Hayotim go‘yoki kulgili bir manzara, Insonmiz, hayvondan farqimiz yo‘q, bir qara. Yashayman bemalol, foydamdan zararim ko‘p, Aqlim yetmagan ishga nechun ayt talabim ko‘p? Chiqolmasam cho‘qqiga, osilmoqlik ne kerak? Tosh otib ayt birovga, gunoh botib ne kerak? O‘ylama, sen o‘ylagandek bo‘lmaydi hech nima, Jazosiz qolmaysan orttirib ham bir nima. [Ziyoda] Yig‘lasam, yupatmadingku, Baxt yo‘lidan olib bormadingku. Qo‘limdan yetaklab, gullar berib, Men seni sevaman, deb aytmadingku. Zanjirlangan bu yurak urar, Nega meni tushunmaydilar? Sevmadilar, men sevdim, Bir yo‘qlab qo‘ymaydilar. Zanjirlangan bu yurak yara, Nega meni tushunmaydilar? Sevmadilar, men sevdim, Bir yo‘qlab qo‘ymaydilar. [Hamdam Sobirov] Mana-mana, mana endi hafsala ortar, Tanadagi jon bo‘g‘zimdan tortar. Yuguraman-o osmondan uzoq, Manzili yo‘q bu qasddan tuzoq. Har kuni pullar, gullar, Yonidagi dumlar, qaramay yo‘q ortiga zimdan. Maishatning oxiri yo‘qdir. Maqsadi bor, lek foydasi yo‘qdir. Yaralangan dillar bo‘ldi, Kimlar yig‘lab, kimlar kuldi. Oradan ko‘p vaqtlar o‘tmay, Bir-biridan zo‘r, ustun bo‘ldi. Kishanga solindi qo‘llar, Qani endi orqaga qaytarib bo‘lsa. G‘aflat, pullar - kullar, kimlar, zo‘rlar, Endi yordam bermadi pullar. [Ziyoda] Yig‘lasam, yupatmadingku, Baxt yo‘lidan olib bormadingku. Qo‘limdan yetaklab, gullar berib, Men seni sevaman, deb aytmadingku. Zanjirlangan bu yurak urar, Nega meni tushunmaydilar? Sevmadilar, men sevdim, Bir yo‘qlab qo‘ymaydilar. Zanjirlangan bu yurak yara, Nega meni tushunmaydilar? Sevmadilar, men sevdim, Bir yo‘qlab qo‘ymaydilar. Yig‘lasam, yupatmadingku, Baxt yo‘lidan olib bormadingku. Qo‘limdan yetaklab, gullar berib, Men seni sevaman, deb aytmadingku.
Есімде барлығы да жауыны тас қаланың. Қол шатыр ұсынғаның, қолымнан ұстағаның. Сол кезде ғашық болғам , әлде жай ұнаттым ба? Ешкімге қарамағам, елемей басқаларын.
