Zbyt inteligentni, by być szczęśliwi 

Ja mam kłopoty jeżeli chodzi o sferę uczuciowa. Prawie nigdy w kwestii uczuciowej nie jestem wyluzowana. Mój chłopak wręcz przeciwnie,pani która nas połączyła powiedziała ze myślę za dużo i za dużo kieruje się inteligencja.

Slyszalam wczesniej o tym ze są ludzie którzy myślą zbyt logicznie i przez to im w związkach nie wychodzi. 🤔

Jutro mam psychologa.

O bosh juz mam 9 :c 😥 co mam zrobić....😞

Bycie osoba która narzeka to moje drugie imię. Wiem kiedy zachowywać się dojrzale a kiedy dziecinnie, mam tez mądry umysł, od nastolatki taka jestem. Za gimnazjum i podstawówki łatwo było mnie sprowokowac czyms glupim, teraz jest inaczej. I czasami się wymadrzam, oczywiście ze to irytuje niektorych. Dlatego tez trudno mi mieć kolegę a mam chłopaka który tez bywa nad inteligentny ale umie zachowywać luz.

Inteligentna osoba nie uzależnia swojego szczęścia od nikogo i niczego, dlatego to, że coś nie ma sensu nie ma na jego szczęście żadnego wpływu. Poza tym coś co nie ma sensu dla jednego dla kogoś innego ma sens.

@@nomtbg no i sam sobie zaprzeczasz tytułowi który sam wymyśliłeś to jest szczęśliwy czy nie bo palnoles teraz xd

@@mariogamerplaygameworld3771 inteligentny, świadomy siebie człowiek jest zawsze szczęśliwy, niezależnie od sytuacji i okoliczności. Jego szczęście nie zależy od nikogo i niczego. Nie wiem czy dość jasno to napisałem?

@@nomtbg Są na tym świecie rzeczy bezapelacyjnie bezsensu.

@@Antubis7 jakie?

Dlatego nie nalezy szukac materialow o tej tematyce na RU-vid, poniewaz, kazdy kto tworzy tego typu materialy, tworzy je w taki sposob ,aby odbiorcy po obejrzeniu takiego materialu, sami czuli sie ponad srednia spoleczenstwa.

To nieprawda. Bardzo inteligentni ludzie wcale nie muszą mieć IQ ponad 130 itd, wiele takich ludzi własnie nie odczuwa szcześcia i bardzo ciężko im to doświadczyć, bo widzą bardzo wiele czynników w świecie, ktore ich nie zadawalają, próbują ciagle wiedzieć więcej, analizują dużo.

Tak, szukanie takich filmów to jest łechtanie ego i nic poza tym. Kto tu nie przeszedł żeby się nie dowiedzieć jaki to on nie jest nadinteligentny niech pierwszy rzuci kamień

Hah, dokładnie Jeżeli utożsamiają się z osobą nadinteligętną powinni iść do psychologa i wykonać odpowiednie testy tak jak to powiedział autor filmu

Jeśli ktoś wpisał się w kilka cech na poziomie kilku dziesięciu procent, i uważa się za taka osobę to jest w będę, i dobrze o tym wiesz. Nie wywołuj sensacji i zainteresowania komentarzem, bo na każdym temat można w ten sposób się wypowiedzieć.

Chyba opisałeś jak to naprawdę wygląda i zobacz jak mało łapek😂 a samotność w tłumie bliskich osób to nic fajnego... Albo jak coś zauważysz, zachwycisz się i szukasz z kim się podzielić

@@paweldylewski Dzieki. Jeden komentarz a zrobil mi dzien :)

@@Thunder-zn9tx 😉

Mi wyszło że mam 30 ajkiu. Myślę,że mam mniej. Im człowiek głupszy tym szczęśliwszy 🎉🎉

a np zwolnienie i cieszenie się z małych rzeczy tu i teraz? Dzieci uczą tego :) Dbać o swój mały świat. Dodać to tego rezygnację z oglądania wiadomości, fb, tiktok. Siedzimy w tym bólu wszyscy razem ;)

To ja mam problem z wyborem studiów, najchętniej bym "liznął" każdego tematu po trochę - Ale od tego mam internet.. zagłębić się w temat to by było coś. Ale studiowanie kilkudziesięciu kierunków by się tragicznie skończyło :D

@@joejoseph9868 Idź na Architekture, tam jest wszystkiego po trochu. Matematyki, fizyki, mechaniki, filozofii, socjologii, prawa, sztuki, historii, biologii, w zależności jaką sobie potem pracę inż/mgr wybierzesz możesz się zagłębić w inne dziedziny - projektując stadion w sport, szpital w medycynę, więzienie - system więziennictwa itp itd. Nie musisz zostawać architektem, wielu absolwentów architektury poszło w innych kierunkach - Bagiński animacje, Karpiel Bułecka - muzyka, Beksiński - malarstwo. Dobre studia dla kogoś kto nie do końca wie co chce w życiu robić. Pomalujesz sobie, porzeźbisz liźniesz po trochu ze wszystkiego i może po 5 latach metodą eliminacji będziesz wiedział gdzie iść dalej. Drugi sposób idź do pracy a ze studiami poczekaj parę lat.

