Merhaba ben 28 yaşındayım bendede anksiyete panik atak ve kaygı bozukluğum depresyon var ilk okul zamanlarımda başladı hiç kimseyle konuşamadım öğretmenlerimle bile konuşamadım liseden mezun olana kadar konuşmayı sürekli denedim ama olmadı arkadaşlarım hep benimle dalga geçti dışarıda bile konuşmak yerine hep ağlama krizine giriyordum ve susmayı tercih ediyordum beni bu zamana kadar hiç kimse anlamdı nekadar anlattıysam rahatsızlığımdan herkes benim bilinçli olarak konuşmadığımı düşündü ama ben bilerek hiç bir zaman yapmadım herkes hayatımdan memnun olduğumu sandı hep ama ben hayatımdan hiç memnun değilim helede böyle bu durumumdan hiç memnun değilim hiç kimse beni anlamdı çünkü hiç kimse benim içimde neler yaşadığımı bilmiyor çünkü dışarda bile sürekli aklımda düşünceler geçiyo birinin yanından geçerken aklımdan geçiyo ya şimdi yanımdan geçerken bana vurursa diye tanıdıklarımın yanından geçerken bile tedirgin geçiyorum hele dışarda rahat olamıyorum yüzüm şekilden şekile giriyor sürekli hele markette kasada tanıdık bir arkadaşım varsa o markete gitmek içeri girmek benim için çok zor oluyo çarşıda fatura ödemeye gidemiyorum pazara gidemiyorum başka yerlere gidemiyorum çünkü konuşamıyorum konuşmaktan korkuyorum utanıyorum olmuyo hele çok sevdiğim bir ablamla konuşamıyorum telefonda konuşurken o an kala kalıyorum hiç bir şey konuşamıyorum hele manevi annemi her an kaybetme korkusu yaşıyorum çünkü onu çok seviyorum ve sürekli sevilmediğimi düşünüyorum sanki hiç kimse beni sevmiyor istemiyor gibi geliyo kafama hiç bir şey takmamaya çalışıyorum ama olmuyo sürekli kafama takıyorum biri bana birşey dediğinde hiç bir şey diyemiyorum sevdiklerimle istediğim gibi konuşmak istiyorum gülmek istiyorum eğlenmek istiyorum artık bitsin istiyorum bu illetin çünkü artık özgür olmak istiyorum bazen kendi kendime sinir krizide yaşıyorum kendime çok kızıyorum bazen sinirleniyorum ve bunu kontrol etmek çok zor oluyo sanki beynimde başka biri var ve kontrol ediyor beni ve o an bambaşka biri oluyorum sinir oluyorum kızıyorum kendime ama bazen kendi kendine geçiyo sakinleşiyorum en son manevi annem bana kızdı hata yaptım ona o an içime sıkıntı yaptım çok rahatsız oldum daha sonra manevi annem affetti beni ama o an ben öldüm sanki bana kızınca çok ağladım olumsuz şeyler aklıma geldi sürekli artık bunları yaşamak istemiyorum artık bıktım artık ilk okuldan beri😢😢😔😔
Videodaki kitapların listesi; pembe fili düşünme- Zeynep Selvili Düşünce gücüyle tedavi- Louise L. Hay İyi Hissetmek- Dr. David Burns Farkındalığın Mucizesi- Thich Nhat Hanh Hep beraber iyileşeceğimiz günlere🌸
topluluk önünde konuşmaktan korkmuyorum ama çok heycanlandığım için sesim titriyor ve bunu nasıl önleyeceğimi bilmiyorum çünkü normalde de acayip heycanlı biriyim zaten😢
İstanbul'da yaşayan sosyal fobililer varsa dayanışma içinde olabiliriz beraber hareket edebiliriz tek başına yapamadığımız durumları birlikte deneyebiliriz
