Αγαπητή Κυρία Κανδαράκη χαίρετε. Το πρέπει είναι Οδοδείκτης, είναι Φάρος, είναι Οριο, όπως οι οδηγίες που συνοδεύουν κάθε προϊόν από τον κατασκευαστή του, για καλή λειτουργικότητα και μακροζωία. Σας προτείνω να μελετήσετε την εννοιολογική σημασία της λέξεως (Υπάρχω) Αν αγνοηθούν τα πρέπει, τότε επέρχεται οντολογικός Θάνατος. Είναι δυνατόν να μας προτρέπεται ώστε το Επιθυμητικό και το Θυμοειδές, τα Αλογα μέρει της Ψυχής να υποτάξουν το Λογιστικό. (Τον Ηνίοχο) Και το επιστέγασμα όλων των αρετών, η Διάκριση, που εδράζεται στο Λογιστικό, ποιός είναι ο σκοπός της υπάρξεως τής; Κάθε τι που κτίστηκε έχει όρια, και η Διάκριση έρχεται νά τά αναδείξει ως Πρέπει. Θέλω να βάλω βενζίνη στο αυτοκίνητο από την εξάτμιση. Τι, δεν πρέπει; Θέλω γιατί νιώθω ηδονή να αλλάξω την χρήση του πίσω μέρους του σώματος. Τι, δεν πρέπει; Θέλω να καπνίσω δεν με καλύπτει ο Αέρας. Τι, δεν πρέπει; Θέλω να πηδήξω από τον πέμπτο όροφο για εμπειρία. Τι, δεν πρέπει; <<Πρώτα θα φας τις μπάμιες και μετά το παγωτό. Πρώτα θα περάσεις στο πανεπιστήμιο και μετά θα ερωτευτείς. Πρώτα θα κάνεις τα μαθήματά σου και μετά θα βγεις έξω.>> Ενώ το σωστό είναι. Πρώτα θα μπείτε στο αυτοκίνητο και μετά θα ανοίξετε την πόρτα. Πρώτα θά βγείτε γυμνοί για έναν περίπατο και όταν επέστρεψε σπίτι θα ντυθείτε. Πρώτα θα πέσετε από την πολυκατοικία βγάζοντας μια Selfie και μετά εφόσον σάς άρεσε η δραστηριότητα θα επαναλάβετε. Πρώτα θά φάτε παϊδάκια και μετά θά βγάλετε Δόντια. Τα περισσότερα που αναφέρονται στο βίντεο είναι Ακριτομυθίες, Διανοητικά Αλματα στο Κενό. Ο ! της Μωρίας, και Αγνοιας το Μέγεθ😧ς!!!
Αγαπητή Κυρία Κανδαράκη χαίρετε. Δεν άκουσα αυτά που αναφέρονται στο βίντεο αλλά τα μελέτησα. Ομως δεν σας κρύβω ότι μου γεννήθηκαν κάποια ερωτήματα και θά ήθελα να σας τα εκθέσω. Θά θέλατε να μου απαντήσετε ; Αν πράγματι διαπιστωθεί ότι ένα άτομο έχει κατάθλιψη. τότε από την συμπτωματολογία ο ψυχίατρος - ψυχοθεραπευτής θά οδηγηθεί στο / στα αίτια ως συνήθως γίνεται σε κάθε είδους βλάβη, και ανάλογα θα συσταθεί κάποιος μορφής αγωγή πού θα στοχεύει το /τα αίτια σωστά ; Γνωρίζει η επιστήμη ποια είναι τα Αυλα εκείνα Αίτια πού τής προκαλούν θλίψη ; (στο λογιστικό, θυμοειδές, και επιθυμητικό ) μιας και αυτή είναι άυλη, εξάλλου καμία εκ των πέντε αισθήσεων δεν είναι ικανή να βεβαιώσει την ύπαρξη της (έχει βέβαια ουσία). Αν καταλαβαίνω σωστά η αγωγή προσφέρει ύφεση των συμπτωμάτων, ίσως και για μεγάλο χρονικό διάστημα και όχι ίαση, κάνω λάθος; Σας ευχαριστώ.
