Yeteneklerini Nasıl Keşfedersin? 

“Yanlış çağda yaşamanın stresi içerisindeyiz."

Bence insanın yeteneklerini kesfedebilmesi için de bir ortama ihtiyacı var ayrıca sürekli ailesi tarafından bastırılmış,belki korunaklı fakat zevk alamadığı bir hayat yaşayınca insan bide bunun üstüne özgüvensiz,mutsuz ve giderek katlanan bir kısır döngüye girdiğinde her sey çok daha zor oluyor.Ben bırakın yeteneklerini keşfetmeyi artık mutlu bile olamıyorum.Her şey söylendiği gibi kolay olmuyo malesef bir zaman sonra cesaret etmenizi sağlayacak bir istekte kalmıyo içinizde

Hocam keşfetmemiz için çocukluğumuza inmemiz gerekiyor evet fakat küçüklüğünde ailesi tarafından bir şeyler yapması hep engellenmiş, sürekli bastırılmış ve ''sen yapamazsın'' denilerek içine kapanık bir hale gelmiş birisi olarak ne kadar düşünürsem düşüneyim çocukluğuma dair zevk aldığım bir şey hatırlamıyorum. Ve ailelerin bu içine kapanıklığı ''bizim oğlumuz utangaç'' diyerek bunu birde övgü sebebi olarak kullanmaları çocukluğumuz için ayrı bir sorun. 18 yaşındayım bu hala böyle psikoloğa gitmeme rağmen aşamıyorum. Gizli yeteneklerimi keşfetmeyi geçtim şu anki hayatımdan bile zevk alamıyorum.

18 yıldır evlatları olduğum anne ve babama dışardan bir göz olarak sordum sizce benim yeteneğim varmı diye verdikleri cevap; yiyip, içip, uzanmak ne yapayım ki şimdi ben

Son zamanlarda keşfettiğim yeteneğim; dil öğrenmeye olan yatkınlığım. Anadilim olan Türkçe'yi diksiyonlu bir şekilde konuşabiliyorum. Dil bilgisine olan merakım inanılmaz derecedeydi, lisedeyken, üniversitedeyken. Aman yanlış yapmayayım, doğrusu nedir bunun gibi önemli noktalarda takılırdım hep. Günümüze gelirsek yeni bir dil öğrenebilme kabiliyetimin farkına varınca İngilizce ile başladım. Rusça ya da İspanyolca ile devam edeceğim. Bu arada ben aynı zamanda işitme engelliyim, bu ifade pek doğru değil çünkü işitme engelli çoğu bireyden (sağlık açısından tabii) daha iyi durumdayım. Sahip olduğum bu sorunum dil öğrenmeye engel mi? Tabii ki de hayır😄👋 Selamlar, Sevgiler..

Benim en büyük yeteneğim kendimi geliştirmek için bu tür videoları pür dikkat dinlemek.😁

Keşke bir makine olsa da hangi yöne yeteneğimiz olduğunu öğrenebilsek. Ya ben bulamıyorum ya da yeteneğim yok :d

yeteneğimi bulamıyorum . yaş gidiyor zaman gidiyor hala bir şey başaramamişim . benden bir cacık olmaz artık bıktım şu hayatdan , sevmedigim mesleği okumak, her gün aynı hayatı yaşamak, ailenin seni dinlememesi , bir yetenekde bulamıyorum ki kurtulayım bu karanliktan . boşluğa duşuyorum. her gece düşünüyorum karamsal düşünceler çıkmıyor aklimdan . ailem o ne der bu ne der diye yaşıyor . onlarla konuşmağa cesaret edemiyorum . konuşacak insanda yok anlayan yok. napim bilmiyorum.

Bir insanın hiç mi yeteneği olmaz arkadaşım? Futbol desen yok, basketbol desen 40 dakikada bir tane ya atıyorum ya o da yok. Ki o 40 dakikada attığım bir tane de şans eseri, üstelik çok fazla çalışmama rağmen. Tenis yok. Voleybol desen pas atmayı bile beceremiyorum, koşmaya çok ilgim var, gerçekten çok hoşuma gidiyor ama kalbimden dolayı onu da yapamıyorum, direkt nefesim daralıyor. Sanat desek, kesinlikle berbatım. Kompozisyon, şiir yazamam. Resimde çöp adam bile çizemem, sesimin kötülüğüne ve hiçbir enstürman çalamayışıma girmiyorum bile. Derslere gelelim; sayısal zekâm asla yok. Fizik sınavında yalnızca bir konudan sorumluyduk, bir bakın. Ve ben dönem başından beri ona çalışmama rağmen, sınavdan bir gün önce de sabah 8'de kalkıp gece 1'e kadar çalışmama rağmen hayır, olmadı. 32 Aldım. Matematik? Asla yok. Dört tane test kitabından, internetten çözemediğim soru kalmadı. Sonuç yine berbat. Sayısalım yok yani, sözel de yok ki. Ezber yapmaya çalışıyorum, arkadaşım 5 cümlelik paragrafı bir hadi iki olsun, bakışta ezberledi. Ben yarım saat orayı ezberleyemedim. 5 Cümle ya. Dil de öğrenemiyorum ben. Ya bazen düşünüyorum da şu hayata sebepsiz yere gelmişim. Yapabildiğim hiçbir şey yok, bu da yetmezmiş gibi çalışmama rağmen geliştiremiyorum. Gerçekten Tanrı'nın boş zamanında, stres atmak için yarattığı kulu olduğumu düşünüyorum.

