Ben bu konuda inanılmaz sinirliyim. 20 yaşıma giriyorum birkaç gün sonra ve sana yazan, ablası yaşında olduğum tüm bebeklerime değerli olduklarını söylemek istiyorum. Geçiyor canlarım cidden geçiyor, evet çok üzülüyorsunuz ama sonunda insanların ağzının torba olmadığını fark ediyorsunuz, o ağızlar siz ne yaparsanız yapın büzülmeyecek ve konuşacaklar. Ben ilkokul ve ortaokulda çok kilolu bir çocuktum hatta beden kitle indeksine göre obezite başlangıcındaydım. Ergenlikte bol sivilceli, doğru saç bakımını bilmediğim için sonradan güzel bir kıvırcığı olduğunu fark ettiğim ama o esnada tülerik saçlı bir çocuktum ve inanın hayatım boyunca o kadar şiddetli bir zorbalıkla karşılaşmadım. Çelme takmalar, beni zorunda bıraktıkları yalnızlığımla dalga geçmeler, düzgün bir diksiyonla konuştuğum için konuşmamı taklit ederek rencide etmeler, tuvalete kitlemeler... Kısaca neler neler. Ama ne oldu biliyor musunuz? Sonunda kilo verdim (bir sağlık sorunum olduğu ortaya çıktı ve tedavi aldim), cildim lisede düzelmeye başladı, yalnız kaldığım vakitlerde kendimi oyaladigim kitaplara aşık oldum ve yaşıtlarım göre çok daha iyi bir genel kültüre sahip oldum. Lisede zorbalanmadim ama pek de sevilmedim ve bu sorun değil. Meyve veren ağaç taşlanır. Şuan tıp 2. sınıf öğrencisiyim, 3e geçiyorum ve gayet sağlıklı bir sosyal hayatım var artık. Bu yaşadıklarınız evet zor fakat hayata küsmek yerine kendinize yatırım yapın. Kült filmler izleyin, kitap okuyun, felsefe okuyun, tiyatro metinlerini inceleyin gitmeye fırsatınız yoksa bile. Derslerinize bakin. Ve nolur bir büyüğünuzden yardım isteyin cunku eğer müdahale edilmezse durmuyorlar sadece siz görmezden gelmeye başlıyorsunuz. İspikçi diye dalga geçsinler istedikleri kadar, bir yetişkin tepki koyduğunda kuyruklarını kistiriyorlar her şekilde.
Akran zorbalığını iyi bilirim, koleje gittiğim dönem payıma düşeni aldım. En basitinden merdivenlerde kıstırılıp tokatlandım ardından merdivenlerden itildim. Verilmiş sadakam varmışta birşey olmadı. Beden eğitimi dersinde kaya tırmanışı sırasında güvenlik halatını şak diye bırakıp beni yere çakmalarını saymıyorum bile.
Bu serinin devamının kesinlikle gelmesi taraftarıyım. Umarım bir gün senin de birçok kişiye zorbalık hakkında verdiğin seminerlere katılırız. Hepimizin birbirimize desteğinin ihtiyacı var. Ben de yaşadığım zorbalıkları anlatmak istiyorum. Ortaokuldan beri fiziksel görünüşüm üzerinde zorbalıklar yaşadım. Okul 1.si bizim sınıftaydı.Bana bir gün tek kaş olduğum için dalga geçti. O zamandan beri aynaya bakmak istemiyorum. Liseye gecince en yakın arkadaşım sürekli kaşımın ortasını almamı istedi. Kalbim kırıldı. O gün aklıma geldi. Ortaokuldayken beden eğitimi öğretmenime söylemiştim bu durumu. O ise umursamadı. Bu daha en basitiydi. Okul 1.si beni hiçbir zaman sevmedi. Sürekli bana bir baltaya sap olmazsın. Matematik netlerin kötü. Sen beni geçemezwin demeye başladı. Öğretmenlerimden bazıları beni haksız buldu. Oysa ben bir sey yapmamıştım. Bazen düsündum o cocuktan ne eksigim var? Sonra ben fen lisesi kazandım. O cocuk Anadolu lisesi kazandı Lisede her sey farkli olur sandim. En güvendiğim arkadaş grubumdaki bir kisi arkamdan konuşmuş. Ve bana "ezik" demiş. Ve daha başka şeyler var ama yazmayacağım. Sonucta guvendiğim kisiden darbe almak o kadar üzdü ki beni... Bunları soylerken bir de benimle hic bir sey olmamis gibi konusuyordu. Mesela teneffüste disari cikalim diyince ben ina kitap okuyorum olmaz derdim. Dün attiğin videoda da bahsetmistim kitap okumakla ilgili yasadiklarimi. O bana sen de profesör mü olacaksın başımıza dedi. Ben yalniz kalmayi seviyorum. Bazen insanlari anlamakta sıkıntı cekiyorum. Ben kitap okuyarak ona ihtiyaç duymuyorum. Ya da siniftaki erkekler bana inek diyor Kitap okuyanlara inek denilmesinden bıktım Ve ben senin sohbet videoların sayesimde kendimle barisik yasiyorum. Umarim bir gun tanisabiliriz. Keske insanlar futbol takımı yüzünden kavga etmek yerine zorbalık hakkinda seminerlere katilsalar... Kisacasi Kendimi bir çöp poşeti gibi hissettim. Kullanıldım ve atıldim bi koseye . Şu an daha mutluyum en azindan o kisiyi yol yakinken hayatimdan cikardim. Eğer bunlari yasayan kisiler varsa tavsiyem bir kağida bu kisiye mektup yazmasi ama gondermeyecek bir yerde saklayacak. Dusuncelerini falan yazacak . Ona hissettirdiği kotu duygulari falan. Ben yapiyorum ve rahatliyorum. Umarim sen de rahatlarsin.💕🦋🩵
14 yaşındayım inş bu yorum uzun diye okumamazlık etmezsin çünkü sen bu yorumu okumazsan başka kimle dertleşeceğimi bilmiyorum. Küçükken akran kuzenim tarafından defalarca zorbalandım ve dışlandım bunu teyzemle paylaştığımda azar yedim, sadece o kuzenim değil diğer kuzenlerim de benimle dalga geçiyordu o kuzenlerime göre her zaman daha anlayışlı ılımlı iyimser olduğum içindi onlar yaptıkları çoğu şeyin suçunu da bana atardı o zamanlar kendimi ne kadar savunabilirsem o kadar savundum (Annem de beni savundu bir büyük kavga hariç onu da anlatacağım.) Anasınıfta sosyal bir çocuktum ne kadar orda ki çocuklar benle oynamak istemeseler de ben hep çabalardım.ilkokul 1. Sınıftada hayatımda ilk kez zorbalığın böylesine uğradım (İnş da daha yaşamam) bir çocuk vardı sürekli teneffüste beni takip eden, tokatlar atan, kızlar tuvaletine kaçtığım zaman peşimden gelip kabin kapısını kırmaya çalışan bir çocuk bunlar daha başlangıçtı ilk öğretmene şikayet ettim öğretmen çok üstünde durmadı ve bir daha olmasın dedi. Sanırım bunun özgüveniyle ben ve o zamanlar ki iki arkadaşımla beraber o çocuğu sırt sırta itiyorduk ben en sondaydım bu yüzden arkadan benim omzumdan tutan biri yoktu ben önümdeki kızı o da o çocuğu itiyordu en son anladık bu bizi salmayacak kapıya doğru koşarak kaçmaya başladık. Ben en sonda olduğum için diğerleri hızla giderken arka da kaldım ve o çocuk okul formam olan elbisenin arkasında ki ip den tutup çekti tam hızla gidiyim derken arkadaşı da kapıyı kapattı okul masasına çıkıp çığlıklar attım ama nafile ordan nasıl indim hatırlamıyorum ama çocuk beni duvara dayamış boğazımı sıkıyordu diğer arkadaşıda elinde çikolatalı mı muzlu mu ne sütünü içip gülerek izliyordu ztn kapıyı da o kapatmıştı. O günün nöbetçi öğretmeni de bizim sınıf hocamızdı kulağında kulaklık olduğu için ve koridor sesinden beni ve çığlıklarımı duymamıştı. O çocuk bana iğne batırdığı esnada teneffüs çaldı ve sırasına geçti sınıfa gelen bir kaç kişi niye ağladığımı sorunca olanları söyledim çocukla konuştular (Özel bölgeme iğneyi batırmıştı iki-üç kere fln ama neyse ki şuan iyiyim ) sonra ben bu olayı anneme söyledim olay baya büyüdü tabii babam okulu basmaya kalktı çocuktan nasıl korkuyorsam kabuslarıma girdi uyuyamadım ve annemlerle gece geç saatlere oturmaya başladım o gündür bugündür hiç erken yatmam (Artık erken deneyeceğim yatmayı). Ortaokula geçtiğim de artık zorbalıklar son bulur sanıyordum ama öyle olmadı ztn ilk sınıf pandemiyle geçti 6. Sınıfta bir kaç karantinaya alındık onun dışında okuldaydık. 6. Sınıfta bir kız grubundayım sonra bunlar ikiye bölününce bende onları saldım banane diyip. Sonra kendime yakın ark buldum derken aynı sınıfa yazıldığım akran kuzenimle dışladılar beni ilk zamanlar onun yanında oturuyordum. Beni sürekli küçük düşürmeye çalışıyordu hatta bana "Çalışkanlar tembellerle oturmaz." Diyip yer değiştirmişti notum ondan max iki puan fln azdı hep takdir alıyordum. Ben bu durumu anneme, annem ise teyzeme dedi teyzem yaygara kopardı beni çok kötü azarladı ayaklarım tirtir titreyecek kadar kendi hakkımı savundum elbet ama kuzenim sadece arkada sahte göz yaşları ile ağladı o gün orda bir çok akrabam vardı ama kimse araya girmedi bazısı balkonda duymadı bazısı karışmadı bile.Sonra benim 5. Sınıftan konuştuğum aynı sınıfta olduğum kızla arkadaş oldum aynı ilkokulu okuduk ama hiç konuşmamıştık bu zamana dek neyse ben onla yakın ark oldum sonra yanlız başına duran ve o kız grubunun küstüğü kızla arkadaş oldum onlar beni dışlayana ve insanların dış görünüşüyle dalga geçene kadar her şey iyiydi. Bu durum da iki kız grubuna da küstüm bazen bana bakıp gülerek konuşulardı ne kadar zoruma gidiyordu anlatamam.... Sınıfta ztn oldum olası sevilmezdim sınıftakileri bende sevmezdim çünkü yarısı kekoydu.8. Sınıfta kendime arkadaş buldum tabii 4. Sınıfa ark olmak için çabaladığım ama kimseyle konuşmayan o kız da bizim sınıftaydı o da bahsettiğim gruptaydı ama daha çok pasifti pek bir kavgaya alakası yoktu şimdi kendisi benim yakın arkadaşım (Anlatmayı unuttum ama birinci sınıftan bu yana da bir yakın arkım var bu zamanlar çok yazışmasakta) Neyse sonra bu kız grubundan bazıları barıştı bazıları halen küs. Beni dışlayanlarla çoğu artık barışık ama ben halen küsüm. İlkokul ve Ortaokul hayatım böyle iken lise daha berbat diyorlar ben daha bu olaylara ne kadar katlanabilirim bilmiyorum. Buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim....
