Στίχοι : 1o κουπλέ : Είμαι κυνικός, σαν τον Dave Chapelle έχω στα χείλη σοκολάτα, φωναζέ με Sarbel μένω, φονικός σαν το Bates Motel από το βράδυ ως το πρωΐ, σα διαδρομή της ΑΝΕΚ. Coco Chanel, οι μπάρες μυρίζουν από χιλιόμετρα εισβάλλουν σε σπίτια και αφήνουν αποτυπώματα υποτυπώδη πιώματα, από την πτώση πτώματα μπλέκουν με τον στίχο και πέφτουνε στα πατώματα. Μες τα αναχώματα, μετράν ονόματα φαίνεται ενοχλούνε όσοι δεν πέφτουν στα γόνατα. Όσο τεντώνω τα πόδια και αντιστέκομαι εκείνοι θα φοβούνται γιατί πάντα κάτι σκέφτομαι. Όσο μαγειρεύουμε, τόσο φάση έχουμε πιο σοφά γυρεύουμε, τα πράγματα που θέλουμε. Βάζουμε στόχους και αποστολές ανάλογο με πως το θες θα’ρθω να σου χώσω verse. Bridge : Είμαι ο Βος-Φ, και θα’ρθω εκεί για να στο φτύσω bro νοιώθεις την διαφορά από την είσοδο πάνω σε τέτοιο beat θες να μην σε βρώ πως να σταθείς? Αφού πατάμε εμείς εδώ. Πατάμε εμείς εδώ, φέρνω το απίστευτο κρατώ το μυστικό, δεν θα εκμυστύρευτω πατάμε εμείς εδώ, φέρνω το απίστευτο όσο το κάνεις μια στο τόσο, έτος δύσεκτο. 2ο κουπλέ : Μέσα στην πόλη σου Birdman όσο δεν έριχνες ματίες το πορτοφόλι σου κλέβαν έκανες πως δεν με ξές, παρ’όλο που όλοι σου λέγαν πως ότι φτύνω είναι ακριβές, σαν το πόδι του Beckham. Σκίζουμε δίχτυα με μπάρες έχοντας κόψει προ πολλού στα κουτορνίθια τις χάρες για την γύρα τιτάνες, είσαστε βήτα τυπάδες κάνω τον στίχο μου φαρμάκι και έχω πιεί νταμιτζάνες. Έχω το φάρμακο, παράτα το, γάμα το σού παν να ραπάρεις και ζήτησες μεροκάματο. Φέρνω το αθάνατο, για πάντα στο, άβατο βγάζω τη μάσκα, τέλειωσε το ψυχοσάββατο. Βγάζω την μάσκα τέρμα τα προσωπεία οι ευκαιρείες μου πολλές, δεν έχασα μόνο μια ψάχνοντας αυτονομία, δεν νοιώθω πια τόσο κρύα βλέπεις ακόμα με μαθένω κιας έχω αυτογνωσία. Σαν λιτανεία, μαυροφορεμένη πρυτανεία πριν το τέλος έρθει αποτάσσουν αδυναμία παλεύω με τα θηρία, το τρέχω, ποιά ραθυμία θα με δείς στον Βουκεφάλα να αράζω με τα ηνία. Μιλώ σ’αδάμαστους “Φοίβο”, μου λένε “πάτα τους” ελπίζουν να κοντράρουν μα στερεύει στυλς η γκάμα τους μου λένε “Γάμα τους, αυτούς και την ομάδα τους και ανέβασε την ένταση μπας και πνιγεί το κλάμα τους”. 3o κουπλε : Η ένταση στο max, πατώ τις μπάρες τώρα χαλαρός με το airmax πάνω στην ανηφόρα σαυτήν την μαύρη χώρα, κανείς δεν κάνει δώρα σε θέλω μες την κυβωτό, φέρνω μεγάλη μπόρα. Φέρνω μπόρα για να πνίξω πολλούς, προβλέπεται κατακλεισμός όταν ανοίξω το ντους. Πρωτού φτύσω τα blues, ή ρουφίξω καπνούς περίμενα σαν την Clarice, την σιωπή στους αμνούς. Τα βράδυα δεν κοιμάμαι, περιμένω κι’όσο το ζητάνε θα στο φέρνω και όταν τελειώσει το γραπτό το γαμημένο σου εγγυώμαι ότι θα είναι ματωμένο. Ματώνουνε γραπτά με γροθιές προσπαθώντας να συνδέσω το μετά με το χθές μετράμε αναποδίες, πατάμε πάντα το verse με έναν τρόπο που σε κάνει δυνατά να το λες. “Θέε μου πως χώνουνε, οι τύποι με πορώνουνε” η τύχη μοιάζει ρόδα και το κάρμα το πληρώνουμε συμπληρώνουμε, χρόνια που τους πληγώνουμε και ακόμα να τελειώσει το πλάνο που καταστρώνουμε. “Θέε μου πως χώνουνε, οι τύποι με πορώνουνε” η τύχη μοιάζει ρόδα και το κάρμα το πληρώνουμε συμπληρώνουμε, χρόνια που τους πληγώνουμε και ακόμα να τελειώσει το πλάνο που καταστρώνουμε.
