Wszyscy mamy źle w głowach. Przez jedzenie. 

Ja po przeczytaniu tytułu: Hej hej lalalala hej hej hej hej 😂

Dziękuję za ten film. Przykry i niewygodny, ale bardzo prawdziwy ☹️ Temat, którego nie warto zamiatać pod dywan, bo często siedzi w nas, męczy, niszczy, a my nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy...

Dzięki ze zainteresowałaś się tym tematem. Trafiłaś w punkt. Jako mama nastolatki często gryzę się w język gdy córka zostawia polowe posiłku lub mówi ze teraz nie jest głodna. Tak wychowywano mnie. Rodzice chcieli dobrze ale później były duże problemy i różne diety. Tego nie chce dla moich dzieci. Edukujmy się i rozmawiajmy o tym. Zdrowa dieta to sposób na życie. Szanujmy swoje ciało. Pozdrawiam i dziękuje Marta

mam 17 lat i muszę przyznać że nic się nie zmieniło, z tym tylko że kolorowe magazyny zastąpił internet, bardzo dziękuję za ten film, ponieważ niestety bardzo się utożsamiam ❤❤❤

Jaka byłam naiwna, że mnie to nie dotyczy🙃 Przypomniałam sobie sytuację z któregoś lata, nie chodziłam na plażę w moich okolicach, bo pewnie będą na nich moi znajomi i zobaczą moje ciało. Moje nieidealne ciało, mój duży brzuch, wystające boczki... No i się popłakałam po uświadomieniu sobie, że kultura diet ma się u mnie dobrze... 😔Te wyrzuty sumienia po zjedzeniu batonika, patrzenie w lustro z myślą: żarłaś tyle, to teraz tak wyglądasz... 😢 Moja wewnętrzna krytyczka, czyli idealna Ewa, mówi mi bez ogródek, co o mnie myśli😢 Pracuję nad tym, żeby nie być tą idealną, wyimaginowaną Ewą. Ona niech sobie będzie idealna, ja nie chcę. Chce być sobą, po prostu. Dziekuję zaten film💚

Ja bym dodała jeszcze jedną rzecz, która w diet culture jest potworna a mianowicie kult ćwiczeń cardio jako uniwersalny plasterek na wszystko co nam się nie podoba w ciele. Z dorastania w pierwszej dekadzie lat 2000 pamiętam głównie diety typu jedz tylko białko zwierzęce/tylko zielone warzywa i owoce oraz w kółko cardio, ćwicz cardio, cardio spala tłuszcz, absolutnie żadne ćwiczenia siłowe bo jeszcze ci mięśnie urosną i będziesz niekobieca. Ten przekaz całemu pokoleniu zepsuł więc nie tylko stosunek do jedzenia ale też do aktywności fizycznej. Wiele z nas nie miało nigdy szansy odkryć radości z ruchu przez to, że pod wpływem tego przekazu cisnęłyśmy rowerek na siłowni chociaż tego nie lubiłyśmy. Większość kobiet które znam od dekad trwa w cyklu odmawiania sobie jedzenia, przejadania się, a potem zmuszania się do ćwiczeń cardio których nie znoszą. Cieszę się, że dzięki takim kanałom jak twój te kobiety teraz odkrywają, że są różne formy ruchu i szok! Mogą one być super przyjemne. Sama do nich nich należę. Trzeba głośno mówić o tym, że to jak wyglądały media dla kobiet w ciągu ostatnich 20 lat zrobiło nam krzywdę ale można z tego wyjść.

Tak !!a zaburzenia odżywiania siedzą caly czas w głowie 😭

Ogólnie żyję w przekonaniu że podoba mi się moje ciało, że doceniam wszystko to co mi ono daje jak to że mogę chodzić biegać i skakać. Kiedy uśmiecham się do siebie w lustrze na siłowni czuję mega power że to jestem ja i właśnie sobie razem z moim ciałem ćwiczymy i jesteśmy super. Pomimo tego gigantycznym wyzwaniem jest przestanie wyżywać się na sobie w przypływie złego humoru. Gdy coś mi się nie udaje jestem brzydka, gruba, słaba i do niczego się nie nadaję. Oczywiście tylko w swojej głowie. Myślę że jeśli chcemy zrobić coś dobrego warto jest przestać komentować wygląd innych osób. Zamiast mówić "świetnie wyglądasz, schudłaś?" można powiedzieć "super bluzka, do twarzy ci w niebieskim". Budujmy poczucie wartości u siebie wzajemnie, będąc dobrym dla innych od razu stajemy się też łagodniejsi dla siebie.

Jedzenie to dla mnie coś bardzo stresującego. Ciągle chodzi mi po głowie. Myślę co zjeść, żeby było zdrowe i smaczne, co kupić żeby nie wydać milionów monet. Już zjeść czy za chwilę. Jestem głodna czy nie, bo nie wiem. Jak się opanować, żeby nie jeść z nudów, albo kiedy jestem zła, smutna czy zdenerwowana. Mam dość, że moje życie kręci się wokół jedzenia.

