To nie tylko w mediach socjalnych tak jest. Wystawiam się w galeriach czyli wieszam prawdziwe zdjęcia na ścianach i mam porównanie jakiego rodzaju zdjęcia mają większą "oglądalność". Często jest tak że wystawa nie jest spójna tylko jest to zbiór może tylko trochę ze sobą współgrających zdjęć często są to zdjęcia na zasadzie co mam w szufladzie
Bardzo ciekawy i w sumie ważny temat patrząc na to jak media społecznościowe wpływają na życie nie tylko twórców ale zwykłych ludzi. I fajny głos ze strony człowieka, który ma okazję obserwować show-biz "od wewnątrz". Szanuję, że podejmujesz ten temat bo to i ciekawe i tak jak wspomniałem wyżej ważne. Ja pędu do zdjęć jakoś specjalnie nie mam (fakt nie jestem zawodowym twórcą więc patrzę na to inaczej fotografia to dla mnie hobby, pewna odskocznia od codzienności wpisana poniekąd w tą codzienność). Fotografuję to co mnie interesuje lub co wydaje mi się ciekawe/warte udokumentowania/zabawne itd. choć faktycznie publikuję sporo bo ostatnio sporo rzeczy mi się podoba a że nie mam jednej-dwóch specjalizacji więc trochę się zbierze nawet z jednego foto wyjścia (tu jakieś ujęcie streetowe, tu jakaś architekturka, jakieś macro, jakaś zabawa z kolorem itd. i już mam kilka zdjęć z których jestem zadowolony na tyle by je opublikować i oczywiście kilkadziesiąt, które idą do śmieci ;) ). Wrzucam w miarę regularnie bo materiału mam sporo ale nie czuję specjalnie spiny by to było co 24 godziny czy co 2 dni czy jeszcze jakoś inaczej. Tak samo nie mam spiny na "miejscówki" (nie byłem jeszcze ani na nowej kładce, ani przy wysokościowcach w centrum, ani w kilku "okrzyczanych" muzeach mimo, że mam do nich niedaleko. Pewnie się wybiorę ale póki co szukam trochę mniej ogranych miejsc, które zwyczajnie mi się podobają.) Nie mam też ciśnienia na 100 lajków choć wiadomo fajnie jak polubi ktoś nowy a jeszcze lepiej jak napisze coś sensownego pod zdjęciem. Nie jest to jednak sens mojego istnienia na Insta. To raczej społecznościowa wizytówka tego co lubię i co wydaje mi się godne uwiecznienia jako fotoamatorowi. Taka wirtualna wersja "ściany" wspomnień mniej lub bardziej osobistych/artystycznych/dokumentalnych itd. Pewnie gdybym miał dom to w gabinecie zrobiłbym sobie taką ścianę w wersji rzeczywistej i pokazywałbym ją gościom ;). Natomiast do niedawna faktycznie miałem tak, że większość zdjęć kadrowałem coś w okolice kwadratu żeby ładniej wyglądały na Instagramie (dopiero gdy ostatnio chciałem je wywołać w 10x15 uśmiałem się sam z siebie) i czasem do dziś walczę z ciągotami do takiego kadrowania. I zgadzam się, że media społecznościowe mogą spowodować, że stracimy równowagę między wirtualem a realem. Sam czasem łapię się na tym, że bezmyślnie zaczynam skrolowanie i siedzę tak zamiast skupić się na kilku interesujących mnie treściach i spędzić przed ekranem mniej czasu. To ważne spostrzeżenie szczególnie wobec młodszych pokoleń od małego siedzących mocniej niż my 30-40 latkowie w świecie mediów społecznościowych a jednocześnie łatwiej się od nich uzależniających. Dzięki piękne za ten materiał i już czekam na kolejne :)
Mnie rozwala jak ktoś kogo lubię robi materia ło zdjęciach analogowych i ma cały dzień jedne iso na filmie... Ten moment kiedy zdajesz sobie sprawę, z tego, że twoje zdjęcia cieszą tylko Ciebie. Pozdrawiam, fajny materiał a moja refleksja jest dzika. Pozytywna
Wpadamy w pułapkę pędu i szablonów, aby tylko wpasować się w trendy, bo myślimy, że jak tego nie zrobimy to znikniemy z rynku. Trzeba po prostu przez to przejść, aby to poczuć 🙂 Tutaj widać od początku, że w swój kanał wszedłeś jak w masło. I tu jest ta autentyczność, która jest i będzie w cenie ❤ gratuluję kolejnego dobrego odcinka
