Verderleven na zelfdoding van een dierbare... 

Het kind was 12.....

mijn vader stapte uit het leven in de avond na ons kerstfeestje, een jaar later zag ik ze in het stadscentrum, kom ik een tante tegen, na wat gepraat te hebben over koedtjes en kalfsjes ging ieder weer zijn eigenweg, ze zei vier straks goed he met alles erop en eraan. Dezelfde dag kwam ik een andere tante tegen, die vrouw vroeg mij wat ik deze avond zou klaarmaken voor kerst te vieren waarbij ik haar zei dat ik geen kerst zou vieren omdat men vader uit het leven was gestapt na het kerstfeest van vorig jaar waarop ze spontaan tegen mij zei "jij bent gek, het is al een jaar geleden, geniet van je kerst, van een nonkel kreeg ik als antwoord "het leven gaat voort, en je moet niet in het verleden leven, dit is dan de steun die je krijgt van je eigen familie, een steun die kwetst terwijl je al in een zware depressie zit