Yüzyüzeyken Konuşuruz - Son Seslenişim 

Ilk başta Ne Farkeder "belki öptüm, belki sevdim, belki senden bahsetdim ne fark eder" diyerek kızğınlığını, Kazılı Kuyum'da "seslendim ben sana kaç kere adını demeden" diyerek çaresizliği, Sen Varsın Diye'de "seni bir kere görsem belki rahatlar içim" geçmişe özlemi, Son Seslenişim'de "bunca yıl beklemişim, bundandır vazgeçişim" sensizliği kabullendim, artık gelmesende olur diyen bi reis. Kaan=gerçekler.

Sen varsın diye son seslenişim boş gemiler'e...

Yargı kadar güzel bir müzik zevki olan dizi görmedim ya NET.

"Eğer düşersen seni yeniden kaldırırım, Eğer kaldıramazsam yanına uzanırım..."

Yine Tyt'de beynimizde çınlayacak bir şarkı ile karşı karşıyayız

Ülkece bi _Yüzyüzeyken Konuşuruz_ konserine ihtiyacımız var 🌊

"Depremsiz başıma yıkıldı evim' Deprem kelimesi beni artık o kadar çok korkutuyor ve üzüyor ki

"Tam unuttum derken biri beğense de gelib tekrar dinlesem..."

Sabahlara kadar loop yaparak uyuyacağımız yeni şarkımız hayırlı olsun

Önce likelıyoruz sonra dinliyoruz

"'Öldüm de gömülmelerdeyim , depremsiz başıma yıkıldı evim." Türkiye 6 şubat büyük depremi yaşarken istanbul depremini bekleyerek ağlayarak dinliyorum. Bizi deprem değil, depreme dayanıklı olmayan evler korkutuyor. Milletimizin başı sağ olsun.

bu sefer depremle başıma yıkıldı evim hayatım gençliğim her şeyim.. Toparlanır mıyız bilmiyorum bi umuttur yaşamak ilk defa bi şarkının altına yorum atıyorum umarım bir gün her şey geçmiş olur ve tekrar bu yorumu açıp okuyabilirim, sonunda atlattık diyebilirim.

Bir gün 00.00 da son yüzyüzeyken konuşuruz şarkısı yayınlanacak işte o gün koca bi neslin şuan yaşadıkları mazi olacak.

"bu sana son seslenişim" "bunca yıl beklemişim" "bundandır vazgeçişim" *_bir gün yüzyüzeyken konuşmak dileğiyle :')_* Yorum tutmuş arkadaşlar teşekkür ederim. Umarım O bu yorumumu görür ve O'na ithafen olduğunu bilir. Çünkü her yorumumu O'nun görmesi umuduyla atıyorum. Dinlediğim her şarkıda sen varsın Alper.

Bu sefer depremli herkesin evi başına yıkıldı... Allah yardımcımız olsun bu günlerde geçer inşallah.

Bu sarki bana hep o deprem anlarını hatırlatıyor. Daha ne olduğunu anlayamadan yataktan fırlayisimi. Masanın kenarında çöküp o sarsintinin bitmesini beklediğimiz o günü. Sınıf arkadaşımı, eski komsularimizi kaybettiğimiz o günü. Bı yandan şehir su içinde , bir yandan yangın çıkmışti ,bı yandan deprem oluyordu o gün gördüklerimi hala aklimdan çıkarmıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. O günden beri ne kendimi toplayabildim, ne de kafami. İçimde bir fırtına var. O kadar güçlü ki bu fırtına ne yapacağımı bilmiyorum.Dağıldım nasıl toparlanacagimi bilemiyorum. Eski günleri özledim. Yaşarken değerini bilmediğim şimdi ise her saniyesi benim için o kadar değerli olan eski güzel günleri. Umarım herşey düzelir eskisi gibi olamasa da... Geçirdiğiniz her bir günün, sevdiklerinizin değerini bilin. Bazen herşey için çok geç olabiliyor. Birine karşı duygularınız varsa çekinmeyin söyleyin. Emin olun pişman olmayacaksiniz. En büyük pismanliklar pişman olurum diye soyleyemediklerimizdir...

Cidden şunu ilk dinleyenlerden olmak çok şanslı hissettiriyor:)

Kar tutmamış çatı, kırık kiremitler, soba bacası, bakımsız viran evler. Şarkıyla birleşince beni çocukluğuma götürdü. Çok etkilendim.

