Spis pytań/zagadnień: 2:21 Dziewczyny opowiadają o maturze, gdzie składały papiery na studia i generalnie o takich ogólnych kwestiach. 6:12 Najważniejsze trzy rzeczy, które bierzecie pod uwagę, wybierając uczelnię. 7:27 Rady/przemyślenia związane z tym, jaki kierunek wybrać [traktujcie to jako luźne uwagi, a nie głos wyroczni]. 7:55 Marta mówi o tym, jak u niej wyglądała sprawa z wyborem kierunku. 9:00 Rady/przemyślenia związane z tym, jaki kierunek wybrać [traktujcie to jako luźne uwagi, a nie głos wyroczni]. 11:53 Jakie były wasze oczekiwania nt. kierunku i czy się sprawdziły? 22:09 Jak po studiach jest z pracą? 26:31 Czy łatwo jest się poznać z ludźmi? Jak to wygląda w grupie? Czy na studiach rzeczywiście tyle się imprezuje? O co chodzi z paniami z dziekanatu? 34:43 Jak pisać do wykładowcy? 35:04 Studenci to outsiderzy? 36:46 Czy robiłyście notatki? 37:56 Gdzie mieszkałyście podczas studiów? 38:06 Czy wasza grupa była zgrana? 39:56 Pytanie, które zadajecie wykładowcy na pierwszych zajęciach, żeby nie zginąć. 41:55 Czy stresowałyście się na studiach? Wypisałem tutaj takie główniejsze rzeczy. I tak polecam obejrzeć cały film.
Idę po wakacjach na drugi rok studiów, ale filmik włączyłam, bo lubię Was słuchać i stwierdziłam, że jestem ciekawa jak wyglądają studia na innej uczleni, kierunku. I przyznam Wam, że jesteście pierwszym filmem, który widziałam, w którym jest mowa o odrabianiu zajęć. Boże, gdybym ja to wiedziała przed studiami. Nie byłabym tak zaskoczona, bo wszyscy mówią, że studia to czas ciągłych imprez, picia, na zajęcia praktycznie nie trzeba chodzić. Ta historia o mistycznej, utopijnej krainie została momentalnie zburzona choćby dlatego, że A) prócz tych tajemniczych wykładów są też ćwiczenia, o których istnieniu nie zdawałam sobie sprawy B) ilość nieobecności na zajęciach ograniczona do absurdalne minimum C) nieobecności w wielu przypadkach trzeba odrabiać D) usprawiedliwienia od mamy wiadomo, że nie przyniesiesz, ale od lekarza jest wymagane. Laski, świetny filmik, jeden z niewielu, który w miarę konkretnie nakreśla faktyczną sytuację panującą na studiach, także brawo dla Was, bo po raz kolejny omówiłyście jakąś kwestię tak szczegółowo, jak nikt inny! 👏
Jestem aktualnie na etapie w życiu gdy naprawdę nie wiem co chce robić po liceum, a perspektywa studiów jest dla mnie przerażająca. Wasz filmik, przyniósł mi trochę spokoju i spojrzenia, że wszystko da się przeżyć jeśli ma się chęci. Pozdrawiam 😁
Super odcinek, zleciał nie wiadomo kiedy. Jeśli chodzi o studiowanie to mam takie rady : 1. wykładowca nigdy nie wstawia ocen o czasie, zawsze jest opóźnienie, więc nie ma co dręczyć systemu; 2. jeśli chcecie pisać do wykładowcy o ocenę lub poprawę to lepiej niech to zrobi jedna osoba w imieniu grupy niż każdy z osobna. Wykładowcy się wtedy denerwują i panie z dziekanatu też nie są zadowolone z takiej pielgrzymki; 3. pisząc do wykładowcy lub prowadzacego zajęcia warto sprecyzować z jakiego kierunku i roku jesteście i jak nazywa się przedmiot; 4. zapiszcie termin referatu lub projektu, który macie wygłosić na zajęciach i jeśli się zdarzy że zapomnicie lub nie dokończycie to i tak warto przyjść wyjaśnić sytuację niż olać takie zajęcia, bo wykładowcy nie odpuszczają i nie zapominają w takich sytuacjach.
