Pamiętam te baśnie.....Były takie inne od tych pogodnych, przeznaczonych dla dzieciaków baśni i bajeczek - ale kończyły się "dobrze". Jak dzisiejsze kryminały, gdy detektyw lub śledczy w ostatniej chwili pokonuje zło. Obecnie, baśnie BRACI GRIMM w ich nieułagodzonej odsłonie, są dzieciom nieznane.
Mniej znana "szczypta" Mickiewicza 😏 Pan Tadeusz - Księga któraś tam… Poprawiny, czyli tuż po koncercie Jankiela. Muzyk jakby sam swojej dziwił się piosence, Upuścił drążki z palców, podniósł w górę ręce, Czapka lisia spadła mu z głowy na ramiona, Powiewała poważnie broda podniesiona, Zamilkł… Wtem coś zaczęło wiercić się w barłogu… - A zagrasz ty cwaniaczku to samo na rogu?! To Wojski, który zmęczon przespał koncert cały, Idzie. Potknął się szpetnie, przewrócił cymbały, Jankiel się z przerażeniem destrukcji przygląda, Bo to są zabytkowe cymbały Hammonda, Które zdobył ksiądz Robak, kiedy był na misjach. Prastary ten instrument z napisem „Calisia” Przetrwał Turków, Tatarów, Szwedów i Wandali, A Wojski ledwo podszedł, kopnął i rozwalił. Zabluźnił po łacinie, jak zawsze ze swadą I poszedł w róg komnaty. I w ten róg był zadął. I poniósł się ryk z rogu, przeraźliwie wściekły, Że aż się tynk posypał i charty uciekły. - Bo Wojski - szepcze Zosi doświadczona ciotka -Znany z tego na Litwie, że dmie w co napotka. Kiedyś był on przyczyną wielkiego ubawu, Gdyż dął w róg, który nosił żywy jeszcze bawół. I dął w ten róg bawoli, grał na nim Bóg wi co, Aż nieszczęsnego zwierza zaraził pryszczycą. Pół Litwy się z Wojskiego naśmiewało potem… Nagle jak ktoś nie wrzaśnie: - Weźcie żeż idiotę! Chwycił Asesor fuzję, co mu dał Sanguszko, A Wojski dmie w narożnik, czyli takie łóżko, Które ma siennik Ypslå, pojemnik na pościel, Na którym spał ksiądz Robak i weselni goście: Siostra żony Stolnika i szwagier jej zięcia. A Wojski znowu szuka czegoś do zadęcia. Córce Podkomorzego z rąk wytrąca mufkę, Przysysa się do oka i dmie jej w rogówkę. Kapitan Ryków głowę wyjął z samowara, Wstał i po rusku krzyknął: „A gdie moja stara?” I w stół składany Ypslå rąbnął wielką dłonią. Telimena wiedziała, że to chodzi o nią, Bo najdojrzalsza była na całym weselu - Jak to gdzie? Twoja stara klaszcze u Jankielu! Zażartował Tadeusz, pryszczaty i blady, A że żart był jak zwykle, poniżej żenady, Ksiądz Robak obolały, cały w dawnych bliznach, Postanowił, że jednak chyba się nie przyzna, Że jest jego ojcem. Żal źrenice zwęża, Że dowcipniejsze dzieci mają inni księża. Poloneza czas zacząć. Podkomorzy rusza I z lekka zarzuciwszy wyloty kontusza, I wąsa podkręcając, podał rękę Zosi, I skłoniwszy się grzecznie, w pierwszą parę prosi. Telimena nie tańczy, raczej coś przekąsi, Dyskretnie podkręcając mały damski wąsik Wchodzi między bażanty i wołowe udźce, Bierze talerzyk Ypslå oraz Ypslå sztućce, I choć jadło weselne Telimenę nęci, Najpierw ten zestaw Ypslå musi sobie skręcić. A szlachta ciągle pije i wiwaty wznosi: Napoleona, Wodzów, Tadeusza, Zosi… I ja tam z gośćmi byłem, miód i wino piłem, A com widział i słyszał, w księgi umieściłem. Tamte szlacheckie waśnie, tańce i gonitwy… Cisza! Czy mi się zdaje? Słyszałbym głos z Litwy? Czy to tylko wspomnienie weselnego stołu? Nie, to Wojski oszalał i woła bawołu.
