Yolunu kaybetmiş birini yolunda giden şeylerin varlığına inandıramazsınız.. İnanmaktan ötesi gereklidir, çünkü. Susmak, belki de yanına oturup susmak.. Beyhude konuşmaktan daha içtendir , kimbilir. Ah be albayım..
Çok afedersiniz ama albayım, ben böyle yaşamak bilmiyorum. Anlatmaktan vazgeçersem eğer , anlayacaklar diye ödüm kopuyor. Son nefesine veren birine hakaret değilmidir albayım anladım demek. Zaman zaman düşünmüyor değilim, hatta itiraf etmek gerekirse sıklıkla yapıyorum bunu, eline geçen ne diye sormayın albayım, elimde olan hiçbir şey. Geçen gün evin balkonunda oturup saatlerce uzaklara gitmeyi düşündüm, sonra fark ettim ki paketin içinde 1 tane sigara kalmış . N'apalım albayım gidemiyorsak bizim ayıbımız değil ya, hem kalıp mücadele etmek gerek her şeye rağmen ama albayım ya kalıcak bi yeri olmayan o n'apsın? Her yere yabancı olan her şeye uzak olan napsın? anladım anladım yaşanmaz bir dünya inşa edip onun içinde yaşamaya çalışmak hata. İnsan cehennemden korkarken onu içinde taşıdığını ne zaman farkına varır albayım, ya da varmasın çok üzülür sonra zaten insan hiç bir yere varmaz, ulaşınca kaybetmekten başka olanağı kalmıyor ki insanın.. beklediği olsun, özlediği olsun ama kimse kimseyi kaybetmesin albayım biliyorum imkanı yok bunun, kaybetmekte güzel bir şey sonuçta değil mi? hem insan hep kazanırsa yani kaybedecek bir şeyi olmaz ise ne anlamı kalır yaşadığı hayatın? ulan kaybetmenin neresi güzel diyeceksiniz ama bilmiyorsunuz.. yeni bi huy edindim kendime son zamanlarda, her şeyi güzel gösteriyor belki de, belki de kendimi kandırmanın başka bir yolunu bulmuşumdur kim bilir? neyse... neyse bırakalım şimdi bunlarıda, benim saksıdaki çiçeğim kurumuş hani şu bi heyecanla gidip aldığım çiçek. Onu öyle görünce çok kızdım kendime albayım, 2 gün konuşmadım kendim ile çünkü sözler yaradan başka bir şey değildir...
Yorulduk Albayım sadece yorulduk beynimiz yoruldu kalbimiz yoruldu aşkımız sevgimiz derdimiz bile yorgun artık bunca acı varken nefes alabilmek ne kadar acı özür dilerim albayım başınızı ağrıttık velhasıl kelam yorulduk.
Yıl 31 mayıs 2022 gece 03.45 Istanbuldayım 25 yasındaýım Onca şeyden sonra ben geldim yine 2019 21 yaş izmir yine aynı terhanede buldum kendimi bu dönen dünyada kactıgım o paradoksun en ucundayım yine elimde bir cigarilık tekrar oturduk yine kendimizle
@@MuhammetFurkanDut Beklemedeyim. Abim senden bir şey rica edeceğim.Çok uzun zamandır senin radyonu ve seslendirmelerini dinliyorum.Ben de senin yolunda ilerlemek istiyorum.Geçen gün Nazım'dan bir şiir paylaştım bu hesapta.Vaktin olduğunda dinleyip bana burada düşüncelerini ve eksiklerimi söyleyebilir misin?Senin fikirlerini önemsiyorum bu konuda
Velhasıl kandırıldık da Albayım, Ama olsun Kaybetmeyi de öğrettiler.Bu hayatta tecrübe yasadiktan sonra anlasiliyo be albayim, Kim istemez ki yasamadan Ne olacağını bilmeyi Albayım.
Tadına doyamadığım Çok mükemmel bir çalışma olmuş. Sesinize, soluğunuza, yüreğinize sağlık. Büyüleyici bir yorum. Ben bu sesin sahibini çok seviyorum. Yüreğinizden öpüyorum değerli şairim.Başarınız daim olsun inşaAllah
@@MuhammetFurkanDut ben ya ben onları el ele görünce ne kadar kahroldum bir bilsen ama geçiyor be canın yana yana etlerin sokule sokule geçiyor dişlerini sıkıyorsun parmaklarını isiriyorsun ama geçiyor be bilader
@@MuhammetFurkanDut kalmak için yaptığı yerlerde depremler olmuşsa, kalmaya devam edip enkazı mı seyretmeli yoksa kalmak için hiç bilmedigi otellere mi gitmeli? En kotusu de hic bilmedigi bir yerin kalmamasi degil mi? Her yeri biliyor olmak...Hicbir yerde kalamamak,kalmak istememek.