Στίχοι : Ρεφρέν : Έλα από βου-που να δείς. Είμαι αγκαλιά μεσα στο booth με κακομούτσουνα beats. Φτύνω κακία, δεν γράφω να μ’ ακουσούν mcs, γράφω τον στίχο για αδερφούς, πάνω απ’ το crew μου κανείς. 1ο κουπλέ : (ΒΟΣ - Φ) Όριο, στο θέμα κανένα, ακούς τον βόρειο που κάνει τους αντίπαλους γεύμα, φιλέτο βόειο. Δεν γράφω για το εμπόριο, άλμα σε κάθε εμπόδιο. Η πόλη έχει αρρώστους, διώχτους στο σανατόριο. Αίμα από το στόμα μου στάζει σαν φυματίωση, με κάθε ρίμα ίωση, ζωή, όχι επιβίωση, Αθήνα και εξαθλίωση, δεκαετία του 20, ανθρώποι σα χτικιά μες τους δρόμους γυρεύουν λύτρωση. Ο χρόνος κυλάει αντίστροφα, βλέμματα κοφτά κοιτώ καχύποπτα. Πηγαίνω στην δουλειά μετρώντας βήματα στους δρόμους που οι ανθρώποι πεθαίνουνε για το τίποτα. Στο λούκι του να βγάλω τα φράγκα με τρόπο τίμιο με καταπίνει ο, πανικός που έχω ενθύμιο, τελειώνω το δοκίμιο λίγο πριν πούνε κύμινο και εκείνους που έχουν κλέψει κουλτούρες κοιτώ για κίντητρο. Ρεφρέν : Έλα από βου-που να δείς. Είμαι αγκαλιά μεσα στο booth με κακομούτσουνα beats. Φτύνω κακία, δεν γράφω να μ’ ακουσούν mcs, γράφω τον στίχο για αδερφούς, πάνω απ’ το crew μου κανείς. 2ο κουπλέ : (Φάνης Αφανής) Ο Νότιος στα βόρεια, λευτεριά στην Παλαιστίνη και φωτιά στην Μόρια, ραπάρω με φωνή στεντόρεια, για να ξυπνήσω τα πλήθη. Παγκόσμια και εγχώρια, το είπε και η Γκλόρια : θα επιβιώσω, τόση αγάπη για να δώσω, τόσα συναισθήματα να νιώσω. Μέσα απ' τις στραβές να δυναμώσω. Δεν ήρθε η ώρα ακόμα για να το τελειωσω.... Έχει και άλλο πολύ ακούς την φωνή του Αφανή, παρέα με ΒΟΣ-Φ, εκπροσωπώντας την αληθινή σχολή. Σκοράρει ο Yonassis στο MPC. Φτύνω κακία μπροστά στο M.I.C. Ρίχνουνε λάσπη μπροστά από ένα pc, δεν αγοράζω, και ας είναι η τιμή τους μισή, ωριμάζω όπως το καλό κρασί, *μάθε το στίχο φαρσί*
Στίχοι : 1o κουπλέ : Ηθικό ακμαίο, αγκάλιασα την πίκρα είμαι σαν χούλιγκαν που τραγουδά στην ήττα. Είμαι μόνος απόψε και περιφέρομαι, ξένε το χαμόγελο κόψε δεν σε εμπιστεύομαι. Μονάδες που μετράν, βαστάμε όραμα. Ζητάς ή σου ζητάν, όλα στο πρόγραμμα. Όλα κοστίζουνε κάτι κατάλαβε το, μπαίνω με γυαλάδα στο μάτι, πληγή στο πέτο. Σιγή στο μέτρο, τα λόγια πάνε στράφι. Είμαι ο ΒΟΣ-Φ μεταγραφή απ’ το πάνω ράφι. Το πλάνο θα’ ρθει, κινούμαι και πράττω λάθη και άμα δω αδυναμία με μία την κάνω στάχτη. Μέσα της γεννιέμαι σα τον φοίνικα. Δεν το φοβήθηκα φέρνω μπάρες αδιαμφησβήτητα. φέρνω στίχο που καίει, ρίμα που κόβει, είναι χυδαίο ότι λέει, σα τον Bukowski. Ρεφρέν : Bukowski, ο μόνος που το’ χει. Bάζω φωτιά μες την κοιλάδα που βόσκεις. Bukowski, είμαι ο μόνος που το’χει. Φλερτάρω με τις μπάρες και δεν θα μου πουν όχι. Bukowski, ο μόνος που το’ χει. Bάζω φωτιά μες την κοιλάδα που βόσκεις. Bukowski, είμαι ο μόνος που το’χει. Φλερτάρω με τις μπάρες και δεν θα μου πουν όχι. 2ο κουπλέ : Τετ-α-τετ με την πίκρα και την ξεφτύλισα. Σα τον Ronnie όταν πέτυχε την βασίλισσα. Σα τον Ronnie τους καίω με ένα χαμόγελο. Τι να σου πω ρε bro, μάλλον φταίει που είμαι εγώ εδώ. Μάλλον φεύγουν γιατι πρέπει, δεν τους ζόρισα. Με ήθελες πίσω μαζί σου μα εγώ προχώρησα Το αναγνώρισα, sorry, σε στεναχώρησα, μα πρέπει να με μάθουν και όλοι αυτοί που με αγνόησαν. Ήταν γραφτό να γίνει έτσι, γιατί ήθελα, στο αίμα 1.26 μοιάζει θύελλα, το θέμα δεν ήταν η στέψη, ασυζήτητα, έχω το δέρμα μου μια λέξη και την τίμησα. Rage, φίλε το λέω και ανατριχιάζω. αυτά που πέρση με έτρωγαν τώρα πλέον δαμάζω όσα με κράταγαν πίσω πνίγω στη θάλασσα, δεν το μετάνιωσα, κάποιοι στράβωσαν γιατί άλλαξα. Άλλους τους ξέβρασε το κύμα και ο ρουφιάνος είχε φίλους μα τους ξέχασε στο βήμα ο χρόνος πέρασε ρε βλήμα εδώ και χρόνια στάσιμος και σε έθαψε η ρουτίνα. Ανατέλλω, δεν βρίσκομαι στην δύση μου ψάχνοντας την κλήση μου στα χέρια του αφύσικου έχω την λύση μου, οι ρίμες και οι δίσκοι μου τα λόγια περιττά, όπως ο πάγος μες το whiskey μου.
