İzlemeden bir yorum yapmak istiyorum. Bundan 3 sene önce eşim Münih’den bir teklif almak üzereydi ve sizi gelirler- giderler ne olur diye araştırma yaparken bulmuştum. O iş olmadı ama Belçika oldu. Eşim 2 sene önce geldi biz de kızımızla ondan 5 ay sonra geldik. Şuan burada düş gibi yaşamımız var. Yurtdışı herkes için tek çözüm mü bilmiyorum. Bizim hanemizin yaşamını çok başka boyuta taşıdı buna eminim. Ayrıca videolarınızı da takibe devam 🎉
Çok sevindim sizin adınıza 😊 Ben de sizin kanalınızı rastgele bir şekilde görmüştüm, hiç bilmiyordum böyle olduğunu 😊 Ben videolarımda biraz psikoloji / yaşam üzerine abartı girebiliyorum (orta yaş sendromu herhalde 😅), öyle gidiyor bakalım 😊
@@KendiKendimeHikayelersiz ne anlatsanız dinleriz ❤ Bu sabah videonuzu izledim. Biz sizinle benzer sebeplerle tetikleniyorduk ancak bir zaman sonra korkularımız ağır basıyordu ve bekliyorduk karar için. Çocuğumuz olduktan sonra aynısını kızımıza da yaptıklarını farkettik. Bizim çalınan çocukluğumuzun ve sisteme yenik düşen sinir sistemimizin geri dönüşü yoktu ama kızımıza bunu yaşatmamalıydık. Dünya Sağlık Örgütü raporuna göre önümüzdeki yıllarda her 10 çocuktan 9 unda otizm, AHD, HSP, yüksek iq vs olacak. İnsan ırkı artık değişime uğruyor. ABD de yıllar yıllar öncesinde buna dair merkezler açılmış, enstitüler var bizim ülkemizde ise marketing nedir çok iyi bilen istismarcı psikolog(?)lar dışında çözüm yok. Ergoterapi bile daha 10 yıldır o da yarım yamalak var hayatımızda. Dürtüler bazen doğuştan geliyor, çocuklar bir toplumun geleceği. Ancak biz eğitimi de, öğretimi de yok ettik. Sistem yok, aileler çaresiz derken her bir yanımız hastalıklı ruh kaynar oldu. Bu sebeple de çözümü farklı coğrafyalarda aramakta çok haklıyız 🙌
Abi izlemeden şunu söylemek istiyorum ki, yüzündeki huzur ve rahatlık buna değdiğini gösteriyor. Türkiye'de çevremdeki birçok genç yaş grubundaki insan maalesef şu gülüşü kaybetmiş durumda.
Anlattıklarınızın hepsine katılıyorum.Aynı endişe korku kaygı bizde de “Sıkışmışlık duygusu”oluşturuyor..İlerisi Tr için daha karmaşık duruyor.Ve çocuklarımız gençliğimiz resmen zehirleniyor.Sosyal çürümenin önüne geçebilecek bir güç göremiyorum maalesef.Ve bu çok acı verici
Bu arada güler yüzünü hiç eksik etme arkadaşım. Seni izlerken bende mutlu oluyorum. Güzel bir insansın. Türkiye'de bu süreçleri sonuna kadar yaşamış biri olarak, o halktan biz yaşlanana kadar birşey bekleme derim. Gerçekten. Bir düzenimi kurayım bende inşallah, ondan sonra Seni kahveye davet etmek isterim :)
Şahane bir video. İç sesimizi dışa vurmuşsunuz. Her birimiz çok fazla ortak noktalara sahibiz. Umarız Türkiye'miz en kısa sürede değişime başlar ve aralıksız devam eder.
