Gurbet elde bir hal geldi başıma Ağlama gözlerim mevlam kerimdir Derman arar iken derde düş oldum Ağlama gözlerim mevlam kerimdir Huma kuşu yere düştü ölmedi Dünya Sultan Süleyman’a kalmadı Dedim yare gidem nasip olmadı Ağlama gözlerim mevlam kerimdir Kağıda yazılmış ufak yazılar Anadan ayrılmış körpe kuzular Derdi olan yüreğinden sızılar Ağlama gözlerim mevlam kerimdir (Repertuvarda olmayan dörtlük) Kağıt yok ki yazam yare gönderem Ya ben ahvalimi kime bildirem Can tatlıdır uram kendim öldürem Ağlama gözlerim mevlam kerimdir Abdal Pir Sultan’ım böyle buyurdu Ayrılık gömleğim biçti geyirdi Ben ayrılmaz idim felek ayırdı Ağlama gözlerim mevlam kerimdi