Moja historia jest nieco inna. Pochodzę z domu, gdzie brakowało środków na jedzenie. Jadlo się więc to, co było dostępne. Byłam ciągle niedożywiona i miałam niedowagę. Nigdy więc nawet nie przeszla mi myśl o odchudzaniu. Dopiero, gdy wyjechałam na stałe w domu i zaczęłam się sama utrzymywać, przytyłam, ale tak naprawdę do 35 roku życia nie miałam większych problemów z wagą. Dopiero teraz przechodzę przez ten etap, który większość z was rozpoczęła w wieku nastoletnim. To nowe doświadczenie, które wcale nie jest przyjemne i cieszę się, że wspieramy sie wzajemnie 💪💪

Dziękuje że poruszyła pani ten temat. Jestem nastolatką która od kilku lat zmaga sie z zaburzeniami, ciągłe diety, wyrzeczenia, potem napady na jedzenie są naprawde obciążające psychicznie. Ten filmik pozwolił mi zrozumieć pewne rzeczy. Śledze pani kanał od kilku lat i jest pani dla mnie taką comfort person dzięki której moje myślenie na temat własnego ciała zdecydowanie sie zmienia na lepsze. Dziękuje za to co pani robi a wszystkim życze powodzenia w zrozumieniu siebie ❤

Pierwsze i najważniejsze: Patryk jest mistrzem montażu! 😅 Niewiele jest filmów na yt, które oglądam zamiast tylko słuchać, a ten kanał jest chyba jedynym gdzie vlogi oglądam w całości 😅. Ostatnio znalazłam swoje zdjęcia z czasów gimnazjum, gdy byłam przekonana, że byłam "tłusta" i co? Zauważyłam, że wyglądałam całkiem przeciętnie, ale wtedy rozmiar M to już oznaczało bycie grubym. Brak widocznych obojczyków czy brak przerwy między udami skłaniało do myślenia, że "jestem gruba", więc powinnam rezygnować z jedzenia. Dopiero teraz 16 lat od tamtych czasów zaczynam patrzeć na siebie w inny sposób, moja relacja z jedzeniem jest zaburzona i wielu wymienianych przez Martę przykładów widzę swoje myślenie...

Jestem Ci ogromnie wdzięczna, że poruszasz ten temat. Mam niezdrową relację z jedzeniem od kiedy pamiętam - najpierw to wyglądało niewinnie, potem coraz bardziej poważnie, w końcu przeszło w zaburzenia odżywiania. Pisałam Ci już to kiedyś na instagramie - Twoja działalność w internecie jest bardzo wspierająca dla mnie. To, że mówisz o sporcie w kontekście zdrowia, sprawności, a nie spalania tego, co się zje albo kary. To, że wspominasz na treningach o wdziecznosci za sprawność, że zamiast o dążeniu do szczuplej sylwetki słyszę o pracy nad najsprawniejszą wersją siebie. Nawet nie wiesz, ile to ciężaru zdejmuje z moich barków. Aktywność fizyczna nagle stała się czymś, co można robić z troski o siebie, a nie z nienawiści-to był dla mnie totalny life changer. To, że pokazujesz zdrowy, zbilansowany model diety, w którym jest miejsce na ulubione lody, to że mówisz o tym, że lubisz jeść. Drobne rzeczy, a są tak cholernie ważne właśnie w obliczu kultury diet, o której niby świadomość rośnie, ale jednak nadal ma się ona dobrze. Podobnie jak Ty znam bardzo niewiele kobiet, które mają zdrową relację z jedzeniem i rzeczywiście to strasznie przykre. Po obejrzeniu tego filmiku przypomniałam sobie swoje pierwsze próby dietowania w absurdalnie młodym wieku i słowa, którymi wtedy określałam swoje ciało i w ogóle samą siebie przez to, że uważałam, że jestem za gruba. I cholernie mi żal tej małej Edzi. Dziękuję Ci za ten materiał i podejmowanie tak trudnego tematu ❤

Najbardziej typowa reakcja dziewczyn z mojego dzieciństwa: kiszenie nóg w długich spodniach, legginsach nawet jak latem było 30+ stopni żeby nie pokazywać "grubych nóg" latem. Bardzo przykre to było

Prawie 30 lat na karku, a ja nadal niewystarczająco wyglądam, nieodpowiednio jem... dziękuję za ten film❤

Praawda… Do tego znajomi w pracy, zaglądający do talerza „po co ci te pudełka? I tak nie schudniesz.”, „trzeba mniej żreć”, „dieta pudełkowa to za duża emisja plastiku” 😂 I na to wchodzi moja przyjaciółka, i mówi: „niech się każdy patrzy w swój talerz”. ❤ Ale niestety nie każdy dostał dobry zestaw genów, hormonów i musi zwracać uwagę na to, co je. Ci szczupli z natury, co jedzą wszystko i nie tyją, nie zrozumieją… Ale ważne aby mieć cel nadrzędny, jakim jest zdrowie. Też zdrowie psychiczne. Właściwe odżywianie swojego organizmu wynika z miłości do siebie, z troski. Samoświadomość pozwala wejść na wyższy level w tej sferze, a zdrowe odżywianie, np. na zasadzie 80/20, może stać się nawykiem na całe życie, a nie karą. Trzymajmy się i nie oceniajmy. 💜 I kochajmy!

