Yandık be usta saatlerce günlerce kül olduk yaşadığımız tüm anlarımız kül oldu hiçbir çabamız fayda etmedi daha fazla yer yanmasın diye günlerce araba koltuklarında nöbet tuttuk yeri geldi ateş çemberinin içinde kaldık binaların boylarını geçen devasa alevler çıkacak deselerdi inanmazdım ama canlı canlı gördük önümüzü söndürürken arkamızdan arkamızı döndürürken sağımızdan her yerden alevler daha gür çıkamaya başladı sanki sıktığımız su değilde benzindi. Yeri geldi su bulamadık ağaç dallarıyla kazma kürek ile söndürüldü yeri geldi bir pet şişe su ile müdahale edildi çaresizlik bu olsa gerek kocaman bir yangının karşısında küçük bir pet şişe ile müdahale etmeye çalışıyorsunuz. Günlerce o insanların üzerlerinden is kokusu duman kokusu çıkmadı bir dedenin şu sözleri beni üzdü. Evlat 77 yıldır yaşadığım hatıralarımın olduğu çocukluğumun geçtiği torunlarımla vakit geçirdiğim bahçem ormanım, içinde eskiden keçilerimizi otlattığımız ormanlıklar huzurla içinde yürüdüğüm köyüm ve eşimin bana tek hatırası olan evim hepsi gitti bundan sonra yaşasam ne fayda bundan sonra ben yaşayamam. Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Fazlasıyla ziyan olduk albayım... Yangında can veren insanlarımızın ve itfaiye erlerimizin ruhları şad mekanlar cennet olsun🙏🏻
