Dit was mijn favoriete liedje toen ik op de kleuterschool zat. Wist ik veel waar het over ging. Ik geloof dat de juf ietwat geschokt was toen iedereen zijn favoriete singeltje mee mocht nemen naar school en ik kwam hier mee....
Onze mannetjes vinden dit geweldig. Geen volwassen woorden. Alleen snappen wij dat wel. Kids vinden dit geweldig. School je kinderen met humor, van vruuger en nu.
Geweldige artiest. Veel te vroeg overleden..Hoe vaak je er ook naar kijkt, vervelen doet het nooit..Een van mijn favoriete liedjes van Wim Sonneveld...
Heerlijke ontspanning!!! Jaren en jaren niet gehoord! Nu zo gezellig even! fantiastiese artiest. Nu, in Canada, is de taal een gezang op zichzelf. De artiesten van die tijd waren van hoog calliber! Bedankt voor het plaatsen.
Ben opgegroeid met Wim Sonneveld, and Toon Hermans, en ben blij ik zo een educatie heb gehad alhoewel het voor mij 10 jaar eerder was allemaal, en toch, nu ik wat ouder ben, luister ik van tijd tot tijd deze muziek. Ik dank mijn moeder in het bijzonder voor mijn muzikale en cabaret Educatie, tijdloos, en lekker ouderwets schateren. Dank voor de upload.
Een ongelofelijk talent. Moeiteloos overschakelen tussen Nikkelen Nelis, een sketch over de consumptie van kroketten en bitterballen, en Aan De Amsterdamse Grachten. ❤
Toen ik op de kleuterschool zat was dit mijn favoriete liedje, tot grote schok van de juffrouw. Toen iedereen een singletje mocht meenemen naar school, nam ik deze mee. Hahaha, Vier/vijf jaar oud en dan dit meenemen. Ik kan er nog om lachen, 44 jaar later!
Ik ben er voor het eerst met wim sonneveld in aanraking gekomen met dank aan mijn leraar muziek. Geweldig. Mijn ouders waren al half 30 toen ik werd geboren en bleek dat mijn pa dus een lp had van hem. Ik vind het best leuk om die te horen, met oude radio fragmenten. lp uitgegeven na de dood van wim sonneveld. Vraag me wel een ding af: hoe reageerde nl in die tijd? Hij was natuurlijk homosexueel hea. Krampachtig of kon men het niet schelen?
Toen ik op de kleuterschool was dit mijn favourite liedje. Tot grote schok van de juf toen ik het plaatje mee naar mee nam. Iedereen mocht zijn leukste plaatje meenemen. Nou dit was dus de mijne. Tot grote hilariteit van mijn ouders ;)
Ik als groot Elvis Presley,rock & roll,country,indo-rock en instrumentaal fan,vind Wim Sonneveld samen met Dorus de beste komieken van Nederland.Niemand heeft die twee al kunnen vervangen en denk niet dat het ooit gebeurt.
ja ik ook!! Uit volle borst meezingen. als mijn zussen en ik moesten helpen met afstoffen en stofzuigen zetten we de radio op heel luid en dansten en zongen we mee! wisten wij veel waar het over ging:) Moeder en vader vonden het niet zo goed en deden de radio zacht:)
Ooit had onze lagere school een achtstegroepersmusical (of was het toen nog zesdeklassersmusical...) met een parodie hierop vanuit het perspectief van een groep luizen... "Wij kunnen het jeuken niet laten, wij jeuken op iedere kop"
Een echte artiest,zo heb je ze niet meer,inderdaad,te veel van Gordon,enz...maar ook Linda de Mol...geweldig toch,onze vaderlandse wansmaak...de tijd van weleer,die komt niet meer,helaas,maar we hebben you tube,valt er toch nog een heleboel te lachen!
Tekst : Michel van der Plas (pseudoniem voor : Jan Brinkel), tevens auteur van Tearoom-Tango, Haal het doek maar op + vele andere successen. Oorspronkelijke titel: Nikkelen Nelis. Nummer geïnspireerd door het toenmalig Haagse verschijnsel van Koperen Ko, de straatmuzikant.
*Nikkelen Nelis* (aka "Zij kon het lonken niet laten") - Harry Bannink (muziek) & Friso Wiegersma (tekst) 0:06 Kom luister naar het lied dat ik voor u ga zingen! Het is een tragisch lied over losbandigheid. Het gaat over een dame uit de hoogste kringen. De neiging tot het kwaad, die kon zij niet bedwingen. Zo raakte zij haar eer en reputatie kwijt. 0:39 _Zij kon het lonken niet laten, zij lonkte naar iedere man. Dat liep veel te veel in de gaten, en oh daar kwam narigheid van._ 1:04 Haar man had eerst geen aandacht aan haar kwaal geschonken, want ach, hij dacht ze heeft een vuiltje in haar oog. Maar toen ze na een tijdje zo diep was gezonken dat ze in de kerk nog naar de preekstoel zat te lonken, toen kwam het ogenblik dat zij de laan uitvloog. 1:37 _Refrein_ 2:02 Zij werd een danseres in één der minste kroegen. Drie veren droeg zij slechts en soms geen eens geen drie. Soms droeg zij slecht één veer en als de klanten 't vroegen, dan viel de laatste veer tot algemeen genoegen, en bloot lonkte ze door met dubbele energie. 2:39 _Refrein_ 3:02 Maar, ach, zij werd te oud, zij kon geen man meer strikken, en zij werd werkster in het ouwemannen-huis. En onder het dweilen door wierp zij nog wulpse blikken. Zij maakte met haar lonken de ouwetjes aan 't schrikken. En op een dag zat zij er eentje na door 't huis. 3:36 Haar emmertje met schuim en sop dat zag zij heel niet staan. Zij struikelde en brak haar nek, 't was met haar gedaan, ja. 3:46 _Refrein_
Dit "soort artiest" stond jaren eerder al hier ter stede elke kermis nikkele Nelis te spelen in het portiek van C&A, zijn vrouw liep met een centenbakje te collecteren met haar zwerende en nietsziende ogen. Zij was met die aandoening geboren en kon daar dus niks aan doen, en daar maakt deze lul "plezier" over, en het gemene publiek lacht mee. Nooit begrepen wat men aan dit figuur met het betonnen hart vindt.
Vroeger had je inderdaad van die straatzangers met aan alle kanten trommen en bellen, mijn opa kent ze nog uit de jaren twintig. Gek eigenlijk dat mensen daar in de jaren vijftig al om moesten lachen, terwijl de figuur nog in het collectief geheugen zat...
