küçükken annem mutfak robotu aldığını söylemişti bende çok sevinip aklımda hayaller kurmuştum benimle oyun oynayacak beraber dışarıda futbol oynucaz falan diyordum eve gelen shaker ile hayallerim yıkılmıştı
ilkokuldayken disney channel dizilerindeki oyuncuların yabancı olduklarını biliyodum ama diziyi kendi dillerinde çekip sonradan üzerine türkçesini okuduklarına ya da biz anlayalım diye türkçesini de çektiklerine inanıyodum. seslendirmesi güzel olanların da türkçesinin daha iyi olduğunu düşünüyodum (' :
küçükken yabancı dil konuşan insanların bizdeki bir kelimenin her harfine başka harf getirerek konuştuklarını sanıyordum. Hatta bir gün yabancı birisine siz ''a''ya ne diyorsunuz demiştim. Tüm alfabeyi öğrenmeyi çalışıyordum
Diller konusunda, dünya uzerinde sadece üç dilin konusuldugunu düşünüyordum: İngilizce, Arapça ve Türkçe. İşin komik kısmı; bizim Arapça, Araplarınsa Türkçe konuştuğunu düşünüyordum. Diğer bir deyişle Türkçe'yi, Arapça zannediyordum.
Arkadaşlar, bu porçay gerçek Porçay değil. Bu Porçay, başka bir paralel evrenden gelip kutsal şeritle beraber kutsal boruyu alt etti ve gerçek Porçayın yerine geçti. Üstüne yetmezmiş gibi gerçek Porçayı videoları editlemesi için kölesi yaptı. Böyle düşünmemin sebebi bazı videolarda, editlerin 3. şahıstan konuşması. Mesela 1 milyon özel videosunda 'Bu videoyu editleyen kişi olarak konuşuyorum' sahnesi. Şimdi de kutsal şerit hakkında konuşalım. Togg videosunun sonunda 'Porçay' ın kutsal şerit hakkında konuşması. Bu konuşma bizi manipüle etmek için yapılmış olduğu bariz belli ve geçenki video da kutsal boru hakkında gelen yorumlar okunurken kutsal şeritin kızarması gösteriyor ki kutsal boru ve kutsal şerit bağlantılı ve kutsal şerit, kutsal borudan pek haz etmiyor. ve geldik en önemli kısımlara. Benim teorime göre kutsal şerit, kutsal borunun 3. seviyeye geçmiş halidir. boru 3. seviyeye geçtiğinde, çok güçlendi,yozlaştı ve eski güçsüz halinden nefret etmeye başladı.Ve bu video da görüyoruz kutsak şerit daha da güçlenmiş ve daha da güölenecek Fark ettiyseniz hapishane olaylarından sonra yaşanan tımeskıpten sonra kutsal boru ortadan kayboldu ve yine bu tımeskipten sonra tüm bu garip olaylar yaşanmaya başladı. Bu da gösteriyor ki bizim bilmediğimiz zamanda yaşanmış 'Porçay' ın bizim Poraçayı devirmesi. Peki neden bu 'Porçay' başka bizim paralel evrene gelme ihtiyacı duydu? Bunun cevabı ise kutsal şeritle 'Porçay' ın kendi evrenini bozmuş olması. Nasıl bozduğu hakkında hala araştırıyorum ama bazı düşüncelerim var. Porçay porçaylığını yitirimiş olup evrenini bozmuş olabilir ama bu sadace bir düşünce. Uyan ey şanlı burdur halkı. Karşımızdaki ultrolldan daha büyük bir tehdit. Bu evren de bozulmadan uyanmalıyız.
kardeşim çok mantılısın ama bence porçay hala aynı porçay kutsal led ışık kutsal boruyu yenip porçayın zihnine girdi ya da porçaya kendini dikte etti çünkü porçaya kutsal boru sorulduğunda porçay kutsal boruyu inkar etti fakat sanki söyledikleri ona ezberletilmiş gibiydi .(Ya da sadece odasını yeniledi etti.)