Στίχοι : 1ο κουπλέ : (Deltah) Σκίσε το συμβόλαιο σου, θαψ' το απ' το εμπόριο ως το cash flow. Πάω στο υπόγειο να σε φτιάξω απ' το ιγμόρειο ως το μπράτσο. Ζητάν κι άλλο, μα όταν έρθει λένε ay coño muy tanto. Θα γεμίσω τεφροδόχο άμα το σκάσω. Είμαι μπάσταρδος απ' όταν πρωτο-πάτησα μπάσο, πατάνε πάγο, γλιστράν κάτω σαν τους Chicago Blackhawks. Θάνατος μιάς δόσης, ρεβάνς και μετά προπόσεις, Με χαρακτήρα στη σελίδα, εσύ είσαι ο αναγνώστης. Δε θα μάθεις απ' τη λεζάντα γνώσεις, πριν τα τριάντα και έχω μπάρες για να μαρμαρώσεις, δεν δίνεις credit είσαι καραγκιόζης, τα είδωλά σου έχουν δειλά δαγκώσει κι έγιναν για πάντα στόχοι. Όχι δε θα πω σε φράγκα, είμαι γι' αυτά στη γύρα, βασικά άδειασε τις τσέπες τώρα μιας κι είμαι στο κλίμα, Δε βλέπουν τίποτα, σαρώνω την Αθήνα όσο τρέχουνε στο τμήμα για να πουν το ποίημα. 2ο κουπλέ : (Jey Blast) Μπορώ και αντέχω εκεί που δεν αντέχεις άλλο. Είμαι με τα αλάνια μες την πόλη προκαλούμε σάλο. Δεν είναι MCs αυτοί οι MCs κάνουν τον παπαγάλο, σαν τον Γιώργο Μαργαρίτη είμαι το κάτι άλλο. Αν σου χρωστάω πάει να πει πως θα σου παίξω τόγκα το ραπ σου μοιάζει με το σταφ σου φλώρε είναι κόφα. Τους κόβουμε την φόρα, δεν έχω αμάξι μα όταν γράφω νοιώθω σα να κάνω τσάρκα με την νεκροφόρα. Μέσα στο Deathstar, πες τους τι συμβαίνει Βος αλλάζουμε την φάση από τότε που πήραμε μπρος. Μπορεί να είσαι Hugo, αλλά δεν είσαι Boss Έχεις παχύνει γιατί από τις μπάρες τρως. Όσα κάνεις πάνε στράφι και το τέλος θα’ρθει. Ο MC σου έμεινε στο ράφι εφόσον κάνει λάθη. Δες το: Το ραπ αυτό τσουλάει σαν νερό, έχω μπάρες μεγάλες λες και ήταν ράγες του μετρό. 3ο κουπλέ : (ΒΟΣ-Φ) Rappers μείναν στον άσσο μα δεν συμπάσχω εφόσον δεν τους βγήκαν οι μπάρες θα γράψουν dancehall. Όλα καλά, σκίζανε στα τοπικά μα ήρθαν τρίτοι μες το city, σαν τον Mangala. Πιστεύει θα το πάει τάπα όταν βρεθεί μέσα στο booth γελάμε σα τον Spice Adams. Δεν σας πιάνει το radar μου σας νοιώθω μες το πέλμα μου μικρούς σαν κόκκους άμμου. Ο μόνος mc που θα γράψει μέχρι να’ναι εντάξει κάνω το στυλό να στάξει μέχρι να βελάξει. Με πέλματα καμμένα σαν αναστενάρης “Φοίβο μη φρικάρεις έλα μέσα, ώρα να rec-άρεις”. Μη μιλάς, δεν ψάχνω για διάλογο όταν φτύνω κάτι άρρωστο στο booth με το αδιάβροχο. ΟΚ? Δεν είναι όλα σαν το Ζάλογγο, 9 στους 10 ανθρώπους φεύγουνε με τρόπο άδοξο.