merhaba sıla. videolarını, sen ilk çekmeye başladığından beridir izliyorum. ortaokul sonuncu sınıftım, yıl 2017 ya da 2018'di sanırsam, ve ben aniden hiçbir alakası yokken senin bir videonun yorumlarına bütün zorbalanma hikayemi yazmıştım. anlattığım ilk yerdi, ilk kişiydin. neden bilmiyorum, ama yazmıştım. her şey çok kötüydü. eğer her şey düzelmezse hayatıma son vereceğimden bahsetmiştim. liseye geçtiğimde işler benim için çok farklı olmadı. ama bazı şeyler iyi gidiyordu, ve bu benim için yeterliydi. mutluydum. umurumda değildi. olmayacaktı da. son zamanlara kadar. her şey benim için çok kötü gidiyor. terapi almaya başladım. bir süre geçti ama bir farkı olmadı. olacağını düşünmüyorum. kendimi kandırıyorum. ben çok kötüyüm. ve tam da ağlarken senin bu başlıklı videon önüme düştü. yine geldiğim ilk yer burası oldu. bu kanal safe place'imdi, hâlâ öyle. seni seviyorum. her şeyin bir gün düzeleceğini umuruyorum. bu yorumu neden yaptım bilmiyorum. muhtemelen sonra utanır ve silerim. bu sözüm, zorbalığa hayatının bir köşesinde uğramış ya da şu an uğrayan herkese: yalnız değilsin. olmayacaksın. bu söze ihtiyacın olduğunu biliyorum. benim de vardı.
Muhtamelen buradaki bircok kisinin ablası sayilabilirim sanirim. Biraz rahat hissetmeleri icin kendi hikayemi anlatmak isterim. İlkokulda obez sınırındaydım çok sık olmasada dalga gecerlerdi akranlarım. Hatta bu yüzden kekeme tarzı şeyler yaşadım ve bu 10. sınıfa kadar devam etti. Ortaokulda ailem beni sporlara gonderdi ve biraz zayıfladım ama yeterli değildi. Bir de sessiz bir tip olduğum için kimse beni umursamadi istediğini yaptı.(En bastaki insanin depremde vefat ettgini ogrendim. Duydugumda üzülmüştüm. Çünkü hayatını yaşayamadı belki de hatalarınından ders çıkarmıştı bilmiyorum) 3 yıl kadar sabrettim ama sonunda beni çıldırtmışlardı. O kadar çok bağırmışım ki diğer sınıflardan bircok kisi toplandı ve sinirden sırayı falan kırdım. O günden beri benimle uğraşmadılar ama aralarına almak istemediklerini de hissediyordum. Liseye geldiğimde bazılarıyla arada konusuyordum ama sırf ozelde okuyorum diye dışlandım. Bende bu yuzden iletişimini kestim onlarla. Lisede de arada zorbaliga ugruyordum basta ama artık basa cikmayi yavas yavas ogreniyordum. Daha sonra kendimi savunabildim ve bu olayları yaşamamaya başladım. Lise bitti neredeyse 20 yasinda olacağım kendi hayatimin temellerini atıyorum ve çevremdeki insanlar artık değişken degil, cevremdeki insanlarla mutluyum. Bana zorluk yaşatan bircok kisi karmalarını yasadı zaten. Sılanın dediği gibi her şey değişiyor. Belki kalbinizde küçük yara olarak kalacak ama üstünü güzel anılarla kapatacaksınız. Umarım bazı insanların umudunu yeşertmişimdir. Unutmayın sizden bir tane daha yok, çok değerlisiniz :) (Yazım hatalarımdan dolayı şimdiden özür dilerim.)
Kafada önce bir tartmak lazım ben ve benim geleceğim mi önemli yoksa bu insanların dedikleri mi tabiki siz daha önemlisiniz ayrıca şöyle bir şey de söylemek istiyorum bu insanlar genelde boş insanlar oluyor yani bir amaç peşinde koşmuyorlar tek bildikleri birilerine laf atmak o yüzden de ciddiye almayın lütfen hatta etrafınızda zorbalığa uğrayan arkadaşlarınız varsa onlarla birlik olabilirsiniz
İnsanların saçma sapam yorumlarından dolayı 1 senedir anoreksiya ve yeme ataklarıyla mücadele ediyorum hayatım 1 senedir bu yediklerimin etrafında dönüyor zehir oldu hayat hâlâ da öyle iyileşmeye çalışıyorum.Herkes kendi hayatına odaklansa hiçbir sıkıntı kalmaz
böyle bir video çektiğin için teşekkür ederim Sıla. Hayatim boyunca iyi ve yardımsever biri olmaya çalıştım. Lisede en yakın arkadaşım ona fazla iyi davrandığım için benle dalga geçer ve enayi olduğumu söylerdi bazen ama ben iyi niyetimden onun bana dediği şeyleri kötü algilamazdim bile, benim icin endişeleniyor sanırdım. Megersem benim ona olan cömert ve şevkatli davranışlarımı(parmağının yanındaki derileri soyarken kanatmasin diye yanımda sadece onun icin minik bi ilk yardim kiti tasirdim, parası olmadığında yemeklerini ben soylerdim, ailesi evde yokken hastalandiginda gidip ben bakardım vs vs) dalga konusu haline getirip beni zorbaladigini bildiği kız ile birleşip beni sınıfın palyacosu haline getirmislerdi. yanimi gectim benim oturdugum siranin onune ve arkasina kimse oturmaz oldu, hizmetci ablalarin kullandigi paspasin suyu kafamdan aşağı döküldü, kalem kutumun icindekiler pencereden aşağı atarak kırıldı, telefonum masaya vurularak yamultuldu ve psikolojik zorbalamadan bahsetmiyorum bile. bunlar beni her ne kadar yaralamis olsa da ben içten içe o arkadasimdan asla nefret etmedim ve kin tutmadim. ailesi ayri olduğu için kendini kötü hissediyordu ve sinirini bir yerden çıkarması gerekiyordu belki de. arkadasligimiz o kadar güzel gidiyordu ki onu kardeşten öte, neredeyse bir parçam gibi görüyor ve seviyordum. Uzun lafın kısası bende o kadar büyük travma bıraktı ki bu yasadiklarim, kendi anneme bile sevgi göstermekten çekinir oldum. Kendi annem ve babam iyi insanlar olmalarina rağmen bir gün o arkadasim gibi beni terk edecekler gibi hissediyorum. Insanlarla konuşamıyorum, kekeliyorum ve rahatsiz hissediyorum. Biri ile çok yakın arkadaş olacak gibi olursam o kişiden soğuyorum. Ama üniversitede 1. sınıf oldum artık ve bunları yavaş yavaş atlatiyorum. Kendimi her yönden geliştirip özgüvenimi yavaş yavaş tekrar inşaa ediyorum ayrıca 6 kişilik çok tatlı ve sevimli bir arkadaş grubum var umarım onlarla olan bu arkadasligimiz hep devam eder. Ayrıca fiziksel görünüşüme de çok özen gösterdim geçen 2 senede çünkü pretty privilege denen bir şey var ve her ne kadar inkar etmek istesem de insanlar sizi güzel bulursa daha az zorbaliyor, kıyamıyor resmen. Birinin okuyacağını sanmıyorum buraya kadar veya okunmasa da sorun değil çünkü bu zorbalanmalarimi şu anlık erkek arkadaşıma bile anlatmadım kimse bilmiyor benim dışımda, içimi dökmek istedim. Teşekkürler 😇😇😇
Arkadaşlarım beni ortaokulda burnumla zorbalarlardı annemlere söylediğimde ise "hangi oğlan beğenmedi seni" "kendini sadece oğlanlara beğendirmeye çalışıyorsun" abim zaten "güzel değilsin, dışarıda birsürü güzel kız var" derdi
Merhabaaa. Belki cok uzun gelicek ve okumayacaksin ama olsun(birazdan sile de bilirim ajahsj) Yazmakla yazmamak arasinda oldugum bir konunu yazmaya karar verdim. Okudugun icin simdiden tesekkurler. Bu yil 9.sinif ogrencisi olacagim ve bizim burada ana okul orta okul ga da lise gibi terimler yok(azerbaycanliyim) bu yuzden biz eger kendi isteklerimizle okuldan ayrilmasak 11 yil ayni okulda okumak zorundayiz. Ki bunun da zamanla cok iyi bir sey olmadigini anladim. Dislanma ve ardindan da zorbaliga giden bir hikayem var. 4.sinifa kadar her sey iyi gibiydi. O zamana kadar evimizin yolu hemen hemen bir kiz ve ikizi vardi. onlarla cok iyi anlastigimi hatirliyorum ama sonradan okuldan ayrildilar ve boylece eve yanliz gitmeye basladim. Daha sonra sinifimizda dersleri ve davranislarindan hocalar tarafindan takdir edilen bi kac kizla arkadas gibi bi sey olduk. Tenefuslerde konusurduk, disari cikardik ama nedensizce hep benden cok hoslanmadiklarini ya da kendileri aralarinda benimle olduklarindan daha cok konustuklarini, yakin olduklarini hissederdim. Boylece artik her sohbetlerinde bulunmasam da bir cogunda bulunuyordum. Boylece 4.sinifi bitirdim ve karsidaki yil sinifimiza baska bir kiz geldi. Kiz tamamen wattpad hikayesinden firlamisti sanki, kisa bi surede populerlesmis ve arkadaslarimi elimden almisti galiba. Ben bu iliskiden biraz daha koptum. 