Inderdaad, 'mind' wil weten, of t nu om gewone kennis gaat of 'spiritueel inzicht', het blijft onbevredigend omdat de mind zich niet buiten begrip kan bewegen. Mind/denken/intellect is echter 'maar' een deel van alle belevingen binnen ons hele wezen. Laat voor 'n moment alle gedachten los, wat blijft... Jij, onbegrensd, onbenoembaar maar onmiskenbaar Aanwezig.
Al je kaartendecks hoeven niet overboord, er zijn alleen twee aspecten, één is wie/wat we in de kern Zijn, onbenoembaar maar altijd te ervaren wanneer de aandacht erbij is, het Zijns aspect, God of hoe je het noemen wilt). Dat is wie je bent, daarbinnen manifesteren we ons als persoon, met goede en minder goede eigenschappen, gedachten, geschiedenis, verlangens etc. Newage richt zich vaak vooral op 'verbeteren' van die persoon, maar in de kern is die persoon niet te vinden, niet 'echt', want constant in verandering. Je vind daar uiteindelijk geen voldoening. Tegelijkertijd valt de persoon ook niet ontkennen, we manifesteren ons nu eenmaal als mens in een wereld. De truc is imo om de balans te vinden tussen besef van Goddelijk vonk (wie/wat we werkelijk zijn) en gewoon onze menselijk aard, met eigenschappen etc etc. E.a. is ook niet gescheiden, zonder vonk geen leven, geen schepping. Kaartdecks en zo zijn dus niet de waarheid maar kunnen best een bruikbaar middel zijn (of wat voor'n techniek/benadering ook). Vaak schieten we beetje door, of wel in Goddelijk besef, of wel in een verbeterbare versie van ons zelf. De middenweg werkt, telkens even beseffen dat we al helemaal goed zijn zoals we zijn/alles Is. Daarbinnen kan je je hart/verlangen volgen. Ieder mens als unieke uiting van het Goddelijke. Niet als beeldspraak, maar vanuit een directe ervaring.