@@piotrsternadel283 o dzięki za odpowiedź.(: Nie patrzyłem w ten sposób na architekture, może to być właśnie ten kierunek dla mnie. Co do pracy - pracowalem na czarno od 15rz, od 17 na zleceniu, teraz od dwóch lat na umowę o pracę. Pracując raczej jako pracownik fizyczny (rozbiórka lamp samochodowych, kontrola jakości wyrobów z tworzyw sztucznych, coś tam szlifowałem, spawalem, lutowalem, kładłem instalację elektryczna, uszylem rozdzielnice teraz składam pompy ciepła) więc troszkę liznąłem tematu. Najlepiej czułem się kładąc instalacje, składając pompę ciepła (praca z 'kabelkami') a teraz tak patrząc na to w sposób przedstawiony przez Ciebie to "hej, przecież architektura=budownictwo=elektryka" (: Dzięki wielkie za pomysł (:

jesli bredzisz pan "wiem ze nic nie wiem" to faktycznie gowno pan wiesz bo nawet niepotrafisz pan cytowac fragmentu obrony sokratesa prawidlowo a jedynie powtarzasz pan brednie jakie w szkolach sie opowiada! "wiem co wiem i wiem czego nie wiem a wam sie tylko wydaje ze cos wiecie a w rzeczywistosci gowno wiecie!"

Dlatego ludzie wymyślają różne religię i wierzenia

Masz racje mam te same wnioski , lecz nie moge się tego pozbyć , jak tobie się to udało? Moze masz jakies rady . Oglądając nowy film/serial/piosenke nie mogę się poprostu nacieszyć bo już analizuje i widze dlaczego to i to zostało powiedziane w tym miejscu i jakie ma przynieść to efekty itd. mozna wymieniac i wymieniac takie sytuacje . Szczególnie to boli jak widzisz jak inni się poprostu dobrze bawią a ty nie możesz bo siedzisz w swojej głowie i bardziej zauważasz ''co dało taki efekt '' i automatycznie staje sie to niczym ważnym. Nie wiem czy ktoś rozumie o co mi chodzi.

Mi ta "przypadłość" najbardziej przeszkadza w relacjach międzyludzkich, zwłaszcza z tzw. normalnymi ludźmi. Przez to, że potrafię przejrzeć wszystkich na wylot, raz dwa wyłapać wszelkie ściemy, manipulacje, sztuczne maski, mechanizmy psycho-społeczne i intencje oraz bez problemu obalić wszelkie bezsensowne głupoty, które wychodzą z ich ust, to ani ja nie potrafię wytrzymać z nimi, ani oni ze mną. A co do zgłębiania wiedzy - też sobie na długi czas odpuściłam, bo źle to na mnie wpływało, ale w końcu zaczęło mi tego intensywnie brakować. Tylko że teraz robię to na własną rękę, bez uczelni i wykładowców (bo panujący tam system i ograniczenia, schematycznie rozumujący i uczący wykładowcy oraz masa obecnych tam debili strasznie mnie irytowało i nie pozwalało się swobodnie rozwijać). Ogólnie łatwo się smucę i/lub irytuję wszystkim, zwłaszcza ludźmi, bo za dużo widzę, za dużo czuję i za dużo rozumiem, i faktycznie, jestem w związku z tym małą roztrzęsioną kupką nieszczęścia, która już pewnie będzie żyć i umierać w samotności. Nie zabiłam się jeszcze chyba tylko dlatego, że paradoksalnie mam w sobie sporo takiej prostej, dziecięcej radości życia, która pomaga mi się pozbierać nawet z najgorszego psychicznego piekła.

@@ewag2748 Dokładnie tak . Rozumiem cię świetnie , nie mam tu co dodać mam wręcz identycznie . Mógłbym napisać to samo , kontakty międzyludzkie się fatalnie spłycają a samotność się powiększa . Tylko pytanie jak z tym walczyć ?

@@wiktorm1478 Szczerze mówiąc ja nie wiem czy jest sens z tym walczyć. Prawie 30 lat swojego życia zmarnowałam na próby "dostosowania się", żeby zadowolić otoczenie. I wiesz co? I tak i tak zawsze czułam się wyobcowana, zawsze ludziom coś nie pasowało, a przede wszystkim ja w głębi siebie czułam, że jestem w niewłaściwym dla mnie miejscu. Aż przyszedł jakiś czas temu taki moment, że coś we mnie pękło - już nie byłam w stanie dłużej udawać i walczyć na siłę ze swoją naturą. Odcięłam się od ludzi i dzięki temu zaczęłam się wreszcie naprawdę rozwijać i wykorzystywać swoje zdolności. I odkąd zaakceptowałam i polubiłam siebie i dostrzegłam ile dobrych rzeczy może wyniknąć z tego, kim jestem, automatycznie przestało mi zależeć na przynależeniu i byciu powszechnie lubianą i akceptowaną. Jasne, czasami samotność jest bolesna, ale jak potem sobie uświadamiam, że dla mnie relacje z innymi oznaczają konieczność udawania i zdradzania samej siebie, to za każdym razem dochodzę do wniosku, że w takim razie wolę być sama.