Στίχοι : 1ο κουπλέ : Είμαι στην γύρα πιο λεπτός από ποτέ βλέπεις αυτό θα συμβαίνει αν θες να τρως από κουπλέ μου σηκώσατε τουπέ όταν δαγκώσατε το σπε και καμαρώσατε για λέξεις που δεν νοιώσατε ποτέ. No fake, no fufu νομίζεις κάτι τρέχει με ενα tape στο RU-vid? Εμείς πλέκουμε πλάνα ενώ ρισκάραμε βραδιές λες και δεν έχουμε μάνα. Κάνω τα πάντα πουτάνα, έχω πολλά στο μυαλό και βάζω πλώρη να αρμενίσω με στραβά το γυαλό βάζω μπροστά και εκτελώ, ενώ πονάς και γελώ βλέπεις τον κόσμο δίχως φίλτρα, σε φωνάζουν τρελό. Είναι απλό, δεν είναι περίπλοκο, κρέμασα την κάπα μου πριν αντικρίσω δίκοπο στίχος σαν περίστροφο, γιαυτό με βλέπεις δύστροπο γιατί δεν ξέρεις rap, και να σου μάθω κάπως δύσκολο. 2ο κουπλέ : Τα σκαμπό μου και τ’ αρχίδια μου άχρηστοι ραπάδες ψαρεύουνε στα σκουπίδια μου θέλουνε να βρούνε δυο μπάρες της προκοπής με τα μάτια τους κλειστά και την αίσθηση της αφής. Έγινα σαφής? Αφήστε με στην φύση μου κάθε λόγος πράξη με την στάμπα του επίσημου του μη διαχειρίσιμου, πλέον βρήκα την κλήση μου rock-άρω το μικρόφωνο μ’ απόλαυση δερβίση μου. Είσαι μέσα ναι ή ου? Αποφεύγω τους μπελάδες με κινήσεις kung fu όλοι πέφτουν με ένα φου, αφού, αφ’ υψηλού τους βροντάμε τα κεφάλια σα την πόρτα του κουφού. Boo...Τρομάξανε σαν να ‘δαν φάντασμα, δίνουν την ψυχή τους και δεν δίνω πίσω αντάλλαγμα. Ντίλια με τον σατανά, τους έπνιξαν τα βάσανα, βγήκα απ’ τον βυθό μετά από χρόνια και ανάσανα.
Στίχοι : Ρεφρέν : Δεν μ’ ακουμπάτε όσο βρίσκομαι στο πόστο μου, το έχω κρυμμένο και όλοι μου φωνάζουν δώσ’ το μου κι’ ενώ ρωτάνε πως το κάνω, ζω για να ραπάρω αν σταματήσω θα πεθάνω. Δεν μ’ ακουμπάτε όσο βρίσκομαι στο πόστο μου, το έχω κρυμμένο και όλοι μου φωνάζουν δώσ’ το μου κι’ ενώ ρωτάνε πως το κάνω, ζω για να ραπάρω αν σταματήσω θα πεθάνω. 1ο κουπλέ : Από fly girl σε fly girl, eye of the tiger Τα μάτια μου στον θρόνο κάντε χώρο για τον Keyser σώσε ότι μπορείς, είσαι μισός και ολιγωρείς εκπέμπεις S.O.S. αδυνατείς το στίχο να ανταγωνιστείς. Επιρρεπής, στις αμαρτίες και στα λάθη στοχεύω στα πολλά όμως κρατώ μικρό καλάθι εκπέμπω στις συχνότητες που σείονται οι βράχοι και προβάλλω προφητείες για το τέλος σου που θα’ ρθει. Il fratelo que parla, πιο πάνω από το κέντρο με μάσκα σαν τον Dybala και όσο ο στίχος χτυπά λα- βώνω αντιπάλους που έχουν χάσει την μπάλα. Είμαστε MCs από καθήκον, φρεσκαδούρα στην κουλτούρα των αγροίκων κάνω παράδοση κατοικόν, και όσο κάθεσαι στο σπίτι ακούς τα ουρλιαχτά των λύκων Ρεφρέν : Δεν μ’ ακουμπάτε όσο βρίσκομαι στο πόστο μου, το έχω κρυμμένο και όλοι μου φωνάζουν δώσ’ το μου κι’ ενώ ρωτάνε πως το κάνω, ζω για να ραπάρω αν σταματήσω θα πεθάνω. Δεν μ’ ακουμπάτε όσο βρίσκομαι στο πόστο μου, το έχω κρυμμένο και όλοι μου φωνάζουν δώσ’ το μου κι’ ενώ ρωτάνε πως το κάνω, ζω για να ραπάρω αν σταματήσω θα πεθάνω. 