5 ve 6 bu sekilde gecti. Bu aralar babamin annemi aldattigini ogrendim ve cok buyuk bir cokus yasadim. Ne yapsam da kimseye anneme bile anlatamadim. Zaten babami kendimi bildim bileli sevmiyordum. Firsat buldugunda beni kucumsuyor, bazi seyler de kardesimin gunahi bile olsa beni sucluyor ve cok az da olsa siddete basvuruyordu(bi keresinde uzerime tabak atmisligi bile var) su an hâla babamla yasiyoruz ve galiba birimiz olene kadar da bu devam edecek. Neyse sonra bu populer kiz da okuldan ayrildi. 7.sinifta bizim bu 'arkadas grubumuzda' bi kizin abisi dersten gec ciktigi icin kiz onu beklemeli oldu 50 dakika ve bu zaman diger kizlar da onunla bir ders beklemek istediler. Benim annem baskici birisi oldugu icin izin alsam da vermedi. O zamanki ergen kafamla "eger ben de onlarla kalmazsan daha yakinlasirlar ve boylece beni unuturlar" dusuncesiyle annemden izinsiz onlarla kalmaya basladim. Artik annem anlamisti ve kizmaya baslamisti. Oyle derken 7 de bitti. 8de her sey daha kotulesmeye basladi alakamiz tamamiyle kesildi. Ben konusmamaya basladim ve boylece onlar da sanki ben yokmusum gibi davranmaya devam ettiler. Artik her okuldan eve geldigimde 1 saat gizlice aglayip oyle gune devam ediyordum. Kimse anlamiyordu ve simdi de oyle. Anneme biraz konusmaya calistigimda "kendi kendini kisitliyorsun sen konusmasan kim seninle konusacak, kendini cocuk icinden seciyorsun, psikolojik problemlerin mi var" gibisinden seyler diyordu. Sonradan tamam deyip diger gun onlarla iletisim kurmaya baslamaya calistim. Ama bi gorsen hic sayiyorlardi beni. Gule gule sohbet ediyor ben de biraz gulmeye calisarak sen bi sekilde ben de katilabilir miyim demege calistim. Ama ne bade kabul ettiler ama sanki orda yokmusum gibi davrandilar. Sonradan artik okuldan ayrilmaya kararliydim ve bunun icin para istiyorlardi. Annemi ikna ettim ama seni okulda yiyorlar mi da boyle ayrilmak istiyorsun dedi. Artik onun önunde aglamaya basladim ki etkili olsun. Ama etkili olmadi. Su an 9 u da o okulda o sinifta okumak zorundayim. Biktim ve olmek isteyecek duruma geldim. Su ana kadar ne telefondan ne de gercek hayattan bi arkadasim olmadi, derdimi konusacak bir arkadasim ve annem olmadi. Su an bencillik yaptigim dusunule bilir 16 yillik ailem sonucta. Babamdan aldigin psikolojik ve fiziksel annemden aldigim psikolojik siddetlerden sonra evlatlik olmayi bile dusundum. Ee buraya kadar okuyacagin icin tesekkurler yanit vermeyecek olsan da ama ilk dertlestigim sensin, bu kanal. Bilmiyorum belki birazdan silicem ama yine de hayatimdaki katkilarin, her videona baktigimde yuzumu gulumsetmekten aglayacak duruma getirdigin icin tesekkurler ajjahahsgys Gereksiz bir not: bu arada 3.siniftan beri her sosyallesmege calistigimda ellerim titriyor, nefessiz kaliyorum ve tek kelime bile zorla ediyorum.
Ben şuan tıp fakultesi üçüncü sınıfım kendi arkadaş grubum benimle küsme kararı aldı ve ben onların dedikleri ve yaptıkları şeyleri alttan almama rağmen sonra o grupla kusunce kendi oda arkadaşımın o da benimle aynı sınıfta onun arkadaş grubu da benimle küstü ve sevdiğimi söylediğim çocugun benden değil onlardan birinden hoşlandığını söyledi ben kendimi savunmaya çalıştıkça beni dovmekle tehdit ettiler okuluma söyledim ama elimde kanıt olmadığı için bir şey yapmadılar hala okulda bakışlar atıyorlar kimle arkadaş olsam onunla aramı bozuyorlar girmek istediğim projelerdeki kişileri orgutleyip beni projelerden çıkartmaya çalışıyorlar hayatım boyunca hiçbir zaman kimse beni sevmeyecek ve arkadaşım olmayacak herkes benden nefret ediyormuş gibi ben kötü bir insanmisim gibi hissediyorum
Merhaba Sıla seni severek takip ediyorum. Ortaokula ilk başladığım yıl sadece 1 kişi ile önceden tanışıyordum ve zamanla en yakın arkadaş olduk. Bir gün onunla saçma bir sebepten dolayı küstük birkaç gün konuşmadık. Benim sınıfta başka arkadaşım yoktu ama onun önceden tanıdığı bir sürü arkadaşı vardı ve bir anda yalnız kalmıştım artık dayanamayıp barışmak için onunla konuşmak istedim. Teneffüste kapıda konuşalım dedim ve geldi konuştuk ben tekrar arkadaş olmak istediğimi falan söyledim bana pek fazla tepki vermedi sonra da arkadaşları geldi ve gittiler. Ben de tuvalete gittim kabinin içindeyken birden 3 kişi içeriye girdiler küs olduğum arkadaşım ve onun arkadaşları. Birden yanındaki kız benim kapıda ona söylediğim şeyleri ince sesle taklit ediyordu yani arkadaşlarına beni anlatmıştı ve dalga geçiyorlardı. Taklit eden kızla da pek yıldızımız uyusmuyordu birbirimizi sevmiyorduk atışmalarımız bile olmuştu. Tabi ben onlar gidene kadar kabinden çıkamadım. Çok üzüldüm. Bir de sevmediğim biri tarafından dalga geçilmek daha da üzmüştü beni. Sonra arkadaşımla barıştık ortaokul sonuna kadar yine yakındık ama liseye geçince arkadaşlığımız bitti. Ve son olarak demek istediğim şuan 20 yaşındayım ve tuvalette sesini incelterek benim taklidimi yapan kızla çok yakın arkadaşız ve bu konuları konuşup gülüyoruz. Ben de o zamanlar farkında olmadan ona zorbalık yapmışım farketmedigim şeyleri o da bana anlattı 😂
Arkadaşlar lütfen bu kadar saçma sapan insanlara kulak asmayın.Ben liseye gidiyorum şu an ve herkes zorbalanmistir hayatının bir döneminde. Benim sürekli devam eden bı olayım yok bunun nedeni belki de karşımdaki kişiye bu cesareti vermemem biri size bir şey söylediği zaman sonuçları çok kotu olmayacaksa yahut başka nedeniniz yoksa karsilik vermekten korkmayin. Bu tarz insanlar hayatı boyunca mutlu olamamış ezik egolarını tatmin etmeye çalışan ergenlerdir. Bu insanlar korkunç da gozukseler korkak insanların tekidir ve gerçekten tahmin ettiğinizden çok daha kötü durumdalardır. Şu ana kadar zorbalanan herkesi korumaya çalıştım.lutfen bu kadar aldırış etmeyin çünkü gerçekten değmez bu insanlara. Önünüze bakın arkadaşlar karma herkesi buluyor inanın yasattigini yaşamadan ölmez kimse merak etmeyin. Geleceğinize odaklanip full odak çalışmanızı temenni ederim çünkü eğer şimdi calismazsak yaşadığımız hayatı daha uzun yıllar yasamamiz gerekecek.ornek vereyim sizlere ben biraz sinir problemi olan bir insanım ve su ana kadar birçok kişiyle tartışma yaşadım şu an geriye dönüp baktığım zaman gerçekten bunun için mi karşı karşıya gelmişiz neden ugrasmisim bu üç iqlu şempanzeyel diyorum ehbsbxhwhhd hayatımın bir döneminde kanlı bıçaklı olduğum insanların bazılarının adını unutttum hsgevebdhd gerçekten geçiyor bazı şeyler:) ama yine de iyi yapmışım diyorum bazen yalan da olmasın içini boşaltmak ya da tavsiye almak isteyen olursa çekinmeden yazabilir bu yorumun altına. Unutmayın hiç bir şey şu hayatta kendinizden ve sağlığinizdan değerli değil kocaman sarılıyorum yaralı herkeseee❤(bu arada yorumu okurken farkettim biraz şiddete meyilli bir yazı olmuş. Gidin dövün sovun demiyorum hatta kavga etmenizi tavsiye de etmiyorum. Sadece karşılık vermekten korkmanıza gerek yok demek istedim. Tabi ki bu tavsiyeler kişilere durumlara göre değişiklik gösterebilir. Lütfen her şeyle basetmeye çalışmayın mutlaka daha yetkili birinden yardım isteyin. Yardım almak sizi zayıf biri yapmaz unutmayın.)