Tam beş yıl oldu bugün. Umarım kanatların mutluluğa uçmuştur peri kızım, seni ve senli günleri çok özledim.

deprem oldu. hissettik ya da hissetmedik. ama bu sefer cidden başımıza yıkılmamış evlerimizin altında ezildik. Allah hepimizin yardımcısı olsun

saatlerce duvar izlenerek dinlenecek şarkı bulundu. teşekkürler

Neden hep imkansızlara hayran kalıyoruz offf Bu gece bu şarkıyla uyumak istiyorum ...

7 şubat 2023 Tekirdağdayım ama içimiz kan ağlıyor kaç gündür dinlediğim şarkı ilk kez bu kadar canımı acıttı, babamı kaybetmeden önce bir deprem olmuştu sonra onla bağdaştırdım yıllarca depremden korktum. Bu depremde tanıdık kimseyi kaybetmedim. Ama benimde başıma yıkıldı evim güzel ülkem ve güzel insanlar Allah hepimize sabır versin

Kaç kere hatırlatırsanız o kadar dinliyicem

kazılı kuyum şarkısında “seslendim ben sana kaç kere adını demeden.” demişti, şimdi “bu sana son seslenişim.” :')

"ilk gençliğimde yeni uzamış saçım ve güneş gözlüğüm..." "İlk gençlik mutlu bir hatıra..."

Kim bilir kimler dinlemişti bu şarkıyı depremde bu sefer evi başına yıkılan on binlerce insan... Düşündükçe aklıma ve kalbime sığmayan taşan acılar bunlar. Şarkı zaten derindi şimdi ise dinlerken enkaz altında kalıyor insanın ruhu. Hatay🥀 #6şubat2023

06.02.2023 💔 bu tarihi yaşadığımız sürece unutmayacağız. Ah güzel ülkem.

"Bunca yıl beklemişim. Bundandır vazgeçişim" Şu cümlenin ağırlığı sığmıyor içimize.

Böyle bir gruplara büyüyoruz şans resmen

Bu sefer depremle başımıza yıkıldı evimiz be......

Burdaydık. YARGI sayesinde tekrar geldik. Ne mutlu bize. Al kalbim 💙 neyine yetmiyorrr...?

Kaan' ın sesindeki rahatlatıcı his hiçbir sanatçıda yok

yüzyüzeyken konuşamadığımız için burdayız…

Bu sarki şu an çok acıtıyor be hocam son çığlıklar

3 yıl önce bu şarkı ilk çıktığında kuzenimle dinlemiştim, o zamanlar kuzenimle geçirdiğim son vakitlerdi biliyordum, 2 yıl önce vefat etti ve ben o günden beri ilk kez dinliyorum, 2 yıl önce onun bana son seslenişim olacağını bilmiyordum...

“İnancım kalmadı güllere” Bu cümlenin verdiği anlamı sadece yıllardır burada olanlar farkedecek...

Abi az önce sevdiğimi söyledim, sevmiyormuş beni. Bildirim geldi, evrenin bir mesajı gibi.

Hadi itiraf edelim hiçbir zaman son seslenişimiz olmayacak.

Depremde enkaz altındayken yukarıdakilere sesimizi duyurmaya çalışırken, aklına gelen ailene seslenememek ve her seferinde seslenişimin son seslenişi olarak düşünüp aklıma gelen bu düşünce ile o şarkı (görürseniz beğenin gelip dinleyeyim)

Tam da berabere kaldığımız anda şarkının gelmesi.. Halden anlıyorsun vesselam

Bu adamın parçalarını dinlerken ruhuma masaj yapılıyor.

Yargı' dan duyup koşup geldim. Bu şarkıyı daha önce keşfetmediğim için bir miktar üzülerek dinliyorum. Dipnot: eğer bu yorumu okuyorsan beğen de birlikte dinleyelim. :)

Yargı dizisinin bana kazandırdığı güzel şarkılardan biri🌸

"İnancım kalmadı güllere.." _Sen bana papatyalarla gel sevgili.._

Kaanın bu şarkılarını özlemişiz be :’)

"Bunca yıl beklemişim, bundandır vazgeçişim" bu cümlenin ağırlığı..

''ilk gençliğimde,yeni uzamış saçım ve güneş gözlügüm.'' ''ilk gençlik mutlu bir hatıra,bir şehri ilk kez görür gibi.''