​@@wiktorm1478 co do Twojego pierwszego wpisu, to myślę, że rozumiem o co Ci chodzi. Mnie się udało wyzbyć tego do tego stopnia, że nie ciąży mi już to w życiu, tak jak kiedyś. Co do analizowania piosenek, filmów, seriali, to nauczyłem się to wyłączać, przynajmniej na czas kiedy spędzam go z innymi, lub kiedy chciałbym się po prostu dobrze bawić. Tak żeby starać się tym cieszyć bez zbędnego obciążania umysłu w tym właśnie momencie. Nastawiam się wtedy świadomie na odbiór i staram się nie zakładać poprzeczki oczekiwań za wysoko, chyba, że to co oglądam czy słucham to naprawdę ogromny gniot. Wtedy po prostu to wyłączam, lub się z tego wyłączam i zajmuję myśli czymś innym. Bardzo cenię sobie czas spędzony z innymi, dlatego jestem w stanie zaakceptować rzeczy poniżej własnych standardów i być/bawić się w środowisku, które na co dzień nie jest moją bajką. Życie jest bardzo zróżnicowane i staram się doświadczyć wielu jego płaszczyzn. Daje mi to też coś co jest dla mnie bardzo ważne - perspektywę. Dojście do pewnego etapu, kiedy potrafię wiele spraw i sytuacji kontrolować wiązało się z wieloma rzeczami. Pierwsze i najważniejsze to poznanie samego siebie. Myślę, że każdy z wpisujących komentarz pod moim wpisem już siebie samego bardzo dobrze zna, lub ma do tego poznania duży potencjał. Wynika to właśnie z umiejętności logicznej i intuicyjnej analizy oraz często wysokiej inteligencji emocjonalnej. Następnie trzeba podjąć decyzję, żeby samego siebie z całym swoim potencjałem, bagażem doświadczeń oraz ograniczeniami zacząć naprawdę szanować i zacząć dokonywać wyborów dla własnych korzyści, a co za tym idzie także dla korzyści innych, gdyż czując się ze sobą dobrze, jesteśmy w stanie pomagać innym bardziej efektywnie,, o ile nas to w ogóle interesuje. Postanowiłem uprościć swoje życie. Tak więc między innymi nie oglądam telewizji, a co za tym idzie nie karmię się negatywnymi emocjami i treściami pochodzącymi z wiadomości, oraz nie wchodzą do mnie destrukcyjne treści z reklam, które oczywiście dążą do urabiania ciebie jako konsumenta, a żeby było to efektywne, bardzo często muszą cię ogłupić lub wykonać "gwałt" na twojej psychice. W skrócie pranie mózgu z bardzo negatywnymi konsenkwencjami nie do uniknięcia. Każda taka treść zostaje gdzieś w umyśle zapisana i ma wpływ na to jak się czujemy. To samo dotyczy się "ogłupiających" treści z głupich programów rozrywkowych itd. Oglądam filmy i seriale z serwisów filmowych takich jak np. Netflix, ale są to treści uprzednio przefiltrowane pod moje standardy, gdzie nie ma reklam, wiadomości oraz przypadkowych natrafień na ogłupiający program. Dążę do upraszczania życia na wielu płaszczyznach, bo więrzę, że jest to dobra droga w świecie "nieograniczonych" możliwości, które mogą życie za bardzo komplikować. Jeśli czuję, że zajmuję się zbyt wieloma sprawami, to w miarę możliwości odcinam się od kilku z nich, tak żeby wszystko dało się ogarnąć na przyzwoitym poziomie. Wybieram najważniejsze aspekty. Widząc jak przesadne analizowanie rzeczy wpływało na moje życie (ile niekorzyści mi to czasami przynosiło) postanowiłem ukracać analizę i rozmyślanie nad czymść zbyt długo i zamieniać to na decyzję, działanie i doświadczanie. Jest to jeden z aspektów, który wcześniej negatywnie wpływał na moje życie, kiedy bardzo często bardzo długo nie potrafiłem podjąć decyzji w wielu sprawach, bo widziałem temat całościowo z wielu perspektyw i zapewne szukałem idealnego rozwiązania, lub analizowałem coś niepotrzebnie. Zrozumiałem, że szybsza decyzja i podjęcie działania, a następnie nauka z doświadczenia i konsekwencji jest dużo bardziej efektywne od wiecznej analizy i szukania idealnego rozwiązania. W skrócie, świadome wyłączanie rozmyślania i analizy na rzecz doświadczania momentu i działania często bardziej fizycznie niż mentalnie, daje u mnie dużo większe zadowolenie z życia, efektywność i balans, który jest też dla mnie bardzo ważny. Mam nadzieję, że nie odbiegłem za bardzo od tematu. Mam sporo do napisania, a już mniej na to czasu :)

Ja osobiście nazywałem siebie człowiekiem umysłu a nie nadinteligentną osobą.

A ja myslalam ze cos ze mna nie tak. Bardzo nie tak. Duzo zalezy od otoczenia w ktorym wychowujemy sie. Pozdrawiam

@@user-nc8vo1ps2i To prawda, umysł najintensywniej kształtuje sie w pierwszych paru latach życia.

Dokaładnie

Nie, nie wiedziałem, ale uważałem się za "bardziej myślącego" od innych

Cześć. Nie podejrzewam że cierpisz na niedostatek inteligencji. Masz prawdopodobnie szczęście być w normie.

@@JakubWendt tak, też tak myślę. Mam szczęście

ten opis cech jest jakiś spaczony, jakby robiony przez współczesną kobietę po lewicowym uniwerku