Merhaba sıla abla ben geçen sene 7 sınıf tım bu senenin başında sınıfa gerici ama sınıfa girdiğ andan itibaren benden daha popüler olucağından emindim ilk başta bişi olmadı hata gelip benle konuştu sonra sınavlar başladı ben Disleksi öğrenme güçlüğü B veD nin karıştırma ve okuma bozukluğu olduğum için kaynaştırma öğrencisi olarak kabul ediliyorum o yüzden bana bi kaç sınav farklı yapılır onlarda bunu gördü ve bı kaç tane arkadaş olarak bana gerizekalı ve otistik diyolar hata taklitleri bile var ben bunu ilk günden aileme bildirdim ama bu pek umurlarında olmadı ama ben o günden sonra rehabilitasyon a daha az gittim ama bana en çok dokunan son derstebeni kışkırtmaları ve hocamın karşımızda olmasına rağmen hiç bişi yapılmadı sonra o gece o kadar canım yandıki intiharı düşündüm hatta anksiyete krizi geçirdim annem sayesinde çok geçmeden intiharı büşünmemeye başladım ama bu sene lgs var diye takmamaya başlamak istedim ama hala uyuyamıyorum en çok dokunan şeylerden biri de herkez neredeyse herkes onu savundu ama sana çok teşekkür ederim çünkü normalde Disleksi olan biri kitap okumayı sevmez çünkü anlayamaz ama ben senin sayende okumaktan vazgeçmedim ve hem bı kafa dağıtma aktivitesi hemde paragraf soruları çözebiliyorum yanlış yazdığım kelimeler için özür dilerim ve sana çok teşekkür ederim ben seni o intihar etmeyi düşündüğüm gece keşfettim sen olmasaydın bu bı depresyon ve anksiyete olarak geçmezdi bu son senem ama şunu biliyorum bı kaç tane daha zorbalık videonu izledim ve bunun geçici olduğunu bana inandırdığın için sana teşekkür ederim
Abla bende yaşadığım bir zorbalığı anlatmak istiyorum umarım bir sonrakine benide alırsın❤ Bu olay okullar kapanmadan önce oldu ben 7.sınıftım ve her gün 8.sınıflar tarafından zorbalığa uğruyordum yine bir gün kantine gittim bir şeyler almaya sonra o zorbalardan biri gelip bir yere çağırdı bende kabul etmedim o gittikten sonra kantinden çıktım ama oradaydı beni zorla spor salonuna götürdü diğer arkadaşlarıda oradaydı ve beni bir sandalyeye bağladılar sonra kafama top atmaya başladılar basketbol topu bile atıyorlardı sonra beni çözdüler bizim okulda havuzda vardı onlar havuza girdi ve benide zorla havuza soktu ve beni boğmaya çalıştı sonra havuzdan çıktık sonra beni yere fırlatıp fırlatıp dövmeye başladılar ben bayıldım sonra ayıldığımda havuzun ortasında Bi şişme yataktaydım ve şişme yatağın havası inmeye başladı ve havuzun kenarı gitmek için 8 metre yüzmek gerekiyor ben o kadar süre yüzemiyordum çok paniğe kapıldım bağırmaya başladım sonra o zorbalar geldiler ve beni izleyipde güldüler sonra ben yüzmeye çalıştım bir mucize oldu ve çıkabildim ellerinde ketçap vardı ve yüzüne sıkmaya başladılar sonra ben kaçtım ve hemen okuldan çıktım abla şuan o sekizler yaz olmasına rağmen hala benimle uğraşıyor
Bilmiyorum bu yorumu okuyor musun ben çocukluğumda babamı kaybettim ve aşırı derecede zorlu bir hayat geçirdim zorbalandım asla unutamadığım olaylar ben Türkmenim ve türkmen olduğum için piknik yaptığımızda bana yemek verilmemişti ve hocalar buna susmuştu annem asla beni dinlemez asla sevmez bunu hep yüzüme söyler sen benim kızım değilsin seni doğrucağıma taş doğursaydim der ben dilliyimdir hakkımı ararım asla susumam sırf bu zorbaliklardan ötürü Olay cıkarıyordum belki her zaman haklı değildim ama hayatım boyunca asla sevgi görmedim burada ankisiyetem başladı saçımı koparmaya başladım bazen kendimi b.ıçaklamak istedim. Kendimden her zaman nefret ettim sevemiyorum abi kendimi belki güzel olsaydım sevilirdim belki güzel bir imkanım olsaydı sevilirdim bilmiyorum sadece sevilmemek korkutucu . Size saçma gelebilir ama hayatım boyunca annelerinin çocuklarına sarilmalarini kıskandım öyle çok kıskanıyorum ki arkadaşlarımın annesi okula geldiğinde annemin neden sevmeyecekse doğurduğunu düşünüyorum. Ancak annemide anliyorum mal değilim benimde eşim ölse ve ailem üzerime gelse bende böyle olur muydum bilmiyorum delirdiğimi düşünüyorum çünkü herşeyin suçu babamın diye düşünüyorum belki o ölmeseydi ben karşı cinsten nefret etmezdim yada evlenen inslarin ne zaman pişman olucaklarini düşünmezdim Çok uzun okuduysan teşekkürler ve şuna hala iyi değilim telefon bağımlısıyım ve kitap insnalardan kaçmanın güzel bir yolu 16 gircem inş seneye
Ben yaşadığım değil ama yaşattığım ve sonrasında ise çok pişman olduğum bı zorbalığı anlatmak istiyorum... Aslında bunlar yaşanırken çok küçük ve bilinçsizdim. İlkokulda sınıfa 1. sınıfı tekrar okumak durumunda kalan bı kız gelmişti ve geçen senede bizim öğretmenimiz o kızı tanıyormuş öğretmen bütün sınıfın içinde kızı ( bence) rendice edicek şekilde uyardı ve geçen seneki gibi olmamasını söyledi zaten kızın kötü bı aile ortamında yetiştiği belli oluyordu o yaşlarda tabi bizim sınıftaki diğer öğrenciler bende dahil olmak üzere onunla çok dalga geçerdik her tenefus nerdeyse itip kakardik, bı gün hiç unutmam ve her seferinde düşündükçe vicdan azabı çekiyorum kıza çok sert bir şekilde vurmustum bunu şu an küçüklük ve dış etkenlerin gazı ile yaptığımı düşünerek kendimden çok utanıyorum ... Bu durum böyle gitti kız hala zorbalaniyordu amaçsız yere ortaokulda da aynı okuldaydik durum sözlü şiddete evrilmisti zaten 6 yada 7. sınıftan sonra onu gormedim şu an lisedeyim ama eğer bir gün onu gorursem kendim adına en azından özür dilemeyi düşünüyorum umarım beni (bizi) affede
Merhaba Sıla, 22 yaşındayım Bende kendi hikayemi paylaşmak istiyorum.. Ben ailem tarafından zorbalanıyorum… Aslında çok kilolu değilim ama sürekli aptal ve şişko olduğumu söylüyorlar artık aynada kendime bakamıyorum çünkü her baktığımda onların sözleri yankılanıyor kulaklarımda.. Her sofrada 1 kaşık yemek aldığımda kardeşlerim bana şaka altında bu cümleleri söylüyorlar “yeter çok yedin yağlarından ye” diyerek dalga geçiyorlar ve bazen ben haftalarca bişey yiyemiyorum iştahım kaçtığı için. Ne yaparsam yapayım her şey de yetersiz görüyorlar ve benimle beyinsiz diyerek dalga geçiyorlar.. Ve bir çok konuda bu böyle devam ediyor.. Bir çok kez depresyona girdim ve ne yapacağımı bilmiyorum …
Sanirim lisede yasadiklarimi anlatsam bi cok insan cok sasirir.. 23 yasindayim suan ve gercekten zorbalik vb deneyimler insanda agir tramvalar birakiyor. Neyse ki hayatimin şu noktasinda bi cogunu geride biraktigimi dusunuyorum. Ama ozellikle ortaokul lise caglarindaki arkadaslarima en buyuk onerim hangi kosulda olursa olsun susmamalari. Ben bu hataya dustum ve basima gercekten gelmeyen kalmadi. Soguk, utangac, anksiyete sahibi bi insan olabilirsiniz. Bende öyleydim. Ama emin olun agzinizdan cikacak tek bi laf dahi sizi uzun vadeli koruyabilir. Bu yaşimda liseye dönsem her sey cok farkli olurdu fakat dönemeyecegim. O yuzden eger hali hazirda bu durumlari yasayan arkadaslarim kardeslerim varsa en buyuk onerim korkmamak. Arkadaslar gerekirse manyak gibi davranip siz karsinizdakini korkutun ki bu konuda gercekten ciddiyim. Zorbaya karsi zorbalik yapin demiyorum ama hakkinizi lutfen savunun ya. Sizden daha degerli bi varlik yok bu dunyada bunun farkina varin. Kendinizi korumak adina (tamamen kendi gorusum) gerekirse zorbalara zorba olun, kaba olun, kotu olun. Ama izin vermeyin size bunu yapmalarina.
