Ωραιο τσιφτελι η ρικα διαλυνα...αλλα μια ηταν η βουγιουκλακη..respect..ενας ηταν κ ο παππουλης μου ο λευτερης...συμφωνεις?μη τα ισωπεδωσουμε κι ολα..και που ξερεις dutchess μπορει μια μερα ν αποδειχτεις πολυ λιγη μπροστα μου...στερησε καλλιτεχνικα κουκλα μου...τι ν πει δηλαδη και η βουγιουκλακη μωρε?
Πόσες γυναίκες έστω και παντρεμένες νιώθουν με παιδιά χωρίς πατέρα.Αν ήξεραν τι συμβαίνει σε μια μάνα για να φέρει ένα παιδί στον κόσμο,θα της φιλούσαν τα χέρια.
Στείλε με μάνα μάνα στο νερό να σου το φέρω δροσερό τζι' αν δε στο φέρω φέρω δροσερό την νιότη μου να μεν χαρώ. Στη βρύση μάνα μάνα μου έφτασα τζαι το σταμνί μου γέμωσα τζι άξαφνα παρα-παραπάτησα τζαι το σταμνί μου τσάκισα. Δεν είναι είναι παρα-παρα πάτημα παρά του νιού αγκάλιασμα παρά του νιού αγκάλιασμα δεν είναι είναι παραπάτημα. Κόρη μου δεν ήταν ήταν σωστό το' μάθεν ούλλον το χωρκόν το' μάθεν ούλλον το χωρκόν κόρη μου δεν ήτουν ήτουν σωστό. Στείλε με μάνα μάνα στο νερό να σου το φέρω δροσερό τζι' αν δε στο φέρω φέρω δροσερό την νιότη μου να με χαρώ
Στείλε με μάνα μάνα στο νερό να σου το φέρω δροσερό τζι' αν δε στο φέρω φέρω καθαρό την νιότη μου να μεν χαρώ. Στη βρύση μάνα μάνα μου έφτασα τζαι το σταμνί μου γέμωσα τζι άξαφνα παρα-παραπάτησα τζαι το σταμνί μου τσάκισα. Δεν είναι είναι παρα-παρα πάτημα παρά του νιού αγκάλιασμα παρά του νιού αγκάλιασμα δεν είναι είναι παραπάτημα. Κόρη μου δεν ήταν ήταν σωστό το' μάθεν ούλλον το χωρκόν το' μάθεν ούλλον το χωρκόν κόρη μου δεν ήτουν ήτουν σωστό. Στείλε με μάνα μάνα στο νερό να σου το φέρω δροσερό τζι' αν δε στο φέρω φέρω καθαρό την νιότη μου να με χαρώ
Stin POLI MAS zouse O thio Lefteris ELINAS APO TIN KsAnthi O Mpampas mou ITAN APO TIN KORISO Imastan poli fili KE MAZI pinoune kafe, ouzo KE epezan hartja TI orea I zoi itan tote
Τί νά πρωτοειπή κανείς γιά τόν Μύθο?? Η Μεγάλη Βασίλισσα που η φωνή της θεωρείται ένα θείο Δώρο αδύνατο νά εξηγηθή !!! Δικαίως λοιπόν τής αποδόθηκε ο τίτλος ...Τό Εθνικό μας Καμπαναριό... Συγκίνηση επίσης νά βλέπης τήν Τεράστια Ευαγγελία Μαργαρώνη μέ τό ακκορντεόν της...
21 Δεκεμβριου 2021 μου δινου το σιντι του Μαρκου στην φυλακη στην Ναπολι στην Ιταλια και ακουω το Αταχτη μαζι με του αλλους ιταλουσ και με περνουν τα κλαματα και ηταν η μοναδικη φορα που εκλαψα και δεν με ενοιαζε αν με βλεπουν η οχι