Κυρια Κανδαρκσκη,ευχαριστουμε πολυ για τα διαφωτιστικα βιντεο.Αυτα που λετε τα νιωθω μερικες στιγμες σε εντονο βαθμο μεχρι και τον αυτοκτονικο ιδεασμο αυτο σημαινει οτι ειμαι στο φασμα της παθολογιας η ακροβατω αναμεσα σε δυο σταδια αυτο της ηπιας θλιψης που εναλλασσεται με χαρα η αυτο των καποιων δυνατων εντονων στιγμων που νιωθω οτι τιποτα δεν εχει αξια και τα βαζω με τον εαυτο μου.Υποδηλωνει κατι βαθια προβληματικο για την ψυχοπαθολογια μου η ο,τι βρισκομαι σε μια λανθανουσα μορφη καταθλιψης που την βιωνω σαν την απολυτη θλιψη.Θα χαρω πολυ να ακουσω το σχολιο σας.Σας φιλω γλυκα.😊😊
Καλημέρα!! ξέρετε ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κάνει πράγματα μόνος του! όπως να πάει για ένα μπάνιο στη θάλασσα , νά πάει για έναν καφέ, και πολλά άλλα.. Πώς να είσαι καλά λοιπόν??? νομίζω ότι το χειρότερο πράγμα είναι ή ΜΟΝΑΞΙΆ!!!!
Όπως τα λέτε είναι, είδα τον εαυτό μου σε όλα αυτά, έχω καταλάβει ότι είμαι μια δύσκολη- τοξική μαμά (χωρίς να το θέλω ) στεναχωρω το παιδί μου , έχω 4 αλλά μόνο στο ένα είμαι έτσι, δεν ξέρω τον τρόπο να το καταπολεμήσω, υπάρχει λύση ; ευχαριστώ
Δεν είναι αλήθεια αυτό το δηλώνω εγώ υπεύθυνα και κατηγορηματικά που τις βιώνω ως ασθενής εικοσιπέντε ολόκληρα έτη.Σαφώς και μπορεί να κρατήσει παραπάνω από δεκατέσσερα λεπτά.Μια δυνατή κρίση πανικού μπορεί κάποιες φορές να έxει διάρκεια άνω της ώρας και η νοσηλεία να είναι απλά μονόδρομος.Επίσης η Παγκόσμια επιστημονική κοινότητα ως αυτή την στιγμή δεν μπόρεσε να κατανοήσει απόλυτα από τι προέρxονται και έτσι δεν υπάρxει ακόμα οριστική θεραπεία πλην της ψυxολογικής στήριξης και της φαρμακευτικής αγωγής συνήθως με SSRI xάπια που απλά σας κρατάνε κατά κάποιο τρόπο σε καταστολή xωρίς να φέρνουν φυσικά την ανάρρωση από το πρόβλημα.
Αν και σας συγχαίρω για την πρόθεσή σας για ενημέρωση του κοινού πάνω σε αυτό το πολύ συγκεχυμένο και χαώδες θέμα, ωστόσο σε αυτά που παρουσιάζετε, δίνονται κάποιες εσφαλμένες εντυπώσεις στο κοινό από ασάφειες ή ανακρίβειες, και το ίδιο παρατηρώ και σε απαντήσεις σας σε σχόλια του κοινού. Καταρχάς, στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, όπως Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία, Ιταλία, Αγγλία, Ολλανδία, κ.α. οι προπτυχιακές σπουδές στην Ψυχολογία είναι τριετείς. Γι' αυτόν τον λόγο είναι τριετείς και στα ιδιωτικά κολλέγια. Η Ελλάδα ανήκει μάλλον στις εξαιρέσεις, παρά στον κανόνα. Οπότε το να τονίζεται πως χρειάζονται τετραετείς σπουδές Ψυχολογίας για να ασκήσει το επάγγελμα, δεν ευσταθεί. Δεύτερον, δεν ευσταθεί αυτό που διάβασα σε απάντησή σας σε σχόλιο, ότι οι σπουδές Ψυχολογίας δε δίνουν άδεια άσκήσεως επαγγέλματος. Δίνουν κανονικότατα άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, εφόσον προηγηθεί η απαιτούμενη αναγνώριση των σπουδών από ΑΤΕΕΝ, και στη