Benim hikayem belki biraz daha hafif kalıyor ama anlatmak istiyorum. 5. sınıf bizde full olarak online eğitim oldu ve birbirimizi WhatsApp vb. yerler dışında fazla tanıma imkanımız olmadı. Ben devlet okulundaydım ilkokulda sonra özel okulu burslu kazandım. O zamanlar gittiğim ilkokulu tam anlamıyla beşe katlayacak bir okula gitmiştim. Sınıfımız 15 kişiydi 6-7 tane falan kız vardı ve bunlardan 1-2 kişi harici genelde hepimiz birlikte takılırdık falan filan. Sonra 6. sınıfa geçtik ve o zaman aslında onlineda çok tatlı dediğim insanların gerçek yüzünü gördüm. Şöyle ki o arkadaş grubu ben hariç devam ediyordu. Bu arada ben normalde aşırı derecede utangaç bir insanım markette boyumun yetmediği yerde yardım istemeye utanacak kadar. Ama bu dönemlerde ergenliğin verdiğiyle mi diyeyim daha bir girişken olmuştum. O dönemlerde de böyleydim ve ben de sonuçta geçen sene arkadaştık diyerekten aralarına girmeye çalışıyordum. Sınıfta bir tane İranlı bir kız gelmişti. Bizden 4 yaş kadar büyüktü ve bu büyüklük kesinlikle yaramamamış olmalıydı çünkü bizden çok çok daha çocukça davranıyordu. Çocukçadan kastım çevresinde olan kızlara istediğini yaptırabileceğini sanıyordu. Misal kantine gidecek olsa ama yannda o kızlardan biri olsa parasını dahil vermeyip diğer kız teklif etmemesine rağmen diğer kızın parasından kendi istediklerini alıyor, tüm ayak işlerini onlara yaptırıyordu. O kız bana hiçbir şekilde ısınamamış olduğu için o gruptan kimse benimle konuşmuyordu. Yemekhanede falan hep tek oturuyordum, diğer sınıftan hiç tanımadığım insanlar gelip yanıma gel bizimle otur diyorlardı düşünün. Sonra biz bu kızla şuan için saçma bir ödev konusundan tartıştık. Ben ne olursa olsun her ödevi yetiştirmeye çalışan ve hepsinden artı almaya çalışan bir öğrenciydim. O kız da grubundan bir kızın yaptığı ödevden kendi ödevini geçiriyordu. Sınıftan bir çocuk dayanamadı söyledi ve hiç kimse destek çıkmadı ona ben de sinirlenip benim de gördüğümü söyledim falan. Bundan önce zaten ara bozucu falan diye anıyorlardı, beni kimse sevmiyordu sınıfta. Bu benim hakkımda saçma sapan konuşmaları bu kavgadan sonra daha da arttı. Kendi sınıfım dışında birkaç arkadaşım olmuştu bu yüzden artık takmıyordum. 7. sınıf bitimine kadar devam etti bunlar. Sonra o İranlı kız gitti. Ama artık ben eskisi gibi değilim ve olamayacağım da sanırım. O zamanlardan beri yeni bir ortamda genelde yalnız takılmayı, kimse teklif etmediği sürece arkadaş olmaya çalışmamayı benimsedim.
al senin olsun al ne olursun al benim ömrümden faili meçhul bir deli maktul bir sır olursam ben son günü beklerken son sesi dinlerken faili meçhul bir deli maktul bir sır olursam ben bil ki bazen güçlü bazen kırılgan yorgun düştüm denge bulmaktan en son cümleye hapsolmaktan başka bir yol var
Geçen yıl sürekli akran zorbalığı görüyordum. Özelliklede sınıftaki belirki birkaç kişiden. Mesela birisi tenefüste yanıma geldi, bende sandım ki normal sohbet etmeye geldi. “Kalemliğine bakabilir miyim?” dedi sonrasında kalemliğinden bir kalem aldı ve “Rengini deneyebilir miyim?”dedi bende onaylayınca güya rengini denemek için masaya baya büyük bir şekilde”OBEZ” yazdı. Detayınıda vereyim bunun yazıldığı zaman obez derecesinde bir kilom yoktu,sadece 5-6 kiloluk bir fazlam vardı. Sonrasında üzülmem arkadaşın hoşuna gitmiş olacak ki arkadaşlarıyla örgütleşip beni topluca dışlamaya,zorbalamaya devam ettiler. Kızlar beni yanına almıyor alttan alttan”Sen şişkosun,sen obezsin,senin üzerinde hiçbir kıyafet güzel durmaz.” İması veriyorlardı. Onların bu imalarını görmezden gelip yanlarına gitmedim. Ama sınıftaki birkaç kişi daha da üzerime gelip beni kilomdan hatta gözlerimin çekik olmasından da zorbalamaya başladılar. Mesela ingilizce dersinde hoca kitaplarımızı almamızı isteyince aralarından birisi beni ima ederek “Obez bookları alın!” diye bağırdı. İşte sürekli olarak”Anime kızı, japon,obez, senin popon büyük temizlemen için alet falan alman lazım” diyorlardı. Şükür bu sene ele başları okuldan gittiği için böyle saçma sapan şeyler yapmayı bıraktılar. Benimkiler insanların yaşadıkları yanında çok az bir şey ama yinede fazla etki bırakabiliyor. Ama siz siz olun bu tür şeyleri kafanıza takmayın. Gerekirse bir öğretmene veya ailenize söyleyin.
Ben ilkokul ve ortaokul boyunca zorbalığa uğradım ilk okulda maddi durumumuz yüzünden zorbalığa uğruyordum hiç arkadaşım olmadı ilkokulda o yüzden hep tek başıma oyalanıyordum ortaokula geçince bi kızla çok yakın arkadaş olmuştuk ve bi gün konuşmayı kestik ve sırf onunla konuşmuyoruz diye tüm sınıf benimle küstü erkekler de dahil tüm sınıf benimle uğraşmaya başladı tek bir arkadaşım bile yoktu sınıftaki kızlar ve erkekler kağıtları top haline getirip üzerime atıyorlardı erkekler çantamı alıp yerlerde sürüklüyordu kızlar ve erkekler birbirlerini gazlayıp benimle uğraşıyorlardı defalarca kez eve ağlayarak gittim anneme okula gelmesi için yalvardım halbuki ailem de beni kilom güzelliğim yüzünden beni zorlayan bir aileydi hem ailem hem okuldakilerle uğraşmak beni yormuştu hatta artık sınıftakilerle karşılaşmamak için okula gitmek istemiyordum gelmemek için elimden geleni yapıyordum intihar etmeyi bile düşünmüştüm artık çok şükür ki ortaokul da bitti liseye geçtim fakat çok travmam var ve napıcam bilmiyorum..