Cieszę się, że pojawił się ten film, szczególnie na kanale fitnessowym - również jestem osobą która już od blisko dziesięciu lat się odchudzała, aktualnie się leczę z kompulsywnego objadania się. Dobrze, że głosisz temat, bo jeszcze parę lat temu nijak nie można było znaleźć materiałów na ten temat, i w ten sposób pomóc sobie pomóc.

W dyche...moja mama była otyła od kiedy pamiętam i do dziś pamiętam te sterty czasopisma "super linia" w całym domu, do tego w weekendy zawsze leciał ten żenujący program "klub kwadrans dla grubasów"...i tak jak mówisz tutaj - wszystko z talerza musiało być zjedzone, bo jeśli nie to robi sie wieeelką przykrość temu, kto gotował...nikt nie zdawał sobie sprawy ile syfu to narobiło w głowie... :/ dzięki za ten film! 💚💚💚

mega trafiłaś z tematem, dostałam dietę od dietetyka... i przez pierwszy tydzień miałam straszną pokusę pominąć kolację "bo co tak dużo jem, powinnam mniej na redukcji" głupia myśl skoro to wytyczne dietetyka, ale postanowiłam mimo wszystko zaufać procesowi i jestem pełna nadziei... że takie myśli mi już nie będą tak często towarzyszyć

Zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś. Dziękuję

Uwielbiam jeść, jem praktycznie wszystko. Czasem jem więcej niż znajomi mi faceci. Czy jest mi z tym źle? Wcale. Ale też sporo ćwicze. Dużo się ruszam. I lubie swoje ciało😊

Dzięki Marta za ten film. 40 lat na karku a nadal mam z tym ogromny problem.

Ja pracuję w gastronomii i wygląda to tak że po paru latach poddawania się myśleniu że klient ma priorytet zaczęłam wracać do zdrowszej relacji z jedzeniem i od jakiegoś czasu jem przynajmniej 3 posiłki dziennie w miarę możliwości o stałych porach, a że pracuję po 13 godzin dziennie i 1.5 dojeżdżam to wszystkie jem w pracy. Od tamtej pory jestem wyśmiewana przez współpracowników, wyliczają mi ile czego zjadłam, co było niezdrowe, śmieją się że przy takiej ilości jedzenia będę sumo, gdy zamówię obiad pracowniczy zwlekają z przyrządzeniem go bo przecież parę godzin temu jadłam. Jak ktoś usiądzie do jedzenia często jest tak że jest odrywany od posiłku bo klient nie może czekać. Rozumiem że klienci są ważni i zaspokojenie ich potrzeb jak najszybciej jest istotnym elementem dobrego funkcjonowania lokalu ale to już jest absurd jeśli króluje myślenie że klient nie może poczekać więcej niż 10 minut na zamówienie ale pracownik może czekać 4, 8 a nawet 10 godzin na możliwość zjedzenia bo znam takich co jedzą jeden posiłek dziennie tuż przed zamknięciem. Najbardziej mnie zszokowało że pracownicy mnie napiętnowali jakbym robiła coś karygodnego podczas gdy ja po prostu uznałam że nie będę czekała do momentu aż mi się będzie tak kręciło w głowie że się będę zastanawiać czy zemdleję zaraz czy jeszcze trochę pociągnę. Później się człowiek zastanawia skąd takie tendencje do niezdrowych relacji z jedzeniem jak jednego dnia ma głodówkę a drugiego zapycha się jedzeniem bo podświadomie już się rodzi obawa że zaraz może być kolejna głodówka. Pracowałam w wielu lokalach gastronomicznych i niestety schemat jest wszędzie podobny, jak nigdy wcześniej nie miałam kompleksów nie miałam toksycznej relacji z jedzeniem tak teraz czasami czuję że muszę się kryć z jedzeniem żeby chociaż tego głupiego gadania uniknąć

💥💥💥 Świetnie, że poruszyłaś ten tak bardzo ważny temat - tym bardziej przy Twoich zasięgach!!!👌👌👌 Ogromny komplement za lekki aczkolwiek merytoryczny przekaz!☘️ Konkluzja w tym temacie to: 👉 Zanim zaczniemy skupiac sie na wygladzie swojego ciala, przyjzyjmy sie dokladnie naszej duszy❣ Pozdrawiam serdecznie z Bawarii - Psychologiczny Coach Duszy 💚

tyle lat wmawiania sobie że jesteśmy niewystarczające… dzięki Marta że o tym mowisz❤

Droga Marto kluczem do równowagi jest prawdziwa, nie zaburzona miłość do samego siebie. Nie ta samolubna, zniekształcona, ale ta wspierająca... To pomoże zachować równowagę w diecie i ćwiczeniach [tu obawiam się fali nienawiści...] Ale to o czym mówisz dotyczy wszystkiego.... Odżywiania, ale i trenowania również... Jestem Ci wdzięczna, że na swoim kanale o tym powiedziałaś. Ogromnie duża łapka w górę ❤

Dziękuje Marta za ten film. Ja odchudzam się od kod pamiętam i nadal nienawidzę mojego ciała. Chciałam bym kiedyś stanąć przed lustrem i w końcu zachwycić się swoją sylwetką zamiast jej krytykować

A ja się nie będę rozwodzić ja po prostu napiszę jedno słowo: DZIĘKUJĘ ❤ Chyba każda z nas potrzebowała takiego filmu ❤ Dziękuję za ten film i te słowa ❤

Poruszył mnie ten film.. Mam to samo. Codziennie obserwuje sie w lustrze, mam duze wyrzuty sumienia kiedy zjem cos niezdrowego i czuje sie gruba. O niektorych rzeczach wymienionych w filmie nawet nie wiedzialam. Dziękuję za ten film.