1. DÖNEM KONUŞMA SINAVINI YAPIYORUZ. ELİMDE BİR KAĞIT VAR GEÇTİM TAHTAYA BAŞLADIM OKUMAYA AMA SESİM NASIL TİTRİYOR. O SESİ KARSIDAN DİNLESEM BU ASLA BEN DEĞİLİM INANMAM FALAN DERIM O KADAR DEĞISTI SESIM. ONU OKUDUGUM SURECTE SUREKLI ORAYA BURAYA GITTIM STRESIMI HAREKETLERIME YUKLEMISTIM. O AN HERKES BENI IZLIYORDU.KENDIMI HAYATIN EN SAVUNMASIZ ANINDA HISSEDIYORDUM. YARIN BI KONUSMA SINAVIM DAHA VAR VE BENDE BIR HAFTADIR BUNUN STERSI VAR. NASIL OKUYACAGIM NE YAPACAGIM YINE SESIM TITREYECEKMI...😢
@@rifatsari379 vücudumda yanma var çarpıntı biraz var bende saat 3 gibi uyandım sizde depresyonmu var korkma baska bişeye odaklan birazda kendi elimizde aslında
@@rifatsari379 lütfen korkma geçecek sakinleş bende ilaç kullanıyorum 3 gün oldu başlıyalı ilaca bakalım 2 hafta sonra etki eder dedi doktor bende kaygı bozukluğu var
İlk defa korkumla yüzleşmek için bu video izledim iyiki de izlemişim sizi yorumları okuyunca aynı duyguları paylaşan ne çok kişi varmışız tüm verdiğiniz öneriler için teşekkür ederim inşallah en kısa sürede bende bu korkuyu yenerim
Koridorda 45 dk 1 saat yürümek ve bunun iyi geldiği dediğiniz nokta da dondum kaldım. İnsanlara doktorlara istemsizce ayağa kaltıyorum diye anlattığım şey bu kimse anlamadı
Sizi izleyip dermapen yaptırmaya karar verdim 2 yıl önce hayatımın hatası oldu şimdi olsa kafaya takmayacağım lekeler için şimdi geçmeyen lekeler ve iğne izleri ile başbaşayım 😢
Hiç tavsiye etmiyorum sakın yaptırmayın çok önceden güneş kremi de kullanmazdım hiç lekem yoktu şimdi ki aklım olsa kan ve vitamin değerlerime baktırıp ona göre beslenirdim vücuttaki eksiklikler giderince lekeler oluşmuyor ayrıca cilde çok fazla ürün kullanmamak gerekiyor
Anksiyete hastası biri olarak söylüyorum bir sene selectra 100 mg kullandım ilk başlarda ilaç Anksiyeteme iyi geldi yüzüme karşı küfretseler adama nerdeyse teşekkür edecektim😅 ama sonradan aşırı bir sıgara tüketimi başladı bende ve elimde titreme oluştu kuaförüm işimi yapamaz hale geldim 1 sene kullandıktan sonra bıraktım şuan sadece kıl yolma hastalığı olan trikotillomani rahatsızlığım arada bi devam ediyo onun için bazen ilaç kullanıyorum abilify 0.5mg kullanıyorum anksiyete rahatsızlığı yaşıyan arkadaşlara tavsiyem ilk bi sene doktorun sizin için yazdığı ilacı kullanın sonrasında anksiyetenizin azaldığını gördüğünüzde ilacı doktora söylüyerek onun kontrolünde bırakın ve yaşadığınız sıkıntıyı hiç bir şekilde kafaya takmayın arkadaşlarında anlattığı gibi nekadar sorunları kafamızda büyütürsek kendimize okadar zarar veririz hastalık hastasıysak bunu bırakmak için kendinizi dinlemeyin sürekli parayı düşünüyorsanız bu genellikle erkek hemcinslerimde görünen bi durum lüks yaşama isteği gibi çocuğuma nasıl bi hayat bırakacam geleceğim nasıl şekillenecek beni ilerde neler bekliyo vs vs bu kafadan direk kurtulun