bende lisede yaşadığım şeyleri buraya yazmak istedim İlk zamanlar aslında gerçekten iyiydi ortaokulda en yakın olduğum arkadaşımla beraber aynı okula gidecektik ama bölümlerimiz ayrıydı ben kendi ilgi alanım olan grafik tasarım bölümünü seçtim, daha sonra biz bu arkadaşımla takılmayı bırakmıştık araya insanlar falan girdi derken baya bi koptuk hala görüşüyoduk yinede çünkü aynı okuldayız falan. Bende o zamanlar iyi kafa dağıtırım diye bir kaç arkadaş grubunda olmaya çalıştım ama yine olmadı falan derken, yabancı uyruklu bir kaç öğrenciyle beraber takılıyordum grafik bölümünün çoğu yabancıydı türk öğrenciler o bölümde azınlıktık zaten onlarlada aram iyi değildi biz bu grupla baya ilerledik falan sınıfta bide gene ortaokul dönemlerimde tanıdığım bir kız vardı o zamanlar çokta bayılmazdık birbirimize içten içe bir soğukluk vardı bende bu kız çok yalnız takılıyo diye ona falan konuşuyodum bahçeye inip yürüyorduk arada saçma şakaları oluyodu görmezden geliyodum burada şunu söyliyim kıza acıdığım için yaklaşmadım çünkü bende bir zamanlar öyledim hep dışlanan ya da tek olan o kişiydim dedim ki bari o kendisini kötü hissetmesin arkadaşlarımla sürekli atışıyordu genellikle bizimkilerde sevmezdi onu pek ama ben bunu pek takmadım atıştıkları zaman müdahale edip ayırıyordum sonra biraz zamandan sonra arkadaş grubuna dahil olmaya başladı ben rahattım aslında arkadaş çevrem genişti güzeldi derken arkadaşlıklar yerini kıskançlığa kıskançlıksa yerini zorbalamaya bıraktı grafik bölümünde gerçekten yetenekli iki kişi vardı biri ise bendim bu durum ise onlar için sorun olmaya başlamıştı buraya yazamayacağım ciddi olaylar yaşadım en basit olarak göndermeli st'ler ve wp sınıf grubundaki konuşmalar falan canımı sıkmıştı okula gitmek istemedim müdür y. konuştum nakil alıcağımı bir müddet tekli sıralardan bir tanesini istedim oturmak için çünkü ne ben onlarla oturmak istiyorum ne de onlar ama müdür y. bunu kabul etmedi ''arkadaşlarınla beraber kal onlarla konuşmaya çalış tatlım'' falan dedi en sonunda okula gitmek istemedim annemle kavgalar ettim sonra okula gittik beraber konuştuk falan ama kimse bizi dinlemiyo en sonunda nakil aldırıp gittim devamsızlık için rapor falan almıştık sisteme geçirmemişler nakil öğrenciyim diye devamsızlıktan kaldım olayın ardından psikiyatrist tedavileri falan aldım hala devam ediyorum sonrasında düz anadolu lisesine gittim arkadaş ortamımla çok iyiyiz hala görüşüyorum ama burdada öğretmenlerin zorbalığına maruz kaldım ve yine sınıfta kaldım şu anda kafam rahat bir şekilde açıktan okuyorum pişmanlığım yok hedeflerimi ve yolumu kaybetmedim...bu arada uzun oldu biraz üzgünüm ama eğer isteyen varsa dertleşmek amacı ig:everythingisforophelia_ hesabına yazabilir şimdiden herkese musmutlu günlerr 😻❤
bende anlatmak istiyorum. ortaokulda her şey normal sayılırdı aslında. 5. sınıfın ikinci döneminde sınıf değiştirmiştim (sınıfta zihinsel engelli bir çocuk vardı ve beni her ne kadar garip gelse belimden kaldırıp kucağına almıştı aileme söylediğimde hemen sınıf değiştirmiştik) ben eski sınıfımda sevilen biriydim ama sınıf değiştirince herkes bir anda düşman kesilmişti. tuvalette falan beni gördüklerinde sıkıştırıyorlardı ama yeni sınıfımda arkadaş edinmiştim ve her şey düzelmişti. 8. sınıfta ise bizim sınıfta olmayan ama nefret ettiğim zorbanın teki olan biri vardı. maalesef ki lisede aynı sınıfa düştük ve bana yapmadığını bırakmadı. başımdan aşağı su döküp saçımı karıştırması yaptığı zorbalığın sadece bir tanesi. 10. sınıfa geçince de tabii ki hiçbir şey değişmedi. sürekli benimle dalga geçiyordu vs. şimdi 11. sınıfa geçtim ve sırf o seçti diye eşit ağırlık seçmeyip sayısal seçtim. şimdilik mutluyum gibi
Anaokulundan beri servisle gidip gelirdim okula anaokulu servisleride okulumda yas grubuna göre belirleniyordu o yüzden 5 kisiydik serviste 4 erkek 1 kız o 4 erkek tarafından sürekli dış görünüşum yüzünden zorbalandım. 1. Siniftaysa servisi biraktim ve ailemle beraber gelip gidiyordum okula. Sinifimda 33 kisiydik kizlar hep beraber oyun oynarlardı bende onlarla oynardim ama sinif ici oyunlardi bunlar yani mantik kullanmamiz gereken oyunlar o yuzden surekli bana ihtiyaclari oluyordu o yüzden de sürekli kullaniliyordum o zamanlar hormonel bir bozuklugun vardi ve atlatabildim ama saglik sorunum yuzunden hem kilolu hemde uzundum. Ortaokula gidince okulum degisti ve arkadas edindim ama ilkokuldaki yalnizligim yuzunden derslerime bagimli olmuştum o yuzden arkadaş edinemedim hala zorbalanıyorum dıs gorunusum yüzünden (şu an 7. Sınifim)
Saat gece 11.33 gece gece bir anda "4-5 sene önce kitaplar ile ilgili video çeken sıla diye bir kız vardı ne yapıyor acaba" diye aklıma geldin ve yıllar sonra buradayım! Nasılsın??
7.sınıf 2.dönem sınıfa ilkokul arkadaşımdan biri gelmişti ve zorlanabilir diye düşünerek kıza yardım etmek istedim bir çevresi olsun konuşacağı biri olsun diye kız beni terslemeye başladı bende dedim ki demek ki istemiyor kıza tamam dedim gitmedim yanina beden dersi arkadaşımla konuşuyorum çok boş konuşuyorsun diyor istiklal marşında arkadaşımın yanındayim beni itip onun yerine geçiyor sonra kıza karşılık verdiğimde özür dileyip benimle uğraşmayı bırakıyor bende uğraşmaz artık diyorum bir kaç gün sonra benim sıra arkadaşımın arkasından hatta kızın gözünün içine baka baka onun çocukluk arkadaşı ile birlikte yelloz yelloz diyor sıra arkadaşıma soylediğimde dediğimi anlamıyor bende o kıza ters ters bakmaya başlıyorum kız sana demedim diyor bende biliyorum dediğimde önüne dönüyor bundan sonra birkaç takım olay oluyor bütün sınıfı bana karşı doldurup herkesin ya bana zorbalık yapmasına yada zorbalık yapmalarına sessiz kalmasını sağlıyor neyin üzerinden yapıyorlar söyleyeyim ben.İnek diyerek,ders çalışmam,her sene takdir almam ve kitap okumam birilerine çok batmış anlaşılan hani birkaç kişi dese hallederim bütün sınıf! söylerken bile elim ayağım titriyor.Okuduysan da teşekkür ederim.
Her okul yaşımda zorbalığa uğradım. Her okulumda en az 3 kişiden zorbalığa uğradım. Kiminle arkadaş olsam O, da en sonunda benden sıkılıp sanki ben duygusuzmuşum gibi, söverdi, dalga geçerdi. Sanırım suç bende de olabilir bilmiyorum. Ama oysaki tek istediğim sadece arkadaşlarımla eğlenebilmek, onlara ilgi göstermek, onları güldürmek , mutlu edebilmekti. Ama onlar bunu bana yapmadılar. Hayatımı mahvettiler sağ olsunlar. Çocukluğumu bu saçma insanlar yüzünden yaşayamadım ve çok pişmanım...