8:47 benim de buna benzer bir yanılgım vardı: Kuzeyde kış yaşanırken güneyde yaz yaşanıyor ya mesela, ben de ekvator çizgisinin olduğu yerde bir tarafın çöl gibi bir tarafın basbaya karla kaplı olduğunu sanardım. (Yani mevsim değişiminin ekvator çizgisinden geçer geçmez gerçekleştiğini sanardım) "Ulan öyle şey mi olur?" diyordum arada ama yine de uzun süre öyle olduğunu düşündüm.
küçükken uzun yolcuklarda gördüğüm üzerinde kar tanesi olan levhalara bir hikaye uydurmuştum ve bu hikaye şöyleydi: bu trafik levhalarını insanlar çizip tek tek dikiyorlardı ve çizdikleri şeyler patronlarının istedikleri şeylerdi. ama bi tane adam patronun istediğini değil de bir kar tanesi çizmişti ve bunlardan bir sürü hazırlamıştı ancak patronu bunları görünce ona kızıp çoğusunu atmıştı ama bu işçi kalan 20-30 tanesini de bir yerlere koymuştu işte bu yüzden her yerde bundan yoktu. bence gayet tatlı bir hikaye
Ailem bir dizi olsaydı kesinlikle ''Geniş Aile'' olurdu. Diziyi her izlediğimde ulan bunlar aynı biz derdim. Her işi batıran ama herkesin sevdiği abim, sürekli abimle gezen avare arkadaşı, eşini çok seven ayrıca sürekli abimle didişen ablam, ablama aşık dürüst devlet memuru bir enişte, bütün mahalleye abilik yapan esnaf babam, ne yaparsak yapalım arkamızda duran annem ve zeki ama sürekli salak salak işler yapan ben. Bütün karakterler ince ayrıntılara kadar birebir aynı.
@@esmar7575 eskicilerin çocukları için kabus lan bu babanın mesleğini soruyorlar eskici diyorsun herkes babanı çocuk kaçırıcısı mafya biri sanıyor. Zamanında korkmayan yoktur ama.
Yorumlara bakıyorum da, iki-üç sene öncesinden hiç bir eser kalmamış, sıradanlaşan ve sürekli birbirini tekrar eden yorumlara dönüşmüş. Gerçekten üzücü ve acı verici bir durum.
Küçükken yabancı insanların, bizim her söylediğimiz kelimeyi kendi içinden hızlıca Türkçeye çevirip sonra bize yine konuştuğu dilde cevap verdiğini sanardım. Hatta bu yüzden "acaba yabancılar neden bize Türkçe cevap vermiyor" diye çok düşünürdüm.
İlkokul zamanlarında bizim evin yakınında park vardı parkın çıkışının hemen yakınında dikkat ölüm tehlikesi yazan bir elektrik kutusu vardı bende küçükken buna dokunursak ölürüm felan sanıyodum ve yerden bi tane taş alıp elektrik kutusuna atıp hemen koşturdum biyerlere sonra baktım etrafa herkes bana bakıyo (50,60kişi felan)o 50 60 kişi okuldan çıkan liselilerdi hergün hatırlarım bu anıyı.
Küçükken bazı programlarda televizyonun sağ üstünde yazan canlı sözcüğünü çok yanlış anlamıştım. Sadece yukarıda canlı yazıyorsa orada gerçek insanların olduğunu, eğer canlı yazmıyorsa oradaki insanları bilgisayarla oluşturuyorlar sanıyordum.
Küçükken televizyon internete bağlanırken hep "oturum açılıyor" diye bir yazı çıkıyordu ben de aklımdan politikacılar TBMM de benim internete bağlanıp bağlanmamam konusunda oturum açıp tartışıyorlar gibi bir senaryo geçiriyordum ve bu kadar ciddi bir olaya sebep olmamak için televizyonu kapatırdım.
Hmm, küçükken "televizyonların" (o sıralar televizyonlar tüplüydü) içinde insanların ve çizgi film karakterlerinin olduğunu dusunurdum. Bir gün televizyonun içini açmamız gerekti ve o sıra hayatımın en mutlu aniydi, çünkü televizyonun içinde Doremon'u görebileceğimi düşünmüştüm ve televizyon açıldığında, içinde hiç bir şey yoktu.