yoksa tedavi olsanızda ilerde bu sorunlarınız tekrarlar hatta başka sıkıntılarda çıkmaya başlar size yemin ediyorum dünya dediğiniz gezegen bu kadar sitresi hayatınıza empoze edecek kadar önemli bir yer değil bize belirlenmiş bi süre bu dünyada bi hayat sürecez bunu kendimiz için rezil bi hale getirmemeliyiz beni ancak ben düzeltebilirim düşüncesi bu problemleri yaşıyan arkadaşlarımın hepsinin kafasında yer edinmeli bide etrafınızdaki insanları inceleyin hepsi kendi kendine bişeyleri büyüttüğünden bu hastalıkları yaşamak zorunda kalıyor nekadar az sitres okadar mutlu bir yaşam son söz olarak dünya sevgisi sizi ele geçirmesin sonrasında sadece elimizde kalan beyaz bi bez parçası oluyor kefen denen sizden nasıl bi hayat yaşamanız isteniyosa onun emirlerine tam manası ile uyarak yaşayın bütün dertlerinizden kurtulun bunu size zamanında hertürlü alkol ve coğu uyuşturucu maddeyi içmiş biri olarak söylüyorum bu pislikleri kesinlikle hayatınızdan çıkarın eğer kullanıyosanız bi arkadaş tavsiyesi...
@@izzetgokcen4369 sadece trikotillomani kıl yolma rahatsızlığı devam ediyor neyazık ki onun da geçmesi için abilify ya da abizol 5 mg kullanmaya başladım mı geçiyor Allah'a şükür başka bir sıkıntım yok
@@izzetgokcen4369 doktora gittin mi hiç ilaç kullanıyormusun gitmediysen git bakıl tedavi olmazsan dahada ilerler 1sene düzenli kullan ilaçlarını faydasını görürsün
Merhaba arkadaslar bu sorunu 20 seneden beri yaşıyorum ve 1 seneden beri psikoterapi görüyorum. 1. Bu gibi sorunlar video izleyerek cozulmez. Destek almaniz gerek. Doktor cok onemli rahat ve herseyi anlatabilmeniz gerek. 2. Bu videolar sizin, oh be benim gibi bu sorunlari yasayan varmis. Yalniz degilmisim gibi duyulara sevk eder anlik motive olur cozum degildir. 3. Bakin çözüm şu iç sesinizi dinlememek, peki bu yazdigim kadar kolaymi? Tabiki degil ic sesinizi dinlemediginiz anda inanclar direnç gosterir, katlanilmaz bir hal alir. Buna dayanmaniz gerekiyor. İnsanin psikolojik tamamlamasi gereken evreler var. 1. Memeden ayrilma 2.tuvalet egitimi 3.odipus ve elektra kompleksi. Erkeklerin annelerine, kadinlarin babalarina duydugu aşk. Be bu duygulari bastirip, otoriteyi kabul edip yola annesi ve babasi gibi insanlar bulmak icin yola cikmasi. Evet anlattiklarim size sacma gelebilir. Ancak dogrular bunlar. Suçluluk duygusunu yogun yasayan biri anneden yada babadan ayrilmamistir. Panik ataga sebep olur. Surekli hayatinda birilerini alt etmeye ve yarismaya yonelik niyetler ortaya cikar. Der ki ne oluyor durup dururken panik atak geçiriyorum. Anne yada babanin psikolojik baskilariyla kendi gibi olamama iyi cocuk olma, verici davranma. Aslinda hep bir ofke vardir bu cocuklarin icinde. Kendilerini değersiz ve yetersiz hissederler. Mukemmeliyetci ebebeyinlerin cocuklaridir bunlar. Basari seviyesi cok fazladir. Normal insanlardan daha basarili olmak ister. Ve buda yorucudur.