2o κουπλέ : Δεν ξέρουν από στίχο και τα rap τους είναι άθλια σε κάθε live χεσμένοι σαν τον Πλεύρη στα Εξάρχεια συγκρίνουμε τετράστιχα, η διαφορά τεράστια φτύνω αυτά που φτύνω και όσα φτύνω φέρνουν μάστιγα. Σκάω με δέκα φίλους μου και 2 tattoo στο μπούτι κάνω μπαμ σα το μπαρούτι, σα κροσέ του Αρναούτη κάθε μπάρα μου ανάσα, λυρικά δίνω χαστούκι σε ράπερς πεινασμένους με το νου στο μπαλαμούτι. Όχι απλά το τρέχω, ίπταμαι μη μου μιλάς δεν σε χωνεύω, nique ta mere έχω ξαναδεί το έργο, συνηθίσαμε είμαι στο booth και το πιστεύω, νικήσαμε. Η τύχη με τους τολμηρούς, Αντιύλη RK9 δίνω στίχο για να ακούς εκπροσωπώντας crews με μπεσάτους χειρισμούς κάνω rap να μην πεθάνω, δεν με νοιάζουνε τα views. Ρεφρέν : Δεν μ’ ακουμπάτε όσο βρίσκομαι στο πόστο μου, το έχω κρυμμένο και όλοι μου φωνάζουν δώσ’ το μου κι’ ενώ ρωτάνε πως το κάνω, ζω για να ραπάρω αν σταματήσω θα πεθάνω. Δεν μ’ ακουμπάτε όσο βρίσκομαι στο πόστο μου, το έχω κρυμμένο και όλοι μου φωνάζουν δώσ’ το μου κι’ ενώ ρωτάνε πως το κάνω, ζω για να ραπάρω αν σταματήσω θα πεθάνω.
Στίχοι : 1ο κουπλέ : Το φτύνω βρόμικο, δεν μοιάζω με αρτίστας τίγκα στο σκατό σαν κοκορέτσι Παπαδίτσας. Ραπ τουρίστας, στο top της μαύρης λίστας εκπέμποντας τις μπάρες απ’τα ενδότερα της μήτρας. Έχω ρίμες και ρίμες δεν σταματάνε bro, σε βλέπω άνευρο, στο ντεμί και κάπως άτεχνο, έχεις τις ρίμες εκείνες που δεν μετράνε bro, με βλέπεις άνετο, την κορυφή κεφάτος θα ανεβώ. Rick James με μπότα στον καναπέ σου, οι πληγές δημιουργούν μα πρώτα θα καταστρέψουν τό βαλα για να πέσουν, μουνόπανα απο τα verse μου, είσαι ok μα δεν μου φτάνεις, όπως οι απολαβές μου. Είμαι ταπί γιατί stack-άρω φύγε μην τα πάρω, αναστροφή γιατί είδα φάρο είμαι MC γιατί ραπάρω, η δικιά σου ζητά κι άλλο με το φρύδι Frida Kahlo. Ρεφρέν : Την είδαν όλοι MCs παρακαλάν για φαγητό σαν τον Oliver Twist το κάνουν γονυπετής, τους αγχώνει το diss μα φέρνω rap με το κιλό να φάτε όλοι εσείς. Την είδαν όλοι MCs παρακαλάν για φαγητό σαν τον Oliver Twist το κάνουν γονυπετής, τους αγχώνει το diss μα φέρνω rap με το κιλό να φάτε όλοι εσείς. 2ο κουπλέ : Mike James παίρνω tight games το παιχνίδι είναι σκληρό και δεν χωράει lames το αλάνι είναι απλό, δεν φοράει chains δίχως πάγο στον λαιμό μα πετάει flames. Μοναδικός bar maker, Oakland Raider πέσε low σαν breaker το δίνω all-star, Laker μα αν παίζεις με το mic είμαι κακός, Darth Vader. Ηχογραφώ, στέλνουν S.O.S. Μπαίνουν booth ηχογραφούν, πολλαπλές πορδές. Πως να αντισταθούν στις βασικές ορμές, όλα τα ένστικτα σου λεν ότι θες το verse. Δες, το φτύνω fresh, με λέξεις κοφτές δεν παίζει όσο και να θέλεις να ελέγξεις το χτές δεν παίζει όσο και να θέλεις να μου πεις για δουλειές, παίρνει ψιλές ο χαφιές και δεν μιλάω για καφτές Ρεφρέν : Την είδαν όλοι MCs παρακαλάν για φαγητό σαν τον Oliver Twist το κάνουν γονυπετής, τους αγχώνει το diss μα φέρνω rap με το κιλό να φάτε όλοι εσείς. Την είδαν όλοι MCs παρακαλάν για φαγητό σαν τον Oliver Twist το κάνουν γονυπετής, τους αγχώνει το diss μα φέρνω rap με το κιλό να φάτε όλοι εσείς. 3ο κουπλέ : Βος, ο στίχος κοπανάει, χτυπάει πρώτος σα το motto από το Cobra Kai χτυπάει πρώτο, κάνει κρότο, σε ποδοπατάει θυμίζει όπλο, βρίσκει στόχο και γι’αυτό γαμάει. Δεν ησύχασα ποτέ μου, ερχόμαστε περήφανα με τύμπανα πολέμου, απέδειξα περίτρανα πως ζω για τα κουπλέ μου με λύσεις στα προβλήματα που συνεχώς πληθαίνουν. Δεν ελέγχω ούτε ελέγχομαι, γυρνώ γύρω απ’ τον ήλιο και με ζήλο περιστρέφομαι κάνω σβούρες σα μαλάκας στην πρωτεύουσα ελπίζοντας να βρω στους δρόμους την ψυχή που έδωσα. Χαμένοι κόποι και θυσίες πηγαίνουνε στράφι είμαι στο spot και περιμένω το τέλος που θα’ ρθει μέσα στο γκρίζο λιτανείες με γλώσσα ξυράφι στην φύση βρίσκω αρμονίες, τομή σαν χρυσάφι.