26 dakika oldu şarkı çıkalı, 11 gün sonraki doğum günüme armağan ediyorum bu şarkıyı. 16. yaşımın ilk hediyesi. Güncelleme; doğum günüme bir hafta kaldı fakat ben şimdiden bir sürü güzel kutlama mesajı aldım. Gerçekten çok teşekkür ederim herkese. Kalbiniz kadar güzel bir hayat geçirirsiniz umarım 🥺💝

Yarın okula giderken deli gibi dinleyeceğim şarkı da hazır.

Ne kadar sakin ve naif bir parça sanki yıllardır dinliyormuş hissi alıyorum öyle tanıdık sevdiğim dizi de sevdiğim şarkı hep diyordum yeri gelse de çalınsa bir köşesinde dizinin.

Bi yüzyüzeyken konuşuruz konseri yaralarımı sarar bana iyi gelir şu an

"Yağmur yağıyor..ıslanıyor her taraf...ağlasak kimse anlamaz değil mi ?"

"Al kalbim neyine yetmiyor" bunu duyunca çok koydu be

Bu şarkı çok ağır değil mi.. çok ağır bi yıkılış İğrenç insanların hayatımızı darmadığın etmeleri ne acı

Depremden aylar önce sürekli ‘depremsiz başıma yıkıldı evim’ derdin sonra açardık bu şarkıyı birlikte dinlerdik. Sen bana bir şeyler anlatmaya çalışmışsın da ben anlamamışım Çimen Göz.. Huzur içinde yat seni çok seviyorum güzel dostum.

"Al kalbim, neyine yetmiyor..."

Gerçek müzik zevkini bilenler akustik travma albümünün ilk dinleyicileri yine buradasınız biliyorum Selam olsun sizlere 👋

Boşuna kendinizi kandırmayın, "son seslenişiniz" olsa bir daha buraya gelmezdiniz. Ama geldiniz işte...

Ayrı kalması gereken insanlar var kader hep onları karşılaştırır onlar birbirlerine bulaşırlar ve karışırlar ne olursa olsun ayrı kalmaları gereken insanlar var İçleri yansa da uykuları kaçsa da hergün düşünseler de ve belki delirseler de Ayrı kalmaları gereken insanlar var Her rüyada karşılaşsalar da uykuları artık zehir olmuşsa da hayatlarında tat eksilse de kolunu kaldıramayacak kadar düşse de vücudu hastalansa da yaşam zehir olmuşsa da Ayrı kalmaları gereken insanlar var

ilklerdenmiyiz :')

Yüzyüzeyken Konuşuruz kalitesi diye bir şey var arkadaşlar hepimiz kabul edelimmm

Şöyle kütüphanede harıl harıl sınava çalışmak mı 😍

“Depremsiz başıma yıkıldı evim” başımıza yıkıldı evet o enkazdan nasıl çıktık bilmiyorum neler yaşadık anlam veremiyorum. O çığlıklar hala kulağımda o yollardaki cesetler hala gözümün önünde sevdiklerimizden ailemizden haber alamayışımız.. çaresizlik böyle bi şeymiş demekki.. evimizde içtiğimiz bi sıcak çay çok değerliymiş meğer. Ailemin ve sevdiklerimin böyle öldüğünü bilmek beni çok derinden yaralıyor

Dinlemeden beğendik çünkü eminiz…

Bir bilsen ne hallerdeyim Öldüm de gömülmelerdeyim Depremsiz başıma yıkıldı evim Bak taksi kapıda bekliyor Kilitlendi ayağım gitmiyor Al kalbim neyine yetmiyor Bu sana son seslenişim Bunca yıl beklemişim Bundandır vazgeçişim Bak gölgen yansıyor dağlara İnancım kalmadı güllere Ben nereden başlasam ölmeye İlk gençlik mutlu bir hatıra Bir şehri ilk kez görür gibi Saklayacak bir mezar var mı beni Bu sana son seslenişim Bunca yıl beklemişim Bundandır vazgeçişim

Ona olan sevgimi sorduklarında, hep “ bir ev gibi düşün, temeli sağlam değil. Her an başıma yıkılabilir biliyorum ama bunu bile bile o evi yuva yapmaya çalışıyorum. Tek taraflı olan sevgimi katıyorum içine, onun bana olmayan ama benim ona olan sadakatimi.. Seviyorum, hemde kendimden çok” diye anlatıyordum. 24.08.2023 ondan vazgeçtim. Tam 1 yıl sonra.. Aslında evim çoktan depremsiz başıma yıkılmıştı ben bunu sadece bugün fark ediyorum.

