bende buna benzer bir olay yaşamıştım. Tam 6 yıl önce ezik bir insandım. Küçük düşürülüyordum 7. sınıftım ama şuan bursa uludağ universitesinde tıp fakültesi okuyorum. Sizde hayallerinizden vazgeçemeyin. Unutmayın bu dünyaya bir kere geliyoruz kıymetini bilin MERVE YAĞMUR KARATAŞ
Doğum gününden 3 ay geçmiş ama olsun seni çok seviyoruz normalde bu videoyu beğenirdim ama malesef bi sebep durum lardan dolayı olmuyor geçmiş doğum günün kutlu olsun seni çooooooooook seviyoruz ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤doğum❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤günün❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤kutlu❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤olsun❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤🎉❤🎉❤🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🎉🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗👸👸👸👸👸👸👸💕💕💕💕💕😁💘💘💘💘💘💘💘💘💘💝💝💝💝💝💝💋💋💋💋💋💓💓💓💓💓💓💞💞💞💞💞🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳🥳💘💘💘💘💘💟💟💟💟💞💞💞💞💞💓💗💗💖💌💌💟❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍❤
Çocuğuna Şiddet Uyguladığını Sanıp Eski Eşine Tokat Atarsın 🍬Park Jimin 🍬Lee Yuna Yuna'dan: Karşımdaki duvarda asılı olan saate bakınca mesaimin bittiğini fark edip masami topladım, ardından ofisin çıkışına doğru topuklu ayakkabımin çıkardığı sesle ilerleyip eve doğru yol aldım. Bitap halde eve girip iş kiyafetlerimle yatağa uzandım. Bugünün Çarşamba olduğu aklıma gelince yüzümde yorgun bir gülümseme belirdi. Yarın oğlumla buluşma günümdü. Velayet jimine verildiğinden beri bu uygulama her ay düzenli yapılıyordu. Ayda bir oğlumla 24 saat boyunca vakit geçirme imkanı vermişlerdi bana. Biliyorum bu çok azdı benim için ama çok uğraştım. Yapmadığım şey kalmadi. Jiminin çevirdiği dolaplar yüzünden velayet bana değil de ona verildi. Oğlumla buluşma günü gelmeden bazen bulusuyorduk ama bu da Jiminin inisiyatifine kalmıştı. O gün canı isterse izin veriyordu. Ama buluşma günlerine asla karismiyordu,karışamaz da! ~~~ Sabahın erken saatlerinde uyanarak hemen yola koyuldum. İş yerinden izin almıştım ve ne kadar erken yola çıksam o kadar vakit geçirecek zamanımız olacaktı. Kısa sürede Jiminin evine vardım. Kapı zilini çalınca jimin karşımda belirdi. "Günaydın" deyince karşılık verip içeri geçtim. Elimden geldiğince onunla muhatap olmamaya çalışıyordum çünkü mesafeli davranmasam yine beni tesiri altına alacaktı ve ben bunun olmasını istemiyorum. Boşanmış olabiliriz ama ona olan duygularım lanet olsun ki bitmemişti. Her şeye rağmen hala onu seviyordu kalbim. Ama artık kalbiyle hareket eden Yuna yoktu. İçeri girdiğimde etrafa şöyle bir göz gezdirdim. Luke'u yani oğlumu göremedim. Normalde ne zaman gelecegimi bilse kapının önünde beliriyordu. Arkamdan gelen jimin "odasında" deyince başımla onaylayıp üst kata çıktım. Odaya girdiğimde Luke öylece yatağında oturmuş, geldiğimi görünce de bakışlarını bana yöneltti. Gülümseyip yatağın kenarına oturarak minik ellerini avucumun içine geçirdim. Her iki elini öpüp "bebeğim bak ben geldim. Kocaman kocaman sarılmak yok mu hm?" diye sorduğumda yine tepkisiz kaldı. Ellerine baktıktan sonra tekrar bana yöneldi. "Hoş geldin anne" Neden böyle soğuk davrandığını anlamaya çalışıyordum. Bozuntuya vermeden onu kendime çekip sımsıkı sarıldım. "Kahvaltını yaptın mı?" dediğimde başını evet dercesine sallamkla yetindi. Acaba dün okulda bir şey mi