem czy to dobrze czy źle, ale w efekcie się sprawdza.

Jak zasada upominania ma sie do osob na necie? Czy te wszystkie zasady tez dotyczą relacji na FB by moc upomnieć? Bo jesli nie znam osobiście osoby (wg jednego z punktów), to nie powinienem upominać pomimo, że ktoś afiszuje sie jako np katolik a np epitetuje wulgarnie Papieża Franciszka. Czy muszę go znac osobiście by w delikatny sposób, bo tak uważam, zwrócić uwagę, ze wszelkie słowa przciw drugiemu sa zapisane w niebie?

Bardzo słabo, nie jest to proste bo każdy ma coś na sumieniu i wtedy argumentacja trwa dłużej... I bywa, że nie prowadzi do dobrego.

Mi najczęściej to w ogóle nie wychodzi, nie ze względu na brak chęci bycia łagodnym czy miłości, ale mi zwyczajnie brakuje odwagi. Często osoby które najbardziej zasługują na upomnienie są najmniej w stanie to upomnienie przyjąć. Wtedy sobie myśle że zwyczajnie nie warto się samemu narażać. Mam wrażenie że to jest ogromny problem w Kościele. Ile było nadużyć na ambonach, w konfesjonałach, w kancelariach, na katechezach, które zostały przemilczane, pominięte, puszczone w niepamięć, pewnie tylko Pan Bóg wie. A można się tylko domyślać patrząc po liczbie osób odchodzący z Kościoła. Pedofilia to przecież tylko mały procent tego, czego ludzie złego doświadczyli w Kościele.

"Być absolutnie bez skazy" - to niewykonalne! Czy Jezus dał nam polecenie "absolutnie niewykonalne"? Na pewno nie. Więc jak?

Mi to kompletnie nie wychodzi. Po pierwsze prawie zawsze jestem kuszony do pychy przy upominaniu. Po drugie w cztery oczy nie zawsze daje radę bo na przykład jesteśmy w towarzystwie. Po trzecie w przypadku życia w grzechu (homoseksualizm, zdrada) druga strona ma to za nic bo zbyt bardzo jest pod wpływem złego.