Ayşe Tolgaya çok benziyorsun:) Bende de şu var, ya delirirsem ya kendime veya başkalarına zarar veririsem gibi gibi gibi. Sanki şu an içimde farklı bir Hande var gibi. Kalp atışlarımın hızı hiç dinmiyor. Sürekli şizofreni belirtilerini okuyup o belirtileri kendimle özdeştiriyorum. Mesela bir ses duyuyorum. Sizde duyuyor musunuz diyorum çevremdekilere. Bir yerimde bir şey çıkıyor, hemen doktora gidiyorum. Ya kansersem gibi. Olumsuz senaryo üretip takıntı olumsuz düşünceleri beynimde kuruyorum
@@rifatsari379 Daha iyiyim arada yoğun bir şekilde geliyorlar ama artık yapacak bir şey ne olursa olsun diyorum. Örneğin nöroloji doktorum beynimde bir sorun olmadığını söylediğinde şizofren değilmişim diye rahatladım. Çok sorguluyorsun, çok düşünüyorsun başka şeylerle oyalanmaya çalışıyorum.
Arkadaşlar çaresi şudur HASBÜNALLAHVELİVELVEKİL Tam olarak inanarak hergün zikredin ALLAH BİZE YETER O NE GÜZEL VEKİLDİR MANASI Bizleri baştan yaradan bu duygusal bir durumu ortadan kaldırmaya gücü yetmez mi elbette yeter SUBHANALLAH ALLAHIN İZNİYLE Ne korku kalır ne düşünce etrafa bakın büyüklük ve azameti görün UZAYADA Çıkış sınırlıdır denizin altıda sınırlıdır belli bir yere kadar izin vardır BUNLARI Düşünün gelip geçici olduğumuzu kirada olduğumuzu düşünün bunlar sizi hem muhteşem biri haline getirecektir hemde takıntıların ne kadarda boş olduğunu hissettirecektir ALLAH C.C ŞİFALAR VERSİN AMİİNN
İstanbul'da yaşayan sosyal fobililer varsa dayanışma içinde olabiliriz beraber hareket edebiliriz tek başına yapamadığımız durumları birlikte deneyebiliriz
Anksiyete bir hastalık değil ruhunuzun sizi uyanışa davet etmesidir.Tuana o kadar güzel anlatmış ki kesinlikle etkili yöntemler sunmuş ve paylaşmış hiçbir çıkar gözetmeksizin.Kalbi o kadar temiz ki kendi çektiği çile yolunu kimse çekmesin diye o yolda döktüğü acı gözyaşlarını unutup başkalarının kurtuluşuna yardım etmeye çalışmış.Anksiyete beyninizi durduramama ve beyninizin sizi esir alması durumudur.Bir kurtuluş yolu olarak adaita vedanta felsefesini deneyebilirsiniz.Aylar yıllar içinde değil 5 dakika içinde daha farklı hissedeceksiniz.Ayrıca Tuana'nın sorunu çok doğru tarif etmesine rağmen eksik.Mükemmelliyetçi ve kontrolcü olması dışında egosuna olmak istemediği kimlikleri yüklediği için anksiyeteyesi var.