​@@ja_mcitonie zawracaj sobie nim głowy

Ten bezdomny znalazł sposób na ucieczkę, bo z racji na swoją biedę, miał mniej opcji do życia tak jak by żył, gdyby miał dom, kasę, i "normalne" życie, vięc by nie oszaleć z niespełnienia, ucieka w niemyślenie, czemu pośvięca za dużo czasu, i ogólnie to jest podejście niekorzystne, bo moim zdaniem trzeba korzystać z hipermyślenia wtedy, gdy jest warto z niego korzystać, a potem dla równowagi zająć się czymś absorbującym, co pozwoli skupić się na wykonywanym zadaniu, pracy, poleceniu, rozkazie, no viesz, skupić się na czymś fajnym, co pochłania tak, że nie myślisz za dużo, albo wcale, nie analizujesz za dużo albo wcale, jak podczas szaleńczej jazdy rowerem górskim po lesie, gdzie musisz być w tu i teraz, bo inaczej czeka Cię długi proces rekonwalescencji po spotkaniu z nieominiętym drzewem, czy podczas rysowania improvizowanego czegoś co nie viesz czym ma być i co z tego wyjdzie, taki spontan, który kocham, jakby ręka rysuje a ja patrzę się co ona wyczynia, a potem patrzę i łaaaał, ale czad mi wyszedł, wpravdzie nie viem co to jest, ale wygląda super. Nie viem czy mnie rozumiesz, to raz jeszcze. Mamy różne umiejętności jako ludzie, i należy z nich korzystać w sposób w miarę zrównoważony, czyli na takim poziomie, by korzystać z tego jak najbardziej można, ale nie przesadzać, bo wtedy będzie niemiło, i tak na przykład jest takie poviedzenie, że wszystko jest dla ludzi, tylko trzeba umieć z tego korzystać, na przykład jak pijesz wódkę, to pij jej tylko tyle, ile wystarczy by czuć się fajnie i nie przekroczyć progu, po którym robimy się głupi, prymitywni, nachalni, agresywni, odczuwamy helikopter w głovie i robi się niedobrze na żołądku, i nagle robimy bueeee na dywan, i aby osiągnąć optymalny poziom korzystania z alko czy z czegokolviek, to viadomo, że trzeba odnaleźć go metodą prób i błędów, i pamiętaj, że każdy ma do dyspozycji tyle prób, ile jest mu potrzebne, każdy ma inną ilość i ma inny poziom optymalny, który zmienia się w zależności od biorytmu w danym dniu, czyli jednego dnia wypijesz 5 browarów i czujesz lekki rausz, a tydzien później wypijesz 5 browarów i ledwo chodzisz na czworaka, dlatego w kwestii szukania swojego poziomu nie należy porównywać się z innymi, albo wyznaczać sobie ilości podejść by go znaleźć, bo jak nie zmieścisz się w wyznaczonej sobie ilości, to frustracja Cię zdołuje i będziesz z siebie niezadowolony, że poniosłeś porażkę jako człoviek. Vięc jeśli sytuacja wymaga hipermyślenia, to włączmy je i cieszmy się, że mamy taką umiejętność, ale gdy sytuacja wymaga wychillowania umysłu, to znajdźmy metodę lub metody, które umożlivią nam chill pod kopułą i stosujmy ją/je tak długo, ile jest to potrzebne lub konieczne w danej sytuacji, a jeśli potrzebujemy być skupieni w tu i teraz, na przykład na polu bitwy, to nie możemy myśleć o niczym innym, tylko na tu i teraz, bo chvila nieuwagi bo zobaczysz lalkę na ziemi i pomyślisz o córeczce, która czeka na Ciebie w domu, i przy okazji o żonie i rodzicach, i nie zauważysz, jak zza vinkla gość rzuca Ci pod nogi granat i zamiast wrócić do rodziny, wracasz na tamten śviat, skąd tu przyszedłeś we wcielenie. Te nasze hipermoce to dary, z których trzeba umieć korzystać, ale nikt Nas tego nie uczy, sami musimy to ogarnąć, vręcz nikt ze zwyklaków, że tak ich nazwę, przez te cechy Nas nie rozumie i uważa za idiotów, głuków, niedouków, ... tu wymienić można listę złych interpretacji, bo potrafimy zrozumieć szybciej, bardziej, na takich poziomach, które są zbyt do przodu, za czym ci ludzie nie nadążają, i jeszcze lata miną, gdy dojdą do danych wniosków, albo i nie dojdą, przez co krytykują Nas, obgadują, osądzają, podsumowują, odczuwają niechęć, bo nie dostrzegają dużego w Nas potencjału, gdyż nie mają pojęcia, że można taki potencjał mieć, i na przykład przemyśleć złożoną sytuację w sekundę, co im zajęło by miesiąc rozkminiania w grupie profesorów, ... olać ich, skoro nie vidzą z jakim skarbem mają do czynienia, bo ci, którzy są normalni, ale tak na pravde spoko ludzie, żadne tam śvinie, to docenią wysoką wrażliwość, będą chętnie słuchać co mamy do poviedzenia i korzystać z tego dla dobra, dla własnego rozwoju i poniosą to dalej, bo aby być kimś tak nieprzeciętnym, to trzeba zejść z Nieba, serio móvię, choć brzmi to dziwnie, z Nieba do Piekła na Ziemi, gdzie geniusze postrzegani sa jako odszczepienie od normy, jak kolorowe ptaki pośród szarych ptaków, odmieńcy, mutanci, zajebać go!, zamiast traktować Nas jak ludzi, którzy mogą poprowadzić ten posrany pierdolnik wyżej, ku lepszości, ku viększej mocy, ku śviatłu, ku Niebu. No niestety zeszliśmy tu z myszyn impasibll, do tych upadłych dusz, którym smoła zalała umysły, by pomóc im wznieść się, ale mało kto to pamięta, i nie umiejąc zrozumieć po co się tu do licha urodziłem, człoviek frustruje się, bo nie vie z kim porozmaviać, by wyjaśnił o co tu kurva kaman?!, po kiego grzyba tu jestem?!, za jakie grzechy musze męczyć się w śviecie ludzi durnych, głupich, prostackich, chamskich, wśród pasożytów i całej gamy degeneratów, narcyzów, vielkich uczonych od siedmiu boleści co to autorytetami są, choć gówno rozumieją, i w głębokiej magmie wszechstronnej patologii umysłowej? Przerwa na pavika. hehehe 🤮 Najkrócej móviąc poviem tak: OBOVIĄZKIEM SILNIEJSZEGO JEST POMÓC SŁABSZEMU JAK NAJLEPIEJ SIĘ UMIE. Masz masę talentów, bo nie jesteś zwyklakiem, doceń to, i znajdź sposób, by przestać się nimi chlastać po duszy, tylko by użyć ich w dobrym, szczytnym, konstruktywnym celu. Kumasz? Niech Moc będzie z Tobą, tylko znajdż do niej pilota, by móc sterować jej natężeniem zgodnie z potrzebami. I viesz co, vierzę w Ciebie ziom. Nogami stąpaj po ziemi, ale głowę trzymaj w chmurach. Uśmiechnij się, będzie dobrze. 😇

