Ik vindt het vreselijk trainingsbroek, handen in je zak, onderuitgezakt en non-verbaal ongeïnteresseerd voor je uit kijken is dat het beeld wat een Rotterdamer heeft van zichzelf 😡😡
Afgaand op de non verbale communicatie lijkt het er meer op dat het beeld staat voor de donkere vrouw, die zich distantieert van de maatschappij?? Sommigen vinden het beeld groot en krachtig, maar als donkere vrouw wordt je ook wel te kakken gezet hoor. . Wanneer een persoon in deze houding staat, geeft dat namelijk veelal een negatief signaal af. Handen in de zakken wordt ook wel een contact verbrekend signaal genoemd. Het niet deel willen nemen aan een situatie, niks willen aanpakken, luiheid, onzekerheid of verveling. Zeker wanneer men ook nog onderuit gezakt staat, achterover leunend met een gezicht dat desinteresse uitstraalt. Dan noemt de kunstenaar zijn beeld stoïcijns, weerbaar en kwetsbaar. Dat de nonchalance schijn is en dat, dat te zien is aan de afdruk van de knokkels in de broekzakken, maar dan sla je, volgens mij, als 'kunstenaar' de plank volledig mis.. Zeker wanneer men zich ervan bewust is, dat juist in de communicatie de eerste indruk veel meer waard is! De impact van non verbale communicatie is vele malen groter, dan de woorden die worden gesproken. Als hetgeen wat wordt gezegd niet in overeenstemming is met de lichaamshouding, dan zijn anderen ook geneigd om uit te gaan van het non-verbale deel en komt de bedoelde boodschap niet over . Vandaar ook de discussies en de negatieve reacties. De boodschap, die het beeld zonder woorden overgebrengt, is sterker dan wat er wordt gezegd. Heet beeld is incongruent in houding en communicatie... Als we incongruent zijn en onszelf anders voordoen dan we ten diepste zijn, staat dit het contact met anderen in de weg. Als we allerlei gevoelens niet toelaten, is het contact met anderen ook niet open en onbevangen Wat betreft de houding? Men zegt ook wel: "Je kunt de ladder naar succes niet beklimmen met je handen in de zakken" ..
dit beeld staat op de verkeerde plek. Het is conceptuele kunst, bestemd tot nadenken. Goed voor een modern kunst museum ergens. wat wil die rare vrouw met die handen in de zakken ons zeggen? het is omarmd door de verkeerde doelgroep die ermee aan de haal is gegaan. mensen van kleur die zich in dit afschuwelijke ding herkennen. Ergens is dat een triest teken. Dat zij zo weinig hebben waarin ze zich herkennen, dat ze kennelijk zich alleen maar hierin herkennen omdat het een zwart persoon is. Als we deze behoefte erkennen, en als we de mens van kleur willen eren en dat het doel is van een kunstwerk, waarom zetten we dan niet een beeld neer van een mooi en succesvol, iemand van kleur, iemand met een actieve en sterke uitstraling? in plaats van dit Prul? ik ken zoveel prachtige mensen van kleur die fantastische dingen hebben bereikt. zowel in hun werk, hun hobby's of op het persoonlijke vlak. waarom dan deze Toos Werkeloos? Hiermee degradeer je mensen van kleur juist.
Waarom dat kleding, kapsel, en rare lichaamstaal?? nooooit zo'n standbeeld gezien op dat niveau is meer spottend ik zou zeggen interview meer zusters en kijk als ze er trots of blij mee zijn met deze accurate verbeelding is het een (nederlander) dan zijn al mn punten die ik eerder opgenoemd heb zeer geraffineerd zeer vorstelijk verf em blank dan lijkt et net op een kamper.. met die kleding snapte
Wat een pauperactie is dit zeg, ik zou me kapot schamen als ik zo afgebeeld zou worden. Dit staat letterlijk symbool voor de verpaupering van onze samenleving.
"opdat ze de vrouwen in Rotterdam tijdens hun leven, in het leven vereren en danken voor wat ze gedaan hebben, nu zijn we vooralsnog naamloos en staand begraven. Ik kan hier niet blij van worden. Het is een punt op een staande zwarte bladzijde, maar het is geen toevoeging'
meeste beelden zijn van helden of weet ik wat of ze hebben wat gedaan voor de maatschappij maar nee dit is een ''gewoon beeld'' zo krachtig man echt waar