15.40 saniyede istemsizce gözlerim doldu.Sebebi, ben ortaokuldayken ingilizce dersini çok severdim.Sınıfta kimse ders dinlemezken hep söz alırdım ve öğretmenle hep göz kontağı kurar can kulağıyla dinlerdim.Bir gün peach kelimesini telaffuz ederken farklı vurgulamıştım ve tüm sınıf gülmüştü..Şimdiki aklım olsa ben de güler otururdum ama o gün çok etkilendim.Hoca da kızmıştı sınıfa ama nafile...Ben o günden sonra derslere küstüm ve okul hayatım aslında o gün bitti.Söz almaya korkardım, müzik dersinde flüt çalma zorunluluğu vardı ve zangır zangır titrerdim.Hoca da bunu bile bile zorla çaldırırdı.Bazen durduk yere hocalar bir paragraf okuttururdu ve benim sesim keçi mee'lemesi gibi titrerdi.Artık sınıfta buna alışmıştı ama ben çoktan özgüvensiz birine dönüşmüştüm.Lise hayatım da aynı geçti sadece grup sunumlarında söz hakkım az olduğu için cesaret ediyordum ama yine sınıfta bir şeyler okurken titriyordum.Hİç unutmam bir gün tahtada a4'ten bir şey okumam gerekti ve ellerim zangır zangır titrediği için ne yazdığını göremedim ve okuyamadım zaten sesim de titriyordu :))) Gitmediğim nöroloji doktoru kalmadı hatta aileme ben titriyorum dediğimde onlar da kızmıştı.Yine de doktora götürdü babam, doktor bir şey yok dedi.Ehliyet alma yaşına geldim elim ayağım titrediği için kaç kere manuel aracı stop ettirdim dosya yaktım.Yine doktora gittim ve bana titriyorsan eline koluna ağır takı tak az da olsa engel olur dedi :D O an çaresiz olduğumu anladım ve olayı akışına bıraktım.Sosyalleşmeye çalıştıkca biraz rahatladığımı hissettim bazen de üstüne gitmeye çalıştım.Hoca kaldırmadan ben ayağa kalkmak istedim vs.Ben şuan 27 yaşındayım hala bu sosyal fobimi ve sunum korkumu yenemedim.Bu yüzden örgün öğretime de gitmek istemedim açıktan okudum.Yapmak istediğim güzel işler var ve hepsi, topluluk önünde olmakla alakalı.Bu yüzden vazgeçmek istemiyorum.Bu işin birazda kendinle barışık olmak ve durumu kabullenmekle, üzerine gitmekle alakalı olduğunu farkettim.Yeni den terapiler deneyip yenmeye çalışacağım.Tuana sana çok teşekkür ederim medeni cesaretini gösterip bizlerle bu durumunu paylaştığın için.Bu süreçte beni en çok rahatlatan şeylerden biri yalnız olmadığımı bilmek, bu bana güç veriyor.Teşekkürler ❤
hiç bıoş yere daha fazla üzülme bu işi yakın zamanda çözeceksin.... Aslında öyle bir korkun yok . Sizi korkutan başkaları değil siz kendinizsiniz.. Bakın etrafınıza başklarına siz sunumuzu başarılı bir şekilde yapıp bitirmiş olsaydınız kimse sizi fark etmeyecekti bile ' birsi bir sunum yaptı giiti diyeceklerdi hepsi o kadar. O karşınızdakileri çok önemsemeyin hatta şöyle düşünün onlar sizi yargılamaya suçlamaya gelen jüri gibi düşünmeyin tam tersine , onları sizin bildiklerinizi bilmeyen ama sizden birşeyler öğrenmeye ihtiyacı olan insanlar olarak düşünün. onlar sayenizde yeni şeyler öğrenecekler diye düşünün. hatta o karşısınızdaki topluluğu deneme için ilk başlangıçta kendi yakın arkadaşlarnızdan sizi seven bir insan topluluğundan seçin. o şekilde bir kaç sunum deneyin başarılı olursanız - çok muhtemel olursunuz- sonrasında karşınızdaki topluluğu sizi seven insanlar topluluğu olarak , sizin sevdiğiniz ve sizi seven arkaşlarnız olarak düşünün , daha kolay halledersiniz
merhaba 14 yaşındayım sunum yapamıyorum, türkçe ve İngilizce sunumlarim oluyor. Ellerim, sesim ve ayağım zangır zangır titriyor. Hocalar da puan kesiyor sınıfa bakınca utanıyorum ama ben utanan biri değilimdie genelde. Sadece sunumda oluyor sizde bunun sonucunu bulduysanız bwna da anlatır mısınız ihtiyacım var
geri durmayın üzerine gidin , sizi cesaretlendirecek küçük başarılara ihtiyacınız var, farklı ortamlarda kısa kısa konuşma denemeleri yapın oradaki başarılarınız size moral olacaktır normal hayatınızda sesli bir modda olun, yüksek sesle konuşmak sizin bir alışkanlık olsun zaten en nihayetinde bu işte bir alışkanlık haline gelince bu iş tamamen çözülür, bu konu sürekli yaptığınız bir iş olmadığı için böyle bir alışkanlığınız yok tam tersine konuşma yapmamaya alıştığınız için biraz zor geliyor halbuki yapsanız hiç birşey olmayacak sadece birşey olacağını zannediyorsunuz, yazın ilk defa denize girmek gibi, suya girmeyip beklediğiniz sürece iş gecikiyor sorun haline geliyor konuya iyi hazırlanıp bir an evvel işin içine dalın, hatta çok rahatsız olmayacağınız ortamlarda öncelikle deneme yapın bırakın korktuğunuz şey başınıza gelsin , rezil olacaksanız da bile isteye bir kez olun sonuçta birşey olmadığını görünce daha kolay çözülür inş. gerçekten istekle azimle bu konuyu çözmek istiyorsanız hiç kimse hiç birşey size engel olamaz mutlaka başarırsınız , göreceksiniz.....