6 Şubat..bu sefer deprem yüzünden yıkıldı başımıza evlerimiz

bazen vazgeçmek gerekir, bırkmak gerekir, vedalaşmak gerekir acıtsa bile :)

Unutursam fısıldayın,belki tekrar dinlemek iyi gelir..

bu nasıl bir klip peki, böyle video mu olur delirecemmmm bu nası bi güzellik o kadar şey kurduruyoki insanın kafasında

depremsiz basima yikildi evim.

Bu kadar iddialı şarkılar yapıp nasıl bu kadar iddiasız ve cool olabilirsiniz. Tek kelimeyle muhteşemsiniz.

Gecənin sözü " Al kalbim neyine yetmiyor ?"

Yargidan gelenler ,,son sahneyle ne kadar uyumlanmiş

"bir bilsen ne hallerdeyim, öldümde gömülmelerdeyim depremsiz başıma yıkıldı evim... bak taksi kapıda bekliyor kitlendi ayağım gitmiyor al kalbim neyine yetmiyor..."

"ben nereden başlasam ölmeye" en iyi kısmı

"bak gölgen yansıyor dağlara. inancım kalmadı güllere." resimdeki karlı çatı bana ankara'yı anımsattı ilk bakışta. eski evimizin olduğu mahalleyi düşürdü aklıma ansızın. aslında belki de okuldaki ilk günümü, çocuksu gülüşümü, mavi önlüğümü hatırlattı bana. kim bilir? şimdi her şeyi koymuşum cebime, gecenin bir vakti içimi donduran bu şarkıyı dinliyorum işte. bak şimdi sen yoksun, ihtimallerle bir başımayım. ama bekliyorum. karalanmış bir günlük sayfasında, en sevdiğim filmin senaryosunda, ezbere bildiğim kaan boşnak şarkılarında bekliyorum. çünkü "vazgeçtim." demek kolay, biliyorum. ihtimallerin heyecanına üzülüyorum. bu son bekleyişim mi, inan ben de bilmiyorum. ama gücüm tükenmeye yakın artık, usulca fark ediyorum. çünkü söyleyecek hiçbir şeyim kalmamış gibi hissediyorum, kelimelerle oynamaktan yoruldum sanırım. sesim kısılana dek bağırmış gibiyim ama nasıl oluyorsa her defasında sana seslenmeye devam ederken buluyorum kendimi. hırpalanıyorum. nereden başladım bilemiyorum fakat yolun sonuna çoktan gelmiş olsam bile, hâlâ çok özlüyorum. çünkü ben, hiç bıkmadan, her şeyi sana anlatacakmış gibi biriktiriyorum. hep derim ya işte, kabullenemiyorum. fazla söze gerek yok halbuki; "kaybedilen, kaybedilmiştir." şimdi umarsızca beklediğim limanlarda boş gemilere el sallıyorum. üzgünüm. eski günlerdeki gibi, bir yyk şarkısı altında tekrar karşılaşırız belki. sonra, bacası tüten karlı bir çatı anımsatır beni sana. bir kış günü hiç buluşamadığımız mahallenin yokuşunda rastlaşırız. ben seni turuncu hırkandan tanırım :) iki sene önce doğum günün için alıp da veremediğim hediye gelir aklıma sonra. ufak beyaz paketin içine sıkıştırdığım notu okur dururum. hemen sonra, hiç şaşmaz, buruk bir tebessüm konar yüzüme. gözlerim dolar, boğazıma sıkışmış sözcüklerin varlığını sezerim bir anda. günlüğümü açar, ne kadar kırık bir kız olduğumla yüzleşirim hemen ardından. ağlaya ağlaya doldurduğum sayfalara bakınırım belki. kızarım, öfkelenirim. ne kadar kaçsam da dinlediğim her şarkıda aklıma geldiğini hatırlarım, kalırım öylece. ve sonra; bu parçayı gördüğüm an, seninle paylaşamayacak kadar uzak olduğumuzun farkına varırım. içim ürperir. birkaç gün sonra yeni yaşına gireceğini düşünürüm, oysa şimdi kutlamak için cesaretim bile yok işte. güçsüzüm. bu öylesine bir uçurum ki...ne diyeyim. zamanla geçer sandığım hiçbir şey, üzerimdeki etkisini yitirecek fırsatı bulamıyor. çünkü onları diri tutan benim. doğrusu; bu kadar hisli biri olmam, birine bu denli bağlanmış olmam, onun eksikliğini aşamıyor olmam, bana verilmiş en büyük ceza sanırım. kimse kimsenin yerini tutamıyor çünkü. insanlar parmak izi gibi işte. eskisinin yeri, hep aynı kalıyor. ama ben; ne kadar uğraşsam da yolun sonunda kaybettiğim her neyse, onu bir daha bulamayacağımı biliyorum. sırf bu yüzden; silgim kaybolunca bile üzülüyor, yenisini istemiyorum. çünkü "onu" sevmiştim. "ona" alışmıştım, bir başkasına değil. üzgünüm her şey için. "depremsiz başıma yıkıldı evim." ve ben kolay kolay o enkazın altından çıkamayacağım. bir gün o ateşi söndürsem bile, küllerindeki sıcağı iliklerime dek hissedeceğim. çünkü öylesine değildi. öylesine değildik. adım gibi biliyorum.

