Merhabalrrrr hikayemi inşallah beğenirsiniz 🧕 Valla oppacı falan değilim. (bu kadar :) Min yoongi Yn(soy isim koymak istemedim) Annenin ölümünü kabullenemediğin için soğuk sevgilin evinde intihar etmeye çalışırsın (uhhh baya uzun oldu) Hikaye Neden ben ölmemişim? Neden, annemin yerine ben ölmeliydim. Sanki hayat anlamını yitirmişti. Sevenim kalmamıştı, sadece sevgilim kalmıştı o da zaten kendinde yaşıyordu. Gözlerimi telefomun çalmasıyla açmıştım, biraz durup tavana bakmıştım yine bu sabaha uyandığıma lanet okuyup telefonu alıp açmıştım. Yoongi arıyor.... -Efendim yoongi Sesim çok mu bıkmış çıkmıştı? Y-Günaydın, nasılsın? Ne zamandan beri hatrımı sorar olmuştu? -Her zaman ki gibi Y-Bugün bana gelecektin -Oh, gelirim Y-O zaman bekliyorum -Tamam Yerimden kalkıp banyoya ilerdim. Aynaya bakacak yüzüm yoktu o yüzden hemen duş kabinine ilerledim. İşim bittiğinde üzerime rahat bişeyler giyip, kapıya doğru yürüdüm. Kapıyı kitlediğimden emin olup arabama doğru ilerlemiştim? Acaba arabayı çarpsam ölürmüydüm? ~~ Kapıyı çalıp bir iki dakika bekledikten sonra kapı açılmıştı. Y:Hoşgeldin, gel içeri "Hoşbuldum" Diyerek içeriye girmiştim.. ~~ Salona geçtiğimde yumuşak koltuğa kendimi atmıştım, o sırada yoongi karşı koltuğa oturmuştu Ne bekliyordum, benim yanıma oturmasını mı? Y:Ne yapalım? Ne istersin "Bilmem" Y:Çok güzel bir film biliyorum, onu izleyelim "Olur, ama benim lavobaya gitmem gerek" Y:Eşlik etmemi ister misin? "Gerek yok kendim giderim" Y:Peki Ruhsuzdum sanki.. Nerdeydiler duygularım, hayatta gülümsemeyi öğreten kişi şimdi yoktu. Göz pınarlarım artık isyan ediyordu, ağlamaktan şişmiş, morarmış gözlerim artık yorgunluktan kapanıyordu. Kendime gelmek için musluğu açıp soğuk suyu yüzüme çarpıp, aynadan kendime baktım Göz altlarım torba torba olmuştu, saçlarım dağılmıştı. Karşımda sanki kocaman bir yaratık vardı. Ne olmuştu? nere kaybolmuştu eski ben.. ~~ Lavobanun kapısını örttüğümde, arkamda duran yoongi beni korkutmuştu. Y:Özür dilerim, seni korkutmak istemedim "Önemli değil" Y:İyisin değil mi? " Gerçekten iyimiydim? "İyiyim, yani öyle olmaya çalışıyorum" Y:Bana anlatmak istersen dinlerim" "Boşver, önemsiz" İstesemde anlatamazdım Y:Tamam o zaman içeri geçelim "Peki" ~~~ İçeri geçtiğimizde koltuğa oturmuştuk. Ne yani beraber oturacaktık? Garip ti çok garipti? Film başladığında yoongi yanıma iyice sokulmuştu. Kollarını omzuma atmış bedenimi kendine bastırmıştı? Seviyordu galiba beni ;) ~~ "Yoongi ben mutfağı gidiyorum, su içmeye istediğin birşey varmı? Kumandayla flimi durdurmuş, yönünü bana çevirmişti Y:Dolapta bir soju var. Onu getirirmisin?" "Tamam" Mutfağa girip kapıyı kapattığında yaşlarımı serbets bırakmıştım. Anne seni çok özledim Ağzımı kapatmış, sessizce ağlamaya devam etmiştim. Yorulmuştum, artık benimde ölmem gerekiryordu O zaman belki annemi görürdüm. Çekmeceyi açmış keskin bir bıçak çıkarmıştım. Ellerim titriyordu, dizlerim bağı çözülmüştü sanki. Boğazıma biraz daha yaklaştırdığım bıçağa bakmıştım. Evet kurtulacaktım, acılarım son bulacaktı.Bıçağı boğazımda hissettiğimde bedenim titremişti. Evet herşeyin sonuna gelmiştim. Özür dilerim sevgilim, ben yapamadım ama sen yap benim için yaşa Y:YN DUR! Arkamdan yüksek sesle bağıran yoongi ye dönmüştüm. Y:NE YAPIYORSUN, BIRAK ONU Kendimi tutamamış ağlamaya başlamıştım. Çığlık atıyordum, ama içim de ki yangın sönmüyordu. Y:Hadi sevgilim bırak onu Elimden kayıp giden bıçağa bakmıştım. Yoongi hızlıca yanıma koşmuş bana sarılmıştı. Ama ben hala ağlıyordum Y:Şşş geçti sevgilim, ben buradayım Elleriyle saçımı okşuyordu "Be-ben sadec-" Y:İyileşeceksin sevgilim, beraber iyileşeceğiz. Biliyorum canın çok yanıyor ama bunu ölerek çözemezsin. Hem öldüğünde herşeyin güzel olacağını mı sandın. O zaman ben ne olacaktım ha!? "Özür dilerim-" Y:Şş özür dileme, hiç birşey senin suçun değil" "Ama kurtaramadım onu" Y:Hiç birşey senin suçun değil, sadece böyle olması gerekti. Y:Şimdi ağlamayı bırak güzel gözlüm, daha fazla yakma canımı "Yoong-" Y:Gel şimdi odamıza gidelim, biraz uyuyalım" The end