Tam benim his ettiklerimi ve söylemek istediklerimi çok düzgün ve aydın şekilde söylediniz. Sanki ben konuşuyormuşum gibi! Bu video'nu çekib paylaşdığınız için çoook teşekkürler ❤🙏
Beni en çok rahatsız eden sorunlardan biri, belki de birincisi, sigara dumanı. Ulu orta her yerde sigara içilmesi, her yerin (sahiller, çimler dahil) izmaritle dolu olması. Ve neredeyse hiç kimsenin bunu sorun olarak dile getirmemesi. Dile getirenlerin rahatsız, huysuz diye adlandırılıp dışlanması. Muhtemelen bu videoyu izleyip sana hak verenlerin önemli bir kısmı sigara içiyor ve başkasına zarar veriyor muyum diye dert etmiyor. Çok eğitimsiz ve görgüsüz (yani görmemiş, yaşamamış, ufuksuz) bir toplumuz.
Aslında çoğu insan normalleştirildiği için farkında olmadan başkasının alanına girebiliyor, önemli olan bu tür durumların nasıl yönetildiği. Bırakın sigara izmaritini atanları uyarmayı, engelli araç alanına keyfi park eden kişiyi uyardıkları için başına işler gelen insanlar var, biraz iletişim konusunda başarısız bir ülkeyiz. Ama Almanlar bu konuda abartı kasıntı, güzel bir dengenin bulunabileceğini düşünüyorum :D
Ailemdekiler de dahil içimden bazen de dışımdan basbaya ağır derecede hakaret ediyorum çünkü bundan anlıyorlar sigara dumanından nefret ettiğim kadar başka şeyden nefret etmemişimdir hakikaten bu durum çok can sıkıcı
Zaten sadece Türkiye’de çok oyuncu olduğu ve Avrupa serverlarına baskı yapıldığı için değil, aynı zamanda Türk oyuncuların toxicliğinden adamlar Türkiye’ye ayrı server açmışlardı LoL’da.
Hissettiklerimi gerçek anlamda birebir söyleyecek biri olduğunu hiç düşünmezdim. Yani kullandığınız kelimeler bile benim kelimelerim. Gerçekten bu videoyu çevremdeki herkese izleyeceğim çünkü çevrem, benim göç sebebimin para olduğunu düşünecek kadar sığ. Hep söylüyorum Almanya'ya göç sebeplerimi sıraya koyarsak gerçekten para en son sıralarda. İyi günler dilerim.
Almanya Turkiye’den daha gelismis ulke sartlar daha iyi. Ben 6 senedir Almanya’dayim. Ancak bu ulkeye sonradan gelmeniz her zaman bir drawback. Burda hayat 0’dan degil -10’dan basliyor bunu unutmayin. Adalet ve cagdaslik olarak Turkiye’nin ileri gittigini dusunmuyorum ancak Almanya ve Turkiye arasinda calisanlar icin ucret farki buyuk olcude kapandi. Birda ortalama bir calisan 2500-3000€ alir bu rakamlar artik buyuk sehirlerde Turkiye’de de cok rahat aliniyor. Para icin buraya gelmenin bir anlami kalmadi gibi. Huzur dersen evet burasi daha huzurlu, ama sikici da bir yandan
O ülkeden kurtulduğuma bin kere seviniyorum. Aynı zamanda gelmişiz. Tabi ben daha yeni bu alanda praktikum'a başlayacağım. Sonra nasip olursa bende Programcı olarak işe başlayacağım inşallah.. Orada geçirdiğimiz tüm zaman, zaman kaybı imiş.. Ne kadar şükretsek az. Şu Türkiye haberlerine bakmaktan da kurtulsak süper olacak. Çünkü Afganistan daha güvenli ve ahlaklı artık.
Türkiye tecrübesini nerede yaşadığınızı merak ettim. Hepimizin başına bullying gelebilir tabi, ama genelde kimseyi dövmeden atlatılıyor diye düşünüyordum, bu videoyu izleyene kadar. Ben 6 yıl Berlin, 12 yıl ABD'de yaşadım. Bence de genç yaşta mutlaka en az 5 yıl yurtdışında yaşamak lazım. "Problem benden değilmiş" konusunun açıklığa kavuşturulması önemli. Ancak siz gençlere mesajım: Belli bir yaştan sonra (40?-50?) Türkiye'de yaşamak kolaylaşıyor. Tabi şartları var. Birincisi, makul bir para kazanacaksınız, yani derdiniz para olmayacak. İkincisi, belirli bir titr'iniz olmalı. İlla akademik olması gerekmez, ama ya şirket sahibi olacaksınız, ya da üst düzey yönetici. Üçüncüsü, kültürünüze uygun bir yerde yaşayacaksınız. Biz İstanbul/Etiler ve Datça'da yaşıyoruz ve buralardan gayet memnunuz. Gene de Türkiye'deki bazı rahatsız edici durumlardan tam izolasyon mümkün değil tabi. Ama daha ilerki yaşlarınızda dönmeyi ciddi olarak değerlendirin derim. Herkese başarılar dilerim.