Yaklaşık yedi yaşıma kadar televizyonu kırarsam dizilerdeki olayın içine girip müdahale edebilirim zannediyordum ve yedi yaşıma gireceğim gün yani doğum günümde en sevdiğim çizgi film vardı ve tam zamanında deyip televizyona yapıştım işin kötüsü televizyonumuz tüplü televizyondu, baya ağırdı ve üstüme düştü gerçeği o anda anladım bacağım ezilince, bacağımın ezilmesine değil de televizyonun içine giremedim diye ağladım.
ben küçükken köye gitmiştik o zamanlar bizim köyde hayvancılık (özellikle küçük baş) çok yaygındı ve her evin en az 3-4 koyunu vardı bu yüzden nereye baksanız etrafta keçi pisliği vardı ama ben bunların keçi pisliği olduğunu bilmiyordum yine dedemin evinden ailecek çıkmış amcamlara giderken babama sordum ''bu zeytinleri kim yere atıyor?'' diye. Babam cebinden ilk fotoğraf çekebilen nokialardan birini çıkardı ve beni parmağımla yeri işaret ederken çekti hala ne zaman zeytin almaya gitsek yada zeytinden konu açılsa bizimkiler bana güler.
Küçükken bulutları katı sanardım. bunun nedeni ise, çizgi filmlerde hep karakterlerin bulutların üzerinde gezmesiydi. Hatta hep hayal kurardım bi gün bulutların üstünde uzanıp günlerce onun üstünde eğleneceğim zıplayıp oyunlar oynuyacağım diye güzel günlerdi...
Bu söyliyeceğimi büyük ihtimalle herkes yaşamıştır ama neyse. Küçükken hayvan kısırlaştırmayı onları kısıra (yemek olan) dönüştürmek zannediyordum. Annem yavru kedimizi ben okuldayken kısırlaştırmaya veterinere götürmüştü. eve gelince kedime ne olduğunu anneme sordum. "Kısırlaştırmak için veterinere verdim akaşam getiricem" dedi. Akşama kadar ağladım.
ben İstiklal Marşı'nın 6. kıtasında ''Bastığın yerleri toprak diyerek geçme, tanı düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı'' kısmını hep betonlarıın altına tahtalarla tutturulmuş yerlerde fakir insanlar diye hayal ederdim.
aile değilde annemin hayatı net acıların çocuğu olur. Küçük yaşta ailesini kaybetme, zorla bulgaristandan göç, klişe kötü üvey anne, fakirlik açlık,evsiz kalma, aldatılma, depresyon falan neler neler gördü. Film yapılsa bundan yazar abartmış derler
Küçükken ilk taşınacağımız zamanlarda eşyaları arabamıza nasıl sığdıracağız diye merak ediyordum sonra kamyon ile eşyaların taşınacağını öğrenince aklımda "eşyaların olduğu kamyona biz de bineceğiz" algısı olmuştu.
Küçükken uçakların arkaların da bıraktıkları bulutu tren rayı sanıyordum. Bulutlar kaybolunca da tren yere düşüyor sanıp üzülüyordum. Bunu böyle bilmemın nedeni de annem telefonla konuşurken sorduğum sorulara 'evet oğlum, öyle oğlum' demesiydi. Annenize telefonla konuşurken soru sormayın.
Faturalar geldiğinde ailem "faturaları yatıralım" dedikleri için bi gün onlar dışardayken faturaları koltuğa yatırıp geldiklerinde "Faturalar mı Ben yatırdım onları " demiştim... (Ne dedimi tam olarak hatırlamıyorum ama bu anlama geliyodu:)
küçükken bir aralar (7-8 yaşlarında) bana gözüm için merhem vermişlerdi ve akşam kullanacağımı söylemişlerdi ve ben bunu neye bağlayarak çıkartıysam akşam uyuyamayacağımı ve evdeki hayaletleri göreceğimi düşünmüştüm.. ve kullandıktan sonra anlamıştımki merhemler hayaletleri göstermez.
Küçükken gelinleri prenses sanardim düğünleri ise onların prenses ilan edilis töreni olarak düşünürdüm. Her büyük kız prenses oluyor ve ben küçük olduğum için olamıyorum diye hüngür hüngür ağladigimi hatırlıyorum...
4:26 ben o acı gerçeği 8. sınıfta biyoloji sınavında öğrenmiştim. Soruda kalp şekli ve bunun hangi organ olduğunu soruyordu. Ben de yanımdaki kızdan kopya çekmek kağıtına baktığımda şeklin altına kalp yazdığını gördüm ve kıza “hayır kalp değil o. kalp böyle ❤️ (elimle göstermeye çalıştım) olur” dedim. sonra kız bana acı gerçeği söyledi. Şok olmuştum
küçükken ben herkesin farklı çizgi film izlediğini sanıyordum.kuzenime bir çizgi film söyledim (hatırlamıyorum)o da söylediğim çizgi filmdeki sahneleri anlatmaya başladı...hayellerim yıkkıldı lan.