Abla ben de bir anımı anlatmak isterimm;)) Olay; Abla benim şu anda küs olduğum bir arkadaşım var Hem aynı okulda okuyoruz Hem aynı sınıftayız hem de mahalleden tanışıyoruz yani sınıftakiler bizi kanka gibi görüyor ama pek de öyle değil kızın Gerçek yüzünü bir tek ben biliyorum neyse buraları geçelim. Abla Ben şu anda ortaokul 2'ye geçeceğim bu olayda ben 5.sınıftayken yaşandı,ben kitap okumayı çok seviyorum O yüzden teneffüslerde kitap okurum.Bir de benden 2 yaş büyük yine mahalleden tanıştığımız ve bu olayı bana yaşatan kişinin de tanıdığı bir arkadaşımız var bazen de kitap okumak yerine öğle aralarında onun yanına gidiyorum işte sohbet falan ediyoruz, dolaşıyoruz.Bana zorbalığı yapan kişiye çiçek Ortak arkadaşımız olanada Lale diyelim.Ben bir öğle Teneffüsunde bu lalenin yanına gittim işte dolaştık falan Sonra zil çalmaya yakın Böyle havada sıcaktı sınıflarımıza gittik benim sıra arkadaşım da bana camdan bağırdı "gel çiçek boğuluyor" dedi ben de bir şey oldu diye maraton koşar gibi koştum, baktım hiçbir şey olmuyor Her şey normal sınıftaki diğer kişilerde çiçek sana Kışkırtma yapacak falan dedi.Sıramın Orada toplanmıştılar çiçek Bir de 2 kişi benim sıra arkadaşım da dahil.Benim masamın üzerinde defterimi açmışlar kalemlerimle Bir şeyler yazmışlar,çizmişler (çöp adam çizmiş bu çiçek kafasida şakasız bok şeklinde) Sonra ben kalem kutumun içine baktım kalemlerimin çoğu yok ve Kurşun kalemlerimin de uçlarını kırmış.Sonra ben baktım çantamda falan aradım.Beslenme kabım boştu Ben genellikle öğle teneffüsünden önce yiyorum yemeğimi.Baktım bu kalemlerimi kabın içine koymuş hem de bana geldi dedi ki "Bak normalde başka bir yere koyacaktık acıdık sana koymadık." dedi bu şeyi dün gibi hatırlıyorum. Sonra ben bu çizdikleri o çöp adamı çöpe attım.Benim de bir tane kuzenim var 10. sınıfa gidiyor. Yani aynı okuldayız,bir şey olduğunda falan hep ona söylüyorum.Ben de bunu anlattım anlatırken de böyle Üzüldüğüm için Ağlamaklı oldum da tam ağlamadım.Bizim okulda ortaokullar liselere göre 1 saat daha erken çıkıyor,Ben de bu arkadaşımla çiçekle gidiyorum ablası da lisede olduğu için biz bir saat bekliyoruz.Son Teneffüste geldi benim kuzenim konuştu ve yani kız bunu bir kere de yapmadı sürekli olarak yaptı ama burada gerçekten fazla abarttı.Konuştu kuzenim"İnsan sabreder ya da alışır ama burada sabrı taşmış kızın." falan dedi kuzenim de kıza üzgün müsün böyle yaptığın için demişti sanırım kızda Evet anlamında başını salladı ve çantasını alıp gitti dışarıya. ben de bankta öyle Tek oturuyorum Normalde hep birlikte otururuz,Konuşuruz, sohbet ederiz.Ben eve geldim Annem de çalışıyordu normalde ama eve erken gelmiş benim böyle surat astığımı falan görünce de sordu Ne oldu diye Sonra ben de anlatırken biraz ağladım gibi oldu yani tam ağlamadım sanırım Çünkü kolay kolay Ağlayamıyorum elimde değil, annemle de çiçeğin annesi arkadaştı Annem de sinirlendi kıza,bizim evimizde c Çiçekle aşırı yakın annem evlerine olay hakkında konuşmaya gitti annesinin yanında da göt korkusundan öyle yapmadım Ben sadece bir şey çizdim kalemleri falan başkaları koydu demiş. Bizim sınıftakiler de olayı bana anlatırken sadece kalemleri koymakla kalmamış çöp adamı çizmek için Benim çantamı açıp öyle almış defteri yani izinsiz. Sıla Abla kısa kesemediğim için uzun oldu umarım seni sıkmamışımdır♡ Not:Seni cooookk seviyorumm❤💟💌
Kendiniz olmayı sürdürün, sorun diğerleri yani olamayanlar. Bu konuda size yardımcı olacak birkaç kitap önereceğim. "Sınırlar" Dr. Henry Claud, Dr. Jhon Townsend, "Tongue Fu Sözlü Dövüş Sanatı", Sam Horn, "Kendime Düşünceler" Marcus Aurelius. İlk kitabı; Anna' s Archive PDF olarak, ikincisini kitap adı ve PDF biçiminde arama yaptığınız da diğeri ise Anna' s' PDF olarak dan indirebilirsiniz. Burada birçok kitap bulunuyor.
Merhaba şuan 9.sınıfa geçicem çok korkuyorum.Ortaokul hayatımda 4 sene boyunca zorbalığa uğradım.Oturuşumdan kalkışıma ve çalışkan olmama kadar alay edildim.bu çok korkunç lisede de böyle olacak diye çok korkuyorum.Hatta bi anımı anlatmak istiyorum.Bi gün boş dersteydik ve bende biraz rahat oturuyordum yani yayılır pozisyondaydım.Bir anda istiklal marşı okudundu.Bende dik pozisyona geçtim saygımdan ve haraket etmeden istiklal marşının bitmesini bekledim.Evet bununla bile dalga geçtiler sınıfın ortasında,hoca sınıftaydı ama ders işlemiyorduk.Hoca hiç bir şey demedi öyle izledi.Yanımdaki yakın arkadaşım tuvaletten geldi dönüp ona olanları anlattım zorbalarımda bunu duymuşlar.Sınıfın ortasında “sanane istediğime zorbalık yaparım” diye üstüme yürümeye başladılar.Ne yapacağımı bilemedim donup kalakalmıştım,kendimi çok kötü hissediyordum.Umarım lisede böyle şeyler yaşamam yinede çok korkuyorum
İlk okuduğun olayın benzerini yillar once bende yaşadım dediğin gibi okul değiştirdim bana zorbalık eden kişiyle yine aynı sınıfa düştüm okul değiştirince eskisi kadar zorbalık edemedi karşılık verdim okuldaki insanlar onu sevmedi dışlandı ( bana yapılanların aynisini yaşadı) ortamın da çok önemli olduğunu düşünüyorum ilk gittiğim okuldaki insanların yarısı kekoydu yarısı kendini bisey zanneden ergenlerdi hocalar da aldıkları diplomanın hakkını vermiyordu rehberlik hocalarıma bu konuyu anlattim pek bir yardımları olmadı ikinci gittiğim okuldaki rehberlik hocam bana bu konuyla birlikte çoğu konuda yardımcı oldu aslında okul değiştirmek çözüm gibi görünse de değil sana takan takıyor bir Şekilde önemli olan kendini savunabilmen Ama okul değiştirmek geçici bir çözüm
Umarım bu yorumu bir şekilde görebilirsin veya videoda yorumlayabilirsin.Geçen yıl okulda soru çözme kampı vardı ve ben dışlanmamama rağmen buz pateni yapan arkadaşlarımızın yarışmasını akıllı tahtadan izliyorduk.Bir anda Kpop fanı olduğum,onlarda Kpop sevmediği için benden Kpop şarkısıyla dans etmemi istediler.Ben de o an Eğer dans edersem beni aralarına alacaklarını sanıp dans ettim.Sonra ki teneffüste ise arkamdan hem cinsel içerikli hemde aşağılayıcı küfürler ettiklerini öğrendim.Sonra ki teneffüste yan sınıfa tek arkadaşımın yanına gidip oturdum.Hem sandalyenin rengi oturduğum rengiyle benzer olduğundan hemde regl olduğum İçin pedin yumuşak yapısına alıştığımdan altımda ki ceketi hissetmedim.Aslında yerine oturduğum ceketin sahibi “Ceketi kirlettin”, “bir daha asla bu ceketi gitmeyeceğim”, “Ceketi imha etmek istiyorum” gibi şeyler dedi ve kendime olan öz güvenimi o an kaybettim.Eskiden sınıf grubunda hoşlandığım çocuğa açılırken artık derste el bile kaldıramıyorum.Yaptıkları sadece bu değildi ve bir anonim numaradan koktuğumla ve vücut kıllarımla ilgili yorum yaptılar.Beşinci sınıfta 10 Kasım gezisinde ise neden olduğunu bilmediğim bir sebepten dolayı bana çöp dediler ve üzerime çöp attılar,benimle yaşıt bir kız büyüklere havalı görünmek bir kız ise hoşlandığı çocuğa havalı görünmek için.Hatta Anıtkabir’de ise yaşıtım olan o Kız tanımadığımız bir kadına beni hakkımda “Abla bu kızın psikolojik sorunları var” dedi.Bu yıl ise sınıftan sürekli dışlandım,ne zaman gruplu bir proje olsa tek başıma yaptım veya grupların rastgele olmasını umdum.Başka bir zamanda ise cinsel yönelimim ve dinim ile dalga geçildi ve yersiz yorumlar yapıldı.Umarım bir şekilde görüp fikrini belirtebilirsin💗
Malesef zorbalık konusunu bende yaşadım tam zorbalık mı bilmiyorum ama çok üzüldüğüm şeyler yaşamıştım ilkokuldayken resmen hiç arkadaşım yoktu olanlarda beni oyuna sadece dalga geçmek için ve oyundayken benden kaçıp eğlenmek için oyuna alıyorlardı aslında sınıfın en popüler kişisi benim en yakın arkadaşımdı onun içinde oylemiydim bilmiyorum ilkokul sonuncu sınıftayken oda okuldan gitti artık sınıfta hiç arkadaşım yoktu bende hep onlar beni oyuna aldıklarında girerdim yada bahçede tek basima dolaşır onları izlerdim ilkokulu bitirdim ve ortaokula gectim 5.sinifta 3lü arkadaş grubumuz vardı aslinda o grupta hicbir sorunumuz yoktu o grup dedigimde doğru duzgun oyun oynamazdik bile neyse 5.sinid bittiginde o gruptan bir arkadaşımda okuldan ayrildi 6.sinifa gectiğimfe galibs en zor anlarımı yaşadım bu kadar şey yaşadıktan sonra artık tek korkum arkadaş kaybetme korkusu olmuştu bu yüzden grupta son kalan arkadaşıma okadat bağlandım ki ve 6.sinifts sınıfa bir kiz geldi bizde uzun boylu olduğumuzdan o arkadasim direk sinifa gelen kizi bizim gruba aldi ve o sinifa gelen kiz benim sira arkadasim oldu ama benim o bağlandıgim kizla okadar iyi arkadas olduki grupta sadece onun icin varfi ve beni kullanıyordu onun yüzünden o yakın oldugum arkadasimla küstük ama gene barıştık ama ben gorunmez gibiydim sonra yakin olduğum arkadasim sinifin en popular kızı oldu benle küsse herkes onla takılırdı ama sonra bir olay yasadik ve sınıfa yeni gelen kızla da küstü hâlâ küs ona ama ben istemeden o arkadaşıma dahada cok bağlandım ama suan hayatimdan menmunum mutlu olmayi becerebiliyorum ve o eski sorunlar kalmamis artik kendimi koruyabiliyorum bu sorundan kurtulduguma cok sevindim suanda en yakın arkadaşlarım kitaplar diziler ve müzikler seni çok seviyorum abla videolarına bayılıyorummm❤️❤️
Selam Sıla öncelikle seni çok sevdiyimi bil. 13 yaşındayım yani daha çok küçük sayılırım. okula o zamanlar kanuşmada zorluğu çekdiyim için bir sene okula gitmeyi erteledik.Yanı 8 sınıfa geçmem gerekirken şimdi 7sınıfa geçiyorum.Bu olay başıma 4 sınıfdayken gelmişdi.Ben hep zaten zorbalanan biriydim.İnsanlar hep elimin ayağımın bir kıza göre iri olmasını eleşdirmişdiş,kilolu olmam bir çok kez alay konusu olmuşdu(Hatta okulda lakabım bile vardı.Otobüs şoförü diye.Neden öyle lakap takdınız diye soruncada otobüs şoförleri şişman oluyor ona göre demişdi)Neyse çok konuşdum.Olayı anlatayım.Doğum günümdü.Hoca bizi dışarı çıkarmışdı..Ormanlık gibi bir yerdeydik.Ben önden gidiyor erkekler ise arkamdan birşeyler konuşuyordu.Sonra ise çoçuk arkama kadar gelib(ben onu fark etmedim) eteğimi yukarı kaldırdı.O kadar utanmışdım ki...Allahdan corab giyimişdim. Hoca sadece o çoçuğa tokat atmışdı.O çoçuğun sadece bir tokatla kurtulması istemsizce sinirlerimi bozuyor.Ne ebebeyine sikayet ne de müdüre (Bilmem belki müdürlük bir şey yokdu)Bu durumu hiç kimseye söyleyebilmedim. Şu an mutluyum ve iyiyim.Sonunda kendimi toparladım.