Bu anlattığım anıların çoğu Ömerli'de bir özel okulda olmuştu :) Belki artık değişmiştir, ama bizim zamanımızda biraz ilginç bir yerdi. Dövme konusunda, bizzat ben de kendimi korumak için fiziksel şiddete başvurduğumda (maalesef anladıkları tek dildi), en fazla rehberliğe gönderiliyordum. Aslında babam için de dediklerinizin geçerli diye düşünüyorum (60 yaş). Kendisi İstanbul'dan biraz yoruldu. Memleketi Silifke'de lise arkadaşları ile çok güzel bir ortamı var, kendi hallerinde takılıyorlar, arabayı sahile çekip sohbet geyik yapıyorlar. Gündem vs rahatsız etse de bir şekilde kendisini etkilemesine izin vermiyor. Bu arada bundan 4-5 yıl önce Aktur'a arkadaşımı ziyarete gitmiştim, yaşamak için çok güzel bir ortam bence
@user-sw1vw9mp7h Evet baba tarafı Mersin, Kavak diye küçük bir köy 😅 Benim hayatımın çoğu İstanbul’da geçti ama yazın arada Susamoğlu’na gitmişliğim vardı 😊
Abi öncelikle iyi günler, ben de Almanya’ya yazılım okumaya geleceğim. Aklımda birkaç soru var cevap verebilirseniz çok sevinirim. Türkiye'de insanlardan duyduğum kadarıyla yazılıma çok fazla bir yığılma ve ondan dolayı işe girememe oluyormuş. Juniorlar işe giremiyorlar vs. Bu durum Almanyada'da bu kadar kötü mü? yoksa yeni mezun kendini ortalama geliştirmiş herkes gibi (çok özel olmayan biri) orada iş bulabilir mi ? Cevap verirsen çok sevinirim
Bundan beş yıl önce yazılımcıyım dediğin anda havada kapılıyordun. Şimdi dediğin gibi arz / talep biraz daha dengelendiği için juniorlar açısından iş bulma konusu normal bir meslek gibi, bol başvuru yapıyorsun yine dönüşler oluyor - ama Almanca bildiğin / kendini bir alanda geliştirdiğin taktirde işin daha kolaylaşıyor
Türkiye cennet cennet, kurulu düzenim olmasa 😀 Ama belki de ekonomik zorluğun getirdiği aile dayanışması, çok eskiye dayanan kültür, gelenek, zanaatkarlar, ege / akdeniz bölgesindeki koylar, çok güzel yanları var.
Abicim merhaba kanal önüme düştü bende tıkladım cevaplarsan sevinirim ya insanlar yurtdışına çıkıyo birbirinden farklı ülkelerde çalışıyo ya yani emeklilik işi nasıl oluyo yani nerden oluyo bahsedermisin
Canberk abi merhaba, Bir önceki Videonuzu çok faydalı buldum, Ben şu an Lise öğrencisiyim. Java/Android ve C# ile Algoritma/Data Structures çalışıyorum, LeetCode çözüyorum arasıra. Üniversitede Yazılım Müh. okumayı düşünüyorum. Staj için (ve sonrasında Full Time çalışmak için) Amsterdam da iş bulmak mümkün müdür? (T2 diye bir vize duydum, tam anlamadım) Bir de, bahsettiğiniz 5,800 Euro dan kalan parayla yada nasıl bir yolla, Hollanda da ev alınır? Yüzde kaç depozit istiyorlar? 5,800 Euro alan arkadaş Ev niye almıyor, alınamıyor mu? Madem bu kadar Ev kirası yüksek, vb? 10 sene çalıştıktan sonra mı alınacak, yoksa böyle hep kazandığının neredeyse yarısını kiraya mı veriyor herkes? Ev almaya çalışan kimseyi duymadım bugüne kadar. Teşekkür ederim, iyi günler.
