Podoba mi sie ze poruszyles prawdziwy "kryzys torzsamosci" mlodych ludzi. Mam podobny problem bycia rozdartym miedzy tym czego chce a tym co powinienem. Ale czy napewno powinienem? Albo moze jednak powinienem by byc bardziej wartosciowym czlowiekiem?
Nigdy jeszcze nie obejrzałam takiego filmu z którym tak bardzo się utożsamiam jak z tym chyba potrzebowałam usłyszeć tego od kogoś innego że nie tylko ja się tak czuję
Mam nauczanie zdalne od roku, i wlasnie od niego odrodzilam sie na nowo, jak inna osoba. Inny wyglad inne pasje ogrom hobby zainteresowan, rozwala mnie to ze nie bede mogla odkryć czegos lub nie zdążę sie dowiedziec na pewne tematy wystarczająco informacji bo zycie jest "krótkie" lecz powoli zaczynam to robic lecz nie wiem czy nie jestem na to za mloda, nawet nie skaczylam podstawowki a rozmyslam na rozne tematy ktorymi osoby w moim wieku ani razu by jeszcze nie pomyśleli, przez co przejmuje sie tym co bedzie przez co sie blokuje, a moje zdrowie psychiczne jeszcze mi nie pozwala za bardzo isc dalej, chcialabym byc od razu ze wszystkiego dobra i presja ktora na mnie naciska zniecheca mnie przed wykonaniem tej czynnosci, proboje z tym walczyc bo przeciez potrzebuje na to wszystko czasu....czasu? Przeciez mam go tak malo.. moglabym go spedzac na wychodzeniu ze znajomymj poznawaniu nowych ludzi ale z jednem strony wystarcza mi ludzie ktorzy mnie otaczaja, a nie chce oddawac zycia na to co robia osoby w moim wieku bo bede czula ze marnuje swoj czas na "niepotrzebne " rzeczy...- wybieram to co kocham by rozwijac to swoje ja.. czerpiesz frajde z mlodosci wlasnie tym co robisz trzeba robic duzo rzeczy i laczyc to wszystko razem
mysle ze z czasem jakos sie to ogarnie, tez tak mam ze chcialabym wszystko od razu i to mnie blokuje. trzeba zmienic mindset, ze na spokojnie, cieszmy sie z tej drogi zamiast wyczekiwać w nieskończoność upragnionego celu ktory moze nawet nie nastąpić
poprostu boli mnie to ze straciłem siebie kilka lat temu przez wiele myśli->decyzji->zdarzeń nigdy juz nie bedzie tak samo i nie potrafie z tego powodu aktualnie znalezc swojego miejsca czwarty rok to samo, dzien za dniem, totalna obojętnosc i brak zainteresowania czymkolwiek :((
Współczesnie podważa się większość podstawowych wartości. Problem z wzorcami moralnymi czy etyką jest taki że nie są niepodważalne i nie można potwierdzić ich słuszności naukowo. Ale powinnismy sie trzymac jakis podstawowych ogolno przyjetych regół zeby swiat nie oszalal. Przykladowo ze rozwiazlosc jest zla z czym zgodzi sie kazda kultura na calym swiecie i w kazdym okresie historycznym.
Od kogoś 2 lata starszego kto mierzył się z tym samym problemem; masz cele w życiu które jak powiedziałeś mają cię zdefiniować, ale z drugiej strony lepiej cieszyć się chwilą co też wspomniałeś. Zamiast utożsamiać to z wyborem którą drogę wybrać, naucz się dążyć do swoich celów i cieszyć się drogą do nich - przeżywać ją w pełni świadomie z uśmiechem na ustach że robisz coś, co cię gdzieś zaprowadzi i daje ci radość - wtedy zobaczysz że ten problem się rozwiąże. I celowo napisałem tu "naucz się", bo to wcale łatwe nie jest, wręcz przeciwnie ale gdy już się nauczysz to życie jest piękne. Powodzenia!
Dzięki wielkie za ten materiał, świetna twórczość! mam takie same dylematy ostatnio szczególnie w sprawach muzycznych i szukaniu siebie... Rób swoje 3maj się :D
Znam twoją twórczość od dłuższego czasu, ale nie spodziewałem się filmu o takiej tematyce kiedy sam przechodzę przez swojego rodzaju kryzys tożsamości.
Rób co chcesz, wyświetlił mi się twój jeden film i po nim zobaczyłem wszystkie, jakoś mnie uspokaja ten klimat filmów, nie rób niczego bo musisz bo zabraknie tego klimatu, pozdro
To co ludziom nie umożliwia schudnąć jest chęć czerpania przyjemności ze smaku jedzenia, tylko, że to nie sprawia, że przybierają na wadze i tracą na zdrowiu tylko to, że mają to w ciele, więc jeśli ludzie nie połykaliby przeżutego w buzi jedzenia tylko je by potem wypluwali, nie przybierali by na wadze, a popęd do dobrego smaku zostałby zaspokojony. A głód można by zapełnić stopniowo zdrowymi pokarmami.Zawsze znajdzie się smaczne i zdrowe jedzenie dla każdego😄
Trafiłem przez przypadek na ten jakże krótki, ale ważny i uświadamiający filmik. Nie ukrywam, że film mnie poruszył, ponieważ jestem osobą, która sama bardzo mocno się ogranicza z powodu strachu, braku odwagi i braku wiary w siebie. W końcu zacząłem to zmieniać, wybieram się na studia, zrzuciłem 10 kg, zacząłem bardziej o siebie dbać i przede wszystkim nie wstydzić się tego, co robię i próbuję nowych rzeczy. Szacun za ten filmik :)
ladnie fajnie dodam od siebie wierz w siebie zadanie innych bierz jako opinie nie odrzucaj porownaj swoje zdanie o sobie z tym zdaniem i jesli trzeba popraw sie i wierz w siebie nie w jednego z wielu bogow bo to zabija nasz gatunek od 2000lat
Ja opuściłem 6 lat temu dom rodzinny, w którym panowała trochę toksyczna atmosfera, w małym mieście. Osiadłem w Poznaniu i już nie odczuwam nostalgii do tamtego miejsca. Kojarzy mi się głównie z porażkami i złymi decyzjami. Zdobyłem więcej doświadczeń w nowym mieście, ale nie ukrywam, że otrzymałem również mniej przyjemne rzeczy, lecz to już kwestia wchodzenia w dorosłe życie i towarzyszące temu rozczarowanie. Nostalgia do rodzinnego miasta bierze się głównie z tego, że byliśmy tam wtedy po prostu młodsi i prowadziliśmy beztroskie życie, obarczeni mniejszą odpowiedzialnością.
Odkryłem kanał nie dawno, i trudno się nie zgodzić z tym co mówisz, te uczucia, te miejsca, coś poprostu nie do opisania słowami. Wzbudza to wiele uczuć, nostalgie, smutek, ale i radość, poprostu natłok emocji, i to jest właśnie "to coś" za czym tęsknimy, co chcemy robić i wiele więcej.. Dobry poziom realizacji filmów, dobre kadry, napisy, ładne efekty, plus format 4 na 3 dodaje też tego czegoś. Pozdrowienia i wszystkiego dobrego.