yaşadı? Neden böyle durgundu? ~~~ Bir iki saat beraber yattıktan sonra uyanıp aşağı indik. Jimin salonda oturmuş telefonla ilgilenirken merdivenlerden aşağı indigimizi başını telefondan kaldırınca gördü. "Uyandiniz demek" Luke elimi bırakıp jimine doğru koşar adımlarla ilerleyip kucağına oturdu. "Baba bugün annemle bahçede dün getirdiğin bitkileri ekicez sen de yardım eder misin bize?" Jimin önce benimle göz teması kurdu sonra Luke'a yöneldi. "Bilmem ki yani sen mutlu olacaksan annen rahatsız olmayacaksa yardım ederim" Luke bana, fikrimi sorgularcasina bakınca "yok hayır rahatsız olmam birlikte yapalim" dedim. Çünkü üzülmesini istemiyordum. Heves etmişti ve hevesini kursağında bırakmak istemedim. Jimin Luke 'u kucağına alıp bahçeye çıkınca arkalarından ben de çıktım. Arka bahçeye çıkıp kenarda duran fidanları aldık ve ekilecek yere gidip yere çömeldik. Her birimizde birer fidan vardı. Eldivenlerimizi elimize geçirip kazmayla toprağı kazmaya başladik. Luke aramızda olduğu için fidanını dikmede jiminle birlikte yardım ediyorduk ona. Telefonuma gelen çağrıyla eldivenlerimi çıkarıp Luke 'un yanağına öpücük kondurarak "hemen geliyorum bebeğim" dedim ve ordan ayrıldım. Arayan iş arkadaşım Alexti. Ekrana basıp telefonu kulağıma götürdüm. "Alo Alex?" "Bugün ofiste göremedim seni bir sorun yok değil mi?" "yok hayir bir sorun yok. Bugün oğlumla görüşme günüm bu yüzdendir izin aldım" "Peki anladım. Size iyi eğlenceler o zaman:)" "Teşekkür ederim Alex görüşmek üzere " "Hoşçakal " Arkamı dönüp adım atacağım zaman başım bir anda dibimde beliren jiminin göğsüne çarptı. Alnimi ovalayip "ayyhh jimin ne işin var dibimde ya" diye söylendigimde öfkeli bakışlarını üzerimde hissettim. "Arayan Alexti değil mi" "Bundan sanane" "Ne demek sanane! O herifin evliligimizi mahvettigini unuttu mu?" İşaret parmağımı göğsüne bastırıp "senin yüzünden bitti evliliğimiz. Gerekesiz kıskancın ve bana olmayan güveninin bitirdi bizi" dediğimde kalbime bir ağrı girdi. Her gün güvenimi sorguluyordu ve bu yetmezmiş gibi boşandıktan sonra bile bunu yapıyordu. İşin garip yanı ise yasadiklarimizdan ders alıp hatasını kabul etmiyordu. Yanından ayrılıp gideceğim zaman bileğimi kavrayıp beni tekrar karşısına aldı. Sinirli olduğu için bileğimi sıkı tutmuştu ve ağzımdan küçük bir acı inleme çıkmıştı. Canımı acittigini anlayınca hemen bileğimi bırakıp "özür dilerim canını acıtmak istemedim" dedi. "Canımı fazlasıyla acittin zaten artık özür dilemen için çok geç" Konuşmasına izin vermeden yanından ayrılınca kenarda bizi izleyen Luke ile göz göze geldik. Acaba konustuklarimizi duymuş muydu? "Luke?" diye yanına gittiğimde gözyaşı dökerek eve doğru koştu. Görünüşe bakılırsa duymuştu her şeyi. Lanet olsun ki duymuştu. Bu yaşta bizi böyle görünce psikolojisi kötü etkileniyordu. Eve girip Luke 'un odasına girince yatağın yanına oturup ağladığını gördüm. İçimden kendime lanetler okuyup sessizce yanına oturdum. Başını, dizinin üstüne koyan kollarına gömmüştü. Fısıltıyla "özür dilerim bebeğim sana bunları yasattigimiz için" dediğimde başını kaldırıp altı şişen gözleriyle bana baktı. Ağlayınca gözleri hep böyle şişerdi ama bu şişkinlik uzun surmezdi. "Alex amca yüzünden mi ayrıldınız?" "Hayır bi tanem yok öyle bir şey. Baban yanlış anladı. Biz Alex amcanla arkadaşız hepsi bu" Gözyaşlarını silip meraklı bakislariyla "Sahiden mi?" diye sorunca gülümseyip başımı