Dziękuję, że nagrałaś ten film ❤ jeszcze niedawno pomyślałam niemal to co Ty- minęło ponad 15 lat wiecznego "na diecie" i próby osiągnięcia "wymarzonej wagi", która zawsze była niższa niż obecna. Przypomninam sobie stałe komentowanie wyglądu i tego co i ile zjadłam w domu rodzinnym, a także wpędzanie w poczucie winy przy innych i zawstydzanie. Widzę jak te słowa już słyszy moja roczna (!) córka czy w moim domu czy u męża. I to ona jest moim motorem do akceptacji i zmiany myślenia, aby ją to 💩 ominęło. Dziękuję!

Cudownie, że nagrałaś taki film! To ogromnie ważne w dzisiejszych czasach. Ja również nie jestem wolna od takich przekonań i chociaż jem zdrowo, trzymając się zasady 80/20 to wciąż nie czuję, że mogłabym zaufać swojemu organizmowi i zacząć jeść intuicyjnie. Dzięki Twojemu filmowi zaczęłam myśleć o tym temacie poważniej tzn. o tym, że też chcę uzdrowić swoją relację z jedzeniem. Dziękuję!

Dzień w którym olałam wygląd i postawiłam na zdrowie odmienił moje życie. Dzięki Marteczka za ten film❤

Jedzenie emocjonalne i inne podjadanie polska książka poruszająca takie tematy, polecam

Temat mocny, ale też bardzo potrzebny. Choć defacto odkąd jestem z Tobą na IG to moje myślenie mega się zmieniło, to w czasach szkolnych było ze mną tak jak mówisz. I to w 100%.. i choć do dzisiaj mam problem na patrzenie na siebie w lustrze, to wiem że i tak już dużo za mną. Ale takie filmy są potrzebne, są potrzebne żebyśmy my kobiety siedziały, że nie jesteśmy w tym same.. że to nie tylko my mamy ten problem! Dziękujemy za ten film!

Ten film to idealne dopełnienie tego z początku roku o zmianach sylwetkowych. Już wtedy analizując, co chcę zmienić i jak, przyszło wiele refleksji na temat tego, jakie mam relacje z jedzeniem i swoim ciałem. A teraz jeszcze się one pogłębiły. Dzięki Martuś, że poruszasz takie trudne i ważne tematy ❤️

Tymczasem ja jadąca na rowerze, na siłowni, po treningu dołu, myśląca jak bardzo chcę już zjesc te naleśniki, które w domu czekają ❤ też byłam w klubie, ale już na szczęście sporadycznie do niego zaglądam. Trzymajcie się tam ❤

Dziękuję Ci bardzo za ten film. Tematy, które poruszasz są bardzo ważne, a Ty w nich prawdziwa. Podziwiam Ciebie i Patryka, za to co robicie i ile pracy i siły, tej emocjonalnej i fizycznej wkładacie. Ja od jakiś 30 lat zmagam się z tematem diet i jedzenia. Ten film bardzo pomaga. Pozdrawiam serdecznie ❤❤❤

Dziękuję Ci za poruszenie tematu! ❤To mega trudny temat, który zniszczył chyba całe nasze i kolejne pokolenia. Mam nadzieję, że dzięki taki ludziom jak Ty trend się trochę odwróci i przestaniemy być dla siebie tacy okropni i docenimy to, co mamy i kim jesteśmy, bo tak naprawdę to jest najważniejsze!

bardzo ważny i potrzebny temat. Uwielbiam twoje treningi twoją autentyczność dojrzałość . Tego się po prostu dobrze słucha❤

Dziękuję za ten film. Jesteś wspaniała. ❤

Marteczko wielkie dzięki za ten film. ❤❤❤ Problemy z odżywianiem, zła samoocena, chęć posiadania szczupłej sylwetki, to problem niemal wszystkich kobiet. U mnie od wczesnego dzieciństwa, urodzona jako wcześniak z wagą 1,5 kg zmagałam się z dużą niedowagą. Byłam dzieckiem "niejadkiem", często ze skłonnością do anemii. Potem bum hormonalny, dojrzewanie i z patyczaka zamieniłam się w pączek. Docinki, że jestem gruba mnie dobijały. Potem nieco schudłam jako nastolatka, ale w głowie zostało niezadowolenie z figury. I nawet kiedy ćwiczę, mam fajniejsze ciało, to i tak ciągle jestem niezadowolona. Mam jednak już nieco inną świadomość i łapię się na tych myślach, próbuję zmieniać to oraz pracować nad sobą. My kobiety naprawdę mamy ciężko. Hormony szaleją nam przez całe życie: dorastanie, miesiączki, ciąże a potem menopauza i ta chora presja, że powinnyśmy być całe życie szczupłe....Dziewczyny, kobiety nie dajmy się zwariować.💖