Στίχοι : 1o κουπλέ : (ΒΟΣ-Φ) Ποιος ξέρει να ραπάρει και ποιος όχι; Ποιος βρέθηκε πιασμένος σε φάκα και ποιος σ’απόχη; Ποιος τα παρατά γιατι δεν πέσανε οι στόχοι και ποιος βάζει την δουλειά για να αποδώσουνε οι κόποι; Γλυκός σαν το σιρόπι, κολλάω σαν τον μέλι αν θες να κάνεις προκοπή χτίσε γερά θεμέλια. Η πόλη ξέρει τέλεια αν έχεις την ευχέρεια να γράφεις προφητείες σαν πανάρχαια ιέρεια. Bom diggity νοιώθουν το flow σύξυλοι ζητάν το 100 πριν τους προλάβει η κατολίσθηση. Κατάφερα να κάνω καλό λίγο πριν κάψω καταστάσεις και βρεθώ στο κενό. Φέρνω το αγνό, πολεμικό υλικό αν ο Yonassis το ζητήσει τότε πυροδοτώ. Έχω την πλάτη μου στον τοίχο, μαχαίρι στον λαιμό και όποιος πνίγηκε στα λάθη θα ξέρει τι εννοώ. Ρεφρέν : Για χρόνια κυνηγάμε το σωσίβιο. Δεν έχεις αντικρίσει κάτι αντίστοιχο. Οι μπάρες αφορμή για να ανασάνω. Εφάρμοσα το πλάνο την κάνω μετά το δίστιχο. Για χρόνια κυνηγάμε το σωσίβιο. Δεν έχεις αντικρίσει κάτι αντίστοιχο. Οι μπάρες αφορμή για να ανασάνω. Εφάρμοσα το πλάνο την κάνω μετά το δίστιχο. 2ο κουπλέ : (Yonassis) Μπαίνω στην ατμόσφαιρα με στίχους ακαταμάχητους, μπλέκονται σαν κόμποι στο στομάχι τους. Νόμιζαν πως είδαν το φως. Νόμιζαν πως είχαν τον κόσμο στο τσεπάκι τους. Όλα για την πάρτη τους, τώρα κοίτα τους κατάκοιτους, εισέρχονται στη γη με το σακάκι τους. Νόμιζαν πως ήταν Θεοί. Νόμιζαν θα σήκωσαν τον κόσμο όλο στην πλάτη τους. Σηκώνω τη σημαία να ανεμίσει. Μεταξύ μας δεν χωράνε μίση. Άσε την χώρα να νομίζει, στο τέλος αυτός που θέλει θα νικήσει. Και ας πέσαμε κάτω μια δύση, Έχουμε ότι θέλουμε στο πιάτο δερβίση. Και όταν ο μαύρος σάκος γεμίσει, Θα έχουμε πάρει αντίθετη από τον πάτο κλήση. Ρεφρέν : Για χρόνια κυνηγάμε το σωσίβιο. Δεν έχεις αντικρίσει κάτι αντίστοιχο. Οι μπάρες αφορμή για να ανασάνω. Εφάρμοσα το πλάνο την κάνω μετά το δίστιχο. Για χρόνια κυνηγάμε το σωσίβιο. Δεν έχεις αντικρίσει κάτι αντίστοιχο. Οι μπάρες αφορμή για να ανασάνω. Εφάρμοσα το πλάνο την κάνω μετά το δίστιχο.