W końcu ktoś o tym powiedział, bo wszędzie są powielane bzdury, że sprzęt nie ma znaczenia. Miałem kiedyś nikona 5100 z nifty-fifty youngnuo, która nie jest ostra nawet po przymknięciu do 2.8, i po przesiadce na sony a7iii to jest po prostu przepaść. Dzięki za ciekawy materiał
Cześć, jeśli chodzi o punkt 1 czyli albumy to zgadzam się bardzo mocno. Przeglądanie albumów bywa mocno inspirujące a poza tym czasami pozwala poznać twórców, o których nigdy nie słyszeliśmy a poza tym w dobie wszechobecnej cyfryzacji wszystkiego (wiadomo znak czasów) obcowanie z wydrukowanymi na papierze zdjęciami (często w dużych formatach) to naprawdę fajne "przeżycie". Jeśli ktoś mieszka w Warszawie ale nie stać go na kupno lub nie ma miejsca na kolejne albumy to może skorzystać z ciekawego miejsca jakim jest Czytelnia Instytutu Fotografii Fort przy Racławickiej 99. Za darmo w czytelni dostępnych jest 1500 publikacji fotograficznych w tym i albumy. (zbiory do przejrzenia pod kątem wyboru interesujących nas pozycji są dostępne na stronie Instytutu). Projekciki albo wypady też wydają się spoko pomysłami. Co do "socjali" to faktycznie przebodźcowują a poza tym w stosunku do amatorów (np. takich jak ja) mogą wpłynąć na niską samoocenę fotografia i swoich własnych zdjęć. Jak się człowiek naogląda pięknych fot zawodowców to może czasem mieć ochotę rzucić aparat w kąt i zapomnieć o fotografii. (przechodziłem przez to parę razy) U mnie natomiast sprawdził się kilka razy Pinterest gdzie "na luźno" przeglądając tablicę znalazłem trochę mniej lub bardziej luźnych pomysłów na sesję lub zwyczajne wyjście i ustrzelenie czegoś "w podobie". Pinterest nie działa na mnie tak jak np. Instagram, mam luźniejsze podejście do gromadzonych tam treści. Film jak zwykle fajny. Konkretny i bez zbędnych dłużyzn. Czekam na kolejny :)
Ja sobie kupiłem Kiev 88 zeby nie było za łatwo haha. Do sony miałes Voitki. Ale super bedzie dużo zabawy. Ja Siedze w Systemie Nikona dla tego w moejej torbie pojawił sie Stylizowany na FM2 Nikon Zf. Lejca bardzo fajna. Na razie nie dla mnie.
No i właśnie zderzam się ze sprzętową ścianą. Od lat fotografuję lustrzanką APSC, zebrałem wystarczającą kolekcję obiektywów i innych akcesori. Znam aparat (od 6 lat ten sam), jego możliwości i ograniczenia. Tylko brakuje mi możliwości fotografowania z wyższym ISO w ciemnych pomieszczeniach, oraz rozpiętości tonalnej w słonecznym plenerze. Opcje filmowania w moim aparacie nie dorównują tanim smartfonom. Chandlowcy mówią pełna klatka.... ale to duże koszty nie tylko body (są wersje tańsze i droższe), ale też całej szklarni i przejście na nielubiane bezlusterkowce. Przeraża mnie cena gabaryty i waga małoobrazkowych obiektywów. System Mikro 4/3 też nie spełniło moich oczekiwań. Niestety producent starego systemu nie będzie już rozwijał tej linii lustrzanek w której teraz jestem i nie powstaną następne obiektywy do starego bagnetu... na nowsze matryce, czy aktualizację oprogramowania o funkcje wykrywania obiektów w autofokusie nie mam co liczyć... Tak więc sprzęt ma duże znaczenie. Musi pomagać, a nie przeszkadzać. Przyzwyczajamy się do menu i gałkologii. Zmiana systemu nie jest miła, uczymy się od nowa. Dla mnie aparat z całym szpejem, obiektywem spacerzoom etc. może maksymalnie ważyć 1,5 kg. Większe odpadają. Nie lubię też zbyt małej matrycy bo ogranicza mi możliwości twórcze. APSC było świadomym kompromisem, który od 15 lat mi się sprawdzał aż wymyślili bezlusterkowce....
