Grappig hoe iedereen in de pers roept 'Dat het plezier weer van Dumoulin afstraalt' want ik zie dit juist alles behalve. ik zie nog steeds dezelfde worsteling als eerst. Hij gaf aan dat 'het plezier in wielrennen weer terug kwam bij de Amstel Gold race' terwijl hij naar mijn idee allang wist dat hij, hoe dan ook (plezier of niet) naar de Olympische Spelen zou gaan. Hij wil gewoon goud halen op de Olympische Spelen, en daarvoor heeft hij voorbereidingswedstrijden nodig. Al jaren is dat zijn aller grootste doel, dus hij "moest" wel. Ik denk dat zijn comeback puur daarmee te maken heeft, en dat het zogenaamde 'nieuw hervonden plezier' een beetje gespeeld is. Soms hebben mensen nou eenmaal de neiging om correcte antwoorden te geven, terwijl ze niet laten blijken wat ze van binnen voelen. Ik zag het plezier i.i.g helemaal niet van hem afstralen. In tegendeel zelfs. Nee hoor, ik wil graag geloven dat Tom een definitieve comeback heeft gemaakt (en hij oprecht weer geniet van het wielrennen) maar ik betwijfel het helaas. En dan hebben we het er nog niet eens over of goud halen überhaupt haalbaar is, zonder langdurige training en fitheid. Jammer, want ik had hem graag nog jaren aangemoedigd! Maar ik zie het somber in voor hoe lang de wielercarriére van Dumoulin nog zal voortduren / geloof er niks van dat hij bevrijd is van zijn worstelingen.