Benim staj yapan arkadaşlarım vardı, ama ben de ne tür bir vize olduğu konusundan emin değilim. Ev konusu daha çok arz-talep meselesi maalesef. Zaten mevcutta bir ev arzı krizi var, üstüne bir de göç ekleniyor. Bunun yanında ciddi varlık fonları da ev piyasasına yatırım amaçlı girince ev fiyatları biraz uçuk olabiliyor. Talebin düşük olduğu şehirlerde (Amsterdam dışı) yine ev fiyatları ve kiralar daha normal seviyelerde, o yüzden bi 5 yıllık birikim yaparak uzun süreli bir mortgage ile küçük bir ev alınabilir. Aynı zamanda ileride partnerin ile finansal gücünüzü birleştirerek bir ev almayı tercih edebilirsin. Şehire uzak stüdyo dairelerin fiyatları hala makul seviyelerde, ama ev büyüdükçe veya merkezlere yakınlaştıkça fiyatlar artıyor
Benzer hislere sahip biri olarak, sanırım bir sene önce benim için yurt dışının da çözüm olmayacağını farkettim biraz. Merak ettiğim kısım şu, benzer konulardan kurtulmak için çıktığın bu yolda ne kadarını çözebildin ve bunlara karşılık ne kadar sorunla karşılaştın?
Başlında başına video çekerek çok uzun cevap vermem gereken bir soru. Hızlıca şöyle diyeyim, küçük yaşta (15) tek başıma gittiğim için ciddi bir kısmını çözebildim. Ama dilini bilmemekten tut, bir çok etken (hastalıklar vs) olduğu için ergenliğimi bile ne kadar yaşayabildim emin değilim. Değişik bir hayat oldu
Abi bende lise mezunuyum endüstri mühendisliği kazanmak istiyorum bide puanımı yüksek tutup işletmeden de çap yapmak istiyorum ama işte boğaziçi itü otdü bilkent sabancı koç gibi iyi ünileri tutturamazsam işsiz kalırım yada asgari ücretle çalışmak zorunda kalırım gibi bi söylem var sence doğru mu bide ileride yazılıma yönelebilir miyim bilgisayardan programlardan hiç anlamam bide ileride yurtdışı için konuşursak yani gitmeyi isterim tecrübe mi önemli yoksa üninin adı mı cevaplarsan sevinirim😊😅
Bence bilgisayardan hiç anlamıyorsan daha güçlü olduğun alanlara yönelmelisin. İyi olduğun bir işi kendini dünyanın her tarafında yapabilir hale getirebilirsin. Endüstri mühendisliği vs konusunda, bence Türkiye’de iş bulma konusunda karşılaşacağın zorlukların bir kısmı ile Almanya’da da karşılaşacaksın (Türkiye ekonomisi, demografisi ve iş olanakları ayrı bir konu) o yüzden bence üniversiteyi neden okuduğunu iyi düşünmen lazım. İş bulmak için mi, kendini o alanda geliştirmek için mi, yurtdışında master yapmak için mi… ondan sonra daha öngörülebilir bir plan çizebilirsin kendi adına
Abi öncelikle iyi günler dilerim, ben de Almanya’ya okumaya geleceğim birkaç ay sonra şu anda dil eğitimi alıyorum aklımda birkaç soru var cevap verebilirseniz çok sevinirim. Almanya’da en iyi öğrenci hayatı yaşayabileceğim şehir sizce hangisidir çünkü çok fazla şeyler duydum hangisi doğrudur yanlıştır bilemediğim için sosyal medyadaki insanlara sormaya başladım birçok insanın söylediği şey şehir seçiminde dikkatli olmam gerektiği çünkü bazı büyük şehirler dışındaki yerlerin köy yaşamı kadar sakin olduğudur ve bu beni strese sokuyor çünkü ben büyük bir şehirde yaşıyorum burada ve ona göre adapte oldum gezmeyi sosyalleşmeyi severim ancak bu muhabbetlerden dolayı bazı endişelerim var görüşlerinizi ve tavsiyelerinizi benimle paylaşırsanız memnun olurum, sevgiler.