Znajdź pasję

Nie ma znaczenia czy ludzie mówią że jesteś inteligentny czy głupiec bo itak czas zweryfikuje gdzie leży prawda, oczywiście jeśli masz tzw kręgosłup, bo jeśli nie to czapa

@@adamd4290 No nie bo co innego być inteligentnym a co innego mądrym.

Trzeźwy osąd rzeczywistości

@@user-bu4dv5hn3d Jezeli ktos nie inteligentny to nie moze byc madrym natomiast moze byc cwanym.

Mniejmy nadzieje ze nie

Cieszę się, że w końcu usłyszałem to od kogoś innego niż od swoich myśli

Nie do końca. Jestem świadomy tego, że każdy w jakiś sposób chce być inteligentny, bo to taki trend społeczny. Nie każdy jednak taki faktycznie jest, jak na filmiku. Cecha ludzi wyjątkowych w powszechnym rozumowaniu jest ich rzadkość.

Sila rzeczy wiekszosc nie moze byc superinteligentna bo jest przecietna

Ale nie do większości osób pasują prawie wszystkie cechy

Lub nawet wszystkie

Nie zgadzam się. Tu nie chodzi o to, że ktoś posiada taką cechę, ale ta cecha musi być silna i musi odgrywać dużą rolę. Tak samo jak smutek nie jest depresją, a jak kaszlesz to nie masz gruźlicy. Ale i tak uważam, że to zwykła manipulacja, ponieważ wszystkie cechy się ze sobą kłócą i jest ich jak najwięcej, żeby każdy znalazł coś o sobie.

Mam tak. Czasem jak mam ciężkie uczucie z którym nie potrafię sobie dam rady to prowadzę właśnie monolog z taka osoba w duchu i jej wszystko wyrzucam . Ja również uważam, że chowanie w sobie emocji prowadzi do złych rzeczy jak m in nerwice itd. Nieraz mam tak że pomyślę coś a dana osoba za parę sekund powie to samo dokładnie w tych samych słowach. Nie wiem intuicja czy deja vous

@@akffe2102 "Przewidywanie" tego, co powie dana osoba bywa okropne. Mam problem z doborem przyjaciół - większość moich rówieśników jest dla mnie zwyczajnie nudna. Może właśnie przez tą schematyczność. Rozmowy dla mnie często są pewnego rodzaju odwaleniem roboty. Zdarza sie, że znam jej przebieg już po kilku słowach.

mialam tak samo, musialam z kims porozmawiac o tym co mysle, wodze i czuje az kiedys pani psycholog zapytala kto kogo tu terapeutyzuje no i za jakis czas zrezygnowalam z posiedzen. zaczelam zapisyswac wszystko co przezywam piszac pod nazwa "Listy do Ciebie", bardzo pomaga.

@@akffe2102 A najgorszy jest dla mnie small talk. Ciągły teatrzyk, działanie według "skryptów" - nie lubię tego, jednak wiem, że jest to często niezbędne.

Zapisuj swoje mysli. To da ci kontrole nad ich ulomnoscia.

Już niedługo psychiatryk, dla Ciebie tylko taka nadzieja

Zobacz mój komentarz który dodałem przed chwilą

Ja też, nie miałem odpowiedzi na to kim właściwie jestem,teraz wiem czego można oczekiwać od takiego jak ja ,i jak działają moje myśli Dzięki że zrobiłeś o tym film To był cel jeden z największych,by wiedzieć wszystko,a jednocześnie rozumieć tego cel, Miłego dnia

ja zas nei potrafie ciagle musze wychodzic do ludzi ciagle sie zachowije i analizuje co ta osoba chce uslyszec ode mnie co mam zrobic by nikt nie spojrzal na mnie krzywo albo nie pomyslal ze jestem jakims dziwakiem jednoczesnie jak z kiims romzawaiam czuje jego emocje doslownie czuje co chce powiedziecw jakim nastroju jest albo co mogl pomyslec po tym co powiedzailem zauwazam rowniez ciagle jakies szczegkly mimika gestykulacja w sesnie moze nie ciagle moze przesadzam i wszystko sobie wmawiam aczkolwiek wiem ze jesli ktos sie skrzywi albo cos to to zauwaze nie wiem tylko czemu zawsze mowia ze nie ale to po co ta mina moze nie jestem nadintelignenty a nadchory albo przewraazliwiony ciagle

Tez tak czasami mysle

Ja jestem zarówno mądry, jak i szczęśliwy. Po prostu jestem stoikiem i odnajduje szczęście raczej w spokoju niż bezmózgich rozrywkach. Można powiedzieć, że jestem trochę egoistą, gdyż nie robię nic co nie sprawiłoby mi przyjemności, a jest częścią prymitywnych zabaw, np. nie chodze na dyskoteki, bo obojętne mi to, ale czuję się szczęśliwy kiedy słucham w domu muzyki takiej jakiej chce.