Super ważny temat, mam wrażenie że pokolenie milenialsow zostało szczegolnie mocno przemielone przez kulturę diet. Od 11 roku życia przerobiłam szereg zaburzen odżywiania, nadal nie zawsze nie umiem podchodzić do jedzenia neutralnie i zwyczajnie się nim cieszyć bez przejadania albo chorych restrykcji. Ale coraz częściej jem intuicyjnie i mimo początkowych obaw widze same plusy. Kobiety w mojej rodzinie nawet po 60. cały czas roztrząsają czy są za grube. Nie chcę tak żyć, trace na to mnostwo czasu, energii i pieniedzy. Niebawem mam urodziny i postanowiłam w ramach prezentu dla samej siebie pozbyć się z domu wagi;)

Muszę pochwalić Twoje produkcje. Bardzo ładnie nagrany film - jest ciepło dzięki schludnemu wnętrzu, dywanikowi… podoba mi się ten kącik kawowy. :p Zaglądam sobie czasem na ten kanał i bardzo lubię Twój sposób opowiadania na tematy niezwiązane ze sportem bezpośrednio. Promieniujesz pozytywną energią. Mówisz tak jakoś bez napinki, naturalnie. Mam wrażenie, że tworzysz taką swojską, koleżeńską atmosferę. Pozdrawiam i zaznaczam, że wraz z dziewczyną należymy do tej grupy osób, dla których jedzenie to przyjemność smaku, sposób na miłe spędzenie czasu i… po prostu jedzenie. :)

nie: 'walczyć z myślami' a zmieniać/zamieniać je na ich przeciwnie brzmiące zdania. walka je tylko wzmocni. ;)

Ciesze sie ze nagralas taki film mam 30 lat i od zawsze problemy z odzywianiem. Teraz dopiero po terapii wychodze z zaburzen i czuje sie taka po prostu uwolniona. 😊😊❤❤ Dziekuje za te wszystkie slowa. Moja corke niestety tez zle traktowalam z jedzeniem. Ale wychodzimy z tego razem ciesze sie ze mam wsparcie w druzynie jestescie niezastapieni !! ❤

Bije od Ciebie ogrom ciepla:) nagrywasz mega wazne filmiki, ten i ten o alkoholu-sztos! jako 15 latka przeszlam potworna bulimie. Dzis siwadoma swojgo ciala codziennie walcze i okazuje mu wdziecznosc i ucze sie zdrowej relacji z jedzeniem. Jest dobrze. Bardzo dobrze. Mam 41 lat i wierze,ze bedzie jeszcze lepiej. Wspieram w sercu kazda z was:)

Pamiętam że w szkole raz na jakiś czas mieliśmy wizyty u pani pielęgniarki, podczas których m. in. ważyła każdą osobę (tzw. bilans). Najczęściej byliśmy tam w kilka osób, raczej nikt się wtedy nie przejmował rzeczami typu RODO, więc tak naprawdę cała klasa wiedziała kto ile waży. O ile ja na co dzień na wagę nie wchodziłam i jakoś specjalnie się tym nie przejmowałam, to tamto ważenie w gabinecie pielęgniarki, wśród innych koleżanek było dla mnie bardzo stresujące, mimo że moja waga była prawidłowa, ale w wieku kilkunastu jak ktoś ważył powyżej 50 kg to był uważany za grubego, chore to było... I jeszcze to porównywanie się kto ile waży, mam nadzieję że teraz to wygląda inaczej i jest w tym chociaż odrobina prywatności.

Dziękuję za ten film, bo ten temat mnie mocno dotyczy i od dawna szukam sposobu żeby się z tego wszystkiego uwolnić. Bardzo mi pomagasz!

Jeju jak ja Ci dziękuję za ten film. Jak on jest potrzebny dla wszystkich kobiet ❤❤

Bardzo ważny filmik! Mi bardzo pomogła psychoterapia. Przeszłam drogę od właśnie katowania się na każdym kroku do momentu, gdzie potrafię stanąć przed lustrem i pomyśleć "Mam fajne ciało, sprawne, jestem zdrowa, jestem sobie za to wdzięczna". Ale to były lata pracy i dalej nad tym pracuję, wiadomo - każdy ma gorsze dni.

Dziękuję że jesteś!! ❤

Dziękuję Ci za ten odcinek!

Dziękuję za ten film

Bardzo dużo prawdy i dobrze, że takie tematy są w końcu poruszane :)

Super ważny temat. Dopiero zaczęłam niedawno świadomie myśleć o swojej relacji z jedzeniem i jest mocno niewłaściwa (mówiąc kulturalnie). Dzięki, że poruszyłaś ten temat. Znowu poruszyłaś go w mojej głowie i zmotywowałaś mnie do koncentrowania się na własnym odczuwaniu. Dzięki 🙏 🥰

Jeśli chcecie poczytać na ten temat, to polecam również książkę "Jedzenie intuicyjne" E. Tribole, E. Resch. Jest wydanie w j.polskim🙂 Ja zmagałam się z zaburzeniami odżywiania praktycznie od dziecka. Ta książka otworzyła mi oczy i pomogła mi zebrać się w sobie, aby zawalczyć o normalne życie i normalne jedzenie. Marta dziękuję, że poruszasz tak ważny temat! ❤ Myślę, że każda nastolatka , jak i dorosła kobieta powinna zobaczyć ten film i zgłębić temat własnego odżywiania🙏 Bo jak mówisz- tu nie chodzi tylko o ciało, ale i o psychikę. DZIĘKUJĘ mądra kobieto! ❤️