Film w punkt. Jeszcze dwa lata temu byłem na etapie ,, sprzętowym,, W sumie ceny nawet używanych zweryfikowało moje podejście. Na dzień dzisiejszy mój ,,sprzęt,, to Canon M50 plus 18-55mm i 22 mm. W zupełności wystarcza. Dzięki za ten film, widzę że nie jestem jakimś dziwakiem.
Nic nie poradzisz... Wyłuszczysz zawodnikowi, że zamiast robić zdjęcia tylko wafluje się głupkowatymi recenzjami z YouTuba, a on Ci na to odpowie - że właśnie "dąży do perfekcji w fotografii"... BTW - różnica 5 cm w odległości do modelki będzie miała większy wpływ na "bokeh" niż różnica 5 koła w cenie obiektywu... 😀
@@januszjackowski2200 To zupełnie inna sprawa - jeśli brakuje Ci ogniskowych, kup taki zakres, jaki potrzebujesz. Natomiast na myśli miałem to, że dobre wyniki da się osiągnąć w zasadzie każdym aparatem i obiektywem
Dla mnie fotografia to tylko pretekst do kupowania sprzętu, jak również usprawiedliwienie wydawania pieniędzy przed rodziną. Żartuję, a trochę prawda. pozdrawiam cieplutko!
Sprzęt ma zajebiście duże znaczenie. Dopóki nie kupi się body i obiektywu z odpowiedniej półki cenowej, to można stać w miejscu. Zaczynałem fotografię na poważnie od Nikona 5200D z kitowym obiektywem i to była żenada, tylko że wtedy jeszcze sobie z tego sprawy nie zdawałem, bo nie miałem porównania. Dopiero przesiadka na Sony A6500 pozwoliła mi pójść dalej. Obecnie mam A7IV i to jest dopiero body, które sprawia, że nie myślę o czymś lepszym (na ten moment).
Dlaczego nie ma od ponad ćwierć wieku żadnych wielkich Fotografów których byśmy podziwiali dzięki ich pracom? Bo fotografia UMARŁA tylko tego jeszcze nie zauważyliście. To co dzisiaj ją zastąpiło to produkcja masowa nikogo nie obchodzących obrazków. Dlaczego prawie się już fotek nie przenosi na papier? Bo szkoda papieru na ten chłam powtórzony w miliardach sztuk. AI jest milion razy lepszym fotografem od dowolnego człowieka według standardów jakie dziś panują "w branży". Jakie szpeje miał Eliott Erwitt i czy AF mu nadążał?
Fotografia stała się po prostu zbyt idealna i zbyt dosłowna, nie ma miejsca na niedoskonałość i niedopowiedzenia. Ale może masowa fotografia zawsze taka była…
Nie jest to prawda, nie czułem że robię zdjęcia moją pierwszą Leicą IIIa. Najlepsze zdjęcia zrobiłem canonem eos 300 zdaje się. Potem kupiłem dużo sprzętu, którego nie ogarniałem. Teraz po 10 latach robię zdjęcia analogiem z 90-tką i więcej mi nie trzeba ;3 no prawda... boje się, że film podrożeje XD Pozdrawiam, fajny film
Problemem też jest to, że większa część fotograficznego youtuba mocno opiera się na sprzęcie, a nie samym skillu fotografowania i tworzą takie złudne wrażenie, że bez najnowszego sprzętu to nie ma czego szukać w tej profesji.
Jestem fotografem amatorem, ale wykorzystuję aprat również w swojej pracy do tworzenia skanów fotogrametrycznych. Prawie od samego początku używałem Nikona D600. Po kilku latach użytkowania aparat stał się dla mnie takim narzędziem pracy, że za każdym razem jak go brałem to odechciewało mi się robić zdjęcia dla samego siebie - nawet mimo bardzo sprzyjających warunków. Szukałem czegoś co by mnie ponownie zainspirowało do zdjęć... żadne youtuby, książki, albumy fotograficzne, filmy, instagramy nie pomogły, a po czasie zdałem sobie sprawę, że trochę chodzi jednak o ten sprzęt. Męczył mnie - nie tylko wagowo, ale przede wszystkim za bardzo koarzył mi się z pracą, a nie samą radością z fotografowania. Bo długich namysłach i biciem się samym z sobą kupiłem używane Fujifilm X-T2 + obiektyw TT-Artisan 27mm i to jest combo które od przeszło pół roku inspiruje mnie ponownie do robienia zdjęć. Doszło do tego, że noszę ten zestaw zawsze przy sobie. Po kilku letniej przerwie ponownie wróciłem do robienia zdjęć codziennie (nie opuściłem ani dnia od kwietnia ). Wiele osób twierdzi, że sprzęt nie ma znaczenia, ale jednak mimo wszystko ma. Podzielenie sprzętu na ten "do pracy" i "prywatny" to była najlepsza decyzja.
