Zbliża się zima. Jak pomóc ptakom przetrwać ten trudny okres, a przy okazji trochę pomajsterkować? Trzy odcinki "dla naszych przyjaciół" z Adamem Słodowym pokażą jak zbudować karmnik.
Adam Słodowy (ur. 3 grudnia 1923 w Czarnkowie) - major Ludowego Wojska Polskiego, popularyzator majsterkowania. Znany przede wszystkim jako autor i prowadzący popularnego w latach 60. i 70. XX wieku polskiego programu telewizyjnego dla młodzieży Zrób to sam. Dzisiaj ma już 91 lat. Naprawdę sędziwy wiek, życzymy 200 lat panie Adamie. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1939-1944 pracował w fabryce, wstąpił na ochotnika do wojska w Szczecinie i został oficerem artylerii[1]. W latach 1950-1958 był wykładowcą w Oficerskiej Szkole Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie, a następnie w Wojskowej Akademii Technicznej, gdzie uzyskał stopień majora. Po opuszczeniu wojska, poświęcił się popularyzacji majsterkowania, a od 1959 roku związał swoją karierę z telewizją, gdzie początkowo pracował jako konstruktor urządzeń scenotechnicznych. W latach 1961-78 był redaktorem Naczelnej Redakcji Programów Oświatowych i Dziecięcych TVP. W 1983 po zrobieniu 505. programu odszedł z telewizji na emeryturę. Jest również autorem wielu książek poświęconych samodzielnemu majsterkowaniu, w tym Lubię majsterkować, przeznaczonej dla starszych odbiorców, w której zamieścił niektóre informacje prezentowane wcześniej w telewizji, a także projekty wielu nowych zabawek i urządzeń. Książka została przetłumaczona na języki obce, a jej łączny nakład wyniósł ponad 560 000 egzemplarzy. Słodowy pisał także książki o samochodach, dotyczące głównie obsługi i napraw starszych modeli marki Škoda. Słodowy jest również autorem scenariusza do serii filmów animowanych dla dzieci Pomysłowy Dobromir i Pomysłowy wnuczek, a także filmów Śrubokręt i spółka oraz Dziura w ścianie. Na wniosek dzieci 21 marca 1974 roku został Kawalerem Orderu Uśmiechu; ceremonia wręczenia odznaczenia odbyła się 13 marca 1976 w Pałacu Młodzieży w Warszawie - otrzymał legitymację z nr 107.
Szkoda, że tego projektu nieoglądałam. Taki na pewno bym zrobiła. Pamiętam, że te karmniki z kołkami zawsze mi się gibały. Ileż godzin nad nimi spędzałam. A tu sznureczek i cacy.
Kto by dzisiaj dał dziecku do ręki dłuto? Przecież by się tym dłutem zabiło! Stąd mamy mechaników takich, jak u mnie w pracy. Gadam jednemu, jak ma sobie wyznaczyć punkt wiercenia w materiale, a ten patrzy na mnie z takim wyrazem twarzy, jakbym mu seks w WC proponował.
Agnieszka Rutkowska W tamtych czasach wróbel był uważany za ptaka pospolitego, występującego w nadmiarze. Dzisiaj sikorki w miastach dobrze się mają a wróble zniknęły.
Bo ptaki , jak to ptaki , nie miały pojęcia że akurat w tym kraju jedzenie jest na kartki i chciały coś zjeść ? Tak na marginesie - tylko za komuny pamiętam smak prawdziwego mleka , sera białego i masła . Dziś już tego nie ma - mimo nazw w sklepach '' masło , ser , czy mleko '' smak tego czegoś nawet w 20 procentach nie przypomina prawdziwego smaku sprzed lat !