"Witam" to czyste ZUO! Pewnego razu na zajęciach z gramatyki opisowej moja koleżanka dostała ochrzan za stwierdzenie "a ja mam takie pytanie", bo nie można mieć pytania. To jest abstrakcja, nie wolno używać takiej konstrukcji xDDD Pozdrawiam z polona :D
Ja na studiach poznałam moją totalnie bratnią duszę, co z tego, że skończyłyśmy jednak na innych kierunkach, ale nie wyobrażam sobie mojego życia bez niej xD mamy urodziny tego samego dnia to jest wyższy poziom znajomości :) Polecam zagadać i łapać za szczegóły typu koszulka z czymś, torba, książka którą ktoś czyta na przerwie, a znajomi sami się znajdą xD
Ze swojego doświadczenia (Wrocław, 2 uczelnie) mogę też dodać, że studia uczą anielskiej cierpliwości (i wzbogacają zasób przekleństw :D). Zwłaszcza, jak plan zmienia się 15 razy, a wykładowca ma do was pretensje, że nie przyszliście na zajęcie, bo on miał STARY plan, a wy kierowaliście się nowym. Polecam serdecznie tę szkołę życia
Sprawiłyście, że naprawdę teraz żałuje, że w ogóle nie przyłożyłam się do matury i tak bardzo miałam ją w dupie, że teraz nic z nią nie mogę zrobić i muszę czekać rok żeby to poprawić i dopiero dostać się na studia 😭 ale będę tu wracać jeszcze nie raz, by się motywować do nauki, dzięki!
Jest mi bardzo, bardzo przykro... ponieważ filmik ten powstał dopiero w tym roku :D :D :D To jest pierwszy film o tej tematyce, który mam wrażenie, wyczerpał wszystkie wiadomości i najważniejsze informacje dotyczące studiów... W tamtym roku jako zdesperowana maturzystka szukałam takich właśnie filmików, żeby się trochę podbudować i wiedzieć mniej więcej co mnie czeka w październiku... Znalazłam ich trochę, ale żaden z nich (no może z wyjątkiem filmu Pawła z kanału P42) nie był taki jak ten, który pjawił na Waszym kanale... W tym roku bogata już o własne doświadczenia nie mogę się doczekać nastania października, bo zgadzam się z Wami... studia to naprawdę najwspanialszy czas w życiu! Ten rok to dla mnie nie lada wyzwanie. Drugi rok polonistyki, pierwszy rok jednolitych magisterskich - pedagogika wczesnoszkolna i przedszkolna na dwóch różnych wydziałach... Wiem, że będzie ciężko, ale wiem też, że będzie super!
"Ja na przykład na wykładzie grałam w Wiedźmina" Marta nie jesteś sama zrobiłam to samo 😂 a ilości obejrzanych odcinków na Netflixie nie jestem w stanie policzyć 😂
Ale fajnie bylo posłuchać, mogłam się wrócić pamięcią do czasó studiów, tyle lat już minęło :) W zasadzie większość z tego, co powiedziałyście to prawda.