συνέχεια αιτηθεί από τη νομαρχεία την άδεια. Και μάλιστα, αν υπάρχει και μεταπτυχιακό στην Ψυχολογία, σε συνδυασμό με τις τριετείς σπουδές σε ιδιωτικό κολλέγιο μπορεί κανείς πέρα από την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος να γίνει και μέλος σου Συλλόγου Ελλήνων Ψυχολόγων, εφόσον προβεί πρώτα σε αναγνώριση του μεταπτυχιακού του από ΑΤΕΕΝ. Αυτό που δεν αποκτά κανείς από ιδιωτικά κολλέγια είναι ακαδημαϊκά δικαιώματα, όχι επαγγελματικά. Τα επαγγελματικά τα αποκτά εδώ και χρόνια. Τέλος, από την παρουσίασή σας θα έβγαζε κανείς το συμπέρασμα ότι το επάγγελμα του Συμβούλου Ψυχικής Υγείας είναι κάτι πολύ διαφορετικό από του Ψυχοθεραπευτή με τον τρόπο που παρουσιάζετε το εκπαιδευτικό υπόβαθρο του καθενός και πώς δεν υπάρχει τρόπος να γνωρίζει κανείς ποιος είναι τι, και πως απλώς ό,τι δηλώσεις είσαι. Ωστόσο, τα κριτήρια τόσο για τον Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας, όσο και για τον Ψυχοθεραπευτή είναι πολύ συγκεκριμένα και έχουν καθοριστεί προ πολλού από τους αρμόδιους φορείς (Ελληνική και Ευρωπαϊκή Εταιρεία Συμβουλευτικής για τους Συμβούλους, Εθνική και Ευρωπαϊκή Εταιρεία Ψυχοθεραπείας για τους Ψυχοθεραπευτές). Το ότι δεν έχουν ρυθμιστεί νομοθετικά μέχρι στιγμής τα επαγγέλματα αυτά δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι δεν υπάρχει τρόπος να διαπιστώσει κανείς ποιος είναι τι. Μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να ρωτήσει και να μάθει αν ο θεραπευτής που τον ενδιαφέρει είναι μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής ή της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας και έτσι να γνωρίζει αν εκείνος έχει περάσει ένα μίνιμουμ ουσιαστικής ψυχοθεραπευτικής εκπαίδευσης για να είναι σε θέση να σταθεί ως θεραπευτής στην κλινική πράξη. Τέλος, πληροφοροριακά για να γνωρίζεται τόσο εσείς, όσο και το κοινό σας, ως επί το πλείστον οι Σύμβουλοι Ψυχικής Υγείας και οι Ψυχοθεραπευτές εκπαιδεύονται στα ακριβώς ίδια κέντρα ψυχοθεραπευτικής εκπαίδευσης, στις ίδιες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις, με τη διαφορά ότι συνήθως αν για Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας χρειάζεσαι σε ένα Χ κέντρο 3 χρόνια εκπαίδευσης, για Ψυχοθεραπευτής θα χρειάζεσαι 4 χρόνια. Και υπάρχει επίσης και μία κυρίως ποσοτική, παρά ποιοτική διαφορά στο θέμα των ωρών προσωπικής θεραπείας και εποπτείας ανάλογα με το αν το πρόγραμμα πληροί τις προϋποθεσεις της Ελληνικής Εταιρείας Συμβουλευτικής ή/και της Εθνικής Εταιρείας Ψυχοθεραπείας. Κλείνοντας, έτσι όπως είναι το τοπίο στον τομέα της Ψυχικής Υγείας στην Ελλάδα, προσωπικά θα εμπιστευόμουν πολύ περισσότερο έναν Σύμβουλο Ψυχικής Υγείας ή έναν Ψυχοθεραπευτή γνωρίζοντας τι εκπαίδευση περνούν, παρά έναν ακατάταρτιστο ψυχοθεραπευτικά Ψυχολόγο που έχει μόνο θεωρητικές γνώσεις που