Na tym wlasnie polegala twoja inteligencja i madrosc, po prostu unikac glupich ludzi.

"Gdy" byłem mały, nadinteligencie.

Ja do tej pory czasem udaję głupią 😅

@@katerinaszelka7519 No bo jestes cwana i madra ale wiekszosc nie musi "udawac" bo juz takimi sie urodzili.

Nawet płacz ze śmiechu nie pomoże.

Ohh myslalam ze Tylko ja jestem jakaś inna xd

Olala Beng - spoko, jednak nie Tylko jedna. Pozdrawiam .

Nie wiem na ile to zimny odczyt, ja bym sie wstrzymal z ocena

Eh, mam tak samo...

Ja to nazywam "podróżą po światach rownoleglych". Podróżujemy miedzy sytuacjami, tematami, ludźmi, itp. Latamy w calym spektrum widzialnego i wyczuwalnego świata, zahaczamy tam, gdzie inni się boją, scalamy sobą skrajnosci wlasnie przez tą biegunowość owego iniwersum. Nasza odoba scala zlo i dobro, tadosc i smutek, glupote i madrosc, itd itp… inni nie maja tam wstepu. Umysłowo więc i fizycznir są niezdolni do takich eskapad. Nasuwa to wniosek, ze ewolucja w pewnym momencie zrobiła psikusa i częściowo poszła innym kierunku niz reszta… Zaznaczam przy tym, kolejny raz (więcej napisałem w swoim komentarzu), że nie poczuwam sie ku temu by określać siebie tego typu (nadinteligentny) przymiotnikiem. Wrecz przeciwnie. Zbyt wiele widzę w sobie a to, co widzę, skreśla mnie z grona ludzi posiadających tą cechę (bardziej zespół cech)

Ale kur..z dlaczego tak my mamy?

wydaje mi sie ze osoby nadinteligentne raczej same dochodza do wniosku po obserwacji niz reakjicze strony srodowiska nie wiem szczerze czuje sie ze tyle mam oroblemow na glowie jednoczesnie wiedzac ze te problemuy sa blahostka a jednoczesnie wiem ze ich nigdy nie rzejde czyje ciagle sile bezsilnosci nei wiem naprawde jak mam sobie pomoc czekam na psychologa yolo bo nie wiem czy sam sobie wmawiam to wszystko czy to we mnie jest problem czy w we wszystkich innych czy ogolnie w nas sam sie zastanawiam nad tym jak moge cos osiagnac czemu praca musi byc PRACA GDZIE SIE MUSISZ SPOCIC jakbysmy wszyscy nie mogli sobie opomagac ciezko mi sie odnalezc w codziennosci kiedy ona jest raz ze nudna a dwa ze strasznie depresyjna nie potrafie powiedzic jak ludzie potrafia i lubia takie zycie uwazam ze sstac mnie na wiecej a czasami ze ejstem do niczego nie uwazam sie sza nadintelignenta ale wiem jedno ma mtak rozszczepiona osobowosc ze ciezko mi powiedziec raz mnie zalewa gniew raz sczescie raz ropzacz wszystko tylko z powodu jakis mysli ktore tylko sie pojawiaja jak tylko znajde chwile bezczynnosci i spokoju i do tego jestem na tyle lewiwy e ciagle to objawiamXD

Mam tak samo jak ty. Dosłownie xD

stary wiem co czujesz, daj znać czy od czasu tego komentarza coś się zmienilo. Nawet czytając co piszesz widać taką otwartość umysłu gdzie nie szufladkujesz się sam a próbujesz odkryć siebie i znajdować odpowiedzi na własne pytania i przemyślenia co uważam za wartościowe

Cała ja

da ktoś lajka proszę żeby wrócić do tego

najtrafniejszy komentarz jaki czytałem /

Ja to bym na twoim miejscu sam do tego doszedł, poza tym moim zdaniem ludzie bardzo inteligentni powiedzmy 130 iq q górę nie są wrażliwi wręcz odwrotnie Ale osoby np 110 iq lub 120 mogą być bardziej wrażliwe

​@@orze8140nie zgodzę się, z badań prowadzonych na członkach mensy wynika że ludzie z iq 130+ są średnio bardziej wrażliwi. Warto dodać że wrażliwość to nie jest bycie miłym

No to fajny kotek, z jakiej mangi?

Inteligentna osobą nie powinna sie sama taka nazywać. Świadomość siebie i swoich wad noe powinna na to pozwolić. Szyderczo reaguję na osoby, pyszniące sie tym, ze tak siebie określają. Kefynie inni, patrzący boku ludzie, moga tak nazywać. Nie my sami. Bynajmniej nie powinniśmy, moim zdaniem… jeśli jefnak jest sytuacja, ze tzw. Szpanowanie wiedza czy jak to tam można nazwac, to część dawnej osoby, jej jestestwa, to nie widzę problemu w tym, ze taka osoba sie dzieli wiedzą. Inni to interpretuja inaczej, negatywnie co powinno spowodować u ocenianej osoby, wyjrbanie jaj na błędne zinterpretowane cechy tej osoby.