Στίχοι : 1ο κουπλέ : Έχω το νου πάντα σε go mode, ατσάλινο αρχίδι για το low blow, κλωτσάνε το καβάλο σπαν δάχτυλα, λένε thank you Vos, θα το πάρω σαν μάθημα. Young Marlo Black, όσο επιτίθονται το σώζω φίλε, Jann Oblak ήρθα να γράψω track, δεν κάνω καν hold back, βάζω τις λέξεις στο χαρτί μπας και σου μάθω rap. Οι παιδικοί σου στίχοι κάπως άνοστοι, οι παιδικοί μου φίλοι απροσάρμοστοι, αντικοινωνικοί, περνάνε θέματα, αν δεν το’ χουν στον καβάλο στα χέρια βαστάν εδέσματα. Δεν είμαστε παιδιά πλέον, κοιτώ το τέλος του κόσμου δίχως ενδιαφέρον. Λένε πολλά, μα δεν διαφέρουν, οι χούλιγκανς του ραπ, δίχως πανιά φεύγουν. Είμαι στο κέντρο φαίνομαι έξαλλος, όχι ευέξαπτος, σε κάθε track αλλάζω δέκα flows. Ανταγωνιστικός, γυρεύω έπαθλο, στο mic τόση προπόνηση που είμαι έτοιμος για δέκαθλο. Θέλω να σε βρίσκω έτοιμο, η καρδιά μου είναι στον πάγο, το συκώτι μου στο Ρέθυμνο. Το’ χω σαν έθιμο, να γράφω κάτι εύθυμο, και ενώ μανάδες κλαίνε να με καθιστούν υπεύθυνο. Ρεφρέν : Είμαι στο Emerald Piper εδώ και αιώνες, φοράω τα καλά μου, πίνω μπύρες με τον Chris. Συνήθισα τις γνώριμες εικόνες, κοιτάω δεξιά μου, το ρολόι δείχνει τρεις. Είμαι στο Emerald Piper εδώ και αιώνες, φοράω τα καλά μου, πίνω μπύρες με τον Chris. Συνήθισα τις γνώριμες εικόνες, κοιτάω δεξιά μου, το ρολόι δείχνει τρεις. 2ο κουπλέ : Έχω το flow να κάψω δέκα Αθήνες, φέρνω το δίσκο σαν παιδί, θα βγει σε εννέα μήνες με ένα οχτάμπαρο γκρέμισα την ομάδα σου και γεύεσαι την ήττα εφτά μέρες την βδομάδα σου. Έξι πόδια σε πατάνε, είναι οι RK9, Αντιύλη πενταδάτη, εσύ στον πάγκο κλάιν Όταν ο πάγος σπάει, και κάτι μου βρομάει, κόβω το ψέμα σε τετράδες, σα τον Samurai. Δεν χάνω την κυριαρχία μου, αν έχεις πονηριά μες το βλέμμα παίρνεις τα τρία μου διπλό με διαστάσεις θριάμβου, κι αν χρειαστεί θα μείνω στον άσσο για την λατρεία μου. Αντίστροφη μέτρηση πριν το θέρος, κερδίζω αυτά που σπέρνω με το mic και εκείνο κάηκε, Χαζεύοντας την λάμψη και το τέλος, ξοδεύω τα λεφτά μου χαλαρός μέσα στο Piper. Ρεφρέν : Είμαι στο Emerald Piper εδώ και αιώνες, φοράω τα καλά μου, πίνω μπύρες με τον Chris. Συνήθισα τις γνώριμες εικόνες, κοιτάω δεξιά μου, το ρολόι δείχνει τρεις. Είμαι στο Emerald Piper εδώ και αιώνες, φοράω τα καλά μου, πίνω μπύρες με τον Chris. Συνήθισα τις γνώριμες εικόνες, κοιτάω δεξιά μου, το ρολόι δείχνει τρεις.
Στίχοι : 1ο κουπλέ : Μπύρα μες το whiskey, υποβρύχιο η μούρη κοκκινίζει σαν οπίσθιο τον δικό μου απελπίζει το ωρομίσθιο, μα ο τροχός γυρίζει, έχε πίστη bro! Ραπάδες φεύγουν με την πρώτη βροχή, κάνω τον λόγο μου ξυράφι και ό,τι πω τιμωρεί μαθημένος στο σκοτάδι μα έχω όψη θολή, έχω τα μάτια μου στο στόχο μα αστοχώ στην βολή Είμαι ο ΒΟΣ-Φ, φλερτάρω πάντα τα παράδοξα η γενιά μου μες το stress, διαταραχές και αυτοάνοσα η γενιά μου με αντοχές, αρετές, έχει γερά οστά, όσο για μένα δίνω verse, βγαίνω με rap μπροστά Βγαίνει απ’ τα χείλια μου σωστά, για κάθε στίχο διαφορά παίρνω για χίλια χιλιοστά και σταθερά το φτάνω μίλια μακριά, όσοι δεν το ακολουθάν είναι τροφή για αρπακτικά Ρεφρέν : Αρπακτικά στον ουρανό μας, πετάν από πάνω μας κυκλικά ένας ατέλειωτος αγώνας, δεν λήγει το παιχνίδι, οι λίγοι ζητάν πολλά. Αρπακτικά στον ουρανό μας, πετάν από πάνω μας κυκλικά ένας ατέλειωτος αγώνας, δεν λήγει το παιχνίδι, οι λίγοι ζητάν πολλά. 2ο κουπλέ : Τα λόγια από την μάντισσα δεν μ’ άγγιξαν. Περνάω και αφήνω πίσω μου χρυσό, έχω το Magic hand. Τα αδέρφια μου για μπύρες μες το Piper, τα βράδια περπατάω στο νερό, δεν κάνω kite surf. Δεν γράφω για τις μάζες κι ας με νοιώθουνε, οι πληγές μου είναι βαθιές, τυλίγω γάζες και ματώνουνε. Εισπνέω τον θάνατο της πρωτεύουσας και φεύγω για να βρω τον τρισκατάρατο χορεύοντας. Fuck fufu τ’ αλάνια μου ρίχνουν βόμβες, ξεκληρίζουν εκατόμβες μέσα από τις κατακόμβες, αυτό που το δες? Δεν παίρνεις κούπα με τις γιόμες το πράμα θέλει πλάνο, προπόνηση, εργατοώρες. Το γράφω κι αυτοί ταράζονται. Η πόλη μου χρειάζεται, MCs που δεν κουράζονται, MCs που δεν τρομάζουνε, δεν γράφουν για να γράφουνε, το κάνουν γιατί πρέπει και θέλουνε να ανασάνουνε. Ρεφρέν : Αρπακτικά στον ουρανό μας, πετάν από πάνω μας κυκλικά ένας ατέλειωτος αγώνας, δεν λήγει το παιχνίδι, οι λίγοι ζητάν πολλά. Αρπακτικά στον ουρανό μας, πετάν από πάνω μας κυκλικά ένας ατέλειωτος αγώνας, δεν λήγει το παιχνίδι, οι λίγοι ζητάν πολλά.