Przede wszystkim żyjecie dobrze z pracownikami punktu ksero na wydziale! To skarbnicy wiedzy, wiedza wszystko o każdym z wykładowców, czasami nawet podrzucaja jakieś ściągi 😂 i co najważniejsze jak Was lubią to możecie liczyć na promocję 👌🙈
A ja kochałam staropolską! Jestem nienormalna, a jeśli chodzi o polonistykę, to mój profesor powiedział kiedyś, że literatura to nauka ścisła i jest w tym dużo racji. Myślę, ze każdy maturzysta rozważający filopolo powinien wziąć to pod uwagę, bo inaczej może znienawidzić słowo pisane na długo
Jestem 7 lat po studiach polonistycznych na UŚ. Wróciły wspomnienia i... w sumie chętnie bym na studia wróciła :D Tak jak wspominałyście, to fajny okres w życiu, ale też męczący (pod pewnymi względami) i bardzo intensywny. Jeżeli jest się na polonistyce to lista "lektur" ma często kilka stron formatu A4, a przedmiotów do zdania jest kilka(naście) :P). I tip z jednym zeszytem do wszystkiego, to bardzo cenny tip. Serio. Też nie przepadałam za staropolką... także :D
Jestem po edytorstwie. Pracuję jako redaktor w największym outlecie medialnym w Polsce. Wszystkiego nauczyłam się w praktyce ;) Moim zdaniem dopóki dobrze się posługujesz słowem i umiesz pisać, dasz sobie w mediach radę.
wiem że to komentarz sprzed dwóch lat XD ale jeśli zobaczysz mój komentarz to jakie przedmioty na kierunku były twoim zdaniem najistotniejsze? i na jakiej uczelni studiowałaś/studiowałeś?
Ja wyznaję zasadę, że jeżeli nie masz pomysłu na studia to idź na jakieś filo. Sama miałam problem, rozważałam dziennikarstwo, pr i tym podobne kierunki, a zdecydowałam się na filologie włoska. I powiem wam, że nie żałuje. Jest nas NAPRAWDĘ mało na roku, bo aktualnie z początkiem drugiego jest 12 osób (!), czyli kierunek dość niszowy. Fajne możliwości rozwoju w kilku kierunkach (nauczanie, turystyka, translatoryka itd.) no i zawsze można iść zrobić coś jeszcze na magisterce albo podyplomowo 😁 Dlatego jak ktoś się waha to polecam jakiś przyjemny kierunek filologiczny
Skończyłem studia, a rzeczy o których mówicie akurat były dla mnie najmniej ważne. Parking nie był mi potrzebny (nie miałem samochodu, nadal go nie mam), baru nie było (i tak w nim nie jadałem, był na innym wydziale), były automaty z kawą i automaty z jedzeniem. Wybór kierunku był prosty. Wiedziałem w technikum, gdzie chcę iść i tam poszedłem.
Ja jestem po filologii germańskiej- poszłam na kierunek typowo nauczycielski, bo nie miałam innego pomysłu na życie, a nauka języków obcych szła mi zawsze łatwo... Studia co prawda już łatwe nie były😊, zwłaszcza na pierwszym roku, bo przyszliśmy z różnych szkół, na różnych poziomach znajomości niemieckiego i trzeba to było "wyrównać" powiedzmy, czyli ja osobiście np musiałam jednak dużo ryć i zakuwać😂 ale szkoła była cudowna❤ mała placówka, małe miasto, na niemieckim były bardzo małe grupy, czułam się trochę jak w liceum, w naszej grupie było nas może max 15 dziewczyn...