@@loverofemptiness2672 eee nie bo jak jakas osoba ma dowody na to że jest inteligentna to nie moze o tym powiedziec? Bo szarakow zapiecze tylek? xdd dobre (nie mowie o sobie zeby nie bylo :o)

A ja jestem kotem w zaciasnym otoczeniu :)

@@loverofemptiness2672 uwielbiam cytat z jednej z książek Anthonego De Mello: "- Jesteś tak dumny ze swojej inteligencji. Jesteś jak skazaniec, dumny, że jego więzienna cela jest taka obszerna." Swoją drogą polecam książki Anthonego De Mello. Wielu ludzi, którzy opierają swoją wartość tylko lub głównie na inteligencji jest bardzo ograniczonych. Nawet nie dostrzegają, że są w celi, którą sami w głównej mierze zbudowali i jakie ograniczenia im to stwarza.

W końcu ktos kto tak mysli !

Zaczęłam tak myśleć,gorzej z chwilami osamotnienia i z debilami w moim życiu codziennym.

To po co sie chwalisz

Użyj tego filmu jako broń do walki z wszechobecną tępotą:-D:-D:-D

Prokrastynacja! Kto nigdy nie odłożył czegoś na później i to później nigdy nie nadeszło, niech pierwszy rzuci kamieniem.

Pozdrawiam Mateusz 😎

N i s z c z y c i e l - przecież jedno nie wyklucza drugiego .

I narcyzmu...

Oraz dwubiegunówki.

Inteligent nie zaczyna mówić od" mi wyszły" tylko " mnie wyszły"

dokładnie

Ale to chyba też nie jest konkretny wyznacznik, tylko przykład w ogóle narzekactwa. Bo narzekanie np. na rząd, politykę, to że urodziłem się na złej planecie, czy coś tam jeszcze kompletnie innego, może łączyć się też z innymi cechami. Chyba.

OZIK - a ja ciągle zwalam winę na innych. Ps . Też się boisz siebie ?

@@marekwozniak7290 dlaczego boisz się siebie?

@kris wie Chyba chodziło o 'przynajmniej' zamiast 'bynajmniej', bo w takiej formie jak to napisałeś wychodziłoby, że wiedza zabija, ale jej nadmiar już nie, ponieważ słowo 'bynajmniej' jest zaprzeczeniem, a patrząc na wcześniejszą treść Twojego wpisu, raczej nie taki miałeś zamysł 😉

@kris wie Pewnie nie ma sprawy, wolałem zwrócić uwagę najdelikatniej jak umiem żeby zaraz nie zbiegli się jacyś polonistyczni gramatycy z hejtem, bo przecież każdy się może pomylić, najważniejszym jest zwyczajnie to zauważyć i nie brnąć w to dalej na oślep, również Pozdrawiam 🙂

@kris wie Oczywiście, ja w żadnym stopniu nie odnosiłem się do ogółu wypowiedzi, z którą praktycznie w pełni się zgadzam, odnosiłem się tylko do znaczenia tego jednego konkretnego słowa, które było użyte w innym kontekście niż reszta wypowiedzi, także cieszę, że się zrozumieliśmy 😄 do usłyszenia.

Chyba raczej żadnych cech...

@@KOREPETYCJEzBIOLOGII... Cech rzemiosł różnych?

Gdzie masz domek? :P

@ Mam na przedmieściu domek :D

@@wesoyromek4837 a co masz w tym domku?

Zapewne masz powody do radości :) winszuje

Witaj wesoły Romku 🙋✌️

Zgadza się. I załamane głupotą ludzką hihi

O tym samym pomyslalam xD

Czyli chcesz powiedzieć, że całe życie mam depresję?

może jesteś INTJ czy coś

😏 Rozumiem Cię w 100%. Też tak mam. 😓

w samozachwyt wpadniesz:)

​@@kami-brawlstars9635 xDDDD typ osobowosci nie mowi nic o inteligencji

Istotnie,osoby nadwrażliwe,to romantycy.👍

Mógłbym się utożsamiać z Twoim komentarzem (i też mam 21 lat). Nadal nie czujesz stabilizacji?

@@aMazingdancer już jest lepiej ;) wypracowałem sobie zdrowe nawyki. Pozwalam sobie na błędy. Pożegnałem perfekcjonizm. Skupiam się na rozbudowie Inteligencji emocjonalnej. Powiem szczerze, to jest ciekawy temat.

@@aMazingdancer A jak ty się teraz czujesz po 3 latach?

Cześć, super, ze napisałaś. Mam pytanie odnośnie książki. Czy jej lektura coś Ci dała? Jeśli jesteś nadinteligentna, to pewnie czytanie czegokolwiek do czegoś Cię zainspiruje :) ale nie o tym mówię, czy autor(ka?) podaje jakieś sposoby lub przykłady żeby sobie lepiej radzić z tymi cechami? Ja już się godzę z nimi, ale chciałabym sobie życie nieco uprościć :D Wydaje mi się, że dostrzeganie wszędzie tak wielu niuansów sprawia, że ciężko nam się zgodzić na myślenie schematyczne i stad tyle trudności. Jednak do przetwarzania tych wszystkich informacji trzeba dużej ilości energii i dbania o to żeby jej poziom nie spadał drastycznie. Zastanawiam się, czy kupić tą książkę. Ciekawa jestem Twojej opinii :)

Kochana buduj poczucie swojej wartości, uwierz w to❤

Ale to nie jest problem... To cecha. Czy wartościowa? Ty decydujesz. Jeśli "Szukasz pomocy" to znak ostrzegawczy.