Ailem bir dizi olsa kesin "Aman duymasın" adında komedi türü olurdu herhalde. Ailede dürüst bir varlık daha yok, buna akrabalarım da dahil. Ayrıca her gün alt komşudan gülme sesleri yüzünden uyarı yiyoruz. Güzel dizi çıkardı.
bende doğru sandığım şeyi anlatıcam ben annemle Kur-an kursuna gidiyoruz 3-4 yaşındayım 1 hafta önce dayım ölmüştü anneme sordumki ''anne benim dayım bulutlardan Allahla birlikte bizemi bakıyor'' (tövbe tövbe) dedim ve annem ve yanımdan geçen bir abi gülmemek için kendilerini zor tutuklarını fark ettim Kur-an kurusuna gittiğimizde annem beni yemek odasına çekti vede ''öyle birşe yok'' dedi ve çok üzüldüm hatta ağlamıştım anneme dedimki ''dayım bizi görmüyormu diye sordum ''annem ''bilmiyorum bende bn ölmedim ya''dedi ve konu orda kapandı 11 yaşında ne olup bittiğini anladım o gün ne zmn aklıma gelse kafa dağıtmaya çalışıyorum.
Ölünce spectator moda geçildiğini ve kıyamet kopana kadar dünyayı izlediğimizi sanıyordum. Babaaannem ölünce cenazesini izlediğini, istediği zaman istediği yere gidip orayı izlediğini, bazen yakınlaşıp uzaklaştırdığını sanıyordum.
Tüm insanların "erkek" olarak dünyaya geldiğini ve sonrasında sünnet olup, kadına donustuklerini düşünüyordum. Erkek olan kişilerinse, sünnet olmayan ve seçilmiş kişiler olduklarını düşünüyordum. Kardeşim sünnet olacağı zaman, "Kadın olacaksın" diyerek onu aglatmistim...
ben kendimi aslında dünyada seçilmiş kişi olarak sanıyodum ve dünyadaki bütün insanların bana şaka yaptığını düşünürdüm kıyamet vakti gelince herkes önüme gelip "ŞAQAAAAAA HİHİHİHİ" diceklerini sanıyodum hatta plan kuruyodum
Ailem bir dizi olsaydı kesinlikle adı "Kim demiş kötüyüz diye" olurdu çünkü ailemle herhangi bir konuda birşey söylemek için yanına gitsem kim dedi derler mesela silgiler şu ülkede yapılıyormuş dediğim zaman hemen birisi kim dedi?! Diyor..
Ben küçükken reklamları yönetebildiğimi sanıyordum. Mesela bakkala gidiyorken bir sürpriz yumurta markası görmüştüm ve ertesi gün o marka sürpriz yumurtanın reklamını dilemiştim ve karşımada çıkmıştı. Gel zaman git zaman hep bugün bu ürünün reklamı karşıma çıkacak diye diye kendi süper güçlerimin olduğunu zannetmiştim ve şeçilmiş bir insan olduğumu düşünüyordum. Tuhaf olan şey ise reklamının çıkmasını istediğim ürünlerin reklamları dilediğim güne dek hiç karşıma çıkmamış olmamaları ve diledikten 1 veya 2 gün sonra ilk defa dilediğim reklamların karşıma çıkmalarıydı.
