Terk olduk doğduğumuz yeri, bir dilim ekmek uğruna doyduğumuz yere gurbet diye biçildik hayata.. Gidenler bir daha dönmemek üzere, künyesi oldu kentlerin.. Dallar bir bir kırıldı.. Poyraz yaman esti toprağımız dediğimiz yerde..İzler sessizliğiyle kaldı böğrümüzde.