Pahalı kliplerin yerine pahalı cümlelerin popüler olduğunu görmek ümit verici.

bugun gece saatlerinde, evim diye seslendigim kisinin aslinda gelip gecici harabe bir kulube olduğunu ogrendim. oysa ki ben o harabe kulubenin yıkık dokuklugune, sızdırmasına ragmen sevmistim. ben sevmistim sevmesine ama evimin beni umursamadıgını, onun icin vazgecilmesi kolay bir insan oldugumu ogrendim. zor geldi. hala zor geliyor. evimi simdiden özledim. o yıkık dökük evi ozledim.

Kaan Boşnak. Her yaptığı parçada sevdiği ama kavuşamadığı bir kadına olan aşkını anlatıyormuş gibi geliyor bana. Sanki hep yaşadığı duyguları anlatıyormuş gibi. Ben her parçasını dinlediğimde sevdiği kadına sesleniyormuş gibi hissdiyorum. Sevdiğini kaybeden bir adamın şarkılarına vurmuş besteleri. Şarkı ismi vermeme gerek yok. Çünkü hepsinde bir duygu bir hasret bir kavuşma isteği mevcut.

Klibin mükemmelliğini anlatacak kelime bulamıyorum. Bu kadar çabasız ve bir o kadar da ruha dokunan.

En sevdiğim kısmı: “Bir bilsen ne hallerdeyim Öldüm de gömülmelerdeyim Depremsiz başıma yıkıldı evim”

Bunu dinlerken 6 şubat geliyor aklıma:("hepimiz öldük bazılarımız gömüldü"

Bu saatte ne de güzel bir sürpriz , kaldı geriye sabahlara kadar dinlemek...

'Depremsiz başıma yıkıldı evim'

Artık bu şarkıyı her dinlediğimde Yargı 15.bölüm son sahneyi hatırlayacağım. Ciğerim söküldü ciğerim 😭

bu sarkiyi her duydugumda aklıma bilal gelecek.Huzur içinde yat bilalim

klibin her insana farklı şeyler anlatması peki..

Bu grup beni resmen başka bir diyara götürüyor ya

Yargıdan geldik 😍yeni şarkımız hayırlı olsun ❤😍artık bol bol bunu dinliyecem

Yargı'dan yine müthiş bir müzik seçimi.

Ağlayarak dinlerim artık teşekkür ederim bu mükemmel şarkı için ✋🏻

*Bu karanlık bitse artık, bir ay doğsa* *Bir deli rüzgar çıksa; alıp götürse* *Yılların içimde bıraktıklarını...*

al kalbim neyine yetmiyor

Ilgazın o yürüyüşü 😩

Şarkıda pişmanlıklar , umutlar en önemlisi bütün mutsuzluklar var. Ömrümden on yıl gitti dinlerken.

O kadar problemde dimdik durup senin son sözlerinde aynı böyleydim. “Depremsiz başıma yıkıldı evim.”

04.17 Depremsiz benimde başıma yıkıldı evim.

Şimdi yargıdan herkes buraya doluşacak