Nasıl bir üniversite hayatı geçirmek istediğine bağlı bence - ama genel anlamda çoğu şehirde her kesime yönelik birçok olanak var (Gecehayatı, buluşmak için kahve dükkanları, konser alanları vs). Berlin: Almanya’nın en uluslararası ve açık görüşlü olan şehri, mesela çok fazla Avusturalya’dan gelen backpacker’lar var, biraz daha hızlı bir yaşamın olabilir, ama aynı zamanda iyi bir otokontrolün olması lazım. Diğer Avrupa şehirlerine biraz uzak. Münih: Usturuplu, düzenli ama pahalı ve biraz sıkıcı olabiliyor - yine de gayet güzel bir şehir. Kış hobileri için tren ile bir saate Alp’lere gidiliyor, çevre doğası inanılmaz güzel. Köln: Münih’ten önce yaşamıştım, gayet tatlı kendi halinde, yine de genç nüfusun fazla olduğu güzel bir yer. Trenle birkaç saate Belçika, Hollanda’ya gidebiliyorsun. Genel anlamda olumlu şeyler duyduğum daha küçük şehirler: Aachen, Bonn, Dresden, Heidelberg, Münster Bir tık daha az önerebileceğim: (Öğrenci hayatı bakımından) Frankfurt, Stuttgart Seçeceğin okul ve onun klüpleri, etkinlikleri, öğrenci değişim programları şehirden daha önemli olabiliyor bence. Özellikle ne kadar uluslararası öğrenci var yüzdelik olarak bakmanı öneririm, çünkü senin yurtdışından gelince çekeceğin arkadaşlık / sosyal ortam ihtiyacını onlarla daha rahat paylaşabiliyorsun. Genelde üniversite için şehir değiştirmemiş olan kişilerde ekstra sosyalleşme ihtiyacı olmayabiliyor.
Malesef sorun bizim insanımızda problem var, kişilerin hiç birşeye saygıları yok, Alman halkını görüyorsun onlar kendi alanlarının ihlal edilmesinden hiç hoşlanmaz ve onlarda başkasının hakkına alanına saygı duyarlar, Türkiye'de artık biz cinnet halini yaşıyoruz, aslında yurtdışına bundan on yıl önce çıkmamız gerekiyormuş , şu anda bu istilacı göçmenlere verilen Türk vatandaşlığından dolayı artık biz Türk vatandaşlarına da vize vermek istemiyorlar, hiç yapamazsak daha önce Balkan ülkelerine seyahat etme imkanım olmuştu, ülkemizin bu KAOS ortamından kurtulmak için bir süredir düşündüğüm Belgrada yerleşme fikrini gerçekleştirebilirim, tabi gönül Almanya Avusturya Çekya olsun istiyor ama şu zamanda biraz zor görünüyor, sen sakın Turkiye'ye döneyim diye bile düşünme ha yirmi sene sonra ortam Almanya gibi olur o zaman hadi gideyim artık dersin, bizde bir başka büyük sorun ise ülke'nin Deprem riski bunuda gözardı etmemek lazım
Almanya'nın da kendine has bir sürü sorunları var, Alman dakikliği / mühendisliği / güvenilirliği pek gerçek değil (tren sistemlerinden tutun, Volkswagen, Wirecard skandallarına) ama en azından bir nebze daha düzenli ve sistemli olduğunu düşünüyorum / hissediyorum. En azından bu seviyede dalga geçilmiyor
Geri dönenler, yalnız hissedenler, arkadaşlarını ve ailesini özleyenler / yada bunu önceliklendirenler, ciddi ırkçılık problemleri yaşayanlar da oluyor maalesef. Önemli olan bence neden yurtdışını tercih ettiğini iyi anlamak. En çok gördüğüm bir süre yurtdışında yaşadıktan sonra Türkiye’ye tatile vs gidildiğinde oradaki hayatı hatırlayıp “abi biz ne yaşıyormuşuz” denmesi ve yurtdışında yaşama algısının pekişmesi.