İlkokuldaydım ingilizce hocası harfleri öğrenebilmememiz için her harfin şarkısı olan bir kanaldan şarkı açıyordu ve bir gün yanlış hatırlamıyorsam harf “M” di benim adımda m ile başladığı için ve orda şarkıyı söyleyen kadın sarışın ve tombik olduğu için bana benzetiyorlardı dalga geçiyorlardı bu şekilde bir süre dalga geçilmiştim… hiç unutmam😢😅
Merhaba. Ben ilkokuldan 7.Sınıfa kadar okulu çok sevdim. Her zaman okula gitmek istedim ama artık bir türlü içimden gelmiyor. Niye dersen benim annem okulumda müzik öğretmeni olduğu için çok kötü hissediyorum. Sen annene söylersin,müzik hocasının çocuğu o diyip nobetciler sırf öğretmen çocuğu olduğum için kapıyı açıyor. Ama ben bu durumdan çok rahatsızım onlarda söylüyorum. Ve en kötüsü sınıftaki olaylar, hakaretler, sen sus niye konuşuyorsun gibi tabirler çok kötü hissediyorum. Bizim bir grubumuz vardı ve çok iyiydik bazı sebeplerden dolayı ayrıldık. Ve onların sevgilileriydi bana asıl zorbalığı yapan.simdi okul açılınca yapılacak zorbalıkla düşünemiyorum sevgilileriyle koştuğumuz icin
Merhaba Sıla. Ben küçüklüğümden beri kendimi hiç savunamam eve her geldiğimde anneme ağlarım anne bana böyle yaptılar diye annem artık bıkmıştı bu yüzden annem bana habire derdi ki "Sen kendini savunmadan ben hayatta savunamam kendini savunmayı öğenmelisin" derdi ama savunamadım işte tek değişen şey artık onların yaptıklarına alışmaktı. Aslında sosyal insanım 7. Sınıfa kadar okuldaki herkesle arkadaşdım. 7.sınıfta bir drama yaşadım bu sayede insanlardan kendimi soyutladım. Okulda habire yatıyordum hocalar bana karışmıyordu çünkü sınavlardan yüksek not alıyordum. 8.sınıfın son döneminde o kadar sözlü zorbalığa uğradım ki yıl sonu törenine para versem bile gitmedim.Okul seçimlerinde hata yaptığım için imam hatip lisesine düştüm.Yazın kendimi hem zihinsel hem fiziksel geliştirmeye çalıştım ama hikaye bunla alakalı değil. 9. Sınıfta ilk dönemin ilk sınavlarına girmeden nakil olmuştum. Orada önceki okulumda tanıştığım bir kız vardı. Anne babası ayrıydı bunca zaman babasının yanında kaldığı için biraz tembeldi. Sınavlar yaklaşınca benden yardım istedi ve böylece arkadaş olduk. Onla takılırken sınıftaki 6,7 kişilik grupta bir tartışma yaşandı ve böylece bir kişi o grupdan ayrılıp bizlerle takılmaya başladı. Bu sürede o bizle takıldığı için bize her fırsatta dersde laf atmaya başladılar. En çok da arkadaşıma yapıyorlardı. Onun ailesi sorunları yüzünden içe kapanmaya başladı bunu görünce ben gidip hocaya anlattım onu da yanıma alıp olan bitenleri bize kötü davrandıklarını anlattım. Hoca hiçbirşey yapmadı. Neymiş savaş varmış bide sizde savaş olmasın falan dedi kesdirip attı. Bu böyle devam etti. Hocalar onlara hep övgüler yağdırdı 2 dönem boyunca. En sonunda benden dersinde onlar ve gruptan çıkan kız(x diyelim) ve sınıftaki birkaç kişi voleybol oynamışlar ve grup x i çağırmış ve sonrasında kötü laflar etmiş kız geldiğinde ağlayıp kapıda müdür yardımcısının gelmesini bekledi çok ağlıyordu ve dayanamadığını söylüyordu. Sınıf hocası yanından gecerken ne oldu dedi kız sinirle tersledi. Hocada banane diyip gitti. Sadece yanında bir iki kız vardı hocalar dahil kimse yanına bile gitmedi (öğretmenler odası müdür yardımcısının odasıyla karşılıklı). Bu olaydan bir hafta sonra müdür yardımcısı grupdaki herkesi çağırdı ve üç ders boyunca gelmediler geldiklerinde hepsi ağlıyordu. Müdür yardımcısı birsürü olay şikayet art arda geldiği için çağırmıştı amaç ZORBALIK İÇİN DEĞİL daha çok okulda neden telefonu kutuya koymadın vb. şeyler içindi. O gün onlar ağlarken herkes onları uzaktan izleyip güldüler hak etmişlerdi. Bide sınıfta bağıra bağıra "Ben ortaokulda lavaboda kız dövüyordum kimse ses çıkarmıyordu" diyorlardı. Bir kaç gün sonra herkes eski haline döndü. Burada aslında demek istediğim biz hocalara kendimizi en az 10 defa söyledik biz ne yaparsak yapalım herkes bizi susturdu. Ailem takma dedi. Arkadaşlarım bir süre sonra sustular. Hocalar zaten onların peşlerinde. Müdür yardımcısı bile onları sırf okulu itibarını etkilenmesin diye çağırdı. Aileleri mükemmel olan insanlar ne oluyorsa bize zorbalık yaptılar ama onların sayesinde kendimi savunmayı öğerendim ve hem kendimi hem arkadaşımı korudum bu da böyle bir anı seviliyorsun Sıla abla
Abla ben 6. Sınıfın başındayken Sınıftan iki tane erkek beni gıcık etmek için bana burnun düşmüş diyolardı bende 2-3 hafta dayandım ama sonra sabrım taştı ve “istersen senin burnunu ben düşürebilirim” demeye başladım bir gün derste de bunlar bunu diyince artık sabrım taşmıştı ve anlık bir sinirle fısıldayarak çıkışa gelin demiştim kendim o sırada ne dediğimi bilmiyorumdum sınıfta herkese kulaktan kulağa yayıldı öğlem arasına girince sınıfta bir kız vardı(kız o kadar kötü biriydi ki Galatasaray’ı tutmayanları zorbalıyordu ben Beşiktaş’ı tuttuğumdan benimle dalga geçiyordu ve gıcık biri olduğı için kağıda ... kalp süneklü yazarak sümüklüden sonra benim aşını yazmıştı) neyse o kız benim yanımdan bilerek ikide bir geçip çukura gel çıkışa gel diyerek zıplıyordu arkadaşın yanımdaydı od Avşar şey yapamıyordu dersler başlamadan önce sınıfa gittim o oğlan benimle dalga geçmeye başladı ben artık dayanamadım ağlayarak tuvalete gittim 1 buçuk aydır dayanmaya çalışıyordum ama artık dayanamadım sonra zil çaldı sınıfa mecbur gittim sınıfa din hocası sınıfa geldi ben ağlayarak koşunca beni mi gördü yoksa sınıftan birime mi olayı anlattı bilmiyorum hoca sınıfta konuşma yaptı benim aklımda çok az bir şey kalmıştı hoca demişti ki “birini sevmek zorunda değilsiniz ama saygı duymak zorundasınız ahirette o kişi size hakkını etmeme hakkına sahip “ gibi şeyler demişti tam hatırlamıyorum ama hoca yol boyunca beni gördüğünde bana hala öyle şeyler yapıp yapmadılarını sorar ama bu olay galiba bende travma yarattı o oğlanın sesini duyduğumda hala öyle şeyler diyecekmiş gibi hissediyorum
Zorbalıkmı sadece komik bende bi dönem insanlarla konuşmayı sevmediğim için uğradım bu melete ve bi yerden sonra ben beni zor duruma dûşürenleri dövmeye başladım çünki güçlüydüm kafa bölgesi favorimdir(opsionel)