Dobrze, że powstają takie filmy. Z zaburzeniami odżywiania zmagam się od prawie 10 lat, choć może nawet dłużej, tylko nie zdawałam sobie z tego sprawy. Czasem jest lepiej, czasem gorzej, ostatnio czuję się bardzo słabo. Naprawdę ciężko pozbyć się tego g**na z głowy😔

Chociaż kończę w tym roku licencjat z dietetyki, siedzę w świecie diet, odchudzania i treningów i mam wiedzę, jak to wszystko robić zdrowo, to sama często łapię się na niezdrowym myśleniu. A to że muszę jeszcze schudnąć, a to że mam za mały deficyt, a to że muszę się katować treningami... Twoje filmy pomagają mi sprowadzić mi samą siebie na ziemię i przypomnieć sobie, że wcale nie muszę ćwiczyć codziennie, nie muszę być chuda jak zapałka, nie muszę (co więcej - nie powinnam!) stosować diety 1200kcal. Dziękuję Ci za tam świetny kontent, mówienie prawdy, uświadamianie mnie i innych w ciekawy i zrozumiały sposób❤️❤️❤️

Ekstra temat! :) Film otwierający oczy na realny problem. Petarda i owacje na stojąco dla Ciebie, Marta! 👏👍❤

Dziękuję Ci za ten film, Marteczko! ❤️ Słuchając go, czułam ogromny smutek, ponieważ sama mam z tym tematem, tej całej kultury diet, tego bycia "FIT" po dziurki w nosie i jednocześnie łapiąc się na sytuacjach, gdzie jem w ukryciu, żeby nikt mnie nie przyłapał, albo mam w nerwach chęć na tę cholerną drożdżówkę 🧐

Bardzo dziękuję Ci za ten film 🙏💕

Ja jestem tą kobietą z początku - jakimś cudem uchowałam się z bardzo dobrą relacją z jedzeniem, nigdy się nie odchudzałam. Nie znam osobiście drugiej takiej kobiety PRZERAŻAJĄCE

Bolało jak oglądałam. Choć nie siedzę w wiecznym kole co se schudne to se utyje i jestem dumna z tego co może moje ciało... Pamiętam te czasy kiedy go nienawidziłam. Bo nie było rodem z Photoshopa. Teraz staram się dbać o zdrowie, ale wciąż bywają chwilę, że lustro pojawi się w złym momencie... Niemniej walczę z tym, bo bycie swoją przyjaciółka jest lepsze, niż bycie sobie wrogiem 💚 ale te wszystkie komentarze "co mają pomoc/okazać troskę".... To są blizny, które paskudnie się goją.

Dzięki Marta, bardzo dobry film. Też kiedyś miałam bardziej chore myśli, teraz jest prawie ok.

Bardzo potrzebny filmik. Wracaj proszę czasami do tego tematu 🥰

Ja musiałam wyprowadzić się z kraju żeby przestać wysłuchiwać komentarzy na swój temat i żeby móc kupić ubrania w każdym sklepie choć nosiłam zawsze 46 a nie jakiś mega ogromny rozmiar.Przez głodówki ,dietę 1000 i inne porady obcych z tv i gazet zamiast utrzymywać wyższa ale jeszcze w miarę ok wagę to tylko tylam i chudłam na okrągło a zdrowie ciągle się psuło bo a to krew z nosa a to zawroty głowy ,zatoki chore na okrągło.Odkad zaczęłam robić po swojemu -malutko pieczywa ,zawsze coś surowego w posiłku i unikanie smażonego -jestem zdrowa i silna a ćwiczenia nie sprawiają że mdleje z braku sil

Ile przygód odebrała mi kultura diet... ile zdjęć nie zrobiłam,bo byłam nie taka. Ciągła przepychanka ze sobą... pracuje nad zmianą od jakiś 3 lat,bo wtedy dopiero odkryłam,że mogę mieć zaburzenia dzięki przypadkowemu postowi na IG.

Film którego potrzebowałam chociaż nie do końca zdawałam sobie z tego sprawę. I tak, oglądałam go jedząc tortillę z kurczakiem. I jadłam ją głównie dlatego że nie zjadłam wszystkiego na obiad a jutro jej nie zjem i szkoda mi jej było. Cóż, zdarzyło się, nie ma co się biczować, postaram się być bardziej uważna na przyszłość. Dziękuję Marta za ten film ❤

Robisz świetną robotę! Dziękuję Ci za ten film ❤

Bardzo ważny film! Tymbardziej w erze social media. Aktualnie mam duży spadek psychiczny związany z jedzeniem, a raczej z tym, że mam dość tego co jem. Ten film dał mi motywację żeby powoli to zmieniać a nie myśleć, że coś jest ze mną nie tak :)

Swietny film. Ja o swoich ramionach nie potrafie powiedziec nic dobrego ani nawet neutralnego. Z biegiem lat odwalam sie od siebie troche bardziej ale jest to ciezka praca. Wiecej takich filmow nam trzeba.