Akademik başarılarım dışında kendimi hiçbir şekilde başarılı görmüyorum/göremiyorum :( sadece böyle motive edilen bir nesilde yetiştiğim için olduğunu düşünüyorum, asla çözemiyorum bu durumu

Özetle anladığım:

Merhaba! Bu videoyu izlemeden birkac ay once bir yetenegimi kesfetim. Daha dogrusu esim tarafindan kesfedildim :) Fotograf cekmeyi severim, genelde herkes cektigim fotograflarimi cok begenir. Ama ben bunun bir yetenek oldugunu dusunmemistim, ferketmemistim. Hersey esimin iki sene onceki dogum gunumde profesiyonel bir fotograf makinesi hediye etmesiyle basladi. Cocuklardan zaman buldukca fotograflar cektim, ama oylesine doga, ic dis mekan fotograf cemek cok ilgimi cekmedigini farkettim. 2. Cocugum doguduktan sonra yenidogan bebek fotograf cekimini cektim. Bazi aksesuralar satin aldim, biraz yenidogan fotograf cekimi videolari izledim ve epey guzel ve cok cok begenilen bir fotograf cekimi gerceklestirdim. Bu gunlerde tanidiklarimizin yenidogan bebeklerinin cekimlerini yapiyorum. Asiri zevk aliyorum, cok mutlu oluyorum. Heyecanlaniyorum. Begeni ve tebrik aldikca daha da enerji ve istek doluyorum. Insanin yeteneklerini kesfedebilmesi kesinikle mukemmel bir duygu. Icinizdeki bosluk doluyor. Bambaska biri oluveriyorsunuz.

1- Yeteneklerini Keşfetmek İçin Konfor alanından çık ve deneyimle

Hocam dikkat dağınıklığı ile ilgili video çeker misiniz lütfen 😄

Arkadaşlar sistemi iyi araştırmak gerekiyor. Beyhan hocanın dediklerine yüzde yüz katılıyorum. Her insan belli yeteneklere sahip ve bu dünyaya bazı yeteneklerle geliyoruz. Aslında bu yeteneklerimizi keşfetmemize engel olan şu anda yaşadığımız sistemin kendisi. Bilinçli bir şekilde insanların kendisini keşfetmesi engelleniyor ve insanların yeteneklerini keşfetmesinden korkuluyor. Düşünen ve üreten insan istenmiyor. Hatta özgür düşünen hiçbir ideolojinin ve fikrin esiri olmayan insanlar; özellikle topluma zararlı gösteriliyor. Bilimsel araştırmalar bile yönlendiriliyor ve bu yoldan gidilecek diyerek dikte ediliyor. Uzatmak istemiyorum. Sorgulayalım arkadaşlar ayrıca insanlar olarak birbirimize tutunalım. Sevgiler...

ülkemizin en büyük sorununu ele almişsiniz "mutsuzluk"!

Abi beyin geliştirme, daha zeki olma ve bunun hayata faydaları hakkında video yapar mısın ?

Çok haklısınız Beyhan hocam, insanlar yeteneklerini ne olursa olsun keşfetmeli... Geçim sıkıntısı, elalem ne der kaygısından uzak bir hayat yaşamalı. Ben yeteneklerimi 4-5 yaşlarında keşfettim içgüdüsel olarak bu psikolojik olarak kanıtlanmış bir durum ama sonrasında yeteneklerimi geliştirecek imkanları ve koşulları yakalayamadım; çok sonra bile olsa şu an yeteneklerimi geliştirebildiğim imkanlara sahip olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. Bu insanı hem psikolojik olarak iyi hissettiriyor hem de insana yaşama sevinci veriyor... İnsan kendi yeteneklerini kesfettikçe altındaki cevheri gördükçe vay be ben neymişim diye içinde bulunduğu duruma şaşırıyor ve bence bu mutluluk ve huzurun da en büyük kaynağı...

hocam degersizlik duygusu ile ilgili video cekermisiniz"

Sevgili Beyhan hocam, video öyle doğru zamanda çıktı ki karşıma çok şükür. Hayatta dönemeç dediğimiz anlar var. Doğumumuzla başlayan, çocukluk, ergenlik, işe girme, evlenme, çocuk sahibi olma ve ölüm. Ne kadar çok anlamlar yüklüyoruz tüm bu kavramlara. Ve üstelik toplum olarak, tam da şu yazdığım sırayla bu evrelerden geçmesi için birbirimizi zorluyor, eleştiriyor ve birbirimize baskı uyguluyoruz, bilerek ya da bilmeyerek. Dolayısıyla idrakımızda dönemeç olarak adlandırdığımız şu evrelere inanılmaz yoğun anlamlar yüklüyoruz sanırım. Birinden biri olmayınca kaybendenler kulübüne giriyoruz sanki. Ben de toplumun dayattığı 'iş' aşamasında takılıp kalanlardanım. Önüme yüreğimi titreten, paraya değil kendime ve insanlığa yatırım yapabileceğim yani gelişebileceğim bir iş fırsatı çıkmışken; sırf güvenli sulardan çıkarsam boğulabilirim kaygısıyla, üstüne bir de ailemin 'Biz sana çok alıştık, ne var buralarda olsan ' tarzı duygu yüklü söylemleriyle korkunun üzerime çullandığını ve beni ezdiğini hissediyorum. Ama yürümek, yol almak istiyorsam bir takım bağımlılıklardan yavaş yavaş kurtulmam gerektiğini de biliyorum. Bu konuşma yüreğimi serinletti. Güzel bir fener oldu Beyhan hocam sesiniz. Şimdi korkmadan yola çıkma vakti sanırım. Teşekkür ederim.