αποκτώνται ακόμη και με προσωπική μελέτη από τον οποιοδήποτε, και κάποια στοιχειώδη πρακτική σε δημόσιους φορείς, η οποία εν απουσία ψυχοθεραπευτικής εκπαίδευσης δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να έχει κάποιο νόημα. Φυσικά, πιστεύω ότι ιδανικά, καλό είναι να είναι κανείς και Ψυχολόγος και Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας/Ψυχοθεραπευτής, αλλά επ' ουδενί λόγω δεν πιστεύω ότι το να μην έχει κάποιος προπτυχιακές σπουδές Ψυχολογίας τον εμποδίζει από το να είναι καλός θεραπευτής. Αντιθέτως, έχοντας γνωρίσει προσωπικά πολλούς επαγγελματίες ψυχικής υγείας, σε πλαίσια σπουδών, εκπαιδεύσεων, ως φίλους, γνωστούς, θεραπευτές, επόπτες, από όλους τους προαναφερόμενους κλάδους, μου είναι σαφές πως μεταξύ ενός ανεκπαίδευτου Ψυχολόγου και ενός Συμβούλου/Ψυχοθεραπευτή που είναι μέλος του αντίστοιχου επαγγελματικού του σωματείου, είναι πολύ πιο πιθανό να πέσει κάποιος σε έναν καταρτισμένο θεραπευτή αν επισκεφτεί Σύμβουλο/Ψυχοθεραπευτή, παρά Ψυχολόγο χωρίς ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση.
Ειναι ενας φιλος μου ο οποιος ενω φαινεται οτι με συμπαθει μερικες φορες δειχνει οτι δεν νοιαζεται. Καναμε μια συζητηση κ μ ειπε οτι με συμπαθει. Του ανεφερα οτι δεν με χαιρεταει μερικες φορες κοκ , κ μου απαντησε επειδη εχει πολλα στο κεφαλι του. Την ιδια μερα που καναμε αυτη τη κουβέντα, ημασταν σε μια παρεα κ χαιρετησε τους αλλους εκτος απο εμενα 😅. Τι πρεπει να σκεφτω για αυτη τη κατάσταση. Αυτο το ατομο με εχει μπερδεψει
Χαίρεται. Εγώ αγχώνομαι όταν πετάω πράγματα, ιδίως όταν είχαν συναισθηματική αξία. Μπορείτε να κάνετε ένα βιντεάκι για την συσσώρευση πραγμάτων; Ευχαριστώ
Αγαπητή Άννα. Τα βίντεό σου είναι ανεπανάληπτα, μιλάνε στην ψυχή μου. Μια ερώτηση εάν μπορείς να μου απαντήσεις: Πώς μπορώ να αποκτήσω μια σταθερότητα που να μου ΑΡΕΣΕΙ ταξιδεύοντας? Έχω κουραστεί να ταξιδεύω και να δοκιμάζω ή να δοκιμάζομαι. Χωρίς όμως να σημαίνει ότι θέλω μα μείνω στάσιμη. Απλά μια σταθερότητα που να με γεμίζει και να με κάνει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ευτυχισμένη.
Ο τρόπος πρόσδεσης και ο φόβος της εγγύτητας οφείλονται στην μάνα μου την οποία νόμιζα ότι αγαπούσα και ότι με αγαπούσε! Φευ! Όταν προχώρησα την ζωή μου και ευτύχησα δεν το άντεξε και έγινε λαγός. Δυστυχής η ίδια, άγνωστη η χαρά στο μαζί για εκείνη!
Για να υπάρχει ισορροπία πρέπει κ ο άντρας λοιπόν να κάνει χίλια πράγματα τη μέρα όπως η γυναίκα.Δεν ισχύει τίποτα από ολ αυτά που λέτε όμως όταν μεγαλώνεις παιδιά μόνη σου.
Οταν εχεις κομπεξ με τον ιδιο τον εαυτο σου&τις επιλογες σου κρινεις τους αλλους για το αν θελουν η δε θελουν να αποκτησουν παιδια.Ειναι προσωπικη επιλογη του καθενος.Δεν εχω παιδια δεν εχω παντρευτει κ μπορω ν πω οτι νιωθω κ τυχερη που δεν το εχω κανει με οσα βλεπω κ ακουω.