🙂 Co prawda na studiach odkryłam, że nienawidzę nauczać😂😂😂 przynajmniej nie w szkole, gdzie najważniejsze było wyrobienie materiału, a nie to, czy faktycznie uczniowie potrafią ten język (przynajmniej tak miałam na praktykach i to zaobserwowałam w szkołach), ale pracuję teraz w branży przemysłowej, gdzie uczyłam się też wszystkiego od zera, gdzie też musiałam ryć takie typowe inżynierskie zagadnienia, ale nadal mam kontakt z niemieckim, jężdzę na targi zagraniczne, tłumaczę różne rzeczy i ta praca na maksa mi odpowiada😉 Czasem udzielam też korepetycji z niemieckiego, bo indywidualne zajęcia dają więcej radochy niż te w szkole- zwłaszcza jak widzę jak mój uczeń łapie kolejne gramatyczne zagadnienia albo coraz więcej auf Deutsch mówi😋 Ogólnie więc- nawet jeśli nie jesteście zdecydowani, jeśli nie wiecie co chcecie robić w życiu, jeśli nie jesteście pewni, czy dane studia napewno są dla Was- nie łamcie się, koniec końców możecie później znaleźć fajną pracę i wszystko jakoś się ułoży😀 Moja jedyna rada odnośnie studiów- dajcie sobie luz i nie stresujcie się! Poznawajcie nowych ludzi, znajdźcie czas na zabawę i na przyjaźnie, miejscie otwarte główki! Bo to też strasznie ważne🤗😊
@@deadlynightshade1658 Moją uczelnią było akurat Nauczycielskie Kolegium Języków Obcych. Z tego, co wiem, to jakiś czas temu kolegia zostały zlikwidowane i już czegoś takiego nie ma, może to nawet i źle, bo mam wrażenie, że takie małe uczelnie tworzą bardziej... Hm... Rodzinną atmosferę powiedzmy. Do dzisiaj np pamiętam, jak zmarł mój tata i poryczałam się na zajęciach- tego, jak zareagowali profesorowie nie zapomnę chyba do końca życia, to było takie wsparcie od nich, że głowa mała 🤯 Były też oczywiście minusy, licencjat trzeba było bronić np dwa razy. Raz wewnętrznie, broniąc swoją pracę w Kolegium właśnie, a dwa zewnętrznie, bo ponieważ nasze kolegium nie miało tego statusu uczelni wyższej, po jego ukończeniu dostalibyśmy tylko dyplom ukończenia kolegium. Żeby mieć natomiast tytuł licencjata i pójść dalej na studia magisterskie, trzeba było bronić drugi raz swoją pracę, już w jakiejś szkole wyższej i wtedy dopiero dostawało się ten cały licencjat. I tą drugą obronę robiliśmy akurat na UAM w Poznaniu... Nie wiem, czy tak było w każdym kolegium, może te, ktore były "z automatu" przy szkołach wyższych, nie miały takiego problemu... Ale nasze akurat mialo, stres był wtedy podwójny 🤦🏻♀️😕 Ale przeżyliśmy i to, jak się okazało- strach miał duże oczy wtedy po prostu 🤗🙃
@@Finka1987 Ale to było w Warszawie, prawda? Bo teraz to tam funkcjonuje jako Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskich (długa nazwa, haha) i ja tam byłam przez rok, ale strasznie się rozczarowałam. Co prawda wykładowcy sympatyczni, ale poziom niewiele wyższy niż w liceum (ba, chyba nawet w liceum było lepiej na angielskim), do tego niektóre zajęcia były co 2 tygodnie i to w sumie takie najważniejsze, typu gramatyka czy fonetyka. Filologia fińska jest znacznie lepsza
@@deadlynightshade1658 Filologia fińska brzmi w ogóle super🤗🤗 ja chciałabym zacząć jakąś kolejną, nie wyobrażam sobie fajniejszych studiów teraz niż językowe. Nie wiem, co mogłoby mnie kręcić bardziej... 😅 Nie mówiąc o tym, że takie studia jednak otwierają dużo drzwi. Pracę było mi np tak łatwo znaleźć, że to obłęd. Jeśli jest się zaangażowanym, skrupulatnym i mówi się dodatkowo, że ma się bardzo dobrą znajomość danego języka, to mam wrażenie, że pracodawcom zapalają się aż oczy😉 także uczmy się języków 😅🤗🙃
Wiem że w filmiku po części odpowiedziałyście już na to pytanie, ale chciałem dopytać czy strach przed pójściem na pierwsze zajęcia jest uzasadniony ? Bo ja mam w głowie milion scenariuszy "czo" może pójść nie tak i po prostu czuje duży stres przed tym wszystkim. Czy się nie przejmować i jakoś to będzie ;D p.s. idę na uś w Katowicach xddd o ile to ma jakieś znaczenie