Jako amator nie mam może takiego problemu ze sprzętem jak zawodowcy i patrzę na niego inaczej. Korpus mam jeden a szkła dobieram w zależności co chcę robić. Mam jakiś plan, co chciałbym kupić w bliższym czy dalszym czasie żeby wymienić to co mam dziś względnie dołożyć coś czego nie mam ale obejmuje on 3 pozycji plus jakąś małą kolorowa lampka led do eksperymentów. Obstawić się sprzętem nie jest problemem (o ile ma się budżet) ale prawda jest taka, że forografując powinniśmy mieć świadomość (zawodowcy większą od amatorów) co i jak chcemy robić oraz co z naszej "kolekcji" nam w tym pomoże a nie obwiesić się sprzętem "na wszelki wypadek". Jakąś rezerwa wiadomo ale bez przesady.
Powiedziałeś o zmiejszeniu rozdzielczości ze względu na wysokie iso. Czy czasem przy tych 61mpx i resize w post - nie będzie lepszego efektu? Pytam, bo mimo, że fotografuję już ponad dekadę to aparat z matrycą 61mpx (A7rv) mam od niedawna. Więc ciekawi mnie Twoje spojrzenie na ten temat.
Kontrola szumu wywołanego przez ISO nie nastepuje przy cropie tylko przez dopasowanie rozdzielczości. Wręcz odwrotnie. Jak obraz zrobiony na pełnej rozdzielczości croppujesz do np. 24mpx to przy zoomie zdjęcia 100% piksele również staną się większe, egro szum będzie bardziej widoczny. Fizyczny rozmiar sensora przy klasycznej pełnej klatce 35mm jest taki sam niezaleznie od rozdzielczości. Możesz tam upchać 18mpx albo 61mpx i wszystko pomiędzy albo nawet wyżej. (chociaż nie widzę osobiście sensu - moim zdaniem powyżej 61mpx przekraczamy już próg full frame i lepiej iść w średni format jak potrzebujemy tyle rozdziałki) Piksele jako takie przy większej rozdzielczości będą fizycznie mniejsze od tych przy mniejszej rozdzielczości bo trzeba ich poukładać więcej na takiej samej powierzchni. Przy 61mpx, mniejsze pixele są w stanie przyjąć mniej światła co powoduje szum wywołany brakiem pewnego spektrum jasności, ale z kolei jak mamy świetne warunki świetlne to dają nam lepszy i ostrzejszy obraz. Ja zmieniam ten parametr na bierząco, żeby potem nie musieć za bardzo odszumiać zdjęcia i tracić ostrości.
@@michal_502 dziękuję za bardzo szczegółowy komentarz :) czyli podsumowując robisz w RAW wielkości M. Chodzi mi teraz głównie o tematy z wyższym iso. Muszę to jeszcze mocniej przetestować, bo przesiadka z Canona r6 i Fuji xh2s na Sony to nie taka prosta sprawa ze względu na tą matrycę. Nie miałem wcześniejszych styczności z tak upakowaną matrycą, więc lepiej dopytać doświadczonego. Dziekuje!
Aż mam ochotę sam sobie sprawić taki pasek. Fotografia to moja pasja, ale częściowo powiązana też z moją pracą, a zajmuję się tworzeniem grafiki 3D na podstawie fotogrametrii.
Też chciałbym taki pasek do mojej m4 :3 Ładnie wyszedł Projektuje postaci do gier a moją zajawką jest fotografia i czasami coś szyję. Co do serwisu to postanowiłem oddać swoją do lokalnego serwisu jak pękło mi szkło od dalmierza to ochronne bo krzyknęli mi rok czasu oczekiwania...
To serio jest prostsze niż może się wydawać. I na bank tańsze, takie paski w necie to koszt ze 200zł, w produkcji max 30 + czas… A co do serwisu to analogi Leici oprócz M-P albo M6 są problematyczne ze względu na brak części. Często trzeba to ogarniać przez zewnętrzne serwisy. Co nie do konca jest takie złe bo często naprawa wychodzi taniej.