κατι μαλλον δεν το εκφραζεται σωστα !στην αρχη της ομιλιας σας[τι κοιταμαι οταν παμε σε εναν ειδικο να του εμπιστευτουμε την ψυχη μας ]!!!!?? ποια ψυχη μας !?τι εννοείται ?μηπως υπαρχει λαθος εκφραση ? οπως επισης δεν λετε οτι στην ελλαδα εφοσον εχει αδεια ασκησεως επαγγελματος ονομαζεται ψυχολογος και εχει το δικαιωμα να ασκηση το επαγγελμα του η εχει 3 χρονια σπουδων η 4 ,για αυτο μην λετε οτι στο πρωτο πτυχιο θελει οπωσδήποτε 4 χρονια αφου υπαρχουν πολλοι αξιοι συναδελφοι σας χρονια τωρα με αδειες και 1 πρωτο πτυχιο τριετιας οσο αφοραει την συμβουλευτικη μαλλον δεν γνωριζεται οτι εδω και χρονια στην αγγλια στην σκωτια BSc (Hons) Counselling Psychology] αλλα και σε αλλες χωρες εχουν δικαιωματα και επαγγελματικα και ακαδημαικα αφου σπουδαζουν με αποκλειστικοτητα συμβουλευτικη και εχουν ευρωπαικη αδεια συμφωνα με την ΕΑC και την EAP για ν ασκησουν το επαγγελμα του συυμβουλου ψυχολογιας ,επισης δεν λετε οτι στην ελλαδα σχεδον ολες οι σχολες δεν πραγματοποιουν ψυχοθεραπεια [υποχρεωτικη στο εξωτερικο] κανατε πολυ καλα και αναρτησατε το βιντεο και μπραβο σας !!!!αλλα οσο αφοραει τους coach δεν επρεπε να τους αναφερετε καθολου διοτι πολλοι εκμεταλευονται την ημιμάθεια και την ανάγκη για φθηνές λυσεις και πολλοί συλλογοι ,ενωσεις και ΑΕΙ δεν τους αποδεχονται ως επιστημη και ως κομματι της ψυχολογιας εις ουδεμια περιπτωση σας ευχαριστω !!!καλες επιτυχιες κ,βασιλοβιτς
Ουτε ευκαιριες δεν υπαρχουν, δεν υπαρχουν διαθεσιμοι να μιλησουν, ο ενας παντρεμενος,ο αλλος εχει ηδη φιλους ή γεμιζει με τις σχεσεις στο σοι,απο παρελθον ξαδερφια,κουνιαδοι,πεθερικα,παλιες συμμαθητριες κτλ. Ανοιγονται πλεον μονο με επαγγελματικο κινητρο για πωληση, χρηματα, αλλιως δεν επικοινωνουν. Και πλεον γνωριζουν τον γκομενο τους και τελος δεν ειναι διαθεσιμοι πια για αλλη φιλια,γμωριμια. Στο ιντερνερνετ δεν προχωραει τιποτα για φιλια και για ετεροφυλα ζευγαρια, μονο γκει,λεσβιες προχωρανε σε γνωριμιες ανταποκρινονται μεταξυ τους στα internet dates,αλλα και αυτοι για περιστασιακη σχεση για σεξ. Δεν υπαρχουν ευκαιριες,ουτε ανταποκριση, υπαρχουν πραλληλες ζωες χωρις σημειο επαφης, και δεν ειναι το προβλημα στο ατομο που δεν εμπιστευεται, αλλα στο συστημα μετα τον κορονοιο,στην γενικη νοοτροπια απομονωσης,σε κατι πιο καθολικο που συμβαινει.
Κυρία Κανδαράκη αγόρασα το βιβλίο σας και απογοητεύτηκα . Από τα ελάχιστα βιβλία που μετάνιωσα που πηρα. Σας το αναφέρω γιατί σας εκτιμώ εξού και ο λόγος που αγόρασα το βιβλίο σας.