Film o mojej głowie😢 zaburzenia siedza w człowieku i naprawdę by sie ich pozbyć to trzeba wielkiej siły. Dziękuję za ten film dziś dodał mi otuchy, że nie jestem sama i trzeba pracować nad soba i można sie tego glupiego myślenia pozbyć. Dałaś mi wiarę na lelsze 🤗

Jako matka prawie 11latki bardzo uważam na to by ta "kultura diety" nie była u nas obecna. By nie uznała że to normalne że się narzeka na to że jest się "grubym", że to normalne że trzeba się odchudzać, rozkminiac każdy posiłek że ojoj ile kalorii, to normalne biadolić nad waleczkiem na brzuchu. Mam wrażenie że często nie zdajemy sobie sprawy jak wpychamy dzieci w te nasze tory.

Niesamowite podejście do tematu. Filmik mi dużo uświadomił, przede wszystkim to, że nie jestem z tym sama. Zawsze kiedy coś spieprzę podczas diety, myślę sobie, że to tylko ja, że innym się udaje... No, ale jak tu nie myśleć inaczej, jak odchudzam się od 3 lat i nic z tego ciągle nie wychodzi? Chciałabym móc traktować jedzenie tylko jako pożywienie - żeby żyć. Ale tak się niestety nie da... Dziękuję, że w filmiku jesteś szczera - bo ja nigdy bym nie pomyślała, że osoba z branży też może mieć takie problemy. A tu okazuje się, że tak - i klasą jest to, że nie oszukujesz ani siebie, ani nas.

Niestety zaburzenia odżywiania zostają, człowiek uczy się jednak z tym walczyć, i podejmować lepsze wybory. Całe szczęście u mnie już lepiej, chociaż gdy mogę mieć wybór to w restauracji wolę menu, które nie ma kalorii. :) Inaczej zdarza mi się wybierać coś czego nie chcę, a po prostu jest niższe kalorycznie.

Jestem aktualnie w ciąży i pomimo tego że od zawsze byłam szczupła(choć nie miałam zbyt zdrowej relacji z jedzeniem) to okazało się że mam cukrzycę ciążową. Na początku byłam załamana, tyle ograniczeń, akurat kiedy przestałam mieć poranne mdłości i marzyłam o zjedzeniu jakiegoś fast fooda czy słodyczy, musiałam przejść na restrykcyjną dietę. Ale z perspektywy czasu, po prawie 5 miesiącach, uważam że to było coś co odmieniło na swój sposób moje życie. Moja relacja z jedzeniem, początkowo z przymusu co prawda, odmieniła się o 180 stopni. Wiedziałam że muszę jeść, nie mogę się głodzić i do tego muszę jeść zdrowo, dla dziecka. Ale z czasem pokochałam dodatek warzywek do każdego posiłku, bilansowanie i urozmaicanie każdej potrawy, zwłaszcza że nie tylko wiedziałam że służy to dziecku ale i też mi. Czuje się naprawdę świetnie! Dzięki mężowi nie popadłam też w skrajność, cukry miałam w normie wiec czasem pozwalałam sobie na coś słodkiego, na fast food(zawsze zrównoważony czymś zdrowym, w mniejszej porcji) i nigdy nie traktowałam go jako nagrody. Moja relacja z jedzeniem nigdy nie była tak dobra, po ciąży, nadal zamierzam jadać tak jak teraz i cieszyć się na każdy posiłek. Absurdalnie więc ciąża nauczyła mnie łagodniej patrzeć na swój wygląd, zdrowiej podchodzić do jedzenia i nie zamartwiać się wszystkim naokoło i na zapas. Nigdy nie sądziłam że doznam duchowej przemiany właśnie dzięki temu.

Odkrycie, że jesteśmy dorośli, to mną wstrząsło 😄😉. Dzięki za film!

Od wczoraj czekałam na to, żeby obejrzeć ten filmik podczas śniadania 😅 i w trakcie Ty mi mówisz, że to źle jeść i oglądać 😂 nie no, to tak z przymrużeniem oka ale masz rację - jedząc bezmyślnie nie czuję się smaku wręcz i mam tego świadomość :) aczkolwiek wydaje mi się, że moja owsianka do porannych fit info jest w miarę bezpieczna :P albo i nie… W każdym razie - Twoje filmiki są niesamowite. Masz tak doskonały vibe, tak niesamowity przekaz, że nawet jeżeli byś mówiła o czymś totalnie bez sensu, ja będę wpatrzona jak w obrazek 😅 jesteś chyba jedyną osobą w Internecie, która obserwuje, i na której faktycznie się skupiam - Zawsze - na 100%. Twoje filmy u mnie NIE MOGĄ lecieć „w tle”😊 Marzeniem moim jest pojechać kiedyś na Twój trening, camp czy jakiś event, na którym będziesz stać na scenie i motywować ludzi… serio - Ciebie chce się słuchac i zawsze jest mało :) Niestety na chwilę obecną nie mam takiej możliwości, ze względu na mieszkanie w Belgii (ale pod koniec roku wracam 😊😊 więc okazja na pewno będzie w przyszłym roku ❤) Naprawdę - ogromne dzięki za to, że tak motywujesz i jesteś taka mądra ! I że szukasz informacji i nam je przekazujesz i jesteś w tym wszystkim taka normalna ❤❤❤❤ serio, dzięki ! :) No i montaż jak zwykle super :) Ciekawe czy zatrudniony przez Was montażysta utrzyma poziom Patryka. 🫣 żeby ani nie przekozaczyc ani nie zanudzic😅 chyba że już z Wam jest ?;) Aha i jeszcze jedno na koniec tego przydługiego komentarza - Po Twoich filmikach człowiek tak nabiera oddechu, dystansu, jest zmotywowany do działania „tu i teraz” a nie „od jutra” :) Marta - wielkie dziękuję ❤

