ჩვენთან საშიშია მალალეტკაც, ჩვენთან აბეზღებენ, თუმცა არ არსებობს ბოზი, არც ნასეტკა, ჩვენთნ ქუჩა ასაკს არ ითვლის, უსამართლოა ანგელოზიც თუკი არ ისვრის, ჩვენთან არ არსებობს ღარიბი ... aq ragac sheusabamobas ver xedav? tu ar arsebobs nasetka da bo*i ra sachiroa srola tanac angelozic ki damnashavea tuki ar isvirs....
gio kvirkvelia სწორედ ცხოვრებისეულ 'შეუსაბამობებზე' , უსამართლობებზე და სიმახინჯეებზეა ეს ლირიკა. ანგელოზის სროლა კი ნასეტკების და ბო*ების არსებობასთან(ტექსტში არ არსებობაა მითითებული რაც ერთგვარი 'ცინიზმია') არაფერ შუაშია.
ჩვენს არსებობას ფიქრი ქვია ჩვენ გვახსოვს ღიმილი თუმცა ვივიწყებთ თუ რისთვის იღიმიან, ჩვენთან საშიშია მალალეტკაც,ჩვენთან აბეზღებენ თუმცა არ არსებობს ბოზი,არც ნასეტკა....
რეჟიმი ჩარჩოებში გსვავს,სარჩელებში თავს, მართმსაჯულებში ხსნას,მათ სარჩულებში გზას,ეძებ. თუმცა გრძნობ,რომ ვერფლობ საკუთარს დრო, შენ არგეკუთნის, ფიქრიც კი რომელიც გართობს, არცერთი დღე,არც სამოსიც რომელიც გაქვს, არც სახელს შენს,არც ლუკმას რომელსაც ჭამ, შემ გძარცვავს დრო,სიღარიბე რომ იჩენს თავს, თუ რამეს გრძნობ,არსებობ მხოლოდ ბოლო რაუნდს. უუფლებო თვალებს,ქუჩა ითხოვს ცოცხალ გვამებს, უბიოგრაფიო ასლებს,დიქტატორთა მონაგარებს, სისტემას მოგათვალებს,ნაობოლარ ზონას,საკნებს, არავინ მოანგრევს კარებს,ბოლო სუნთქვით გისამარებს. ჩვენ ვაფარებთ თავს უჩინარ კარცეერს, ჩვენ ვამთავრებთ გზას-ქუჩიდან ნამცეცს, ვიღებთ, ჩვენ მორალში,მენტი კლავს და აქცენტს, ვუკეთებთ,ყალბს ვითომ კრიმინალს,ვითომ ბოზს და ცეტს. არადა დამწვარი სუნი დგას პოროხის, რკინებით მღერიან აქ ბავშვები, სასკოლო ჰიმნს. იუდა იბოძებს სულ მალე წითელ წიგნს, ქუჩა დედაა, მაგრამ ქუჩაც არავის არქმევს შვილს.. ქუჩა ითხოვს სისხლს, გარდაცვლილ თვალებს, ბავშვები ასფალტზე გვამებს ავლებენ ცარცს, რად ღირს აქ დე, მომდევნო ხვალე, აკვნიდან სასრულამდე ვინ დამითვლის წამს.. ტრიალებს ქაოსი პათოსით, უსაქმურობას კლავს პოეზიის ეპოსი, მინდა პარაგრაფს დავატყო ეს პულსი, რომ მალავს პრესა, გაყიდულია სულის იმპულსი. ჩვენთან სიცივეა, შიმშილი სიცილს მიაქვს, ქალაქი თბილისია პატარა სიცილია, ჩვენს არსებობას ფიქრი ჰქვია, ჩვენ გვახსოვს ღიმილი, თუმცა ვივიწყებთ,თუ რისთვის იღიმიან.. ჩვენთან საშიშია მალალეტკაც, ჩვენთან აბეზღებენ, თუმცა არ არსებობს ბოზი, არც ნასეტკა, ჩვენთნ ქუჩა ასაკს არ ითვლის, უსამართლოა ანგელოზიც თუკი არ ისვრის, ჩვენთან არ არსებობს ღარიბი ... ქუჩა ითხოვს სისხლს, გარდაცვლილ თვალებს, ბავშვები ასფალტზე გვამებს ავლებენ ცარცს, რად ღირს აქ დე, მომდევნო ხვალე, აკვნიდან სასრულამდე ვინ დამითვლის წამს..
ra duetebi bijoo gadabt???sulooo shemqeni shentvis marto euladddd imena mgeli xar ragac warmoudgeneli arseba xar genacvale yvelaze dzlieri lirikosi xar