Poezja nie jedno ma imię “PAN TADEUSZ" Księga XIV (Jazda bez „prawka”) Natenczas na dziedziniec "Polonez" się wtoczył. stanął. Prychnął. Zafukał. Pod dwór sie potoczył. Wysiadł z niego pan młody. Każda polska dusza Domyśla się, że chodzi tu o Tadeusza. Teraz zamknął swe cudo, poklepał dwa razy, Już do domu miał ruszać, gdy nadszedł Gerwazy Wraz z piękną Telimeną, Hrabią, Podkomorzym, Który spojrzał, wóz zoczył i jak gdyby ożył. - Duże toto! Wymaga w prowadzeniu wprawy -Rzekł i spytał niezręcznie: - Grat prosto z naprawy? - Ehe! jęknął Tadeusz nieco rozeźlony. - Skrzynię biegów zmieniłem, dwie felgi, opony I podłogę co nieco zniszczoną przez deszcze... Spojrzał w niebo i dodal: - A Bóg wie, co jeszcze... - I ja wiem! - Telimena bąkneła zmieszana. - Założę się, że nowe: przeguby, membrana... -Urwała, bo Protazy zbliżył się w ukłonach I rzekł z lekkim podziwem: - O, pani szkolona! - Tak!-na to Telimena.-Kiedyś w Petersburku Dostałam "Prawo Jazdy". Mam je gdzieś... tam... w biurku... To prawda. Miała takież (z maleńką notatką, Że jeździć jej nie wolno, jeśli już to taczką). - To przejedź-że-się waśćka! poprosił Gerwazy. Nie trzeba było damie powtarzać dwa razy; Zbliżyła się do wozu nieznacznie pobladła, Otworzyła drzwi śmiało i z rozmachem siadła. Już myślano, że będzie zapuszczać motory... Lecz rozległ się dźwięk inny - dzwoniły zawory, - Popchnijcie! - zawołała. - Znów nici z silnika! Popchnęli z całej siły; Hrabia się potykał... Głośno jęknął: "O Jezu!". Podkomorzy stary Zostawił jeden trzewik na dnie jakiejś szpary, Gerwazy, ból w korzonkach czujący od roku, Tez nie został się z tyłu - dotrzymywał kroku. Minęły dwie minuty, potem pięć mineło, Pchali jeszcze przez chwilę. Nagle coś jebneło; Rozsypały się szyby, odpadły dwa koła I rozległ sie krzyk dziki:...Oooo kurrrwa! Stodoła!!! Za pózno.Hrabia zmęczony przycupnął na kole I rzekł z gorzką ironią: - Toż! O ja pierdolę!!! Po czym dodał szmelc kopiąc elegancką nogą: - I cóz z tego zostało? Siedzenia z podłogą? Gerwazy, który zemdlał z silnego wrażenia, Teraz usiadł i spytał: - Gdzie jest Telimena? - Tu-m ja, mój Gerwazenku! - zawołała dama. - Tu, na tylnym fotelu. Nie wyjde stąd sama! Pózniej nawet i służba długo rozprawiała Że gdyby Telimena za kółkiem siedziała, To może by się sprawa inaczej skończyła. "Polonez" był by cały, stodoła by byla... Ale chyba widocznie tak się stać musiało. Tadeusz, jak grzecznemu człekowi przystało, Nie zgłosił do urzędu o zniszczeniu mienia, Dlatego nikt do dzisiaj nie wszczął dochodzenia. (Z netu)
