Vooroordelen over Borderline | ProudPraat | PROUD2BME.NL 

Heel mooi dat je dit zo openbreekt! Bedankt voor je openheid en positieve kijk er op!

Inderdaad over dat Borderliners alleen maar energie zouden slurpen... Ik ervaar juist dat we op een manier gepassioneerd zijn waar een ‘minder gevoelig’ persoon misschien niet zo snel komt. Dat is het andere uiterste dat het met zich mee brengt 😊 Mooie video, dankjewel!

Mooie video! Zouden jullie dit vaker kunnen/willen doen? :)

Bij mij hadden ze gezegt is het besmettelijk. Vondt deze opmerking heel erg

Ik ben opgegroeid met een moeder met hele heftige borderline en verslavingen. Het heeft mij en mijn broer en onze jeugd gekost, en eigenlijk lijden we er nog steeds ernstig onder doordat we een compleet gestoorde ontwikkeling hebben doorgemaakt. Ik heb er oa PTSS en CPTSS aan overgehouden en heb al 20 jaar een eetstoornis wat me meerdere malen bijna m'n leven heeft gekost. Verder hebt ik angst en ontwijkingsstoornissen en depressie die er waarschijnlijk ook verband mee houden. Mijn moeder kon niks hebben van kinderen (hun speelsheid, stemmen etc) en kon haar woede niet beheersen, elke dag, of eigenlijk meerdere keren per dag, was het raak. Ik leefde 24/7 in angst en dacht bij alles na hoe mijn moeder zou reageren, het was verstikkend. Naar de buitenwereld deed ze zich anders voor, en dit kostte haar zoveel energie dat wij dat wij het moesten ontgelden zodra ze thuis kwam, of het nou na werk, een sociale afspraak of zelfs een familieafspraak was, het slurpte al haar mentale energie en geduld op. Op ons kon ze zich dan afreageren over alle dingen in het leven die teveel van haar vroegen. Ze was ook erg manipulatief. Ik ben opgegroeid met het idee dat ík het probleem was, en het pijnlijke is en waar ik nog steeds moeite mee heb dat ze anderen dat ook deed geloven. Daarom heb ik geen goede relatie met haar kant vd familie, ze hebben haar allemaal beschermd en mij en m'n broer niet. Waar ik vooral moeite mee heb is dat mijn moeder nooit hulp of advies heeft willen accepteren, en nog onbegrijpelijker vind ik dat onze vader ons niet in bescherming heeft genomen. Het heeft echt zoveel invloed op mijn ontwikkeling gehad en hoe ik met mezelf omga, en hoe ik andere mensen met me zelf laat omgaan, dat ik dat eigenlijk allemaal nog moet leren en totaal vastloop in het leven. Na 3,5 jaar wachten bij een instelling mag ik eindelijk beginnen met therapie, nota bene een therapie die in eerste instantie voor borderline ontwikkeld is (dgt)! Dat maakte eerst dat ik erge weerstand ertegen had (omdat ik zelf geen borderline heb), maar nu ben ik heel blij dat ik al die dingen mag gaan leren die mij heel erg kunnen gaan helpen een gezonde relatie met mezelf en het leven te hebben. Ik heb ook wel wat meer begrip gekregen voor de ziekte, dat niet iedereen zoals mijn moeder is, wat mijn referentiekader was. Er zitten in de groep ook ouders en dan schrik ik wel, maar het grote verschil is dat zíj wel inzien dat ze een probleem hebben en dat ze er iets aan willen doen (ook hoor hun kinderen waarschijnlijk/ hoop ik). Ook als ik jou zie dan zie ik een heel zacht persoon, helemaal niet lijkend op mijn moeder bijv. Ik reageer nu ook minder afschrikwekkend als ik hoor dat iemand borderline heeft, want uiteindelijk ben je toch je eigen persoon, het definieert je niet per sé. Ik vind het vooral lastig voor die personen en vind het knap als ze beslissen er iets aan te doen. Iets wat mijn moeder niet wil of ooit heeft gewild, en daarom heb ik er bij haar minder begrip voor, juist ook omdat we haar wel duidelijk hebben gemaakt wat het met ons heeft gedaan (en doet), ook al ontkent ze het vaak, wat bij mij des te meer onbegrip opwekt.

Duidelijke en heldere video, heb ik veel van kunnen leren! En wat ben je een vrolijke en open vrouw! Veel liefs 😘

Mooi gesproken 💪🏻🙏