حدود سی سال قبل این اهنگ را میشنیدم و انزمان در سال دوازدهم مکتب بودم,,, و حالا بار دیگر این اهنگ استاد را شنیدم و همچنان زیبا و شنوا بگوشم طنین انداخت.. روح استاد بزرگوار شاد و خاطر شان جاویدان باد
!دگر گلی نه روید بلی که با آتش دل ساخته گان مرحم شود بی تو ای سرتاج موسیقی افغان زمین سردمهری بین ما دامن گرفت حالا کس نیست که بر آتش دل ما آبی بریزد چون برق از گرمی سراپا میسوزیم زهجر وطن و هموطن زورمندان همه مارا سوختناندن چون شمع طرب در بین جمع نمایانیم لاله و داغ تنهایی وبی وطنی همه مارا به صحرا روانه کرد جان ما چون خورشید عالمتاب بسوخت و ناله ما عالم گرفت زدوری رفتگان ما تو رفتی و از ماتم خود عالمی را سوختی روحت شاد یادت گرامی باد حمیده انوری
سه استاد بزرگوار در این محفل تشریف دارند استاد مرحوم هاشم چشتی ،مرحوم استاد بزرگ نینواز،و بابای موسیقی استاد سراهنگ بزرگ اگر دقت کنید صدای زیبای نینواز را میشنوید . روح هر سه بزرگوار شاد
This Rag is Gorey and very popular in North Afghanistan and his Uncle Morhom Abdul Ali ( chcha)told me 50 years ago and he was my tabla techer in Kabul and the real song is Tora janam tora che yosef tambora che Ustad for the first time introduced this Rag to India .
تشکر از نشر این آهنگ جانگداز.استا بزرگ درگلستان هنر دیگر همپو شما گل نخواهد روید صبری بسیار بباید پدر پیری فلک را تا دیگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید خدوند ج بهشت برین را برای ایشان عنایت فرماید
جای تاسف است به تلویزیون های افقانستان که ازین هنر مند باارزش بی نظیردنیا آهنگ نشر نمیکنم چرا دنیا اگر هنر مند بگیرد بخواند نمیتواند خوبی های این هنرمند ازهرنگاه که دارد هر کس داشته باشد
سوخته لاله زار من رفته گل از کنار من بیتو نه رنگم و نه بو ای قدمت بهار من دوش نسیم مژده ئی گل به سر امید زد گز ره دور میرسد سرو چمن سوار من گر بتبسمی رسد صبح بهار وعده ات آینه موج گل زند تا ابد از غبار من گر همه زخم خورده ام گل ز کف تو برده ام باغ حناست هر کجا خون چکد از شکار من فرصت دیگرم کجاست تا کنم آرزوی وصل راه عدم سپید کرد شش جهت انتظار من عکس تحیر آب رنگ منفعل است از آینه گرد نفس نمیکند هستی من ز عار من آه سپند حسرتم گر می مجمری ندید سوختنم همان بجاست ناله نکرد کار من کاش بوامی از عرق حق وفا ادا شود نم نگذاشت در جبین گریه سر شار من خاک تپیدنم که برد گرد من مرا بکوی تو بنده حیرتم که کرد آینه ات دچار من ظاهر و باطن دیگر نیست بساز این نشاط تا من تا من و تو اثر نواست نغمه تو ست تار من گربه سپهرم التجاست ورمه و مهرم آشناست (فهیم ) بی کس توام غیر تو کیست یار من
