Preisner's music is from another world. There is no composer in his genre that matches his compositions. Listen to his piece Requiem for my friend. Your eyes are going to water a lot!!
Paradiso, canto 2 (by Dante): 1 O voi che siete in piccioletta barca, 2 desiderosi d’ascoltar, seguiti 3 dietro al mio legno che cantando varca, 4 tornate a riveder li vostri liti: [this line is not in the lyrics] 5 non vi mettete in pelago, ché forse, 6 perdendo me, rimarreste smarriti. 7 L’acqua ch’io prendo già mai non si corse; 8 Minerva spira, e conducemi Appollo, 9 e nove Muse mi dimostran l’Orse. [EN:] 1 O you who are within your little bark, 2 eager to listen, following behind 3 my ship that, singing, crosses to deep seas, [4 turn back to see your shores again: do not] 5 attempt to sail the seas I sail; you may, 6 by losing sight of me, be left astray. 7 The waves I take were never sailed before; 8 Minerva breathes, Apollo pilots me, 9 and the nine Muses show to me the Bears.
Bu şarkı bana bir yerden tanıdık geliyordu. Eskilerden bir yerden. Sample alan bir şarkımız mi var diye düşünüyordum çünkü orijinal olan bu videoyu ben ilk kez birisinin hikayesinde dinleyip gelmiştim. Kendim bildiğimden değil yani maalesef. Neyse geçende yazacaktim unutmuşum. Küçük çok küçük bir kısmı Bir İstanbul Masalının jeneriğindeki saksafon ya da piyanoyla olan parta benziyor sanki. Doğru mu ifade ettim bilmiyorum ama müzik bilgim 0 olduğu için nota,part seçip yazamıyorum. Tabi başka kesişimler de olabilir ama benim yakaladığım ve kafamda yankılanan bu idi. Dın dı dıın dın dı dıın... Dı dı dıı dı dıı 📈 sjsj Neyse bırakayım burada hsjs
Bir de şu an aklıma geldi. Sanırım başka Rus şarkılarla benzerlik kuruyorum. Hangileri bilmiyorum ama bazı Rus tınılar çok önceden bellegimize yerleşmiş. Ama 3:04'te başlayan yer birden fazla şarkıyla eş gibi. Umarım yanlış bir itham değildir.
"O vous qui êtes en une petite barque, désireux d’entendre, ayant suivi mon navire qui vogue en chantant, retournez revoir vos rivages, ne gagnez pas le large, car peut-être en me perdant vous seriez égarés. L’eau que je prends n’a jamais été parcourue, Minerve souffle, Apollon me conduit, et neuf Muses me montrent les Ourses. Vous autres, peu nombreux, qui avez levé à temps le col au pain des anges, dont ici on vit, mais dont on n’est jamais rassasié, vous pouvez mettre en haute mer votre bateau, en suivant mon sillage, avant que l’eau ne redevienne égale." La poésie de Dante est une merveille.
Oh voi che siete in piccioletta barca, desiderosi d'ascoltar, seguìti, dietro al mio legno che cantando varca... non vi mettete in pelago che forse, perdendo me, rimarreste smarriti... l'acque ch'io prendo, già mai non si corse, Minerva spira e conducemi Apollo e nove Muse mi dimostran l'orse (Dante, Paradise, canto 2)