Księga mniej znana: Pan Tadeusz Gej´em ? Wszedł Tadeusz do gospody nieopodal stała, Spojrzał w stronę ciemnej izby, Zosia tam siedziała. Popatrzył na dziewczę, usiadł do stolika, zamawiając dzban wina i kawał indyka. Siedział tak już dobre z półtorej godziny gapiąc się na jędrne cycuszki dziewczyny. Pośladki jej były jak dwa grzyby w trawie, kołysały się z lekka na drewnianej ławie. Zosia nieświadoma Tadeusza wzroku wsadziła dwa palce i coś grzebie w kroku, Patrzy tak Tadeusz na te figle Zosi,kutas stanął mu do góry aż się stół podnosi. W końcu nie wytrzymał poderwał się w górę ściągając ze swej pały jedną ręką skórę. Chwycił chuja oburącz i wybiegł z gospody, by go wsadzić choć na chwilę gdzieś do zimnej wody. Kiedy wrócił do stolika, popatrzył na Zosię, która siedząc piła wino i dłubała w nosie. A tymczasem Pan Tadeusz siedział przy swym stole z obrzydzeniem walił konia narzekając na swą dolę. Gdy zakończył rękodzieło i wypuścił chuja z ręki to pomyślał: dosyć tego koniec mojej wielkiej męki. Po co walić kapucyna skoro obok jest dziewczyna, po czym szybko powstał z ławy, podciągnął galoty ruszył żwawo w stronę Zosi, chętny na pieszczoty. Gdy podszedł do stołu, usiadł przy dziewczynie to już wiedział że chce „tego” -widział po jej minie. Kiedy Zosia była mała bardzo się go bała, gdy przychodził do jej mamy na dupie siadała, teraz gdy jest trochę starsza bać się już przestała z chęcią wielką by kutasa w ręku potrzymała. Nie chce być już sama ,nie chce być dziewicą ,dłużej nie wytrzyma z taką wielką chcicą. Wyszli więc z gospody na powietrze świeże, Pan Tadeusz sapał niczym dzikie zwierzę.Nim się zabrał za dziewczynę wpierw odgarnął pajęczynę, co od lat „tam” zalęgała bo Zosieńka nie dawała. Chwycił za spódniczkę Zosi i podniósł do góry, patrzy ze zdziwieniem ? ? ?- muchy wokół dziury. Popatrzył na muchy na Zosieńki łonie i wykrzyknął głośno!!! Zaraz je przegonię Zaczął machać chujem aż się spocił cały, na nic to się zdało ,znowu przyleciały. Pomyślał Tadeusz: niema innej rady jak tylko sposobem przepędzić owady. Oddalił się trochę i wystawił dupę, po czym zrobił wielką i śmierdzącą kupę. Muchy zaraz się zleciały do smrodu świeżego, i Tadeusz mógł już Zosie rąbać na całego. Muchy były na kupie ,Tadeusz na Zosi, nagle dziewczę o minetę Tadeusza prosi... Wstał szybciutko z dziewczyny, rozchylił jej uda, a potrafił językiem czynić wielkie cuda. Poszły nogi na bok, zbliżył nos do futra, nagle poczuł zapach rybackiego kutra. Pan Tadeusz już w młodości był Mistrzem Minety, dobrze wiedział jaki zapach ma łono kobiety. To co poczuł teraz aż go z nóg zwaliło ,beczką śledzi przy tym z ust się mu odbiło, nie pomogą tu perfumy nawet dobrej marki, lepiej niech hoduje na piździe pieczarki. Zosia zawstydzona takim stanem rzeczy ,siadła na kamieniu no i głośno beczy. Powiedział Tadeusz :nie będziesz mi wyła, odwracaj się szybko i nadstawiaj tyła. Zosia dupę wystawiła, płakać już przestała i za chwilę do jej wnętrza weszła wielka pała. Ruszał wiec Tadeusz zadem, ruszał z całej siły, aż dziewczynie oczy na wierzch wychodziły. Latają motyle pięknie kwitnie łaka, gdy wtem dziewczę młode puściło mu bąka. Pan Tadeusz stracił już wszelką ochotę, gdy Zosia nasala na jego robotę. Nie znasz się na seksie ,jesteś jeszcze