Kanadalı müzisyen "Brenna MacCrimmon" ın ve "Münir Nurettin" in ‘Aziz İstanbul’ plağında söylediği anonim halk türküsünün hikayesi;
Zamanın birinde, Ölüler Irmağı’nın öte yakasına kadar ermiş de gelmiş bir dedeye sormuşlar.
“Halleri nice idi?”
“Bilmem..” demiş dede; “ırmağın içinde sürüklenmekten gözüm hiç bir şey görmedi.”
İçlerinden bir çocuk sormuş dedeye:
“Peki, suyu anlat o zaman..”
İçlenmiş dede, sürükleyen suyun sızısı…
“Yaşımdan, görümden, bilgimden erinmedim; sordum.” demiş dede; sordum:
“Her şey tek bir ‘Ol’ ile başladı, ‘-Ol !’ dedin Sen, oldum ben.
Birazdan ‘-Öl !’ diyeceksin Sen, öleceğim ben. Böylesi bir Aşk ile tutkunken Sana, Sana rağmen Senin kulunu nasıl sevebilirim ben?”
“Su duydu beni, içlenmiş olsa ki, dilsizliğine bir ara verdi..” demiş dede.
“Sen sevmedin, zihin dediğin su, onun gönül dediği suyuna; suyun onun suyuna, su çekti…”
“Sonra.. ?” demiş meraklı çocuk, ağzı beş karış açık.
“Hiç..” demiş dede, “yağmur yağdı.”
“Bundandır; aşıkken acımaz, daha beter yağar yağmur,
yağmur yağar, yer yaş olur, uçan kuşlar sarhoş olur. Aşkı anlatır bir cümle kurun hadi çocuklar, aşkı anlatan en kısa cümleyi kurun..” demiş dede.
“Vay dili dili, kuş dili dili !..” diye başlamış veletler.
‘Mevlam kulu, bir günah işledim, sevdim seni..’ diye geçirmiş içinden dede, eline bir avuç toprak alıp..
5 сен 2024