salladım. "Sahiden:)" Boynuma sarılıp "o zaman gitme burda bizimle kal" deyince tepkisiz kaldım. Nasıl kalırdım ki? Babanın bana güveni yok da diyemezdim. "Mayolarimizi giyip havuz partisi yapalım mı?" Konuyu kapatmak için bu soruyu sorduğumda "yapalım " diyerek soyunma odasına doğru koştu. Ben de hemen ardından girdim odaya. Sık sık havuz partisi yaptığımız için mayom genelde burda kalırdı. Kısa sürede giyindikten sonra Luke'u giydirmeye başladım. Tişörtünü yukarı sıyırdığımda gördüklerim karşısında kayıtsız kaldım. Nutkum tutuldu. Sırtında morluklar vardı. İnanmak istemedim ama aklıma ilk Jiminin oğluma şiddet uyguladığı geldi. Bunu nasıl yapardı? Nasıl kiyabildi ona? Ben bile ona daha sesimi dahi yukseltmemisken nasıl yaptı bunu!! Çıldırmak uzereydim. "Neden durdun anne?" Luke'un sesiyle kendime gelebildim. "Bebeğim sen mayonu giy ben telfonumu bahçede unuttum hemen alıp gelicem" diyerek odadan çıktım. Merdivenlerden inip koltukta derin düşüncelere dalan Jiminin önünde dikildim. Kendimi zor tutuyordum. Devamı altta
Devamı: Bağırıp çağırmak istiyordum ama kelimeler boğazıma diziliyordu. Bu yüzden içimdeki acı gözyaşı akıtarak dışarı akıyordu. Jimin şaşkınca ayağı kalkıp "Yuna? İyi misin?" dediği an tüm gücümle yüzüne tokat attım. Bu ona vurduğum ikinci tokatti. İlkini Alexle aramda bir şeyler olduğunu ima ettiği an yemişti. Tokat attığım elimde yüzük olduğu için yüzü çizilmişti.(evlilik yüzüğü değil sıradan bir yüzük)Yana düşen yüzünü tutup bana ifadesizce baktı. "Bu kadar karaktersiz olacağını tahmin etmemiştim. Seni tanıdığım güne lanet olsun" Hıçkırarak ağlıyordum. Göğsüm inip kalkıyordu. Kendimi kontrol edemiyordum. Jimin gözlerimin içine bakıp "neden attın bu tokadı?" diye sorunca "bi de soruyor musun ha?" diyerek göğsünden ittim. Geriye sendeleyip bana öfkeyle baktı. "Ne yaptığını sanıyorsun ha!! Canın her istediğinde tokat atmaya hakkının olduğunu mu saniyorsun?" "KES SESİNİ!!" İlk defa bu kadar öfkeli olduğumu görüyordu ve korkmuştu. Beni bu kadar sinirlendirecek ne yaptığını düşündüğüne adım kadar emindim. "Luke'un sırtında oluşturduğun morlukları gördüm. Nasıl bu kadar ileri gidebildin! Nasıl el kaldırdın ona lanet herif" Öfkeden ne dediğimi bile bilmiyordum. "Ne? Ne sacmaliyorsun sen? Luke'a el kaldirmayacagimi çok iyi biliyorsun. Onu incitecek hiçbir şey yapmam ben" "Yalan söylemeyi bırak artık kendi gözlerimle gördüm. Nasıl korkuttun onu bilmiyorum ama bana söylemeyecek kadar korkmuş çocuk" "Kendine gel Yuna! O benim de oğlum. Böyle bir şeyi aklımın ucundan bile geçirmem" Luke aşağı inince yanına gidip sımsıkı sarıldım yarı çıplak bedenine. "Özür dilerim oğlum seni koruyamadim. Babanın sana el kaldıracağını aklımdan bile geçirmezdim. Neden daha önce söylemedin bana? Neden sustun?" Luke benden ayrılıp "babam bana hiçbir zaman el kaldırmadı ki" deyince yutkundum. "Nasıl yani? Sırtındaki morluklar ne o zaman?" Luke sulanan gözleriyle yere bakıp "sınıf arkadaşlarım yaptı" deyince o an donup kaldım. Nasıl yani zorbalık mı görüyordu? Luke'un hıçkırarak ağladığını gören jimin yanımıza gelip yere çömelerek omuzlarından tuttu ve onu kendine çevirdi. "Neden yaptılar bunu sana? Bize neden söylemedin Luke? Konuş neden söylemedin bize!" "Sizin ayrı olduğunuzu biliyorlar ve bu yüzden benimle dalga geçiyorlar. Size söylemedim çünkü her zaman kavga ediyorsunuz. Size deseydim de tekrar birlikte