Στίχοι : Ακαπέλλα : Καθιστός στον καναπέ νοιώθω βαρύς σαν αμμόνι τα βάζω κάτω και μετράω το τέλος όπου ζυγώνει. Θα φύγω από τροχαίο ή καρκίνο στο πνευμόνι? Με μια σκέψη στο κεφάλι που το νού μου καρφώνει. Το ζούσαμε μαζί? Μήπως ήμασταν μόνοι? Αυτό με αγχώνει, πριν βάλω το κεφάλι στην αγχόνη και το σώμα μου σκεπάσει και πάλι λευκό σεντόνι. Πάει, ο Φοίβος ψόφησε, ρίχτε τον στον τάφο και βάλτε να παίξει Portishead. Λένε πως δεν τόλμησε, το λάθος του δεν το'σβησε. Δες τον που σηκώνετε όμως, ο Φοίβος σώθηκε. 1ο κουπλέ : Με συγκινούν οι μπάρες και τίποτα άλλο, μικροί MCs νοιώθουν κομμάρες πριν την μπότα βάλω, πριν γίνουν ένα με το χώμα, χωνεύουν την ιδέα κάθε μέρα με το πιώμα. Κακές ιδέες και νάνι, φορώντας άσπρα στην κηδεία καταθέτω στεφάνι big up στον Φάνη, αφανίζουμε MCs, γλώσσα ροδάνι , σου φέρνω νέο στυλ άμα το παλιό δεν κάνει. Cañizares με τα δίχτυα προστατέυω το team, θέλει μπάρες με αρχίδια και το ξέρω από πριν, δεν έχεις μπάρες κλαπαρχίδα γιατί μπαίνεις all-in, φέρε το πριμ, κινήσεις ονείρου σαν τον Hakim. Βλέπεις διαφέρω απ’ τους υπόλοιπους, γύρω σου χαλίκια ενώ στον κύκλο μου ογκόλιθους, στον κύκλο πίνουν όλοι kush, να φύγουν απ’το ζόρι τους η ρίμες εκτελούν, ακονίζω την αγχόνη τους. Ρεφρέν : Κόλλυβα στους δικούς σου, εκτός άμα την κάνεις αθόρυβα με το crew σου, Δίνω κόλλυβα στους δικούς σου, sorry μα το story μας καίει τους αριθμούς σου. Κόλλυβα στους δικούς σου, εκτός άμα την κάνεις αθόρυβα με το crew σου, Δίνω κόλλυβα στους εχθρούς μου, σενάρια εκδίκησης μόνιμα τρέχει ο νους μου. 2ο κουπλέ : Δεν θα με δείτε σιωπηλό, το σώμα μου φτιαγμένο από rap και απο πηλό. Το πλάνο δεν τροποποιώ, βάζω στόχο και το κάνω, ό,τι πω το εννοώ. Έχω, τόσους τρόπους τα μπερδέματα να λύσω τα θέματα να αναλύσω και αίμα να χαραμίσω. Τόσους πόνους και σκέψεις να αφήσω πίσω τους MCs όταν αγγίξω με λέξεις να καταρίψω. Ραπάδες σπάνε σαν καρπούζια, αφήνουμε καρπούς όσο μιλάνε για αριθμούς, yah! Είμαι στο booth και βγάζω γούστα παίζοντας το ντου σε Αθηναϊκή χαβούζα. Βάζω στους ώμους την πρωτεύουσα, εκλεπτυσμένες μπάρες τις γράφω στην καθαρεύουσα. Ανταπέδωσα, κόλλυβα μες την αίθουσα, ήρθα για να μείνω, πες το σε όσους δεν το εμπέδωσαν. Ρεφρέν: Κόλλυβα στους δικούς σου, εκτός άμα την κάνεις αθόρυβα με το crew σου, Δίνω κόλλυβα στους δικούς σου, sorry μα το story μας καίει τους αριθμούς σου. Κόλλυβα στους δικούς σου, εκτός άμα την κάνεις αθόρυβα με το crew σου, Δίνω κόλλυβα στους εχθρούς μου, σενάρια εκδίκησης μόνιμα τρέχει ο νους μου.