Świetna treść filmu, ale proszę, proszę, wręcz błagam o brak muzyki w takich mówionych filmach. Może jest nas więcej którym to przeszkadza? Dla mnie to niesamowicie problematyczne, ta muzyka mnie rozprasza, uwaga mi ucieka zupełnie:(

Super wartościowe treści! Dziękuję za to

Ohh... Jak ja nienawidzę swojego ciała. Ciała które zmieniło się po dwóch porodach. I zamiast sie cieszyć że mam dzieci- patrzę na siebie krytycznym wzorkiem. Wakacje się zbliżają, a ja się martwię jak będę wyglądać na plaży. Czy tak powinno wyglądać życie młodej matki? Czas zadbać o głowę.

Dziękuję za ten film, chyba sięgnę po tą książkę

Dziękuję ♥️

Kochana jesteś oby więcej takich filmów na otwarcie oczu ❤

Wspaniale to opowiedziałaś, poryczałam się jak bóbr 🥹 a po książkę sięgnę na pewno. Dzięki, że mówisz o ważnych rzeczach ❤

Jako dietetyczka, zgadzam się w 100% z tym co mówisz. Dzięki za ten materiał.❤

Młode ładne dziewczyny koniecznie chcą wyglądać jak ona a nie jak same wyglądają, no cóż zawsze można stworzyć sobie problem, trzymam za was kciuki byście doceniły to jakie jesteście bo jesteście super, powodzenia ❤

Mi bardzo pomogła książka Moniki „Bez liczenia i ważenia” - uwielbiam zadania które pozwalają lepiej przyjrzeć się swoim nawykom, polecam ❤

Mam pytanie, skoro internet jest zły, to po co "siedzicie" na tik toku, instagramie itp? Ja tego nie mam i jak słuchałam co się dzieje w tym waszym świecie to aż mi przykro, że mimo to posiadacie te aplikacje.

Marta, tak bardzo dziękuję Ci, że poruszyłaś ten trudny temat. W sidła kultury diet wpadłam i ja. Zupełnie nie zauważyłam kiedy to nastąpiło. Kiedy życie i myśli zaczęły kręcić się wokół jedzenia, a emocje zostawały uciszone kolejnym batonikiem itp. Problemy jedzenia emocjonalnego oraz zaburzony obraz ciała dotyczy także mnie. Były też inne, ale się z nich uwolniłam. Z pomocą przyszedł mi profil psychodietetyczki Moniki Michalak, która prowadzi konto na ig oraz podcast Głodna Głowa. Jak ta kobieta pomaga posprzątać bałagan w głowie to nie da się opisać. Trzeba posłuchać. Jej najnowszy odcinek na Spotify jest właśnie o autodowalingu do ciała, a 109 o akceptacji ciała. Posłuchajcie, warto. Mnie w znacznej mierze już naprawiła ❤

Mi w temacie relacji z jedzeniem i ciałem bardzo pomogły książki Agaty Głydy - "Równowaga" i "Ciałożyczliwość. Tam jest zarówno teoria, jak i praktyczne ćwiczenia 😊

Bardzo wartościowy film.... Super❤

Oby ten filmik trafił do dużej liczby osób, które potrzebują usłyszeć to wszystko co powiedziałaś. Bardzo potrzebny temat. Dzięki Marta 💜

Bardzo mądry film Marta. Dziękuję 🥰

Ty naprawdę masz kamery w naszych domach...to ja przechodzac koło lustra sprawdzam "a jak teraz wygląda mój brzuch?" I tak kilka min.raz dziennie...

Wspaniała pogadanka. W mich czasach było tak samo,chociaż dziewczynki później zaczynały przygody z dietami i mniej było dzieci otyłych. Ale ten temat jest bez wieku. Dzięki bardzo

Temat idealny i bardzo ważny, dziękuję, że go poruszasz i jak zwykle tworzycie razem z Patrykiem wartosciowe treści ❤ co do tego, ze media społecznościowe mieszaja nam w głowach.. chyba nic nie triggeruje mnie bardziej niz super modne filmiki "what i eat in a day", gdzie mam wrażenie, ze kazdy sie w nich przesciga ciagle w coraz mniejszych porcjach bez pokazywania jaka mial aktywnosc tego konkretnego dnia. I te ciagle plany na redukcje zalewajace instagram, latwo sie w tym pogubić i wpedzic w poczucie winy, ze powinno sie byc na diecie redukcyjnej, chociaz waga jest w normie, no ale kazdy jest na diecie 1800 kcal i mniej..

Dziękuję za ten materiał ❤

Powiem tak: Idealnie ugryziony temat. To jest przerażające i intrygujące🥺

Mega wartościowy filmik, na pewno wiele z nas go potrzebowało. Jesteś świetna!!!