yasamiycaktik. Annem bizi bırakıp başka evde yaşıyor. Ona burda bizimle yaşa dediğimde her seferinde konuyu değiştirip duruyor" Jiminle göz göze geldiğimizde ikimizde kendimizden utandik. Ebeveyn olduğumuzu sanıyorduk. Oğlumuz bizim yüzümüzden zorbalığa uğruyordu ve bundan haberimiz yoktu. Luke'la birlikte ben de ağlamaya başladım. Onu kendime çekip sıkıca sarıldım. "Söz veriyorum bir daha böyle bir şey yasamiycaksin" "Ben sadece herkes gibi babam ve annemle birlikte yaşamak istedim. Her gün dalga geçtiler. Annen baban boşandı seni sevmiyorlar deyip duruyorlardı. Beni seviyorsunuz demi anne?" "Seni canımızdan çok seviyoruz" diyerek onu kucağıma alıp odasına çıkardım. ~~~ Luke'un uyuyakaladigini görünce yavaşça yataktan kalkıp Jiminin odasinda olduğunu düşünerek odasına doğru ilerledim. Kapıyı tıkladığımda gel komutu alınca içeri girdim. Yatağın kenarında oturup alnını ovalayan jimin başını kaldırıp bana baktı. Yanına oturup sessizce of çektim. "Özür dilesem affeder misin beni?" Jimin bana bakıp yorgunca gülümsedi. "Böyle bir şeyi yapacağımı nasıl düşündün? Bu kadar mı düştüm gözünde?" "Sen nasıl düşündün seni aldattığımı? Sana o kadar aşıkken nasıl sorguladin aşkımı? " "Yaptığım hataydı kabul ediyorum ama çocuğumuzun mutluluğu için ikinci bir şans ver bana hiçbir şey eskisi gibi olmiycak artik söz veriyorum" Kalbim istiyordu hem de çok istiyordu ama aklım devredeydi. Bana guvenmezken nasıl yine birlikte olucaktik? İkimizde birbirimizi yaraliyorduk. Ama Luke için bunu yapmaya mecburduk. Onu böyle yaşamaya zorlayamazdik. Buna hakkım yoktu. "O gün bosandigimizda sensiz nasıl yaşayacağımı çok merak ediyordum. Yapamazsam diye çok korkuyordum." "Alisabildin mi bensizlige?" Başını hayır dercesine sallayınca elimi dizinin üstüne koydum. "İkinci şansı vermek istiyorum ama ya yine dönüp dolaşıp aynı yere gelsek? Ya yine birbirimizi sorgulasak? Ya birbirimizi yine incit-" Cumlemi tamamlamadan dudaklarıma gömüldü. Elimde olmadan karşılık verdim. Ona dokunmayı öyle özlemiştim ki... Beni yatağa uzandirip bedenini yanıma koyarak üzerime eğildi ve dudaklarımı öpmeye devam etti. Elimi ensesine dolayıp tirnaklarimla yavaşça belirsiz çizgiler çizdim. Bu her zaman onun hoşuna giderdi. Benden ayrılıp gözlerime baktı. "Seni seviyorum Yuna. Ve bir daha asla sevgini sorgulamiycam söz veriyorum" onu kendime çekip başını göğsüme yasladım ve gözlerimi kapatıp kokusunu içime çekmekle meşgul olmaya başladım. Uzun zamandır bu kokudan mahrum kalmıştım çünkü. [Bitti]
Aşkım devamını şimdi senin için özet şeklinde yazayım: kız çok geçmeden artık hamile olmadığını anlıyor ve jimin söylemek zorunda kalıyor. Hastalığı ileri boyuta geçmesin diye jimin her seferinde destekliyor onu hatta tekrardan anne olmayı teklif ediyor ona. Kız, bunu istemiyor çünkü devamlı ölen bebeği gözlerinin önünde canlanıyor. Aradan bir yıl geçiyor ve kız hamile olduğunu öğreniyor. Bu zaman diliminde psikolojik destekte alıyor. Sonra işte 9 ayın sonunda ikiz bebekleri oluyor. Bu şekilde:) umarım bu özet merakını tatmin etmiştir 😊
Sen şimdi 17 yaşındamısın bunu beklemiyordum neyse geçmiş doğum günün kutlu olsun hesabın çok büyecek buna o kadar eminim yakında fark edilecek bu mükemmel hikayelerin hep yanındayım
Evet 17 yaşındayım:) ilk kanalimi büyüttüm ama bir aksilik oldu bu yüzden bu kanalı açtım ve ben de senin gibi düşünüyorum yani bunun da büyüyeceğine inanıyorum 😊