Też idę na UŚ! I też się stresuje, najbardziej tym że przegapię coś o czym nie wiem, w sensie jakieś spotkania, zajęcia itd, już o wykładach nie mówiąc xD
Pierwsze zajęcia są zwykle organizacyjne. Chyba że to wykład. Twoim zadaniem jest wtedy skupić się na tym, by pamiętać jak zaliczyć przedmiot i ile nieobecności można wykorzystać. No i co ważne - zapamiętać twarze studentów z grupy, żeby w razie czego móc się „nawigować” w ten sposób po budynku :) Polecam mieć tez ze sobą plan z wpisanymi nazwiskami wykładowców oraz numerami sal, żeby nie błądzić po wydziale :)
Dzięki za ten film dziewczyny ;) Od października zaczynam medycynę, więc jest sporo niewiadomych :D Tak wiem, że to zupełnie nie humanistyczne, ale i tak super obejrzeć. Dodam jeszcze, że rzeczywiście warto umieć jakiś egzotyczny język. Ja przykładowo myślę o norweskim. Może się przydać po studiach, gdy trzeba będzie robić specjalizację, bo robić ją w Polsce to samobójstwo XD A i na zajęciach laboratoryjnych z anaty czy tam histologii jest średnio po 10 osób [przynajmniej w Olsztynie ;) ]
Mój (na szczęście były) szef zawsze jak pisał do mnie, czy innych dziewczyn z pracy, albo przychodził "kontrolować" zaczynał od "No witam cię! Jaki utarg?". Do tej pory się z tego śmiejemy i tak się witamy 😂
Mimo, że to stary filmik jakoś tak sobie włączyłam. Studiowałam prawie 4 lata, chwilowo jestem w pewnym zawieszeniu. Muszę stwierdzić, że naprawdę każda uczelnia jest inna. Studiowałam na medycznym i różniło sie to zupełnie od tego, co mówicie począwszy od WSZYSTKICH obowiązkowych wykładów, do braku nieobecności nieusprawiedliwionych (serio) aż do działania harmonogramów i dziekanatu 🤣. Wasz filmik jest bardzo cenny, ale trzeba mieć na uwadze to, co powiedziałyście, czyli każda uczelnia, wydział i kierunek jest inny.
Ja osobiście studiuje bezpieczeństwo narodowe na UŁ i powiem tak z jednej strony owe studia podobają mi się bo faktycznie dowiedziałem się ciekawych rzeczy o których nie miałem pojęcia w kwestii bezpieczeństwa ale z drugiej strony są to straszne nudne studia ponieważ prawie wszystkie tematy się powtarzają na wykładach i ćwiczeniach serio... najlepszym przykładem może być bezpieczeństwo energetyczne było dosłownie niemal na wszystkich zajęciach, a gdyby tego było mało na dwa miesiące przed końcem semestru został stworzy kolejny przedmiot który był tylko o bezpieczeństwie energetycznym który prowadził profesor z Ukrainy. Jednym słowem żyć nie umierać, a teraz straszne boję się zbliżającego się zaliczenie języka angielskiego na B2 do tego stopnia, że albo zacznę palić fajki albo stanę się Geraltem i będę mieć białe włosy. Więc jeśli jest tu jakaś dobra duszyczka która chciałabym mnie pocieszyć byłoby mi miło 😅
W przyszłym roku prawdopodobnie będę składać papiery na dziennikarstwo, właśnie na UŁ, dlatego też staram się dowiedzieć ile mniej-więcej punktów powinnam mieć żeby się tam dostać. Zdaję sobie sprawę z tego, że to zmienia się co roku, ale tak z czystej ciekawości: jakie dokładnie miałyście wyniki na maturze? Byłabym bardzo wdzięczna za odpowiedź!
Mogę podać swoje, na DiKSie w Łodzi byłam w pierwszej piątce najlepiej punktowanych - 100% z rozszerzenia z polskiego, 86% z podstawowej matematyki, 72% z rozszerzonej historii i około 95% z rozszerzonego angielskiego (tu dokładnie nie pamietam) /A.