OKB ve Anksiyeteden nasıl Kurtuldum yazımı mutlaka okumanızı tavsiye ederim bu kesin ve tek çözümdür. Okb ve Anksiyete ile ilk tanıştığımda artık eskisi gibi olmuyacağımı düşünmüştüm ama yanılmışım artık eskisi gibiyim. 1 yıl boyunca o kadar kötü zamanlar yaşadım ki bu yaşadıklarımın küçük bir zerresini bile Allah düşmanıma vermesin. Evet nasılmı eski halime geldim sürecimin 6. ayında İzzet Güllünün videoları ile tanıştıktan 6 ay sonra eski halime döndüm. Nedir bu çözüm; 1-Öncelikle siz kesinlikle Hasta değilsiniz, 2- Düşüncenin olumsuzu ve olumlusu olmaz düşünce düşüncedir beyine her türlü düşünce gelebilir ister bu düşünceyi sevin ister sevmeyin buna siz karışamazsınız. 3- Gelen takıntıdan, kaygıdan, düşünceden korkmayın ne düşünce gelirse gelsin istemediğiniz en kötü düşünce bile gelse ona hoş geldin benimle istediğin kadar kalabilirsin de ve normal yaşamını yaşamaya devamet, 4- Bana göre en önemli kısım bu takıntılı düşünceye ve kaygıya iki farklı muğlak cevap verme. Örneğin yine hiç istemediğiniz sizi yataklara koyan bir takıntılı düşünce veya kaygı geldi mesela ya bu olursa ben ne yaparım gibi, olur veya olmaz bu beni ilgilendirmiyor diyeceksiniz iki sonucuda umursamıyacak telkinler vereceksin. Bunları tabikide ikna ve telkinle yapmanız gerekecek bunun içinde İzzet Güllünün videolarını kesinlikle izleyin ne demek istediğimi anlıyacaksınız. Bir konuya değinmek istiyorum aklınıza hangi takıntı gelirse hangi kaygı gelirse de hepsi aynıdır sadece kılık değiştiriyorlar, mesela bir takıntı veya kaygı geldi tamam artık ben bittim bu hiç gitmiyecek buna katlanamam filan demeyin hepsi sadece sahte bir kabadayıdır ve telkin ve ikna metodu ile hepsi gitmeye mahkumdur , bana öyle takıntı ve kaygılar geldiki aklınız hayaliniz şaşar ama hepsinin aynı olduğunu anladım hepsinin tek bir çözümü var ben özetini yukarsa anlattım Ayrıca Stres ile ilgili önemli bir şeyden bahsetmek istiyorum, Stresinizden korkmayın Stresinizi sevin gerçekten bu müthiş bir şey stresinizi inanarak severseniz ve kaçmazsanız çok iyi olacaksınız , izzet güllü tamamını anlatıyor ayrıntılı olarak. Unutma Sen hasta değilsin
