Δεν υπάρχουν τελευταίες ευκαιρίες 

Βγήκαν τ’αποτελέσματα!
Τα κατάφερες! Πήγες καλά. Και τώρα;
Τώρα που το “θέλω” και το “πρέπει” έχουν στήσει χορό μέσα σου; Που η επιθυμία σου, αυτό που λαχταράει η ψυχή σου, “δεν έχει μέλλον” και “πώς θα ζήσεις” και από την άλλη με τέτοιους βαθμούς τι πιο λογικό απο την Ιατρική ή τη Νομική; “Πήγαινε εκεί και μετά βλέπεις..στα σίγουρα”. Ακούς απο παντού.
Κι εσύ νιώθεις τόσο μπερδεμένος.
Και είσαι κι εσύ που δεν πήγες καλά…Λίγο μ’εσένα τα έχεις, λίγο με τους άλλους. Γενικά θες απλά να σ´αφήσουν ήσυχο. Όλοι. Και κυρίως οι σκέψεις στο μυαλό σου.
Να σου πω κάτι;
Ναι σ´εσένα. Και σ´εσένα. Και στους δυο.
Μη συμβιβαστείς!
Όχι γιατί ξέρεις σίγουρα τι θέλεις. Κανείς δε ξέρει σίγουρα τι θέλει. Και να ξέρει τώρα θ αλλάξει μετά. Και θα ξανά αλλάξει…και δεν πειράζει.
Μη συμβιβαστείς σου λέω.
Ακριβώς επειδή δε ξέρεις. Για να μάθεις. Για να έρθεις πιο κοντά σ´αυτό που είσαι.
Μη φοβηθείς να φοβηθείς. Μη φοβηθείς να δυσκολευτείς…που δεν είναι ούτε η σχολή με την πιο ψηλή βάση, ούτε πάλι εκείνη που “έτυχε και μπήκα”.
Η πιο δύσκολη επιλογή, είναι αυτή που μόνο εσύ μέσα σου ξέρεις ότι σε φοβίζει.
Κάνε ό,τι σε φοβίζει.
Κάνε ό,τι σε δυσκολεύει πιο πολύ.
“Φτάσε όπου δεν μπορείς παιδί μου” γράφει ο Καζαντζάκης.
Κοίτα κατάματα το φόβο σου και προχωρά.
Πίσω απο τα μεγαλύτερα “φοβάμαι” κρύβονται τα μεγαλύτερα “θέλω”.
Στο είπα;