Proszę dodać również książki pt. Jak mniej myśleć i Jak lepiej myśleć 🙂

hmmmm przeczytałem wszystko... uwaga dam ci dobrą"radę" -----zakaceptuj to ----tak ! nie masz innego wyjścia i to jest ok. Naucz się (masz czym) aby nie manipulując innych zdobywaj przestrzeń wkoło siebie --abyś mógł latać... pozdrawiam cie :)

Ten komentarz tak mnie opisuje, nikt mnie nie rozumie, każdy uważa mnie za dziwaka a wręcz idiotę lub psychola

Japyerdole.a.to co za bzdury? Dobra zamknij leb bo ci zayebie kokosa

Dobrze ze ty jeden normalny

Jeżeli tak mówisz to sam sobie przeczysz 😅

Jako żart ok, ale warto wiedzieć, że statystyka mówi nam iż jest to błedne przekonanie. Jeśli zdefiniujesz ludzi niedointeligentnych jako mających inteligencję poniżej średniej a nadinteligentnych jako mających inteligencję powyżej średniej to w dostatecznie dużej grupie badanych ludzi niedointeligentnych, używając twojego terminu, i nadinteligentnych, używając terminu z filmu, procentowo będzie dokładnie tyle samo, co można zobaczyć na rozkładzie normalnym inteligencji. Przykład: pl.wikipedia.org/wiki/Iloraz_inteligencji#/media/Plik:IQ_curve.svg Innymi słowy w każdym społeczeństwie jest praktycznie tyle samo mądrych co głupich.

Masz wiedze na temat inteligencji?

To spróbuj poczytać horoskopy. I nie tylko twój. Kazdy. Tez zauważysz podobienstwa

nie wydaje mi sie

W Sensie - raczej sobie zdajemy tylko ciągle mamy takie przekonanie że w tym kraju nic z tego nie zostanie wykorzystane z powodu jaki stanowią głupki rozmieszczone po decyzyjnych stanowiskach.

@@marekwozniak7290 😂

może trochę, j

Inteligencja to nie mądrość

Nom zayebisty jestes inteligent pozdrawim,badz sobOM

@@xardomancer7371 pozostawmy ludzi z ich wierzeniami samych 😂

nie to nie stres, tylko mechanizm autoobronny - twoje wewnętrzne mądrzejsze ja, ostrzega cię, ze lepiej nie zdradzać się ze swoją inteligencja przed osobami mniej inteligentnymi. W takich sytuacjach nie rób nic na siłę po prostu zaufaj własnemu mechanizmowi obronnemu. Da się też to zwalczyć - jest na to metoda musisz tylko przejść w życiu przez piekło, co sprawi, że przestaniesz się przejmować głupotami - ale tej metody nie polecam. Na przykład zapisz się jako wolontariusz do pracy w hospicjum, popracuj tam przez pół roku i gwarantuje, że przestaniesz się przejmować.

Wygrałeś

Owszem.

To wszak jedno i to samo 🙃

Zależy jaką metodą się wyleczyłaś :)

Ja trwam w depresji i się tak zachowuje *HM*

Przeszła Ci depresja...

terma siedemsiedem Depresja nigdy nie przejdzie sama jak już

hmm, moze depresja była wynikiem inteligencji i wrazliwosci?

Dwubiegunowość jest bardzo często mylona z nadwrażliwością. Polecam książkę "Jak mniej myśleć." Christel Petitcollin

@@emiliamierzejewska7569 To ciekawe, bardzo dziękuję za polecenie książki!

O właśnie choruje na ChAD i niemalże wszystkie cechy się zgadzają 🤷‍♀️

Może to właśnie tak tutaj nazwana nadinteligencja, a nie choroby psychiczne? Wszak można ją uznać za dysfunkcję, gdy niesie ze sobą tyle (w rozumieniu terapeutycznym) problemów?

@@EP-dz6ru Jaka psychiczna dysfunkcja nie niesie ze soba problemow? Osoby narcystyczne, psychopaci, socjopaci, autystycy, osoby nadpobudliwe? Kazdy problem psychiczny jest problemem, to chyba oczywiste.

A przeczytałbym, szkoda, że nie ma w abonamencie na legimi.

Szanuję bardzo za scf fi na wysokim poziomie

@@XD-xe2sm No i skusił...

Dlaczego?

Mi tak samo z wyjątkiem ostatniego...

..... Przyjaźń z Bogiem.....to Przyjaźń z każdym Człowiekiem. Nawet wrogo do Nas usposobionym. Wtedy również z całym wszechświatem jesteśmy w harmonii. 🌿🕊️🌿

Ok ale wszystko jest mozliwe,niektore.rzeczy sa poprostu trudniejsze.od.innych,za co wyrok?

Miałem właśnie takie myśli podczas oglądania tego filmu. Dziękuję za tak szczegółowy komentarz, zgadzam się z tobą!

Jestem PrzeInteligentem! Złote, a skromne.

Jakkolwiek by nie spojrzeć, "nadinteligent" nigdy nie zabrzmi skromnie, a tymczasem "przeinteligent" od razu skojarzy cechę z czymś kłopotliwym; przesadą; nadgorliwością. Gdyby "rozczepić" oba pojęcia, "nadinteligent" otrzymałby zapewne przede wszystkim (jeśli nie wyłącznie) zalety swego intelektu, a "przeinteligent" - zasadniczo same wady, które pokrywają się z listą ujętą w niniejszym materiale ;)

Tutaj masz 100% racji. Wielu po prostu nie rozumie, o co chodzi do końca. Każdy przecież chce być mądry i piękny ;)

@ zaiste :)

@@bartomiejtapirek1139 My to PATOINTELIGENCJA!

Odpowiedz masz w filmie „chłopaki nie płaczą”- „ to co jest dla ciebie sufitem, dla mnie jest podłogą”