młoda, zrób mi chociaż teraz wspaniałego loda. Wyjął szybko chuja półki pała stała, wsadził jej w usta by nic nie gadała. Pomyślał Tadeusz laskę zrobić musi, patrzy na Zosieńkę a ona się dusi. Różne są wielkości gardła kobiecego, lecz przecież nie wsadził jej jeszcze całego. Szybko cofnął dupę, wyszła z gęby pała, Zosia cała sina ledwie oddychała. Rzekł Tadeusz :To dziwne że nie chciał wejść cały, ani nie jest za duży, ani nie za mały. Popatrz! Jest normalny niezbyt duża głowa, przecież to zwyczajna średnia jest krajowa. Ja nie mogę nic poradzić że nie mogę tobie wsadzić, przecież to nie z mojej winy największego mam z rodziny. A tymczasem Zosia oddech już złapała i do Tadeusza tak się odezwała: Szkoda wielka że niestety nie chcesz zrobić mi minety ,bo tak wielka jest ma chcica że aż swędzi mnie macica. Szkoda że Twa wielka pała w usta moje wejść nie chciała,i choć kutas Twój mnie kusił, mało co mnie nie udusił. Bo wszystkie dziewice małe dziurki mają, spróbujemy za lat kilka aż mnie rozepchają. Dalej więc próbować ja nie mam zamiaru, i wytarła se pizdę liściem rabarbaru . Zapytał Tadeusz: Widzisz te chaułpę?!!! i zajebał Zosi z całej siły kopa w dupę. Wracając do domu wielce był wkurwiony, jaja mu napuchły jak wielkie balony. Nie było jebania, nie było minety, chyba chuj położę na wszystkie kobiety. Lepiej mi już będzie chyba z facetami ,na randkę nie trzeba przychodzić z kwiatami. Pedały też ludzie, chętnie dupy dają, i kondycje większą niż kobiety mają. Nie cierpią na żadne kobiece bolączki, nie noszą podpasek, nie mają miesiączki, Jak poznam takiego, to wtedy pożyję ,nie dość że pojebię, jeszcze z nim wypiję. Gdy wrócił do domu, wszedł do swej chaułpy, mając przed oczami gołe męskie dupy. Przed spaniem zjadł trochę, popił kozim mlekiem, by obudzić się rano już innym człowiekiem😅
W "Panu Tadeuszu" nie ma nic o ślubie Tadeusza i Zosi. Nie wiadomo w ogóle czy do niego doszło! XII Księga kończy się ZARĘCZYNAMI, uświetnionymi koncertem Jankiela. Po nich zaś Tadeusz udaje się wraz z Napoleonem na podbój Rosji, a wiadomo wszakże jak zakończyła się ta wyprawa! Niedobitki zaledwie wróciły do domu, a czy Tadeuszowi się to udało? - o tym Autor milczy..
Wg mnie,to najważniejsza maksyma to: "baby h.jem nie strasz,bo się nie przelęknie"?! Nawet jak jeszcze nie próbowala i gdyby nie wiem jak duzy był ów "zaganiacz" ?!
Grimm mają odjechane o tyle że nie muszą mieć happy endu w opowieśćiach i są to dramaty dla dzieci dlatego takie postacie z pozoru złe ale zło typu mamuny i kikimory i reszty słowiańskich potworów zwalczające jak choćby boruta mogłyby im popsuć, repertuar tutaj są raczej diabły niższej jakości!
Jezeli ja szukam filmu i znajduje napis ; PAN TADEUSZ 1999-caly film za darmo-to powinien byc za darmo, jebani oszusci i lgarze, klamcy. Zdzierajcie kase z tych, ktorzy maja. Albo film za darmo, albo platny- zdecydujcie sie skurwysyny !!! !!! !!!