Dobra, update po latach: właśnie do czwartego roku dobiłam. Poza tym, że zapomnieli zorganizować nam praktyki przez co zrobił się okropny bajzel i uczelnia zwykle ma nasz rocznik w głębokim poważaniu i nigdy nam o niczym nie mówi, to nie jest źle...kobity z dziekanatu potrafią dać popalić 😂 do dzisiaj wspominamy sobie naszego kolegę z roku, którego babka wykopała bo przyszedł indywidualnie po legitymację. A Kryśka się już produkuje „Ja nie będę tysiąc razy wyciągać pieczątki z szuflady aby wam je podbijać bo nie umiecie przynieść mi wszystkich na raz”. Bezcenny widok xd Rzucił chłop na drugim, bo nagrabił sobie u opiekuna roku (nikt nie wie, dlaczego ale ta baba nikogo nie lubi więc nie pytamy).
Jeśli chodzi o lektury u mnie w szkole (jestem w 1 klasie liceum po podstawówce) na humanie to na 4 lata liceum mam ich w sumie 75 (w fragmentach lub całe). Na pierwszą klasę mam 17 całych lektur plus parę w fragmentach, więc nie jest tak źle jak myślałam, że będzie ;)
Ciekawe jest to, co mówicie o stosunku zajęć z literatury do zajęć z języka, bo na UW wygląda to inaczej. Z literatury jest ok. 60% zajęć, a z języka 40%, i tę różnicę naprawdę się odczuwa. Zwłaszcza jeśli (jak ja) jest się bardziej ukierunkowanym na język i szło się na polon z myślą, żeby iść właśnie raczej w stronę tego języka. :D Na magisterce nie ma też tak, że wybiera się albo ścieżkę literaturoznawczą, albo językoznawczą, są nadal zajęcia ze wszystkiego. Ale ja zawsze uważałam, że program polonu na UW jest straszny i rozkład zajęć nie ma sensu. ;) Ale z tymi rzeczami, które trzeba przynosić na zajęcia, to totalnie prawda. :D Przez licencjat udało mi się przebrnąć z luźnymi kartkami i bez piórnika (ale nosiłam więcej niż jeden długopis), ale teraz na magisterce przerzucam się na zeszyt i piórnik, bo liczba tych kartek notatek, kserówek itd., które potem musiałam wpinać do segregatora (czego często nie robiłam, więc to latało po całym pokoju), jest po prostu przytłaczająca. :D Pod resztą się podpisuję całą sobą. Chociaż jeśli ktoś się wybiera na studia do Warszawy, to raczej na parking bym nie liczyła. :D (Ale z tymi automatami to serio. Jeśli w pobliżu nie ma żadnego sklepiku z kawą [albo kiosku, polecam kawę z kiosku Ruchu, też jest z ekspresu, a tańsza niż w Coście czy jakimś innym Nero], to uciekajcie. Jedzenie też się przydaje, ale kawa przede wszystkim).
Chciałam się was podpytać na temat Łodzi jako miasta studenckiego. Czy fajnie się w nim studiowało czy jednak patrzyłyście na inne miasta i myślałyście sobie że życie studenckie gdzieś indziej byłoby ciekawsze, fajniejsze?
Jestem w maturalnej klasie i rozważam dziennikarstwo lub literaturoznawstwo na Uniwersytecie Śląskim (bo najbliżej). Obawiam się trochę czy taki aspołeczny typ jak jak ja odnalazłby się na takich kierunkach...
Może być ci ciężko na dziennikarstwie. Ja jestem bardzo nieśmiałym introwertykiem i jak szłam do szkoły średniej to sobie wymyśliłam technikum handlowe bo myślałam, że może jakiś biznes, może jakiś marketing, może coś ciekawego plus miałam taką nadzieję, że no trochę mnie to z tej nieśmiałości wyleczy. No i tak siedziałam 4 lata nienawidząc swojej szkoły, kierunku i w ogóle wszystkiego XD A jeszcze mam wrażenie, że mi ta szkoła pogorszyła ten mój lęk przed wszystkim. Więc tak średnio polecam "pchanie się" na kierunki (mimno, że szkoła średnia a wyższa to co innego no ale), które nie są za bardzo dostosowane do naszych osobowości.
jeśli chodzi ci o literaturoznwastwo w sensie speckę na polonistyce uś to uważaj, bo na moim roku było może z 8 osób chętnych i ledwo ją otworzono, a magisterki mogą w ogóle nie otworzyć, bo chętna na razie jedna osoba. ale może to tylko plotki, popytaj na grupie studenckiej.