ben küçükken hayal gücüne sahip olunca çizgi filmlerdeki gibi kafamızdan baloncuk çıktığını ve hayal ettiğimiz şeylerin o baloncuk içinde canlandığını düşünüyordum. hatta o zamanlar aşırı kitap okumama rağmen yeteri kadar okumadığımdan hayal gücüm yok sanıyordum. o hırsla hayal gücüm gelecek diye yüzlerce kitap okudum ve hala ailem bundan zevk aldığım için okuduğumu sanıyor HAYIR SADECE HAYAL GÜCÜMÜ GETİRMEYE ÇALIŞIYORDUM KSLFJSŞFNSLFMSLFJ
6:08 küçükken bir kaplumbağa bulmuştum. Ama çok küçüktü . İnternetten bakmıştım ve tuzlu su kaplumbağası gibi birşey geldi . Bende resme bakıp evet bu benim bulduğumdan demiştim. Gidip nasıl beslendiyine filan baktım. Tuzlu suya , mavi boya birazda ot taş filan atıp kaplumbağayı içine koydum. Ölmesin diye yapmıştım ama sabah geldiğimde gözünü bile açamıyordu. Daha sonra bahçeye saldım hayvanı , diger günse gözleri yenmiş , üstünde karıncalar geziyordu. Gömdüm bende, ama mezar taşı filan vardı, yaprağa sarmıştım + dua da okuduğumu hatırlarım. Travmam oldu uzun zaman
Küçükken cansız mankenlerin gerçek insanlardan yapıldığını sanıyordum, hatta bazı awm lerde boş boş cansız mankenlerle konuşuyodum ve (anneme ben nezaman cansız manken olcam )diye sorduğumda büyük bir hayal kırıklığıyla gerçeği öğrendim.
13:51 buna benzer...ilkokul da ingilizce hocamız kitap aldırmıştı soruların üstünde de kulaklık resmi var diye kitapta kulaklık aramıştım sonra ne zaman verecekler ya kulaklıkları demiştim o soruları bu şekilde yapacağız sanıyordum...hevesliydim
ben ilkokuldayken hava olmayan her ortamda o ortamdaki şeylerin uçuştuğunu sanıyordum. Bunu deneyimlemek için bir şişenin içine bir top atıp şişedeki bütün havayı çıkarmıştım. top uçmadığında yer çekimi kavramını öğrendim 👍
Ailemiz bir dizi olsaydı bu kesinlikle the walking dead olurdu artık evde herkes zombileşip agresifleşti herkes çok yorgun işten okuldan gelince hiç kimse hiç bir şey yapamıyor
Küçükken bir meyvenin çekirdeğini yuttuğumuzda midemizden o meyvenin ağacının çıkacağını düşünüyordum. Bir gün karpuz çekirdeği yutmuştum ve midemden karpuz ağacı çıkacağını sandığım için ağlamıştım. Yabancı dil konuşan insanların gözlüğün (nesne) gözlük (kelime) olduğunu bildiğini ama onu farkı bir isimle belirttiklerini sanırdım. Hatta gözlük (kelime) olduğunu bildikleri halde neden farklı bir kelime ile o nesneyi belirttiklerine anlam veremezdim. Kıbrıs'ı, Rize'nin sağında yer aldığını sanıyordum. İlkokuldayken öğretmenimiz okulumuzun yanında sürekli orada duran kuşlardan için "onlar benim kuşlarım ve sizin evde ne yaptığınızı izliyorlar" demişti. Bende bir gün resim çizmiştim; öğretmenimizin terası vardı ve düdük ile kuşlarını çağırıp bizim dedikodumuzu yapıyorlardı. Sonra bir gün onların sıradan kuşlar olduğunu ve sözde kuşların annelerimiz olduğunu öğrendim Allah'ın tesettürlü arap kadınları gibi göründüğünü düşünürdüm. Andın içilebilen bir içecek olduğunu ve içerken düşündüğü şeyi gerçekleştirmezse öleceğini düşünürdüm.
12:55 aynısını sanıyordum. hatta insanlarin su faturasi gelmesin diye oraya tencere koyduklarini, o tencereyle suyun akmasini engellediklerini saniyordum. öyle olmadigini 13 yaşımda falan öğrendim
bizim aile de genelde çoğu şey tatlıya bağlanır. Tartışmalar ne kadar soğuk başlasa da, sonu gülerek biter .Herkes birbirini eksiğini bir tık tamamladığı için dizinin ismi "BİR TIK "olurdu
Küçükken ben ailemle dışarı çıktığımda evimizin yakınındaki hayvanların evimize gelip yemek yiyip televizyon izlediğini ve bizim gibi yaşadıklarını sanardım biz gelince de gittiklerini
Samanyolu'nda çıkan o dedeyi Allah sanıyordum cehennemde insanları yakıp yardım etmediği için ondan korkup bizede böyle yapacak diye sevmezdim annem ne zaman hata yapsam Allah seni cezalandıracak deyince aklıma o adam gelirdi ağlayarak özür dilerdim
