Jako wielbicielka twórczości Walusia z całym jego anturażem, muszę przyznać, że wysłucham tej rozmowy z dużym zaciekawieniem. Bardzo sobie cenię gdy prowadzący zadaje niesztampowe, wartościowe pytania które pozwalają jeszcze "lepiej" poznać danego artystę, a Walusia poznać warto. Myślę, że to właśnie naturalność i duża szczerość, która od niego bije sprawia, że ludzie mogą się w jakimś sensie utożsamić z chłopakiem, który pewnego dnia postanowił zawalczyć o siebie. Więc jest to na prawdę fajne, że nie baliście się poruszyć w swojej rozmowie zagadnień takich jak używki, problemy emocjonalne czy sercowe, bo jest to samo życie, są to rzeczy z którymi boryka się każdy z nas. PS: kto się nie wierci na krześle (szczególnie w sytuacjach stresowych) niech pierwszy rzuci kamieniem :D
Genialna muzyka wychodzi na świat od tego chłopaka. Młody gość a to co tworzy jest bardzo dojrzałe. Warto posłuchać! O wiele wiele wyższy poziom od tej polskiej radiowej kaszany pełnej burków , pseudo artystów i ,,wielkich przebojów ".
Waluś to niezwykle ciekawa osoba, doceniam za szczerość i autentyczność, jednak niektóre pytania i sposób ich zadawania prowadzącej wzbudziły we mnie niesmak.
Traktowanie jak dziecko, zdrobnienia w stylu 'nie miałeś majteczek' i wiele innych niedociągnięć... ( pomimo młodego wieku i widocznej nieśmiałości, prowadząca nie powinna zwracać się jak szkolna pielęgniarka).