Dziennikarstwo może być bardzo „ekstrawertyczne”. Tu poza pisaniem i samodzielną pracą trzeba się nauczyć pracować w grupie plus zagadywać obcych ludzi, występować przed kamerą i zespołem technicznym itd. Dlatego tu może być trudno jeśli nie czujesz się dobrze, będąc np.: w centrum zainteresowania.
Amen, oglądam teraz na potęgę filmiki o studiach, bo planuję iść na studia pisarskie ewentualnie dziennikarstwo na US (Szczecin). A, i mam jeszcze pytanie - jak wygląda wf na studiach, bo bardzo mnie to interesuje, a nikt o tym nie mówi. Pozdrawiam :)
U mnie wybierało się, co się chciało. Do wyboru: siłownia, nordic walking (raz w miesiącu przez 3h), siatkówka, koszykówka, ping-pong, fitness. Raz w tygodniu, 45 minut.
U mnie wybierało się na początku zajęcia: siłownia, siatkówka itd. I jakieś zaliczenia w ciągu semestru, najważniejsza była obecność. Zaliczenia aby mieć zaliczone na minimum (czyli 3), obecność 100% i była 5 xD
To zależy od uczelni. U nas wf jest obowiązkowy na pierwszym semestrze danego stopnia w wymiarze 90 minut w tygodniu (jedne zajęcia = 1,5h). I wybierasz z dostępnych w USOSie, gdzie podane są zajęcia wraz z konkretnymi godzinami.
Dodam coś od siebie a propos mejli: podpisujcie się! musi być osoba osoba odpowiedzialna za to co zostało napisane. Co do notatek, wolę pisać na kompie, bo łatwiej jest to uporządkować a na koniec semestru wydrukować lub podesłać komuś. Warto być na studiach nerdem, bo to procentuje na praktykach i w pracy :D
Mam problem, bo tak samo lubie polski i matematyke i bardzo dobrze idą mi oba przedmioty, dlatego nie mam zielonego pojęcia, w którym kierunku się kierować.
Studiuję polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, zdałam teraz na drugi rok. Staropolska jest wspaniała, tylko trzeba na nią otworzyć serce i nastawić się na całą masę czytania :D Myślę, że grunt to korzystać podczas studiów z różnych możliwości, rozwijać się, poznawać ludzi, a jeśli się będzie się dobrym w tym, co się robi, jeśli włoży się w to pasję i serce, to znalezienie pracy nie będzie wcale aż tak trudne ;)
Tak jak ktoś pisał - zależy jakie przedmioty są punktowane na danym kierunku. Mysle, ze dostanie się na polonistykę bez rozszerzenia z języka może być trudne ale nie niemożliwe.
Co do parkingów to chyba na każdej jest ten sam problem :( na UJK na kampusie bardzo mało było miejsc już rok temu a teraz budują nowy budynek co za tym idzie więcej nowych studentów a miejsc parkingowych ta sama ilość... :/
@@emielregis8456 Mnie nie chodzi o rekwizyty same w sobie, bo to jest do zrozumienia. Intrygują mnie jedynie trumny. Kto trzyma w domu takie rzeczy (z góry przepraszam Drakulę)? 😅
Jako polonistka zaprzeczam, wszelkie przedmioty gramatyczne to niebo, z przyjemnością zdawałam scs, fonetykę, morfologię, ah... Aż miło wspominam. Za to romantyzm, staropolka, cała katedra literaturoznawstwa.... dramat... :D