Fajna robota. Jestem manualnym beztalenciem, szczególnie przy pracach wymagających sporej precyzji więc zawsze podziwiam nawet hobbystyczne i amatorskie prace osób wykonujących "coś własnoręcznie". Lubię pewną surowość rzeczy wytwarzanych ręcznie. Każdy taki przedmiot ma w sobie "cząstkę duszy" swojego wytwórcy. Pewien niepowtarzalny sznyt i odmienność od innych egzemplarzy (choćby niewielką ale zawsze).
Od paru lat zastanawiam się w jakim celu ktoś nabywa Leice ale dziś po obejrzeniu Twojego filmu chyba odpowiedziałem sobie ;) Maszyna napewno nie jest dla laika myślę ze trzeba przerzucić wiele aparatów aby dojść do tego poziomu. Ta więc sobie odpowiedziałem i chyba wystarcza mi moje porzucone SLR na konto iphone15.
Tak... bo korporacja będzie wolała tobie zapłacić za to co dostaną za darmo i od razu z własnego serwera... Fotografom zostanie wesele. Jeśli jeszcze tyle wesel będzie by wszystkim "atrystom obiektywu". UWAGA! muzułmanie nie zapraszają zwykle jakichś niewiernych do robienia "reportażu weselnego" 99% Wszystkich fotek na świecie jest gorsza od przeciętnych grafik wygenerowanym w jakimś AI. Śmieszy mnie ludzka zarozumiałość a przeraża naiwność. Coraz więcej filmów (klisz) - ciekawe gdzie bo ja jakoś nie widzę. Ostatnie kupiłem 6 lat temu po 4 euro za sztukę- jakieś najprostsze Fuji Gold
Hej, Dziękuje bardzo za ten materiał. Faktycznie jest to inne podejście do tematu niż na 99% filmach na YT. Zainspirowałeś mnie też, żeby rozważyć gaz pieprzowy. Nie miałem z nim nigdy styczności. Czy byłbyś w stanie troche pomóc? Jest coś na co powinno się zwracać uwagę przy wyborze takiego gazu? Na myśl mi chyba tylko przychodzi rodzaj zamknięcia, albo prostota użycia, ale jestem kompletnie zielony i nie wiem co jeszcze. Btw. Czy Ty nosisz swój gaz w kieszeni spodni czy np w torbie foto? Nie ma ryzyka, że w kieszeni sam się "odpali"? Nie chce też żeby np pod wpływem temperatury i jakiegoś rozprężenia, sam gaz mi "wybuchł". Czy to jest w ogóle możliwe? Z góry dziękuje za odpowiedź.
Ja używam Walther Pro Secur. Polecił mi go znajomy ochroniarz. Nie ma szans, żeby odpalił w kieszeni bo ma klapkę, pod którą trzeba wsunąć kciuk, żeby go uruchomić. Sam przycisk tez działa z dużym oporem. To nie jest droga zabawka, wiec warto zrobić tak jak ja, kupiłem dwie sztuki, jedną na „zmarnowanie”, pojechałem do lasu i zrobiłem sobie testy, żeby w razie co wiedziec jak ten konkretny model działa. Byle z wiatrem ;) Nie wydaje mi się, żeby opcja jakiegos wybuchu w ogole wchodziła w grę. Policja ma na wyposażeniu radiowozu takie gazy i one są tam na stałe. 30 stopni w lato, -20 stopni w zime, i nie wybuchają. Nie powiem gdzie noszę ;) Zasada jest taka ze masz go miec w zasięgu dominującej ręki. No i w sytuacji zagrożenia nie masz czasu na szperanie w plecaku :) Nie jestem ekspertem w tej dziedzinie jak coś, bazuje na swoich konkretnych doświadczeniach, więc zrób jeszcze dodatkowy research.
Месяц назад
@@michal_502 Dziękuje bardzo za odpowiedź. Jak najbardziej jeszcze sprawdzę jakieś recenzje tego gazu, ale zawsze lepiej poczytać kogoś, kto go prawdopodobnie używał, a nie tylko kupił. Wiadomo, że ja chce go mieć tylko dla bezpieczeństwa, ale jednak lepiej być gotowym. Czytałem o tym, że są różne rodzaje i jedne faktycznie pryskają, a inne po prostu "leją" ten płyn co już jest mało przydatne w obronie, bo trzeba mieć jeszcze cela i szczęście. :)
